Inner Focus

De Tower of Mastery wierp een grote schaduw over Shalour City heen toen de zon opkwam. Lilium kon het niet laten, ze moest er eventjes vol bewondering naar kijken. Ze had nog nooit van haar leven zo’n grote toren gezien. Het was alsof er een stille wacht boven het dorp hing. Was dit niet de toren van de mega evolutie? Misschien zou ze er ooit een keer een kijkje nemen als ze een Keystone te pakken zou krijgen. Maar dat was van latere zorg. De enige Pokémon in haar team die volgens de onderzoeken kon Mega evolueren was haar Charizard, en eigenlijk wilde ze deze niet zo graag laten Mega evolueren. Zeker nu de Pokémon nog heel erg beïnvloed kon worden door zijn Blaze. Wat zou verdere power stijgingen dan tot gevolg hebben? LIlium wilde er liever niet eens over na denken.
Ze schrok lichtjes op toen Romeo een klein duwtje tegen haar knieholte gaf. Meteen keek de blondine naar beneden naar haar Deerling, die haar afwachtend aankeek met zijn grote, grijze ogen. Lilium glimlachte lichtjes en gaf de Deerling, die ondertussen een mooie oranje kleur kreeg, een klein klopje op zijn hoofd. De Deerling had altijd een redelijk punctueel gevoel gehad. Wegdromen had hij het dan niet zo op. “Ja, sorry, Romeo, ik zat niet op te letten, we gaan al.“ beloofde ze de Pokémon, die meteen weer tevreden leek. Een vrolijke vonk sprong op in de ogen van de Pokémon en al snel genoeg begon de Pokémon alvast wat vooruit te hupsen. Het zachte geluid van de hoeven volgend, liep Lilium achter haar Pokémon aan. Gek ding dat het was. Maar dan wel gek op een goede manier. Het kind van het team nu Leo opgegroeid was. Eventjes trokken haar mondhoeken wat naar beneden. Leo had nooit echt de kans gehad om ‘het kind van het team‘ te zijn. Eventjes trok er een licht schuldig gevoel door haar maag heen, maar ze verdrong het. Ze had nu geen tijd om zich hierover druk te maken. Ze had een gym gevecht voor de boeg. Als ze het goed had was de Gym Leader, Korrina, een energieke Skater en een gebruiker van Fighting Types. Deze types waren sterk en ook nog eens redelijk onverschrokken. Een flinke kluif om te verslaan, dat kon Lilium nu al zeggen. Ze keek eventjes naar Romeo, die nog altijd met onhandige huppelpasjes voor haar uitliep. Hem zou ze sowieso niet gaan gebruiken. Romeo was half Normal Type en vreselijk in het nadeel tegen Fighting Types. Hij mocht natuurlijk wel meekijken. Dat was nou net weer totaal geen probleem. Dan kon hij meteen inzicht krijgen in hoe een gevecht verliep. Want de Deerling had eigenlijk nog geen enkel gevecht meegemaakt. Tijdens het gevecht met de Team Rocket persoon was hij veilig in zijn Pokéball en ze had hem moeilijk mee kunnen nemen op het vlonder. Lilium lachte eventjes zachtjes toen Romeo dacht de route te weten. Want tja, nu hij voorop liep moest hij natuurlijk zel keizen welke richting ze in moten slaan. “Romeo, je loopt de verkeerde kant op.” Merkte het meisje op. De Deerling keek wat verdwaasd over zijn schouder en zag er voor een moment uit alsof hij wilde ontkennen dat hij verkeerd liep, maar liet vervolgens zijn kopje toch iets hangen en huppelde terug naar zijn Trainer. Lilium aaide de Deerling eventjes zachtjes over zijn hoofdje heen. “Kom, laat ik nu maar even voorop gaan.“ Glimlachte ze haar Pokémon toe. Misschien zouden ze dan uiteindelijk wel uitkomen bij de gym. Wie weet. Ze wees eventjes naar een straatje. “Gym is daar achter.“ Vertelde ze de Deerling, waarna ze weer begon met lopen.

De schuifdeuren van de Gym gingen feilloos open en eventjes keek Lilium haar ogen uit. De Gym zag eruit als één grote Skate baan, inclusief railings en half pipes. Het was toch wel een redelijk knap staaltje werk. Lilium kon het niet nalaten om eventjes te glimlachen. Elk van de gyms hadden wel een persoonlijk tintje, iets wat ze juist zo mooi vond aan de gyms hier. Maar de Gym Leader spotten tussen de diverse skaters die lol aan het maken waren bleek toch weer wat moeilijker. Eventjes maakte Lilium een wanhopig geluid. Was dit elk gym gevecht het geval? Dat ze de Gym Leader kwijt was? Grant kon ze ook al niet vinden. Romeo was ondertussen alweer een beetje afgedwaald richting de skate banen. Met voorzichtige passen liep de Deerling naar de Half Pipe. Hij zag echter geen dreigend gevaar in de Skater die steeds sneller dichterbij kwam. Ook het verschrikte gezicht van de jongen die omhoog aan het skaten was deed de Deerling bijster weinig. Pas toen Lilium hem met een geschrokken kreet naar achter trok, had de Deerling door dat er wat mis was. Hij slaakte zelf ook een kreetje en gleed naar achter, zijn evenwicht verliezend en de laatste centimeters op zijn buik doorglijdend. Wat verstoord keek de gras Pokémon op naar zijn trainer, wie hoofdschuddend haar handpalm tegen haar voorhoofd liet ketsen. Het was gelukkig net goed gegaan en daar dankte ze de Arceus voor. Haar hartslag moest echter nog eventjes de tijd krijgen om terug te keren van boven de 200 naar een normaal ritme. Mew, haar Pokémon deden er af en toe wel wat aan om haar flink te laten schrikken. Het was op zich wel weer een talent. Met een lichte zucht keek ze dan nog eventjes naar de licht geschrokken Deerling. “Blijf bij me, oké?“ Verzocht ze haar Deerling, wie eventjes nukkig wegkeek. Romeo was het duidelijk niet eens met de interventie die Lilium had uitgevoerd om hem te redden. Lilium fronste eventjes lichtjes naar haar Pokémon en haalde vervolgens haar schouders maar lichtjes op. De Deerling zou er vanzelf wel overheen komen, op het moment dat deze zijn trots weer iets kon loslaten. Want ja, het enige waar de Deerling nu last van had was een geblutst ego, dat had nog wel eens veel erger kunnen zijn als de Skater tegen hem aan gecrasht was.

“Ben jij toevallig de uitdager van vandaag?“ Klonk een energieke en vrolijke stem achter haar en meteen schrok Lilium lichtjes op. Toen ze zich omdraaide, stond ze oog in oog met een blondine met een vrolijke glimlach en een helm op. Was dat Korrina? Ze voldeed aan de beschrijving. Lilium glimlachte voorzichtig. Nu begon ze toch wel een beetje nerveus te worden. Het Gym gevecht kwam immers wel heel erg dichtbij nu en het was altijd maar de vraag of ze er klaar voor was of niet. “Ja, dat klopt, mijn naam is Lilium Florbelle, aangenaam.“ Sprak Lilium met een voorzichtige glimlach, nog redelijk beleefd blijvend. Ze stak haar hand echter wel uit om die van de andere blondine te schudden. “Ah, Lilium! Welkom!“ Sprak het meisje vrolijk, “mijn naam is Korrina, maar dat had je waarschijnlijk al wel geraden! Laten we maar gaan dan!“ Haar hand werd best enthousiast geschud en Lilium maakte de mentale notitie dat ze de meeste formaliteit wel kon laten gaan eigenlijk. Het was niet dat het andere meisje zeer formeel was immers. Sterker nog, absoluut niet zelfs en dat zou Lilium snel genoeg merken. Ze maakte even een geschrokken geluidje toen Korrina haar met een enthousiaste sjor aan haar hand meetrok, dieper de Gym in. Romeo spitste eventjes gealarmeerd zijn oranje oortjes. De Pokémon was dan wel een nieuwsgierig ding dat kon afdwalen, maar als zijn trainer ervandoor ging vond hij dat niet zo grappig meer. Hij liep dan ook met vlugge pasjes achter het tweetal aan. Lilium, toen ze eenmaal door had dat haar Pokémon haar braaf volgde, ontspande weer iets, al moest ze toegeven dat ze wat haar betrof de laatste tijd wat te vaak rondgetrokken, opgetild of op andere manieren gedwongen werd naar dingen waar ze niet heen wilde door andere personen. Ze hoefde wat haar betreft geen namen te noemen, deze personen wisten het zelf wel als ze de hint gaf.

Het strijdveld was wel zoals ze gewend was, met wat extra platformen en dergelijke her en der. Lilium keek wat verwonderd rond toen ze naar binnen liep. Zou dat speciaal voor de Fighting Types zijn van Korrina of zou het meer voor de uitdagers zijn? Hier kon ze voor nu alleen nog maar over speculeren, want eigenlijk had ze nog maar weinig benul van de team indeling van Korrina. Van zowel Viola als Grant had ze het ergens op de computer of in een boekje kunnen vinden, maar bij Korrina wist ze alleen dat ze drie Fighting Types zou gebruiken. Lilium voelde voorzichtig aan haar vestzak. Gelukkig had ze genoeg Pokémon om Fighting Types te kunnen bestrijden. Of tenminste, ze hoopte dat ze er genoeg had. “Nou, laten we maar meteen beginnen dan,“ besloot Korrina, waarna ze zich omdraaide en weg skatete naar haar kant van het strijdveld. Het meisje zwaaide nog eventjes enthousiast naar Lilium, wie wat bedeesd terug zwaaide op het moment dat ze naar haar kant van het veld ging. Arceus, wat was dit meisje energiek. De scheidsrechter begon met zijn ellelange verhaal over hoe het gevecht zou verlopen. Het was elke keer hetzelfde, dus Lilium luisterde maar half. Het was een gevecht om de Rumble Badge… De Gym leader zou drie Pokémon gebruiken… Het gevecht is afgelopen op het moment dat de Gym Leader of de trainer zonder Pokémon zaten en als laatste mocht de Gym Leader niet van Pokémon wisselen en de uitdager wel. Simpel zat toch? Lilium pakte de eerste Pokéball uit haar vestzak op het moment dat de scheidsrechter zijn vlag hief, klaar om het start signaal te geven. Uiteindelijk ging de vlag met een ferme beweging naar beneden. “Begin!“ Klonk de heldere stem van de scheidsrechter over het strijdveld.

Meteen maakte Lilium haar Pokéball groot en gooide ze deze in de lucht. “Ga ervoor, Jack!“ Riep de blonde trainster. De Pokéball sprong open en in een straal van wit licht verscheen de Samurott op het strijdveld, eventjes een uitgelaten kreet slakend dat hij er weer eens uit mocht om te vechten. Want hoe je het ook wende of keerde, Lilium was redelijk pacifistisch en zocht niet al te vaak ruzie met andere trainers. En als ze dat deed, had een andere Pokémon meestal de mazzel. Hij had het wel gehoord van het gevecht tussen Leo en een andere Charizard. Oh als hij dat had mogen doen… Maar dat was van latere zorg. De Samurott zette zich namelijk maar meteen schrap. Aan de kant van de tegenstander verscheen een kleine wezelachtige Pokémon. “Gebruik Calm Mind Mienfoo!“ Riep Korrina meteen en de Mienfoo leek zich direct te focussen. Het gloeide lichtjes op en sloot zijn ogen. Het was dus niet voorbereid op een aanval van de tegenpartij. Lilium fronste eventjes lichtjes. Dat was snel. Maar de Pokémon leek geen aanval uit te voeren, enkel zijn eigen stats te verbeteren. Dat mocht ze niet te lang toestaan. “Jack, Razor Shell!“ Riep ze haar Pokémon toe. “Maak een einde aan die Calm Mind!“ Jack reageerde direct en sprong op, leunend op zijn achterpoten. Hierdoor kwamen zijn voorpoten vrij om de zwaarden te vormen van blauwe energie. De Pokémon schoot op zijn tegenstander af, zijn zwaarden al iets naar achter trekkend om met een flinke haal uit te halen. Lilium vernauwde haar ogen lichtjes, glimlachend. De Mienfoo had zijn ogen nog steeds gesloten. Dit moest een voltreffer zijn. Maar Lilium was naïef dat ze dacht dat dit zo’n makkelijke treffer zou worden. “Detect!“ Riep Korrina. En vlak voordat de Razor Shell contact zou maken was de Mienfoo klaar met zijn Calm Mind. De ogen van de Pokémon schoten open en gloeiden vrijwel direct op. Een beschermende barrière verscheen rond de Pokémon. De gloeiende zwaarden van de Razor Shell botsten hard tegen de barrière en begonnen barsten te vertonen. Met lichte glinsteringen braken de zwaarden. Meteen sprong Jack achteruit, licht geschrokken dat de Razor Shell op deze manier afgeketst werden, maar bijna direct werd deze gelaatsuitdrukking vervangen door een behoedzame. Korrina lachte eventjes zachtjes aan de andere kant van het strijdveld. “Denk maar niet dat ik je het zo makkelijk ga maken,“ riep het meisje Lilium vrolijk toe. Lilium knikte zachtjes. Ze wilde niet teveel praten, ze wilde focussen op het gevecht. Teveel kletsen zou enkel afleiding betekenen. Korrina wilde echter ook alweer verder met het gevecht. “Mienfoo, Force Palm!“ Met enorme snelheid kwam de Mienfoo op Jack afspringen, waarbij zijn poot opgloeide. Lilium vernauwde haar ogen. “Water Pulse Jack!” Riep ze haar Pokémon toe. Ze wilde niet meteen al zoveel schade lijden en ze moest toegeven dat het gym gevecht haar wat tegen viel. Het vereiste toch weer een hele andere manier van denken. Een bol van water, die licht opgloeide van de energie, verscheen in Jack’s opengesperde bek en werd al vlug genoeg afgeschoten op de Mienfoo. “Ontwijk het!“ riep Korrina haar Pokémon toe. De Mienfoo sprong feilloos over de Water Pulse heen en sprong op één van de hogere platformen. Jack en Lilium keken geschrokken op. Met pijnlijke precisie liet de Mienfoo zich boven op Jack vallen en voerde de Force Palm uit op zijn rug, waardoor de Samurott met een klap tegen de grond gesmakt werd. Bijna meteen nam de Pokémon weer afstand. Jack kwam wat ongemakkelijk weer overeind en keek even naar zijn trainer. Lilium keek hem eventjes aan met een onzekere blik. Ze waren in levels sterker dan de gym Pokémon. Maar om ze aan te verslaan, moesten ze wel eerst werkende aanvallen uit kunnen voeren. Maar ze moesten toch ergens wel een keerpunt kunnen maken? Anders konden zij en Jack het sowieso vergeten. En als Lilium ergens niet goed tegen kon, was het haar verlies.
Maar dat keerpunt moesten ze wel snel gaan maken. “Gebruik Double Slap Mienfoo!“ Riep Korrina. Haar Mienfoo sprong meteen in actie, opnieuw de platformen gebruikend om Jack in verwarring te brengen. De Samurott schudde met zijn blauwe kop. Hij had altijd al moeite gehad met snelle tegenstanders vanaf het moment van zijn evolutie en dit was absoluut geen uitzondering. Voor een moment wilde Lilium meteen haar commando roepen. Maar ze besloot nog eventjes te wachten. Het juiste moment.. toch? Ze haalde diep adem en bad tot de Arceus dat Jack haar genoeg vertrouwde om inderdaad te wachten. De Samurott keek wat gealarmeerd over zijn schouder heen. Had zijn trainer het nu al opgegeven? Lilium schudde haar hoofd lichtjes en Jack keek weer gealarmeerd naar de Mienfoo, die al heel erg snel dichterbij kwam. Had zijn trainer een plan? Hij deinsde lichtjes achteruit toen de Mienfoo naar beneden sprong, recht op hem af, zijn pootje uitgestoken. Nog eventjes wachten… Lilium beet op haar lip. En toen de Mienfoo bijna binnen pootbereik was, riep ze haar commando. “Aqua Tail Jack!“ Meteen schoot Jack in de actie, iets anders kon hij ook niet. Gelukkig was het inderdaad goede keuze geweest. De Mienfoo werd tegen een platform geslagen door de goed gemikte Aqua Tail en bleef eventjes verdwaasd liggen. Geen tijd om te twijfelen. “Razor Shell Jack!“ Riep Lilium haar Pokémon toe, wie zijn zwaarden weer opriep, gelukkig kon hij dat telkens opnieuw doen want anders hadden ze een probleem, en opsprong. “Ontwijk het Mienfoo!“ Riep Korrina meteen. De Mienfoo wist op het laatste moment de Razor Shell te ontwijken door op een platform hoger te springen. De Pokémon was een stuk wendbaarder dan de Samurott en stond binnen een moment een stuk hoger. “Water Gun Jack!“ Riep Lilium en Jack spuwde meteen een sterke straal water uit richting de wezel. De Mienfoo werd door de Water Gun van het platform af geblazen en viel naar beneden, maar wist zich nog net op het laatste moment vast te grijpen aan een de rand ervan. “Force Palm!“ Riep Korrina haar Pokémon toe en deze wist met een zwieper zichzelf genoeg vaart te geven om vlug bij Jack te zijn. De Force Palm kwam hard aan en Jack werd naar achter gezwieperd. De extra kracht van de Calm mind hielp ook niet echt en Jack had duidelijk al wel wat schade opgelopen. Maar toch was de Pokémon nog lang niet aan het einde van zijn kunnen. “Blizzard Jack!“ Riep Lilium. Ze moesten de vijandelijke Pokémon toch op de één of andere uit zijn evenwicht brengen, goedschiks of kwaadschiks. Jack slaakte even een kreet en liet een enorme sneeuwstorm verschijnen. “Detect, Mienfoo!“ Riep Korrina haar Pokémon toe. De Mienfoo riep zijn beschermende schild weer op en kruiste zijn armen, zich wat schrap zettend. De Blizzard wist de Pokémon wat naar achter te duwen, maar leverde geen schade. Lilium moest zeggen dat de aanval nu al enorm haatte. Maar, de Blizzard had nog een ander effect gehad en Lilium kon het niet laten om eventjes breed te glimlachen. De Mienfoo sprong weer op een platform maar slaakte een geschrokken geluid. De ondergrond was bevroren en glad geraakt dankzij de meerdere water aanvallen. De Mienfoo gleed uit en viel van het platform af. “Razor Shell Jack!“ Riep Lilium en de Samurott hakte vol op de Mienfoo in. Deze slaakte even een pijnlijk geluid, maar was nog niet uitgeschakeld. “Force Palm!“ Riep Korrina. Lilium schrok eventjes lichtjes. “Ontwijk het Jack!“ Bracht ze uit, maar de Samurott had geen ruimte meer te ontwijken. De Force Palm kwam hard aan en Jack zakte eventjes door zijn poten, ietwat wegglijdend op het ijs. “Maak het af met een Swift!“ Besloot Korrina vervolgens. De sterren verschenen uit de lucht en schoten op Jack af. “Counter het met een Blizzard!“ Riep Lilium direct. De sneeuwstorm blies de meeste van de sterren weg en wist contact te maken met de Mienfoo, welke eventjes rillend in elkaar kroop. Jack schudde zijn kop eventjes toen de sterren op hem in beukten. “Double slap Mienfoo!“ Riep Korinna en de Mienfoo sprong naar voren, Jack hard slaande tegen zijn kop. Dit was teveel voor de Samurott, hij zakte in en bleef liggen. Knock out. Lilium beet eventjes op haar lip. “Kom maar terug Jack, je hebt goed gevochten.“ Zei ze terwijl ze de Pokémon liet terug keren met een glimlach. Hiervan was niks gelogen. Jack had zijn best gedaan, maar de Mienfoo was nou eenmaal te snel.
Tijd om een wat wendbaardere Pokémon te proberen dus. Lilium viste de Pokéball van Oz uit haar zak en liet de vlinder verschijnen. Deze rilde eventjes en keek eventjes om naar zijn trainer. Meende ze nou serieus dat hij op een bevroren veld moest vechten? Beter dat hij in de lucht bleef dan. “Oz, gebruik je Poison Powder!“ Besloot Lilium direct. Tijd om het gevecht eens in haar voordeel te laten omslaan. Van Oz wist ze exact wat hij kon en tot hoever te kon gaan. De Vivillon liet meteen zijn giftige poeder over het strijdveld glijden. De Mienfoo begon te hoesten en greep eventjes naar zijn keel. Dat was in ieder geval gelukt. Lilium glimlachte lichtjes. Hij zou in elk geval neer gaan… “Force Palm Mienfoo!“ Riep Korrina, haar Pokémon meteen weer tot actie dwingend. “Vlieg hoger Oz!“ En meteen sloeg de Vivillon hard met zijn vleugels, buiten het bereikt van de aanval van de fighting type. “Psybeam!“ Riep Lilium vlug. De meerkleurige straal werd afgeschoten van de antennes van de vlinder en knalde tegen de Mienfoo, deze tegen de grond slaand. Het was duidelijk dat hij zich zwak begon te voelen. Maar al snel genoeg werd een sterke Swift aanval op Oz afgevuurd en hoe erg de Vivillon ook probeerde te manoeuvreren, het had geen zin en hij werd wel degelijk goed geraakt. De Vivillon kermde eventjes, maar schudde zijn hoofd en vloog door, al was hij wat lager gaan vliegen door de klap. “Force Palm Mienfoo!“ De Mienfoo sprong omhoog, hoog genoeg komend om Oz te bereiken. “Gust!“ Riep Lilium, toch wel eventjes lichtjes in paniek. Oz sloeg met zijn vleugels en riep een sterke windvlaag op. Eventjes leek het alsof de Mienfoo erdoorheen ging breken, maar dit bleek niet het geval te zijn. De wezel sloeg een kreet en werd naar beneden geslagen. Met een klap kwam de wezel op de grond terecht en bleef liggen, uitgeteld. Lilium haalde opgelucht adem. Dat was één van de drie.. Nu verder.

“Ga, Hawlucha!“ Riep de Gym leader uit en een nieuwe Pokémon verscheen op het strijdveld, een soort havik. Oz keek wat wantrouwig naar beneden van zijn hoge positie. Het was nog steeds een fighting type. Dus hopelijk kon hij Oz niet bereiken… Maar dat had Lilium heel erg fout gedacht. “Wing attack!“ Gealarmeerd keken zowel Oz en Lilium op toen de Hawlucha hoog, heel erg hoog de lucht in sprong, met opgloeiende vleugels. De Pokémon kwam veel te dicht bij Oz. “Psybeam!“ Riep Lilium en gelukkig was Oz nog op tijd met het uitvoeren van de aanval. De veelkleurige straal wist de havik nog net snel genoeg weg te blazen. Een super effective aanval was goed genoeg. Maar de Hawlucha had nog veel meer energie over dan Oz had en een nieuwe Wing Attack wist wel te raken. “Psybeam!“ Riep Lilium nog wel, maar Oz was dit keer niet snel genoeg om de move te ontwijken. De Vivillon werd naar achter geslagen door de Wing Attack en slaakte eventjes een kreet. “Poison Powder!“ Riep Lilium uit. Sleep powder en stun spore gebruikte ze liever niet in gym battles. Die baseerden zich teveel op geluk. De Hawlucha trok een gezicht en greep eventjes naar zijn keel. Duidelijk had het deze keer ook weer effect gehad. En daar was ze blij mee, want dat kon ze op zich wel gebruiken. “Psybeam!“ Vervolgde Lilium. Het was de enige aanval van Oz, op Gust na, wat echt effect had. Maar Gust was niet bepaald een krachtige aanval, dus ze zat vast aan Psybeam. Het was alleen vreselijk voorspelbaar… En dat bleek. “Ontwijk het en doe Aerial Ace!“ De Hawlucha sprong omhoog en strekte zijn vleugels uit. De Pokémon verdween in de lucht en beukte in op Oz, in zijn rug. Vivillon’s waren al niet zo heel erg sterk qua verdediging en de aanval was alweer super effective. Dus er gebeurde wat Lilium al vreesde. Oz werd naar beneden geknald en ketste neer op de vloer. Hierop bleef de Vivillon stil, erg stil liggen. Lilium zuchtte en schudde haar hoofd met een glimlach. “Goed gedaan Oz,“ sprak ze haar Pokémon op rustige toon toe. De Vivillon had het goed gedaan en de Mienfoo uitgeschakeld. Dat was goed genoeg. Nu moesten ze alleen deze nieuwe dreiging verslaan… Ze liet Oz zwijgend terugkeren naar zijn Pokéball. “Goed gedaan jochie,“ murmelde ze nog even met een glimlach.

Maar geen tijd om bij de pakken neer te zitten. Ze liet een nieuwe Pokéball groot worden. “Kom eruit, Rosa!“ Riep ze waarna ze de Vibrava eruit liet. “Gebruik je Sandstorm!“ Riep ze meteen en de VIbrava riep meteen toen ze haar Pokéball uitkwam een Sandstorm op. Toch moest Lilium toegeven dat ze een licht probleem had met de typing van haar tegenstander. De meeste aanvallen die Vibrava kon uitvoeren waren immers Ground en dat zou niet veel werken. Maar Sandstorm was Rock.. Dus dat zou sowieso werken en de Hawlucha afremmen. Dus hoe hoog de Pokémon ook zou vliegen., hij zou altijd schade oplopen. Nu hopen dat het genoeg zou zijn. “Hawlucha, Karate Chop!“ Klonk het commando over de sandstorm heen. De Hawlucha verscheen door de muur van zand heen en deelde een ferme schop uit aan de Vibrava. Deze werd meteen wat naar achter gebeukt en gleed wat weg over de vloer, maar ze kon de aanval nog wel hebben voor nu. “Dragon Breath!“ Riep Lilium verbeten uit. Fighting types hadden immers één groot nadeel. Ze moesten altijd dichtbij komen om aan te vallen. De Hawlucha werd dan ook naar achter geblazen door de Dragon Breath, zijn armen kruisend om zijn lichaam nog iets te verdedigen. Maar toen deed Rosa iets wat Lilium niet verwachtte, ze begon te gloeien. Een opgelucht gevoel trok zich door Lilium’s lichaam. Rosa had het niet beter kunnen timen eigenlijk. De Vibrava gloeide en begon te groeien… En plotseling stond een grote Flygon op het strijdveld. De Pokémon strekte haar vleugels en slaakte eventjes een tevreden kreet. “Goedzo Rosa!“ Jubelde Lilium vrolijk, blij met deze gang van zaken. Ze had al een tijdje gehoopt dat Rosa zou evolueren, aangezien de Pokémon al een hele tijd het level had om een Flygon te worden. Alleen de Pokémon was zo lang als Trapinch blijven hangen… Soms had Lilium zich afgevraagd of Rosa eigenlijk wel had willen evolueren. Maar nu bleek dat dit wel degelijk het geval was. Beter, want ze was echt dol op Flygons. En als het goed is, kon de Pokémon nu een nieuwe aanval. “Dragon Tail!“ De staart van de Pokémon begon te gloeien en sloeg neer op de Hawlucha, die het maar net op tijd wist te ontwijken. De staart sloeg een enorme stofwolk op met het zand erbij. Eventjes bleef Rosa verdwaasd staan. De Pokémon was nog niet helemaal vertrouwd met haar nieuwe lichaam en was dan ook bij het gebruiken van de Dragon Tail eventjes haar evenwicht verloren. En daar had Korrina dankbaar gebruik van gemaakt. Plotseling dook de Hawlucha weer neer op Rosa met een Wing Attack, deze naar achter slaand, maar zo snel liet de Flygon zich niet uit het veld slaan. Ze keek eventjes verbeten naar de Hawlucha en viel weer aan. Nog een Dragon Tail wist de wel zijn doel te bereiken en het was genoeg om de Hawlucha uit het veld te slaan. De gevleugelde Fighting Type deed nog een poging om op te staan, maar zakte uiteindelijk in elkaar. Hawlucha was niet meer in staat om verder te vechten. Lilium haalde dan ook opgelucht adem. Dit was wel een opluchting. Rosa had alles niet beter kunnen timen. Nu alleen nog de laatste Pokémon uitschakelen… Maar welke Pokémon dat was, dat moest ze allemaal nog maar zien. Ze had nu wel wat meer vertrouwen in haar winst gekregen. Ze moest ook zeggen dat ze redelijk onder de indruk was van de kracht van de draken Pokémon. Het was niet niks om een Gym Pokémon met een zwiep van je staart het veld uit te mikken. Maar ze moesten scherp blijven. De laatste Pokémon van Korrina was nog niet aan zet geweest en meestal waren de laatste Pokémon ook wel degelijk de sterkste. Eventjes beet Lilium zachtjes op haar lip. Ze moesten er klaar voor zijn…

“Ga, Lucario!“ Die Pokémon die klaar ging staan op het strijdveld kwam haar bekend voor… Had Raven er niet zo eentje? Met een gefocuste blik in zijn ogen keek de Pokémon naar zijn tegenstander en wachtte op het commando. Het leek geen last te hebben van de Sandstorm. Lilium gromde wat binnensmonds. Arceus verdomme, Lucario was natuurlijk half steel. Daar zou Sandstorm geen werking op hebben… Nou ja, gelukkig had Rosa er ook geen last van, anders was het beroerder geweest. “Aura Sphere!“ Riep de Gym Leader opgetogen. “Ontwijk het Ros-“ Begon Lilium, maar de Aura Sphere werd al afgeschoten. Met een enorme vaart raasde de energiebol op Rosa af. Geschrokken keek Lilium toe hoe Rosa vol geraakt werd en naar achter werd geschoven. In Arceus naam, hoe was deze Pokémon zo snel? Rosa schudde even met haar hoofd, maar bleef staan. Geen tijd om onder de indruk te zijn, gewoon verder knallen. “Earth Power!“ Riep Lilium haar Pokémon dan ook toe. De Flygon stampte hard op de grond en liet de aarde achtige erupties ontstaan uit de vloer van de gym. Lilium moest zeggen dat ze het af en toe wel sneu vond voor de schoonmaak dienst. Die kregen best wel veel meuk op hun bordje na afloop van een gym gevecht immers. Het was geen pretje om dit allemaal schoon te houden leek haar. Of na afloop op te ruimen. De Lucario sprong omhoog en landde netjes op één van de platvormen, veilig buiten bereik van de Earth Powers. Lilium gromde wat geïrriteerd, begon dit kat en muis spelletje van ontwijken alweer? Ze had het al zo irritant gevonden bij de Mienfoo. “Vlieg omhoog, Rosa!“ Riep ze haar Pokémon toe. Ze wilde het liefste een beetje buiten bereik van de Lucario blijven. “Extreme Speed!“ Klonk het commando van Korrina en ineens.. Was de Lucario verdwenen? Lilium maakte even een geschrokken geluid toen de Lucario ineens weer verscheen en Rosa opnieuw wist te raken. Dit was een probleem, dit was een serieus probleem. “Dragon Tail!” Riep Lilium vlug naar haar Pokémon en Rosa haalde uit het haar staart. Op het laatste nipt wist ze de Lucario nog wel te scheppen en weg te slaan. De Pokémon landde echter weer netjes op zijn voeten. Hij was duidelijk nog lang niet uitgevochten en Lilium moest eventjes diep adem halen. Het zweet stond haar op haar handpalmen. Dit was op zich echt verschrikkelijk spannend. “Dragon Breath Rosa!“ Riep Lilium en de knetterende energiestraal werd weer afgevuurd in de richting van de Lucario. “Dragon Pulse!“ Riep Korrina haar Lucario toe en Lilium schrok zich rot. Dragon Pulse, wat? Hoe kon de Pokémon die aanval kennen? Het was een fighting type! De Lucario zette zich schrap en ging vol tegen de aanval van Rosa in met zijn eigen Dragon Pulse. De straal bleek krachtiger te zijn dan de Dragon Breath en spleet de aanval volkomen. Rosa deed haar best, maar werd uiteindelijk vol geraakt door de Dragon Pulse en sloeg nog wat zwakjes met haar vleugels. Hierna leek de Pokémon even te verstarren en klapte haar vleugels tegen zich aan. Met een noodvaart viel de Flygon naar beneden en landde in een wolk stof op één van de platformen, wat doorbrak. Uiteindelijk lag Rosa stil tussen het puin van het platform. Knockout. Verbeten hief Lilium haar Pokéball. Dit ging nog best een probleem worden… De Lucario was heel erg sterk. “Kom maar terug Rosa, je hebt goed gevochten,“ suste Lilium haar Pokémon terwijl deze liet terugkeren naar haar Pokéball. Op naar de volgende Pokémon. Het liefste had ze hem niet in willen zetten, maar ze had op dit moment geen keus meer. Ze ging niet haar gym gevecht verliezen omdat ze bang was voor Leo.

“Kom er maar uit, Leo!“ Riep Lilium en de Charizard rekte zich eventjes loom uit toen deze eindelijk de Pokéball mocht verlaten. “Gebruik je Heat wave!“ Riep Lilium uit en de Charizard vuurde de hete vlammen probleemloos af. Met een tevreden glimlach keek Lilium ernaar. Dit had nog wel een kans van slagen, al kon ze de zenuwen niet loslaten dat Leo misschien weer in Blaze zou raken. De Lucario probeerde weg te springen van de Heatwave, maar het mocht niet baten. Hij werd naar achter geduwd en kermde van de vlammen. “Dragon Pulse!“ Riep Korrina vlug en de energie straal werd met een noodvaart op Leo afgestuurd. “Ontwijk!“ Riep Lilium, maar ook de Charizard was niet snel genoeg om de aanval te ontwijken en moest de gevolgen ondervinden. Lilium vernauwde haar ogen lichtjes. Focus.. Niet bang zijn… Ze kon dit! En Leo kon het ook! “Wing Attack Leo!“ Riep Lilium haar Pokémon toe. De Charizard sloeg met zijn vleugels en spurtte op de Lucario af. “Incasseer het Lucario!“ Riep Korrina haar Pokémon toe, wie zich achteruit liet slaan door de aanval, maar hij bleef wel op zijn poten staan. “Close Combat!“ De rap uitgevoerde slagen dwongen Leo achteruit en de Pokémon schudde met zijn kop, zachtjes grommend. Lilium’s adem stokte eventjes, maar nee, zo te zien was er nog geen sprake van Blaze. “Dragon Rage!“ Riep Lilium. De aanval werd met precisie uitgevoerd en de Lucario kon er nog maar net overheen springen. Het verdomde ding was veel te snel. “Dragon Pulse!“ Riep Korrina opnieuw. Lilium kon haar geen ongelijk geven, het was een sterke aanval en bleek de vorige keer effectief. “Omhoog Leo!“ Riep Lilium, blij dat de Charizard kon vliegen. “Flamethrower!“ De Charizard liet een zee van vlammen ontsnappen uit zijn mond en schroeide het strijdveld. Lilium kromp eventjes lichtjes ineen. De Lucario werd naar achter gedwongen door de vlammen en schreeuwde eventjes toen hij geraakt werd. Dat moest pijn doen voor een steel type… “Aura Sphere Lucario!“ Riep Korrina haar Pokémon toe. De Lucario liet weer een gekleurde, gloeiende bol verschijnen en vuurde deze op Leo af. De Charizard werd naar achter geketst door de bal en schreeuwde eventjes. De ogen van de Pokémon gloeiden eventjes lichtjes op en Lilium hapte naar adem. Ze wist niet hoe snel ze haar Pokéball tevoorschijn moest halen en de Pokémon terug moest roepen. Zowel de Gym Leader en scheids keken haar vreemd aan, alsof ze aan het opgeven was. “Ik wissel van Pokémon,“ sprak het blonde meisje haastig. Dit maakte de situatie niet minder vreemd, maar zolang zij zich maar veilig voelde. Misschien moest ze inderdaad het aanbod van Aiden maar eens aan gaan nemen en gaan trainen met hem en Tyrion… Dit werd anders helemaal niks. Ze haalde eventjes diep adem en haalde de Pokéball van Alyss uit haar vestzak. Nu was het de beurt aan de Ninetales om het af te maken.

Alyss landde met een zacht plofje op het strijdveld en rekte zich eventjes rustig uit. De Ninetales was altijd al redelijk elegant geweest en Lilium kon zich er af en toe over verbazen hoe elegant ze zich nog steeds kon gedragen op het moment dat ze het strijdveld betrad. Dat was immers niet echt het moment om elegant te zijn. Veel tijd om erover na te denken had Lilium echter niet. Het gevecht ging alweer verder. Lilium fronste lichtjes terwijl ze de eerste de beste move uitsprak die ze zich kon bedenken. “Will-o-wisp Alyss!“ Riep ze vlug. Ze wilde niet dat de Lucario de eerste move kreeg zoals de vorige keer. Die burn wilde ze sowieso uitdelen. Het kon immers heel erg effectief zijn en maakte fysieke aanvallen minder sterk. De blauwe vlammen die werden uitgespuwd door Alyss omcirkelden de Lucario en dreven hem in het nauw, om vervolgens toe te slaan. De Lucario slaakte een geërgerde grom en Lilium glimlachte breed. Dat was gelukt. De burn was toegediend… Nu de rest nog. “Aura Sphere!“ Riep Korrina. Dit keer was Lilium er meer op voorbereid en daarom was haar reactie tijd ook sneller. “Ontwijk!“ Riep het meisje. Maar de Ninetales was niet gewend aan deze snelheden en werd wel geraakt. Lilium fronste lichtjes. Hier moesten ze aan gaan werken. “Flamethrower!“ Riep Lilium haar Pokémon vlug toe. De Ninetales spreidde haar kaken en liet de vlammenzee op de Lucario afstromen. De Pokémon, wie toch al vermoeider begon te raken, maakte een gepijnigd geluid toen de vlammen hem raakten. Hoeveel vuur aanvallen kon die Lucario nog hebben zeg… Lilium haalde eventjes diep adem. De spanning was om te snijden. Beiden ongeveer hun laatste Pokémon. Lilium kon het immers niet maken om Romeo in te zetten hier. Die Lucario zou hem helemaal stuk maken. Eventjes keek het meisje naar de Deerling die naast haar stond. De Pokémon keek met grote ogen naar het gevecht. Op z’n minst was deze verwonderd door het gevecht. Dat was op zich mooi. “Close Combat!“ Beval Korrina haar Pokémon. Deze rendde op Alyss af en begon haar compleet in elkaar te trimmen. De Ninetales slaakte een kreet en viel bij de laatste slag even op de grond, waardoor Lilium toch best wel schrok, maar de Pokémon kwam gelukkig nog wel overeind. “Flamethrower!“ Riep Lilium, opnieuw gebruik makend van het feit dat de Lucario te dichtbij was gekomen. Dat samen met het feit dat Close Combat verdediging verlaagde en de effecten van de Will-o-wisp, maakte dat Lilium hoopte dat dit genoeg was. De Lucario viel naar achteren toen de vlammen hem raakten. De Lucario viel met een klap neer op de grond en deed nog een poging om overeind te komen. Zijn poten werden trillend en bevend op te grond gezet, maar uiteindelijk zakte de hondachtige Pokémon toch weer met een klap op de vloer neer van de gym. Zou de Pokémon toch nog de energie vinden om verder te vechten..? Of was dit gym gevecht over? Lilium hield haar adem in.

notes notes notes notes