"For the love of Arceus!" Jace was aan het ploeteren door de sneeuw. Hij had het echt gehad met de kou. Hij wist zeker dat hij ziek zou worden met dit klote weer. Misschien moest hij maar eens een vuur pokémon regelen... Al waren grass-types meer zijn stijl. Hij had een dikke jas aan maar het deed echt veel te weinig, de kou drong er zo doorheen. Jace ging door, maar voelde zwak hij was er zeker van... Deze kant op lopen en kijken waar hij zou stranden een van de slechtste keuzes was die hij in een lange tijd gemaakt had. Het was donker, maar hij kon gelukkig goed zien door het licht dat door de sneeuw en de maan het landschap oplichtte. Hij was half bevroren toen hij iets zag dat zijn hart vulde met hoop. Verderop stond een berghotel omringd door wat leek op een warm water stroompje en vuurvliegjes. Hij strompelde naar binnen en plofte neer op de vloer in een plas van smeltend sneeuw terwijl een blije en vrij bolle man hem zeer enthousiast toesprak: "Hoe kan ik u helpen deze mooie avond?" Jace grindde nog eventjes voordat hij flauw viel. Hij werd de volgende ochtend wakker in een bed binnen het hotel. Hij was even vergeten waar en waarom hij in een vreemd bed lag. Hij stond op en nam een douche. Hij wond het wel fijn om niet te hoeven douchen aangezien hij meestal rondtrok buiten de grote steden en vaak gewoon in beekjes en stroompjes bade, maar ja. Hij stapte uit zijn kamer en werd gegroet door een mooie hall met veel schilderijen en hier en daar een harnas. Hij floot ff en zei: "Chique plek hiero... wacht eens even..." Hij raakte in paniek toen hij zich realiseerde hoe groot de rekening zou worden. Hij liep naar beneden daar zat de bolle meneer achter de balie van het hotel te glimlachen en zei: "Ah jonge man hoe gaat het we waren ongerust toen je plotseling laat s'nachts binnen tuimelde. Hoe heet je eigenlijk en hoe ben je hier verzeild geraakt?" Jace lachte een beetje in zelfspot toen hij zei: "Ik was eigenwijs en ben het pad af gegaan denkend dat mijn ervaring van off-roading me wel zou redden ondanks de sneeuw. Mijn naam is Jace." De man keek hem aan met een blik die zei: You're an idiot... Jace grinde eventjes awkward en liep naar hem toe en vroeg: "Dus... Ehm... Hoeveel ben ik je schuldig voor de kamer en weet je misschien waar ik wat koffie zou kunnen vinden in de buurt?" De man lachte en schoof simpelweg een briefje naar Jace toen hij zei: "Aan de achterkant van het hotel is een hot spring met een café. Mijn vrouw is de barvrouw ze maakt heerlijke koffie." Jace lachte naar de man tot hij het cijfer op het briefje zag. Hij trok bleek weg en dacht bij zichzelf: Ik denk dat ik voor een tijdje maar weer gewoon buiten moet slapen met mijn tent. Hij bedankte de man, betaalde en ging naar het café aan de andere kant van het hotel. Het was hier aangenaam warm terwijl niet meer dan 10 meter van je vandaan sneeuw op de grond lag. Het landschap in de ochtend was adembenemend. Een bergachtig landschap bedekt met een dicht bos dat in de sneeuw gedompeld was. De warm water bron was klein, maar genoeg voor dit hotel om er genoeg aan te verdienen. Het café was net zo verlaten als het hotel met de uitzondering van de barvrouw. Hij schoof aan en bestelde een kopje dampende koffie. De vrouw keek hem aan en zei: "Je pokémon mogen gratis baden in de warm water bron als je klant van het hotel bent hé." Jace keek verrast en zei: "Oh daar wist ik niets van." De barvrouw had dezelfde blik als d'r man had daarnet en ze hintte naar een bord boven d'r hoofd dat las: Gratis warm water bad voor klanten pokémon. Voor dat hij bij z'n riem kon komen kwamen z'n pokémon al tevoorschijn en bestormde de warm water bron. De ene andere gast in het hele hotel keek met gruwel toe hoe een enorme boomstronk achtige pokémon samen met zijn gezelschap naast hem de bron in sprongen. Espurr bleef bij Jace zitten en staarde naar de nu iets wat angstig terugkijkende barvrouw. Jace nam een slok en hij voelde de last van de vorige nacht gewoon van zich af glijden. Jace vroeg om nog wat extra suiker en Espurr liet de suiker naar hem toe zweven en glimlachte. Jace was dol op Espurr. Ze zei niet veel, maar hij voelde gewoon aan dat ze zich bij zijn team thuis voelde. Lilligant droogde zichzelf op in de zon met Synthesis en liep naar naar Jace toe. Jace keek zijn nieuwe teamgenoot vragend aan en Lilligant pakte zijn hand vast. Jace lachte haar toe toen ze hem plotseling mee sleepte naar de bron. Jace had al door wat er ging gebeuren en zei: "Wacht heel eventjes. Laat me op z'n minst me omkleden." Maar voordat hij het wist had Trevenant hem vast. Jace nam diep adem voordat hij door de grote pokémon onderwater getrokken werd. Jace kwam doorweekt omhoog en was opgelucht toen hij zich herinnerde dat hij alle belangrijke dingen in zijn tas had zitten die hij van de hoteleigenaar bij de balie mocht laten. Hij keek naar de man naast zich en zei met een bijdehandse toon: "Hey..." Lilligant ging ook weer in de bron zitten en haar bloem begon nog harder te bloeien. Jace kon zich de pokédex entree nog voor de geest halen over Lilligant die las: Lilligant, the Flowering Pokémon. The flower on Lilligant's head gives off an aroma that can be very relaxing. Hij kon de aroma ruiken en voelde de rust echt wegsmelten. Misschien was deze kant blindelings toe lopen misschien toch niet zo'n slecht idee. Espurr volgde Jace, maar durfde het water niet in. Jace pakte hem op en zette hem op een uitstekende steen waar hij constant om Jace z'n aandacht ging vragen terwijl Lilligant dat ook deed door Jace aan z'n mouw te blijven trekken. Daarin tegen waren Absol, Trevenant en Roselia rustig aan het baden en spelen in de bron. Roselia was heel klein en moest dus vast houden aan Trevenant. Jace keek naar zijn team met een glimlach op z'n gezicht toen een sneeuwvlokje op z'n neus neer dwaalde... "Hatsjuuu!... Arceus be damned ik hoop dat ik niet verkouden word."
