Socha

In de welkomsthal van de Ranger Academy zat een figuur op de bank. Armen over elkaar heen. Wenkbrauwen omlaag. En een onderlip dat begraven lag onder zijn bovenlip. Zijn uitgestrekte benen lagen over elkaar heen. Met ogen die nog donker waren, nog afwezig. Het was een houding die niet bij Christian leek te passen. Gedurende een half uur keken langslopende Rangers af en toe twijfelend, of zelfs ongerust naar hem om. Tot nu toe had nog niemand de durf gehad om naar hem toe te stappen. Of om te weten hoe ze dit aan moesten pakken.

Een diepe zucht verliet zijn neus, en hij ging voorover zitten. Met beide handen krabde hij zijn hele kapsel door de war. Waarom mocht dat nu niet meer binnen.. zich geen houding wetend aan te nemen, liep hij naar buiten. In plaats van direct naast de deur te gaan staan, liep hij door naar de achterkant van de Academy. Hij, en de Rangers, hadden een bepaalde voorbeeldrol. Dat was iets waar hij zich al heel lang bewust van was. En de overweging kwam dus ook automatisch. Met één hand wist hij makkelijk alle benodigdheden uit de binnenzak van zijn leren jasje te halen, en stak een sigaret op. De rook blies zijn neus uit.