Ever Grande City. De stad die iedere Pokémon trainer bezoekt in hoop van het verslaan van de Elite Vier. Daarvoor moeten ze natuurlijk wel eerst de acht Hoenn Gym Badges verzamelen. Of in Gary’s geval.. twaalf. Het was bijzonder hoe er een waterval was grenzend aan het kleine stadje. En het was al helemaal bijzonder hoe er een grot zat tussen de twee delen van de stad in. Noord en zuid. Linus en Philip waren hier echter om een reden die minder bijzonder was. Philip was simpelweg nog bezig met het verkennen van alle locaties in Hoenn. Als een goede Ranger was het belangrijk om de regio die je beschermde goed te kennen. Daarnaast vond hij het leuk om onder de mensen te zijn. Dan zag hij alle gezichten van de mensen van Hoenn. Een lust voor het oog, als je het hem vroeg. Aan de andere kant, vond Linus die drukte van de mensen dan weer wat minder. Maar het Ranger werk vond hij kloppend belangrijk. Hij deed het dan ook graag. En had een hoop van Philip geleerd. Maarja, de aard van het beestje zal natuurlijk nooit volledig veranderen. En dat was okay. Zolang Linus gelukkig was, vond Philip het eigenlijk allemaal al wel weer goed.
Uitgerust met Ranger kleding, gear en grote rugzakken liepen de heren verder. Naar een plekje waar ze rustig konden gaan zitten. In die grote rugzakken van hun hadden ze namelijk een heleboel spullen zitten die goed waren voor een mooi kampvuur, met lekkere snacks erbij. Hmm, heerlijk. Geroosterde marshmallows, S'mores en ook lekker frikandellen. Wist je trouwens dat S’mores afkomstig is van de padvinstertjes? Er was een meisje die had een speciaal iets gemaakt door verschillende ingrediënten bij elkaar te gooien. Dat vond iedereen zó lekker dat ze steeds vroegen om ‘Some more’. Vandaar S’ mores. Dat betekend in het Nederlands ‘Nog wat meer’. Philip ging op zijn knieën zitten en legde een aanmaakblokje tussen de stukken hout voor het kampvuur. Dat vond hij een goed idee. Dat dunkt zijn proper denkbeeld. Ondertussen was Linus de tassen aan het leeghalen. De verpakkingen met al het lekkers dat ze gingen maken had hij al op de grond geplaatst waar ze gingen zitten. Ook de prikkels legde hij al klaar. De flessen frisdrank en plastic bekertjes pakte hij dan nog maar even niet. Die lagen wat meer onderin Philip’s grotere rugzak, en hij wilde niet alles omgooien of iets dergelijks, omdat hij wat kleiner is.
Philip had een pakje lucifers gepakt en maakte het aanmaakblokje.. aan. Toen het vlammetje wat groter werd begon hij eens voorzichtig te blazen. Zuurstof was goed voor iedereen, ook vuur. Het vlammetje werd steeds groter en het groeide daadwerkelijk uit tot een mooi kampvuur. Tevreden gingen Linus en Philip erbij zitten. Linus pakte alvast een prikker, en keek Philip vragend aan toen hij in zijn tas begon te rommelen. “Ik denk dat Franklin het ook leuk zal vinden om erbij te zitten.” Zei hij met een glimlach. Philip haalde het ei uit zijn tas en plaatste het op zijn schoot. Warmte was goed voor eitjes. En hij wist zéker dat gezelschap ook goed is voor eitjes. Toen pakte Philip een prikker en ging hij samen met Linus lekker roosteren. Linus begon met een Marshmalllow en Philip ging meteen aan de ‘S mores. Stiekem maakte hij die eigenlijk voor Linus. Hij wist dat die er wat moeite mee zou hebben, wegens het gebrek aan duimen. Echter, was het geen verrassing voor Linus toen hem een ‘S more werd aangeboden. Hij wist dat hij die strijd niet zou kunnen winnen, dus hij nam het maar gewoon dankbaar aan.
Na een tijdje schrok Philip een beetje. Het ei begon te rommelen! Wauwie! Hij keek meteen dolgelukkig in de richting van Linus. “Hij komt! Hij komt!” Riep hij vrolijk. Snel legde Philip alles aan de kant. Linus schoot meteen op en probeerde zoveel mogelijk ruimte te maken voor Philip en Franklin. Philip vouwde zijn handen in elkaar en plaatste ze bij zijn mond, terwijl hij verwachtingsvol naar het ei keek. Wat spannend! Wat spannend! Aaaaah! En toen kwam de eerste barst.. helemaal bovenaan het ei. En toen een tweede. En een derde! En er was al wat te zien aan de binnenkant! En toen kraakte de bovenkant helemaal open. Een klein rood koppie, met een schattige neus keek Philip aan. “Hoi Franklin! Welkom in de wereld! Ik ben het! Philip! Herken je mijn stem? Oh wij gaan zulke leuke dingen doen!” Linus was ondertussen aan het klappen. Wat apart. Babies waren klein zeg.. Het was logisch.. maar toch had hij het niet helemaal verwacht.. En daarnaast.. hij keek een beetje misselijk uit zijn ogen. Dus hij tikte Philip even aan. “Oh heb je last van je buikeltje?” Zei hij vertroetelend. Philip draaide Franklin met zijn rug naar hem toe en wreef hem over zijn buikje. Misschien hielp dat wel. Linus zijn ogen werden groot.. ohjee. BUUUUURP!!! Franklin liet een enorme boer, in de richting van het vuur. Gepaard met wat vuur.. Een heel stuk gras en bosjes stond nu in de fik!
Paniek! Dit moest snel opgelost worden! Water pokemon! Snel! Met een half ei en Franklin nog in zijn armen liep hij van het vuur af. Linus kwam mee. Die wees Philip op een tweetal Dewpiders die daar stonden. Het waren een soort ramptoeristen die aangetrokken werden door het vuur. “Oh!” Die waren deels water pokemon. Philip zette Franklin voorzichtig op de grond en nam zijn Styler erbij. Vliegensvlug, zo snel als hij nog nooit had gedaan, probeerde hij de eerste Dewpider te Capturen voor een Assist. Doordat het vuur hem afleidde en Philip er zo snel bij was, lukte dan zeer gemakkelijk. Voor de tweede, moesten de heren elkaar helpen. Linus moest haar een beetje in bedwang houden. Een beetje zoals een Herdier die een kudde Mareep bij elkaar moest houden. En zodra de Capture voltooid was.. Renden ze met z’n allen naar het vuur. Gelukkig was het vrij windstil en was het vuur zich niet als een malle gaan verspreiden. “Dat moeten we blussen!” Riep Philip, die nog steeds niet graag bevelen gaf aan anderen. Zelfs niet als het een Assist was. Maar voor de Dewpiders was het eigenlijk wel duidelijk. Een Combinatie van Water Sport en Bubble Beam zorgden ervoor dat de vlammen zich niet verder verspreidde, en ze langzaam doofden. Pfoe.. nou Franklin.. Je entree in de wereld is er een om te onthouden hahaha.
