Innuendos

Ricoletti begon te lachen toen ze de de kleine poefbal aanschouwde. Kenneth had niets anders voorspelt. Ze vond het leuk om te spelen. Het was de lachebek van zijn team. En dit was in principe gewoon een voetbal die met de lucht mee zweefde. En als een klein dapper soldaatje staarde de Jumpluff Ricoletti aan. Het hoefde allemaal niet uitgesteld te worden. “Will O Wisp.” Zei Kenneth. Het gymgevecht was nu officieel begonnen. Ricoletti maakte wat bewegingen met haar handen en er vormde zich een klein balletje vuur tussen haar handen. Ze lachte even en verdween. Later verscheen ze achter de Jumpluff en liet hem schrikken. Precies op dat moment wreef het kleine vuurtje tegen hem aan, waardoor hij een Burn kreeg. “Acrobatics!” Riep Ramos toen. De Jumpluff stoof omhoog en haalde lucht kapriolen uit, waarna hij in een duikvlucht neerdaalde en tegen Ricoletti aan beukte. Ze zweefde even mee door zijn momentum en begon weer te lachen. Kenneth’s spanningsniveau was nog erg laag. En het ging waarschijnlijk ook niet meer hoger worden. Hij wist heel goed dat hij zich te goed had voorbereid op dit gevecht. “Hex.” Geen complexe strategie. Een Burn, en daarna een aanval die extra schade doet vanwege de Burn. Ricoletti begon nu echt te schaterlachen en keek de Jumpluff angstaanjagend aan. Haar ogen kleurden rood op en de Jumpluff kon niet meer bewegen. Vervolgens schoten er verschillende paars en geel gekleurde ringen uit haar ogen die tegen de Jumpluff aan vlogen. De Jumpluff dwarrelende vredig naar achteren terwijl hij was achterwaartse koprollen maakte. Ricoletti kwam nu echt bijna niet meer bij. “Fairy Wind!” Riep Ramos. De Jumpluff zoog heel veel lucht op, totdat hij bijna twee keer zo groot was als hij eerst was en toen blies hij het allemaal tegen Ricoletti op, maar door de kracht blies hij zichzelf er ook mee naar achteren. Misschien hoorde dit wel bij de tactiek. Maar op dit moment deed de Burn ook weer pijn. Hm, afstand dus hè. Ramos was iets aan het plannen waar hij afstand voor nodig had. Kenneth wist dit.. maar hij wilde zien wat het ging zijn. Een slechte keuze. Maar hij moest zijn adrenalinekick nog krijgen vandaag. Junkies zijn vaker geneigd zelfdestructief te zijn. “Shadow Ball.” Zei hij toen rustig. Ricoletti ritste haar mond open en ze kotste werkelijk de Shadow Ball uit. Toen de Shadow Ball contact maakte met de Jumpluff moest ze lachen. “Poison Powder en Fairy Wind!” Blies Ramos. Eerst begon de Jumpluff zijn bips te schudden waardoor er paars gekleurd poeder in de lucht dwarrelde. Daarna blies hij weer een roze gekleurde wind tegen Ricoletti op. Zei gooide haar armen voor haar gezicht. Maar ze was Poisoned. Het enige voordeel nu was dat de Jumpluff ook schade kreeg op dit moment van zijn Burn. “Doe nogmaals Hex.” Kenneth kon enkel toekijken met een neutrale blik. Dit was niet alles toch? Zeg hem alsjeblieft dat dit niet alles was? Dit kón niet Ramos zijn hele techniek zijn. Nee. Gewoon blijven afwachten. Ricoletti verstijfde haar tegenstander wederom en schoot coole sonic ringen tegen zijn gezicht. Ze ondervond echter wel schade van de Poison. Op dit moment keek Kenneth de gymleader beter aan. Die leek niet gespannen of gestrest. Waarom? De enige reden was.. dat hij wist wat er ging gebeuren. En dat kon enkel.. hij wist dat Jumpluff ging verliezen. Doodleuk pakte Kenneth zijn Pokédex en keek rustig naar de Jumpluff. Oh.. daar stond het al. Poison samen met Leech Seed. Dat was nu niet mogelijk. Ricoletti zweefde. Logisch. Dan maar rustig door gaan. “Aerial Ace!” Woesh, Ricoletti kreeg weer een beuk. Maar ze stond er nog goed voor. De Jumpluff zijn Burn deed pijn. Kenneth tilde zijn arm op en wees naar de Jumpluff. “Shadow Sneak en Sucker Punch.” Ricoletti begon te lachen en verdween in de schaduw onder haar. De Jumpluff was verward om zich heen aan het kijken. Ricoletti kwam weer tevoorschijn achter de Jumpluff en gaf hem een stoot in de rug. Daarna kleurde haar hand donker en gaf ze hem een mep tussen zijn ogen. Ze ging ondersteboven zweven van het lachen. Ze had al een tijdje niet meer zo veel lol gehad. Ze had wel weer pijn van de poison. “Infestation!” Okay, dus de man had toch gebruik gemaakt van TM moves. Merkwaardig voor een lagere gym als deze. Een balletje groene kots werd op Ricoletti gespuugd en het verdween in haar huid. Maar ze lagen voor. Het hoefde geen probleem te zijn. “Acrobatics!” “Phantom Force.” Na wat gewaagde luchttechnieken dook de Jumpluff op Ricoletti af, maar ze verdween. De Jumpluff plofte tegen de grond en stuiterde toen weer de lucht in. Op dat moment stond hij ineens oog in oog met Ricoletti. Die hem in zijn poefbal beet. Op dit moment kreeg de Jumpluff last van zijn Burn, en Ricoletti van haar Poison en haar Infestation. “Shadow Ball en Feint Attack.” De Shadow Ball lanceerde de Jumpluff een aantal meters verder weg. Toen verdween Ricoletti weer, enkel om keihard te lachen toen ze achter de Jumpluff verscheen, en hem een klap in de rug gaf. Maar de “Aerial Ace!” Die ze toen tegen haar hoofd kreeg deed haar het lachen vergaan. Beide Pokémon kregen weer last van hun status condities. Bij de infestation uitte zich dat een een vieze donker groene plek die zich oplichte op Ricoletti’s huid. “Seed Bomb!” De Jumpluff bolde zijn wangen en keek boos naar Ricoletti. Ricoletti wees naar hem en lachte hem in zijn gezicht uit. Check die bolle wangen! En toen gebeurde er een ontploffing van zaad in haar gezicht. Iew.. ze had haar mond open.. “Hex.” Zei Kenneth rustig. Dit zou de laatste aanval zijn. Ricoletti de Jumpluff angstaanjagend aan. Haar ogen kleurden rood op en de Jumpluff kon niet meer bewegen. Vervolgens schoten er verschillende paars en geel gekleurde ringen uit haar ogen die tegen de Jumpluff aan knalden. De Jumpluff verloor zijn fut. Hij zweefde niet meer, maar dwarrelde de grond op. Hij was uitgeschakeld. Ramos schudde zijn hoofd en nam zijn nieuwe Pokéball erbij. Kenneth deed hetzelfde. No way dat hij ging doorvechten met Ricoletti na al die langetermijnsaanvallen.


Een Gogoat kwam tevoorschijn. Die al rap begon met het schrapen van zijn hoef over de grond. Kenneth koos voor Ek. Niet zozeer vanwege een typevoordeel, maar meer omdat de Gogoat vrij weinig zou kunnen uithalen tegen een Metal type. En dat was dus eigenlijk ook gewoon direct het volgende dat er gebeurde. “Tackle!” Riep Ramos. De Gogoat rende volle overtuiging naar Ek toe en gaf hem een kopstoot tegen zijn hoofd. Maar Ek bleef staan. Het was te zien dat de Gogoat zijn best deed om hem omver te duwen, maar Ek was nu eenmaal te zwaar. “Bullet Punch.” De Gogoat stond nog flink te duwen, een van Ek’s poten ging omhoog. Daarna kleurde die roze op en sloeg de Gogoat opzij. De Gogoat knalde tegen de muur op. Ek liet zijn poot zakken en draaide zich rustig weer in de richting van zijn doelwit. Kenneth en Ek waren rustig aan het wachten totdat de Gogoat weer rechtop kon staan. Wat dat betreft waren deze twee bijna hetzelfde. “Vine Whip!” Van achter een van de hoorns van de Gogoat kwam een roede tevoorschijn. Deze schoot op Ek af. “Haal zijn poot onderuit!” De roede wikkelde zich om een van Ek’s poten, en de Gogoat begon te trekken. Dit meende je niet toch? Wat was dit nou weer voor tactiek? “Trek hem naar je toe en doe Take Down.” Ek gaf een ruk aan de roede en trok de Gogoat in de lucht mee naar hem toe. Ondertussen sprong Ek en landde vervolgens boven op de Gogoat voor de Take Down aanval. Ja, nu zat die in principe gevangen onder een metalen blok. “Bulldozer!” Wat? Kenneth pakte zijn Pokédex er weer bij. Hey kijk eens aan. Een Gogoat kon die aanval echt leren. Dat had hij niet verwacht van een pure grass type. Ach, geen probleem. Je zag langzaam beweging in Ek komen. Zijn poten kwamen langzaam van de grond af. En toen, net onder zijn buik, zag je vier hoeven tevoorschijn komen. De Gogoat had Ek opgetild. En hij begon nu in de richting van de muur te rennen. En hij gooide Ek tegen de muur op. Er ontstonden barsten in de muur. “Okay dan. Psychic.” Ek kreeg een paars auro om zich heen. Niet veel later kreeg de Gogoat dat ook. Die werd vervolgens eerst tegen de muur geslagen, en daarna tegen het plafond. Toen viel die op de vloer. Het leek wel een titanen gevecht op deze manier. Als Kenneth niet Kenneth was geweest kon hij nog best bang zijn geworden van zijn eigen Pokémon. Jeeminee zeg, wat een beest. “Razor Leaf!” De Gogoat stond op en begon hard zijn vacht te schudden. Een ware storm aan bladeren vlogen naar Ek toe. En Ek schrok niet eens. Die nam het gewoon allemaal. Geen probleem hoor. “Zen Headbutt en Hammer Arm.” Ek begon te zweven en zweefde als een zwevend skateboard op de Gogoat af, en hij gaf hem een kopstoot. Nu waren de twee weer in strijd om de sterkste te zijn. Dat was het moment waarop Ek zijn poot omhoog hield en het vervolgens als een mokerhamer op de rug van de Gogoat liet neerploffen. Het leek erop dat Ek niet alleen sterker was, zwaarder, maar ook nog meer flexibel. Wat je niet helemaal zou verwachten van een wasmachine met benen. “Seed Bomb!” De bossige vacht van de Gogoat ontplofte zowat in zaad en nu zat Ek helemaal onder. Dat was ook het moment dat hij naar achteren liep en zich even de lucht in liet zweven. Hij maakte bepaalde draaien, met de bedoeling alle zaden tussen zijn scharnieren uit te halen. En dat lukte wel. Maar het had tijd gekost. “Tackle!” Gogoats konden hoog springen, dus met geen enkele moeite kon deze Gogoat tegen Ek aan beuken in de lucht. “Meteor Mash en Confusion.” Ek draaide zich in de lucht zodanig dat hij met al zijn ledematen bij de Gogoat kon komen. Zijn poten kleurde donker zilver op en hij begon in te meppen op de Gogoat. De laatste mep liep hem drie meter verderop vliegen. Dat was het moment dat Ek voor een psychische steek in het brein van de Gogoat ging. “Earthquake!” De Gogoat sprong in de lucht en landde met zijn poten diep in de grond. Hij veroorzaakte op die manier een aardbeving. Ek bleef stabiel staan, maar waarschijnlijk juist daardoor deed het extra schade. Zweven was handig, maar zo snel lukte het hem niet. “In dat geval doe maar weer een Psychic.” Ek tilde de Gogoat op en sloeg hem tegen de grond. En weer. En nog eens. Kenneth hoopte hiermee te bereiken dat zijn poten niet meer sterk genoeg zouden zijn om nog een Earthquake uit te voeren. Maar het was een Gogoat. En dat waren harde knakkers. “Nu een Metal Claw.” Ek liep op de Gogoat af die nu op de grond lag en liet zijn poot een donkere ijzeren kleur krijgen. Toen liet hij diezelfde poot neerploffen op de Gogoat. Er ontstond een stofwolk. Er was niet veel te zien. Totdat het opklaarde. Wat te zien was.. was Ek met zijn poot.. op het hoofd van de Gogoat.. die aan het proberen was de poot omhoog te duwen met zijn hoorns. De schade had hij gekregen.. maar hij wilde gewoon niet opgeven! “Bulldoze!” De Gogoat gooide de arm van zich af en stoof toen op Ek af. En hij gaf hem een kopstoot tegen zijn onderbuik. Het lukte hem daadwerkelijk om Ek te kantelen. Ek lag nu op zijn rug op de grond. Tja, hoe moest meer Brine dit nu weer gaan oplossen? “Persuit.” Oh.. zo dus.. Ek vloog werkelijk als een magneet op de Gogoat af met zijn volle lichaam. De Gogoat knalde tegen de muur op, net naast de gymleader. Ramos schudde zijn hoofd weer. Dat verbaasde Kenneth. Het was net alsof hij dat niet deed naar zijn Pokémon maar.. naar.. hém! Eigenaardig. Maar de Gogoat was uitgeschakeld. De Gogoat werd verwisseld. En dat werd ook gedaan met Ek. Kenneth ging echt geen risico’s lopen.. dat was nergens voor nodig. Als de gevechten zo bleven doorgaan.. dan zou er nét genoeg adrenaline in zitten voor hem.


Voor hem verscheen een Pumpkaboo. Alweer een kleine zwevende Pokémon. Het werd tijd om maar eens iets te gaan doen met effectieve types. Daarnaast zouden Molly, Wiggins en Vinton in het nadeel zijn. Kenneth besloot om Hermes tevoorschijn te halen. De Skarmory keek een beetje spottend naar de Pumpkaboo. Ging dát zijn tegenstander worden? Mishandeling was verboden hoor. Hij voelde zich veel te goed voor dit kleine beest. “Air Cutter.” Hermes sloot zijn ogen en sloeg zijn vleugels glorieus uit. Daarna opende hij zijn ogen weer en keek hij naar de Pumpkaboo met een ‘Who’s boss?’ blik. Daarna hakte hij met zijn vleugels in de lucht en liet de windstromen tegen de Pumpkaboo op botsen. De Pumpkaboo zweefde wat naar achteren door het momentum dat hij had gekregen. “Razor Leaf!” De Pumpkaboo vloog omhoog en maakte een eng huil geluid waarna hij zijn mond opende. Daar blies hij een lading aan bladeren uit die Hermes over zijn hele lichaam schade toe brachten. Hermes keek hem boos aan. Eh hey hallo! Ga nou niks proberen! Want winnen kun je tóch niet! Daarna kreeg Hermes een arrogante grijns op zijn gezicht. Weetje, hij had eigenlijk best wel tijd om even te spelen. Laat maar zien wat je kunt overgrote cashewnoot! “Air Slash.” Hermes begon te wapperen met zijn vleugels en vloog omhoog. En hoger. En hoger. Tot bijna aan het plafond. En toen bleef hij stil hangen met zijn vleugels gespreid. Hij liet zich een een duikvlucht omlaag vallen en sloeg tijdens dat proces met zijn vleugel tegen de Pumpkaboo aan. De landing verliep niet soepel, maar hij was ten minste niet neergestort, en dat kon hij van de Pumpkaboo niet zeggen. Want die lag nu op de grond door de impact. Het beestje kreeg bolle wangen uit woede en voerde een “Shadow Ball!” uit. Die sloeg tegen de onderkant van de kin van Hermes aan. Okay, nú, was het pas echt oorlog. “Peck.” Hermes stapte op de Pumpkaboo af en liet zijn snavel op hem neer slaan. Ouch. “Bullet Seed!” Eén in zijn oog. Een andere in zijn oog. Een tegen zijn voorhoofd! En nog een in zijn oog! Daar wilde hij al dat zaad niet hebben hoor! De Pumpkaboo begon weer in de lucht te zweven. Ook Hermes koos er voor om weer te gaan vliegen. Beide hadden nu een rivaliteit die dieper ging dan een gewoon gymgevecht. Het was om te bewijzen dat Pumpkaboo’s sterk waren. En het was om te bewijzen dat Hermes zo sterk was als hij zich voordeed. “Swift en Metal Wing.” Hermes krijste en opende zijn mond. Daar schoot hij een lading sterren uit. En toen sloeg hij keihard met zijn vleugels. Hij vloog samen met de sterren mee op de Pumpkaboo af en zijn vleugels kleurden zilver. Met een van de vleugels sloeg hij de Pumpkaboo terwijl die geteisterd werd door een lading sterren. De Pumpkaboo veerde mee door de pure kracht van de slag maar hij ving zichzelf weer op. “Shadow Sneak!” Oh, een aanval die Ricoletti ook kon gebruiken. De Pumpkaboo verdween in een schaduw en was vervolgens nergens meer te bekennen. Geïrriteerd landde Hermes op de grond, om zich heen kijkend. En toen kwam de Pumpkaboo achter zijn hoofd tevoorschijn en gaf hem een savage kopstoot. Hij brulde als een baviaan holy skittles! Maar dat gaat zomaar niet! Afgedankte granaatappel! Mislukte herfstversiering! “Peck en Fly.” Hermes draaide zich om en pikte de Pumpkaboo in zijn gezicht. De Pumpkaboo reageerde alsof hij net een emmer water in zijn gezicht gegooid had gekregen. “Shadow Ball!” En op het moment dat de Pumpkaboo die af vuurde, stoof Hermes de lucht in. Direct daalde hij en beukte hij op de Pumpkaboo in. “We gaan voor een extra Air Slash.” Hermes spreidde zijn vleugels weer, maar nu alsof hij een seriemoordenaar was die op zijn slachtoffer af kwam. Angstaanjagend liep hij op de Pumpkaboo af, voordat hij de Pumpkaboo met beide vleugels een mep gaf. “Seed Bomb!” De Pumpkaboo liet zich groter en groter worden, totdat het bijna leek alsof hij ging ontploffen. En toen stoof hij op Hermes af. Hij beukte hem in zijn gezicht. Bij de impact leek de Pumpkaboo te ontploffen. De ruimte was gevuld met zaad. Iedereen zat helemaal onder. Toen het zaad allemaal een beetje gedaald was naar de grond.. stonden de twee pokemon met hun hoofden tegen elkaar. Ze lieten allebei hun tanden zien en keken elkaar aan alsof ze elkaar rauw lustte. Ramos schudde weer zijn hoofd. Kenneth kon niet begrijpen waar dit gedrag vandaan kwam. Wat was er aan de hand? Of was dit een afleidingsmanoeuvre? Eerst bewijs vinden. “Swift.” “Shadow Ball!” Het werd tegelijkertijd afgevuurd en veroorzaakte een explosie in de gezichten van beide pokemon. Ze vlogen dan ook enkele meters van elkaar vandaan. “Slash.” Zei Kenneth uiteindelijk kalm. Hermes sloeg met zijn vleugels en vloog omhoog. Hij ging wat sneller wapperen en hield zijn poten naar voren. En als een havik daalde hij neer op de Pumpkaboo om hem een slag te geven met zijn oplichtende klauwen. Het was een kritieke treffer. En de Pumpkaboo viel op de grond. Ramos schudde zijn hoofd weer. Op dat moment keerde Hermes zijn hoofd. Hij was te goed om naar een zwak stuk selderij te kijken zoals die Pumpkaboo. Hij liep naar Kenneth toe en tikte zijn pokeball aan. Ramos had de Pumpkaboo al weggestuurd. Kenneth snapte de hint, en kijkend naar Ramos stuurde hij ook Hermes terug. Het ging niet om Kenneth per se, maar het ging ook niet per se om zijn pokemon. Maar verder dan dat kon hij niet komen, als oorzaak, van Ramos zijn overbeweeglijke nek. Hij zou er misschien achter komen tijdens de volgende ronde. En anders aan het einde van het gevecht.


Ramos gooide een pokeball op. En er plofte iets uit. Het was een enorme Venussaur. Hm, die had wel een bepaalde bekendheid. Een Kanto starter. Heel gepast als een laatste keuze. Het was een pokemon die wat klappen kon nemen. Een strategische pokemon ook. Kenneth had zijn eigen tank al ingezet. En die was ook nog eens super effectief geweest tegen de Venussaur. Nu had hij enkel nog pokemon die extra zwak waren tegen Venussaur. Maar zijn grootste kans lag bij Molly. Want zij was nog super effectief tegen de Venussaur. Komt ‘ie dan! Kenneth liet Molly tevoorschijn komen. Ze keek het gedrocht aan en draaide haar hoofd langzaam naar Kenneth. Dat meen je niet toch? Jawel. Ze keek een beetje misselijk naar de Venussaur en streek haar jurkje recht. Ze moest weer. Maar voor haar lieve lieveling Kenneth deed ze alles! En daar kon ze meteen mee beginnen. “Psychic.” Molly hield haar armen vooruit gestrekt en kreeg een roze aura. Haar ogen gloeide paars op. En de Venussaur kreeg een paars en roze aura om zich heen. Hij werd opgetild. Maar hij bleef Molly enkel met een zelfingenomen grijns aankijken. Toen hij bijna bij het plafond was, liet ze hem vallen. Hij landde op zijn poten. Het deed wel pijn. Maar hij liet niks merken. Hij deed gewoon alsof er niks was gebeurd. “Vine Whip!” Er schoot op een enorme snelheid een roede uit de plant op Venussaur zijn rug. Deze pakte de arm van Molly vast en vervolgens zwaaide hij haar tegen de muur aan. Die muur.. ging het niet lang meer houden jemig. “Razor Leaf!” “Teleport en Confusion!” De Venussaur begon te schudden en blies een wervelwind aan bladeren naar Molly toe. Maar ze kon op tijd wegkomen. En toen gaf ze de Venussaur koppijn met haar Confusion aanval. “Sludge Bomb!” De Venussaur leek in zichzelf te lachen en begon te kokhalzen. Zijn ogen strak gericht op Molly. Hij wist namelijk wat er komen ging. En hij wist dat Molly het vies zou gaan vinden. Hij opende zijn mond en kotste Molly helemaal onder. Molly begon met haar armen te wapperen. Iew! Iew! Iew! Ze gooide zo veel mogelijk drek af met haar psychische krachten en keek de Venussaur woedend aan. Deze man was gewoon het equivalent van een smerige gast die het super grappig vond boeren te laten in iemands gezicht. “Hypnosis en Dream Eater.” Toch maar goed dat er nog iemand was die zijn hoofd koel kon houden. Molly legde haar hand op haar voorhoofd en bewoog haar lippen alsof ze iets aan het zeggen was. Langzaam begonnen de oogleden van de Venussaur meer omlaag te gaan. Totdat hij uiteindelijk in slaap viel. Vervolgens liet ze zichzelf in de lucht zweven en opende haar mond zo wijd als ze kon. En toen begon ze te zuigen. Harder en harder. Totdat er een donkerblauwe aura - blop uit het hoofd van de Venussaur kwam en ze die in één hap opat. De Venussaur leek ze nu heel slecht te voelen. “Nogmaals Vine Whip!” Deze keer wikkelde de roede zich om Molly’s middel heen, en toen sloeg de Venussaur haar tegen de grond. Nu had ze óók nog zánd in haar haren! Ongelofelijk.. Er waren zo veel kanten die Kenneth nu op kon gaan. Maar hij besloot dat zijn beste optie was om gewoon maar zo snel mogelijk zo veel mogelijk schade te doen. En dan zijn plan aan het passen wanneer de man met de Venussaur een complexer plan zou inzetten. Hoewel hij die kans nu klein inschatte. Het leek er meer op dat de man zich nu bezig hield met lol maken, dan met winnen. Winnen was geen optie voor Ramos. “Psychic en Confusion.” Molly ging rechtop staan en nam haar ‘ik ben een dame pose’ aan. Toen wees ze met haar armen weer naar voren en kreeg ze een aura. De Venussaur ook. Maar nu gooide ze hem direct in de smurrie waar zij daarstraks ook in had gelegen. Eens kijken hoe leuk hij dat zelf vond. Langzaam kwam de Venussaur overeind. Daarna gaf ze hem een steek van hoofdpijn met haar Confusion aanval. Hij had de drek helemaal over zijn gezicht. Hij keek Molly straks aan.. en likte er was van op. Hij vond het lekker. Molly hield haar hand voor haar mond. Ze moest er bijna van overgeven. “Future Sight.” Molly knipte simpelweg in haar vingers en gaf de Venussaur een knipoog. Daarna moest ze kokhalzen, toen ze zich realiseerde dat ze hem een knipoog had gegeven. “Sludge Bomb!” En de kots die hij had opgegeten, kwam nu over haar heen. Het was gerecyclede kots. Dat was echt veel te vies! Nee! Kappen nou kerel! “Moonblast.” Serieus, de enige reden die Kenneth had om die aanval te gebruiken was omdat hij het gevecht anders saai begon te vinden. Molly gooide haar armen in de lucht en creëerde een grote roze bol. Met een gooibeweging wierp ze die bol tegen de Venussaur aan. “Leech Seed en Poison Powder.” Binnen enkele seconden zat Molly helemaal onder het paarse poeder, en zaten verschillende delen van haar lichaam onder de boomwortels. Hier kreeg ze ook direct schade van. “Psychic!” “Tackle!” De Venussaur werd tegen de muur geworpen, en Molly werd tegen de andere muur gebeukt. Nogmaals ondervond Molly schade van beide krachten. Ze zat nu op haar knieën onder het poeder terwijl hij zijn zaad in haar gezicht schoot. De “Seed Bomb!” Had geraakt. “Teleport op vrije wil.” Sprak Kenneth. “Vine Whip!” Iedere plek waar de Venussaur zijn zweep sloeg, was een plek waar Molly nét van weg teleporteerde. “Moon Blast.” De Venussaur kreeg een roze bal tegen zijn rug aan geworpen. Boos sloeg hij zijn zweep die kant op. Maar Molly was alweer weg. Toen ze achter hem verscheen deed de een “Confusion.” Om hem hoofdpijn, en een confusion toe te doen. Ze had wel steeds pijn van haar poison en van haar leech seed, maar ze was veel te gemotiveerd om te verliezen. En toen had de Venussaur geluk. Hij had haar te pakken gekregen. En nu lag ze op de grond. En hij stond boven op haar. Hij opende zijn mond voor de “Slugde Bomb!” En toen kwam er een groot paars wiel uit het niets op hem af gerold op hoge snelheid en sloeg tegen hem aan. Het was de Future Sight van eerder! “Psychic.” Zei hij neutraal. En Molly gooide de Venussaur op zijn rug! Toen hij daar zo lag.. liep ze op hem af en keek ze hem in zijn ogen. Niet verwacht dat een vrouw je zo kon inmaken.. of niet soms?