[SF] Ragemode activated

Woedend, zo voelde ze zich. Aiden had haar gewoon alweer een keer te grazen genomen. Hij had zonder haar toestemming haar opgegeven voor een toernooi en het feit dat ze er niet eens inspraak op had gehad maakte haar echt boos. Dit was immers al de zoveelste keer dat hij haar op deze manier beet had genomen. Ze was over het strand gelopen en had een poging gedaan om zichzelf te kalmeren. Maar uiteindelijk was het haar niet gelukt. Een boze kreet ontsnapte uit haar mond en nu ze het gevoel was alleen te zijn, kon ze haar driftigheid eventjes los laten gaan. Ze trapte tegen een strandpaal aan, zich voorstellend dat het het been van Aiden was ofzo. Alleen trapte ze wat harder dan dat ze in eerste instantie had gedacht en de paal was ook zeker niet zacht. "Auw," bracht ze uit, haar tenen beetpakkend. Niet haar strakste actie ooit dit... Ze sprong even wat op en neer op één voet tot de pijn wat wegtrok. Pas toen besefte ze zich dat er nog iemand anders op het strand stond. Oops.. Ze voelde het schaamrood wat op haar wangen kruipen. "..Uhm.. Jij hebt niks gezien," bracht ze uit, ongemakkelijk.

Eerste post voor Raven Strider ;D

Een kloppende pijn trok door haar voet heen en Lilium kon het niet laten dan om lichtjes te kreunen. Ze bromde wat binnensmonds, nu redelijk kwaad op zichzelf rakend. Van alle stomme acties die ze zo nu en dan uitspookte, was dit toch wel weer een klein toppunt. Voorzichtig probeerde ze haar voet in het zachte zand te zetten en testte ze deze uit. Niks gebroken in ieder geval, niet dat ze daar echt toe in staat was met haar kippenkracht, maar dat terzijde. Het was wat gevoelig, maar nee, voor de rest was het oké.
Het blonde meisje hief haar wantrouwige blik naar de jongen tegen wie ze zojuist gesproken had. Maar zijn reactie liet haar licht schrikken en verstarren. Pas toen merkte ze de lege grijze ogen op, wazig, blind. “Oh nee het spijt me,“ reageerde ze, de schok was duidelijk in haar stem te horen. Dit was absoluut niet haar dag. Eerst bij een toernooi ingeschreven waar ze überhaupt niet aan deel wilde nemen en nu dit? Nee, hatelijk, absoluut hatelijk. Toen de blinde jongen haar vroeg wat de paal haar had aangedaan, vlamde haar woede echter weer op. “Ik beeldde me in dat deze paal het scheenbeen van een zeker persoon was.“ Gromde ze, “Hij heeft me opgegeven voor het toernooi hier zonder mijn toestemming. Ik zweer je, de volgende keer dat ik hem zie verdrink ik hem en zijn Mega Charizard erbij.“ Niet dat dat haar ging lukken, maar het idee was zeer bevredigend moest ze toegeven. Want, opnieuw, iets met kippenkracht. Rosa kwam ondertussen wat bezorgd aanvliegen. Lilium moest zeggen, sinds de Pokémon geëvolueerd was, had ze er een veel betere band mee gekregen. Ze probeerde in ieder geval niet meer op alles te kauwen wat los en vast zat.

notes notes notes notes

Lilium keek wat ongemakkelijk naar de jongen die ze zag, maar haar woede liet haar ongemak totaal in het niet vallen. Ze was echter wel eventjes verbaasd toen de naam van Aiden genoemd werd door de jongen. Kende hij Aiden dan? Moest ze oppassen? Maar ook haar voorzichtigheid werd totaal teniet gedaan. "Ja, hij ja," brieste het meisje, duidelijk geërgerd. "Hij heeft me zonder toestemming opgegeven aan die wedstrijd en doet niet eens zelf mee." Ze sloeg haar armen over elkaar heen en mompelde nog wat binnensmonds. "Trouwens, Lilium, aangenaam." Bracht ze vervolgens uit, met een licht schaapachtige grijns. Ze had zichzelf niet eens voorgesteld in haar woedende bui. Dat was eigenlijk niet eens echt beleefd. Ze wilde ook weer niet een totaal verkeerde indruk maken immers.

notes notes notes notes

Lilium had haar armen over elkaar gevouwen en wist haar irritatie eindelijk een beetje onder controle te krijgen. Maar, ze kon wat haar betrof niks aan doen. Ze had het recht om heel erg kwaad te zijn. Ze wilde niet eens meedoen aan een toernooi waarop je op van die kleine platformpjes stond. Dat was wat haar betrof zelfs knap vervelend. Ze was immers best onhandig. Ze zag zichzelf er wel voor aan om zo in de zee te donderen. Al wist ze zelf ook wel dat dat hetgeen was waar Aiden op hoopte... Rotzak dat het was.
Lilium keek echter wel op met lichte verbazing toen Raven zichzelf voorstelde. "Raven? Raven Strider?" Herhaalde ze licht verbaasd. "Oh, dan kan je misschien wel mijn tegenstander zijn." Concurrentie? "Jij stond toch ook op de lijst?" Ze fronste eventjes lichtjes, "Ja, jij stond ook op de lijst." Ze wilde het niet uitspreken, maar hoe ging een blind persoon in godsnaam nou mee doen aan zo'n toernooi? Kon hij überhaupt de Pokémon wel zien?

notes notes notes notes

De jongen tegenover haar leek te schrikken en niet zo'n beetje ook. Lilium keek eventjes wat verbaasd toe naar zijn reactie, maar toen de jongen erover begon dat iemand een vuile was, vielen voor haar al snel genoeg de puzzelstukjes bijeen. Aiden. Een wrange glimlach verscheen op haar gezicht toen de jongen sprak en ze wreef eventjes in haar handen. "Dus jij bent ook op de lijst gezet door hem?" Vroeg het meisje op een redelijk droge toon. Nu hij zo kwaad werd, lukte het haar op de één of andere manier beter om rustig en kalm te blijven. Misschien was wraak wel op z'n plaats, al wist ze nog niet zo goed hoe ze deze ging invullen. Misschien wist de jongen wel iets om uit te voeren.

notes notes notes notes

Raven sprak exact de woorden uit die zij ook wilde uitspreken en een lichte glimlach verscheen op haar lippen. Het spelletje van wraak op wraak ging waarschijnlijk wat uitgebreid worden. Of Aiden het zag aankomen, dat was een tweede. Ze hoopte natuurlijk van niet. "Tijd voor wraak?" Vroeg ze op een onschuldige toon aan de zwartharige jongen, al was haar gezichtsuitdrukking alles behalve onschuldig. Ze was ook nog steeds flink kwaad over de gebeurtenis. Dus misschien kon dit haar normaal goed uitgetekende lijn van dit gaat te ver nog wel eens overschrijden. Op dit moment kon het haar niet schelen. Ze was echt kwaad op de roodharige jongen. En als ze het goed ingeschat had, was haar nieuw gevonden partner in crime dit ook.

notes notes notes notes

Doornat en rillend verliet Lilium het vlonder op Jack's rug. De Quagsire die tegen haar platform aan was geknald had ervoor gezorgd dat ze naar achter was gevallen en een flinke plons had gemaakt in het zeewater. Het zoute water droop nog steeds van haar haren af en de bries was ineens niet meer zo lekker warm. Ze had zichzelf tegen Jack aangedrukt, om het nog een beetje warmer te krijgen. Aiden zou boeten voor dit... Aiden zou honderd procent boeten. Al was ze wel trots dat ze de eerste ronde was doorgekomen. Jack keek eventjes bezorgd over zijn schouder, maar zwom stevig door totdat ze weer bij het strand waren. Straks zou Alyss zijn trainer waarschijnlijk wel opwarmen. Of tenminste, hopelijk. Hij was daar immers niet zo goed in. Zijn lichaamstemperatuur als Water type lag een stuk lager.
Lilium zette haar voeten voorzichtig in het zand en liep vlug een stukje door, de strandstoelen voorbij van het publiek. Ze had een rustig plekje gezien achter het publiek waar nog wat stoelen vrij waren. Ondertussen keek ze behoedzaam om zich heen. Ze had Aiden niet horen lachen toen ze het water weer uitgeklommen was na haar val, maar ze wist zeker dat de roodharige jongen er lol in had gehad. Ze zou nog wel wraak nemen... Zwijgend ging ze op een lege stoel zitten en inderdaad, heel wat verderop tussen wat hoofden door, kon ze de roodharige jongen zien zitten, nog wel redelijk herkenbaar dankzij zijn hoed. Ze zakte wat dieper weg in haar stoel, zodat hij haar zeker weten niet kon zien en zuchtte toen lichtjes. Rotzak..
Lilium vouwde haar armen om haar benen heen en besloot ietwat weg te doezelen in de warmte van de zon. Haar kleding begon eindelijk een beetje te drogen en zorgde ervoor dat ze zich alweer wat prettiger voelde. Maar nog steeds was ze geïrriteerd door Aiden en zijn plannetjes. En dus was het tijd voor wraak. Maar, waar was Raven heen? De jongen zou toch ook meteen hierheen komen? Ze veegde wat in haar ogen en liet Alyss uiteindelijk uit haar Pokéball, lekker tegen de Pokémon aankruipend. De warme staarten van de Ninetales hadden altijd een lekker warme comfort gebleken. Bijna een dekentje ofzo, maar dan warmer.
Uiteindelijk verscheen Raven wel en ze knikte kort naar hem. Tot ze besefte dat hij blind was en dat waarschijnlijk niet zag. “Hey,“ groette ze hem dus. Daarom had hij haar waarschijnlijk ook niet snel gevonden. “Ik ben door de eerste ronde heen gekomen, maar heb daarna verloren en jij?“ Besloot ze toen maar te vragen. Ze wilde er niet teveel over kwijt. Ze vond het nog steeds hoogstens vervelend dat ze tegen haar zin in was opgegeven, al leek de prijs haar wel wat. Een fossiel was op zich best wel gaaf immers. Hierna liet ze Oz uit zijn Pokéball. “Ben je er klaar voor?“ Besloot ze vervolgens aan de jongen te vragen met een lichte glimlach. Niet teveel tijd verspillen voor nu. Ze moesten ervoor gaan voordat Aiden hen zag.

notes notes notes notes

Lilium glimlachte zachtjes toen Raven zei dat hij niet droog was gebleven. "Nee, hier hetzelfde, de quagsire van de tegenstander botste tegen mijn vlonder aan en wierp me de zee in," merkte het meisje op met een lichte zucht. "Gelukkig ben ik wel aan zwemmen gewend, maar leuk is anders. Het is alleen zo vies zout," ze trok eventjes een vies gezicht terwijl ze sprak. Nee, ze hield niet van zeezout. Lilium grijnsde lichtjes toen de donkerharige jongen aangaf om klaar te zijn en haalde nog eventjes een cd'tje uit haar tas. "Heb dit TM speciaal aan Oz geleerd voor deze gebeurtenis," sprak het meisje met een onschuldige glimlach, "TM29, Psychic." Hierna hief ze zich overeind uit haar strand stoel. "Laten we maar gaan dan." Ze liet Alyss terug kregen in haar Pokéball. Wraak zou zoet zijn...

notes notes notes notes