Hij werd er een beetje licht hoofdig van. Het aanzicht van zowel een Lunatone als een Solrock maakte hem wat nerveus. Psychische Pokémon, hij begreep ze niet zo goed. En hij wist dat ze sterk waren. Niet alleen omdat dit de zevende Gym was. Hij hield even zijn hand op om aan Liza en Tate aan te geven dat ze even moesten wachten. Hij greep naar een flesje water en gooide wat op zijn handpalm, waarna hij die over zijn gezicht wreef. Dat voelde alweer ietsje beter. Kom op man. Je bent niet zo ver gekomen om nu te bang te worden. Daarnaast.. denk eens aan wat je allemaal al hebt weten te doorstaan in je leven. En hey, je bent niet alleen. Je maatjes zijn erbij. Bij die gedachten voelde Jean-Pierre zijn zelfvertrouwen terugkomen. Hij kreeg het idee dat als hij zijn vriendjes gewoon eens uit hun Balls zou laten komen, het hem misschien al helpt om terug op niveau te komen. Hij pakte twee Pokéballs en gooide ze op. Chichi kwam tevoorschijn en maakte een looping in de lucht. Silvester zat braaf te kwispelen en liet een verwelkomend blafje horen. En zoals vermoedt, het werkte. “
We zijn klaar!” Riep Jean-Pierre naar de schattige Gymleaders, die tegelijk zeiden: “Dan is het gevecht bij deze begonnen.”
En ineens begon het. Jean-Pierre kwam ineens in een waas. De rest van de wereld bestond niet. Het was hem, zijn Pokémon, en het vuur van de strijd. Hij voelde zich een ander mens nu het gevecht begonnen was. Hij had het al eerder gevoeld. Hij was er zelfs een paar keer door flauwgevallen in het verleden. Maar nu bleef hij sterk in zijn schoenen staan. “
Snel! Shadowball en Thunderbolt op Solrock!” Chichi liet zichzelf even stil hangen in de lucht en wreef hyper snel over haar buikje, de statische elektriciteit creëerde een bal en die schoot ze tegen de Solrock op. Daarna was het Silvester die op de Solrock af rende, en een paar meter voor hem in de lucht sprong. Hij opende zijn mond en schoot een donkere bal tegen de Solrock op. Jean-Pierre balde trots zijn vuist en kreeg een glimlach. Voelde Cecille zich iedere dag zo? Want het was eigenlijk wel een fijn gevoel. En in plaats van dat Lisa en Tate een bevel gaven, maakte ze een aantal bewegingen die leken alsof ze aan het dansen waren. Was dit dat gerucht over dat ze telepathisch met hun Pokémon konden communiceren. Hm, dat ging nog moeilijk worden dan. Beide Pokémon kregen een paarse gloed over zich heen. En voordat ze het wisten kwamen er twee kronkelige Psywaves op Chichi af. Ze schoten haar uit de lucht. “
Silvester!” Riep Jean-Pierre. Hij rende naar haar toe en sprong omhoog om haar op zijn rug te vangen. “
Super! Nu gaan we door! Thunder op Solrock!” Lisa en Tate hadden hun eigen voordeel, maar Jean-Pierre had er ook een. Een hoop van de aanvallen van Silvester en Chichi waren gelijk. Dus hij hoefde het maar één keer te noemen. Silvester en Chichi begonnen elektrische lading te maken om zich heen. En aangezien ze het samen deden zorgde het voor een nogal grote bal van elektrische lading om hen heen. zeker twee meter in diameter. De gecombineerde aanval resulteerde uiteindelijk in een laser met een diameter van twee meter die tegen de Solrock aan schoot. De Solrock was hevig aan het bewegen als een gyroscoop om weer rechtop te komen. Jean-Pierre klapte een keer met zijn handen. Dit was zo gaaf. Hij had zich nog niet eerder zo gevoeld tijdens een gymgevecht. Op dat moment deden Lisa en Tate samen een radslag, daaropvolgend kozen de Solrock en de Lunatone er ook voor om een gezamenlijke aanval te doen. Ze combineerde hun beide Rock Throws om er één grote steen van te maken. Door dit idee werden zowel Chichi als Silvester samen geraakt. Normaal gesproken zou Jean-Pierre hier verlamd hebben gestaan. Helemaal overweldigd door de vaardigheden van de andere trainers. Maar deze keer zorgde het er alleen maar voor dat hij harder zijn best wilde doen. Chichi stapte van Silverster af en ze gingen een meter of drie uit elkaar staan. Chichi was zeker niet degene van het team die het liefst vocht, maar ze had geleerd dat hoe harder ze haar best deed, hoe sneller ze klaar zou zijn. Silvester zag alles als een spelletje en was het soort Pokémon dat nooit zijn energie en enthousiasme voor spelletjes verloor. Jean-Pierre hield van die beestjes. “
Silvester, Double Kick! Chichi, Electro Ball!” Chichi begon zichzelf op te laden om weer een electrische bal te maken. In de tussentijd rende Silvester naar de Solrock toe en sprong op zijn hoofd. Toen stompte hij hem twee keer met zijn achterpoten sprong van hem af. Naar de achterkant van de Solrock en Lunatone. Nu stonden de Lunatone en Solrock tussen Chichi en Silvester in. Zo zouden ze niet weer tezamen aangevallen kunnen worden. De Solrock draaide zich om naar Silvester en kreeg toen een Electro Ball in zijn rug, die hem naar Silvester toe duwde. Silvester was nog niet klaar met zijn aanval, en schopte de Solrock gewoon weer terug naar zijn plek. “
Woo! Toppers!” Riep Jean-Pierre met zijn handen in de lucht. Ook nu deden Lisa en tate weer een dans. Het zorgde ervoor dat Solrock en Lunatone begonnen rond te tollen. Hiermee maakte ze effectief kleine stenen in de lucht. Het leek nu bijna een zwerm aan vliegende stenen. En ze kwamen allemaal op Chichi af. “Jolteon!” Riep Silvester nog die veel te ver weg was om haar te beschermen. Chichi dook in elkaar en beschermde haar hoofdje, alvorens ze belaagd werd met stenen. Jean-Pierre keek er even pijnlijk naar. Ja die stenen zijn natuurlijk super effectief op haar. “
Kom terug bij Chichi Silvester!” De jonge hond rende naar de twee zwevende stenen toe en beukte de Lunatone even opzij om plaats te maken. Als een trotse leeuw ging hij vóór Chichi staan. Meneer de paladin. Met.. een.. tong die uit zijn bek hing. Jean-Pierre vernauwde zijn ogen. Iedere keer als hij dacht het ene probleem te hebben opgelost, ontstond er een nieuw probleem. Wellicht dat hij wat meer had moeten oefenen met dubbel gevechten. Lisa en Tate waren er natuurlijk erg goed in. Zijn ogen gleden toen naar zijn tegenstanders. De zwevende stenen. Hij kon zien dat ze goed op weg waren met de Solrock. De Focus Fire techniek was in ieder geval effectief. Maar toch liep het niet helemaal smooth. Maar misschien moesten gymgevechten ook helemaal niet smooth verlopen. Net als.. een schilder die.. gefrustreerd raakt met zijn schilderij. Hij moest gewoon het plan overhoop gooien en op een nieuwe manier aan de slag gaan! De pure passie zal hem leiden! “
Pin Missle Silvester! Quick Attack Chichi!” Hij koos voor een strategie die niet voor de hand zou liggen. Silvester begon rondjes om de Solrock heen te rennen en schoot vanuit zijn vacht kleine pinnetjes. Drie ladingen zelfs. Maar hij schoot ze allemaal op dezelfde plek. En uit het niets kwam Chichi ineens langs die alle pinnetjes nog eens even dieper de Solrock in beukte. Binnen een seconde stonden ze weer braaf terug op hun positie. “
Yes! Zo gaat ie lekker!” Jean-Pierre kon niet anders dan trots zijn op hen. Deze keer begonnen Lisa en Tate weer te dansen. Maar ze deden allebei een andere dans. Betekende dit dat hun Pokémon deze keer niet dezelfde aanvallen gingen gebruiken? De Solrock begon te tollen en maakte een tornado aan vuur om zich heen. Die ging naar Chichi toe en sloeg tegen haar op, om vervolgens om haar heen te cirkelen. De Lunatone aan de andere kant liet haar ogen roze opgloeien. Daarna ontstonden er twee kleine vonkjes bij haar ogen. Verder gebeurde er niks. En juist die onzekerheid baarde Jean-Pierre de meeste zorgen. Ondertussen was Chichi er gewoon blij mee dat ze er nog redelijk goed vanaf was gekomen. Silvester koos er echter voor om achter de vuurtornado aan te rennen, alsof hij een Skitty aan het achtervolgen was. Jean-Pierre schudde inwendig zijn hoofd. Als hij nu zijn aandacht niet kon vastpakken zou het mis gaan. “
Discharge!” Oak weer zo’n aanval die ze allebei kenden. Hij riep het extra hard om Silvester’s aandacht ook te kunnen pakken. En gelukkig werkte het. Silvester begon met zijn voorpoten te trappelen om energie te verzamelen en Chichi begon weer over haar buikje te wrijven. Niet kijken! Ze is gevoelig over haar gewicht! Daarna kwamen er twee dunne elektrische lasers op de Solrock af. Door de gezamenlijke kracht knalde de Solrock tegen de muur op en viel vervolgens op de grond. “Solrock is uitgeschakeld.” Zei de scheidsrechter toen. Lisa greep een nieuwe Pokéball en gooide die op. Daar kwam een Gallade uit. Holy wat! Jean-Pierre keek weer eens vol bewondering toe. Silvester keek om, en zag dat zijn trainer even zijn vurie was verloren. Hij blafte scherp naar hem. Het trok hem direct weer de realiteit in. Het was inmiddels een bekend iets binnen het team van Jean-Pierre dat hij in zijn eigen hoofd leefde, soms. Jean-Pierre schudde zijn hoofd en zag hoe de volgende dansen van Lisa en Tate werden uitgevoerd. De Gallade rende als eerste op Chichi af en pakte haar bij haar twee oortjes vast. Daarna begon hij wild tegen haar aan te trappen en tegen haar aan te slaan. Ze leek wel een kleine boksbal. Jean-Pierre voelde zich enorm schuldig. Waarom moest zij nou weer het eerste doelwit zijn? Ze vocht al niet graag.. Maargoed, toen de Gallade klaar was gooide hij haar in de lucht. Waar de Lunatone op haar af kwam stuiven om haar weg te beuken met haar Tackle. Chichi werd tegen de grond gesmakt en Silvester begon boos naar de Gallade te blaffen. De Gallade deerde het niet veel. Ook leek hij zich minder defensief op te stellen. Dat kon een voordeel zijn. “
Laat je niet kennen Silvester! Shadow Ball op Lunatone!” Hij stampte zijn voorpoten op de grond en opende zijn bek. Een donkere Ball verscheen en verliet zijn mond. Als een soort tennisbal knalde het tegen de Lunatone op. Jean-Pierre wilde Chichi niet meer langer laten lijden. “
En Chichi, jij doet Volt Switch op Lunatone!” Het was moeilijk om op te staan. Maar ze kende de aanval. Die hadden ze van tevoren afgesproken. Jean-Pierre had gezegd dat hij haar die aanval zou laten doen als hij zou merken dat het haar te veel zou worden. Chichi werd nu omringd door Elektriciteit en rende op haar vier pootjes naar de Lunatone toe. Daarna beukte ze tegen haar op. Zo hard dat de Lunatone om haar as draaide. En toen trok een kracht Chichi naar achteren. Ze kreeg een glimlach. En toen gloeide de ogen van de Lunatone weer op. Van de linkerkant rolde een wiel van paarse energie tegen Chichi op en sloeg haar tegen de grond. Het was Future Sight. “Chichi is uitgeschakeld!” Riep de scheidsrechter.
Jean-Pierre zuchtte en keek schuldig naar Silvester. Sorry maat.. Hij pakte haar Pokéball en keerde haar terug. Wie moest hij nu inzetten? De typevoordelen waren vanzelfsprekend.. Maar hij had het gevoel dat hij extra kracht bij moest zetten. “
Rondo!” Riep hij! En de Ludicolo verscheen op het toneel. Dansend. Hij ging focus bestrijden met vrijheid! Die Jean-Pierre toch.. wat een fantast. “
Okay jongens. Van jullie verwacht ik ook samenwerking. Dat is de enige manier waarop we dit kunnen doen.” Silvester knikte. Rondo balde zijn vuisten. “Colo.” Lisa en Tate hadden beleefd gewacht totdat Jean-Pierre klaar was met praten, maar ze deden nu dan toch weer aparte dansen. De Gallade kwam weer als eerste naar hen toe gerend. Het leek erop dat Rondo de focus was nu. Maar hij zette zich al schrap om te ontwijken. Deze monnik zou zijn danspassen niet kunnen weerstaan! En toen.. verdween de Gallade ineens. De drie heren keken in het rond. En de Gallade verscheen direct voor Rondo en sloeg hem met een radslag tegen zijn buik. Grr.. Aerial Ace.. Op dit moment begon de Lunatone te tollen en er kwam een ijskoude wind van haar vandaan die over Rondo heen waaide. Hij rilde van de kou. Icy Wind. Jean-Pierre balde zijn vuisten. “
Ohja! Nou let hier maar eens op! Rondo! Rain Dance! Silvester! Thunder op Lunatone!” Rondo begon die geweldige heupen van hem de shaken. Niet lang daarna hing er een donkere regenwolk boven het strijdveld waar nu liters water uit stroomde. Silvester liet zijn tanden zien en begin te grommen. De donkere wolk begon te donderen. Een paar schokken waren al te zien. “Jolteon!” Een felle bliksem sloeg in op de Lunatone. Het was op dat moment dat Lisa en Tate al bezig waren met hun volgende danspassen. “
Let op jongens.. Die Gallade is snel!” En dat was hij ook. Hij rende weer naar Rondo toe. Hij had op zijn hand al een paarse energie hangen. Helemaal klaar om Rondo ervan langs te geven. Maar Silvester sprong ervoor om de Gallade zijn Psycho Cut op te vangen. Echter dook de Gallade behendig onder Silvester door en gaf Rondo een stoot in zijn maag. “
Niet opgeven! Dat was erg goed!” Alsof het allemaal nog niet erg genoeg was schoot er een kronkelige paars en roze straal tegen Rondo op. Een Psywave van de Lunatone. “
We gaan gewoon verder zoals voorheen! Rondo! Bubble Beam! Silvester! Thunder!” Rondo begon de Dougy te doen en kreeg een dikke grijns waarna hij zijn snavel opende. Een rechte straal van Bubbels bleven aanhoudend, zo leek het tenminste, tegen de Lunatone op knallen. Niet lang daarna werd ze weer geraakt door de bliksem. Silvester maakte sprongetjes in de lucht. Het verliep allemaal zo goed ineens. Rondo was trots de Macarena aan het dansen. Oh yeah baby, laat maar zien hoe goed je kunt dansen! Lisa en Tate’s volgende dans was al weer in gang gezet. Pfoe, deze gevechten.. moeten die niet super extra intens voor ze zijn als ze zo veel bewegen moeten? Het is handig om telepathisch te communiceren met je pokemon maar.. het leek eigenlijk op extra werk om heel eerlijk te zijn. Nu kwam de Gallade niet aanrennen. Hij wees simpelweg naar Rondo. Silvester ging voor Rondo staan in een poging hem te beschermen van wat komen ging. Er verscheen een donker aura om de hand van de Gallade.. die zich uiteindelijk tot een zwart zwaard vormde. Silvester begon te grommen en Rondo zakte een beetje door zijn knieën. De Gallade rende op hen af. Hij maakte zich klaar om een zwaai met zijn zwaard naar Rondo te doen. Maar Silvester sprong op en duwde de arm van de Gallade omhoog. Toen trapte de Gallade Silvester opzij. Dat gaf Rondo tijd om opzij de boogeyen. Maar de Gallade greep hem bij zijn arme en sloeg hem toen met het zwaard. Een Night Slash. De heren lagen nu allebei op de grond. Maar niet voor lang. Rondo begon ineens te zweven. “
Oh oh..” En werd toen tegen het plafond gegooid. Het was doodstil toen hij weer tegen de grond smakte. Jean-Pierre begon te overwegen om op te geven. Hij kon zijn team niet dwingen om zo door te gaan. Dat wilden ze vast niet. Silvester liep naar Rondo toe en probeerde met zijn kopje onder zijn arm, Rondo omhoog te helpen. Rondo ging rechtop zitten en keek Jean-Pierre schuldig aan. Hij dacht dat hij hem teleurgesteld had. Hij had het allemaal serieus moeten nemen. Hij liet zijn hoofd zakken. Silvester begon in paniek naar Rondo te blaffen. Hij moest doorgaan! Ze konden niet opgeven nu! Chichi had zo haar best gedaan! Had ze dat dan voor niets gedaan?! “
Het is okay.” Zei hij verslagen. “
Als je niet meer wilt mag je het zeggen.” Rondo keek van Silvester naar Jean-Pierre.. en weer terug. Hij stond op en spreidde zijn armen. Hij maakte een fel groen licht en de Lunatone moest haar ogen dichtknijpen. Jean-Pierre’s mond viel open. Dat was een Giga Drain. Hij klapte in zijn handen en riep: “
Okay die is duidelijk! Lekker bezig jongens! Silvester! Shadow Ball!” Silvester begon te rennen. Eerst rende hij naar de Gallade toe. Die probeerde hem nog te schoppen, maar Silvester sprong over het been heen. Hij maakte nog een extra rondje om de Gallade te pesten. Toen sprong hij op het hoofd van de Gallade en gebruikte het als opzetje om nóg hoger te springen. In de lucht opende hij zijn bek en schoot een Shadow Ball tegen de Lunatone op. Toen hij weer landde was Jean-Pierre hard aan het klappen. “
Kijk ‘m dan! Deze man!” Silvester blafte trots op de weg terug naar zijn kameraad. Jean-Pierre waagde eens een blik naar de Gymleaders. Die waren totaal niet van hun stuk gebracht. Wat een focus. Het was toch wel knap hoor. Wat ze konden. Ze waren nu zijn tegenstanders, maar hij mocht ze wel bewonderen. Een tevreden glimlach sierde zijn gezicht. De Gallade was enkel maar boos naar Silvester aan het kijken. En toen ineens boos achterom. Hij leek het niet eens te zijn met zijn trainer’s beslissing. Ontevreden maakte hij zich klaar voor zijn volgende aanval. Langzaam begon zijn arm te gloeien. En hij zakte door zijn knieën. Langzaam maakte de Lunatone een soort krater in de grond door er een rots uit te trekken met haar psychische krachten. De Gallade sprong erop en de Lunatone vuurde het op rondo af. Net vóór de impact met de rots sprong de Gallade zo hoog als hij kon omhoog. Rondo was nu tegen de grond geknikkerd en de Gallade sloeg hem met zijn Slash aanval tijdens het dalen. Silvester rende naar Rondo toe keek hem met dringende ogen aan. Kom op.. opstaan Rondo! Rondo wreef even over zijn voorhoofd. Vastberadenheid was in zijn ogen te zien. Hij stond vlug weer op en wachtte Jean-Pierre’s instructies af. “
Gooi een Enegry Ball Rondo! Silvester! Jij doet Bite!” Silvester rende als eerste naar de Lunatone toe en zette zijn donkere tanden in haar hoofd. Rondo begon ondertussen te jongleren met drie hele kleine groene gloeiende balletjes. Hij lette goed op waar de Lunatone zich bevond. Silvester probeerde haar zo te sturen dat ze een makkelijk doelwit werd voor Rondo. Toen sloeg Rondo alle groene balletjes samen en wierp één grote groene gloeiende ball tegen de Lunatone op. Langzaam zakte ze omlaag. Silvester stapte van haar af. En vlak daarna viel ze op haar zij. “Lunatone is uitgeschakeld!” Iedereen wierp hun handen in de lucht. “
Het is gelukt!” Maar ineens viel Rondo achterover. Naast hem stond de Gallade. Het zwarte zwaard aan zijn hand verdween nét. “Rondo is uitgeschakeld!” Wat? Hoe kon dat? Lisa en Tate hadden niet gedanst. “Normaal is hij heel gehoorzaam.” Hoorde Jean-Pierre in zijn hoofd. Wacht.. spraken ze nu telepathisch met hém?! Hij keek naar de overkant en Lisa keek hem direct aan. Okay.. ja dus. Okay.. maar.. het was dus.. niet de bedoeling geweest. Jean-Pierre balde zijn vuisten. Nu wist hij wel direct wie hun volgende doelwit zou zijn. Hij keerde Rondo terug. “
Je hebt het spectaculair gedaan maatje.” En gooide de volgende Pokéball op. Het zware geschut. Een luid brullende Charizard verscheen op het toneel. Op datzelfde moment verscheen er aan de overkant een Gardevoir. Awh. Dat vond Jean-Pierre een mooie Pokémon. Vivienne had er een. Maar die had een andere kleur.
De regen stopte nu met vallen. Het was best vreemd. Meestal begon het juist te regenen als iemand verloor. in dit geval Rondo. Maar weetje.. misschien was dit een teken dat de lucht klaarde. Want ze hadden nog niet verloren. Ze waren een team. Je wint samen! En dat was nog niet eens Jean-Pierre’s grootste reden om aan de gyms mee te doen. Hij wilde zich bewijzen als trainer. En vandaag had hij eindelijk zijn vuur gevonden. Echter, voelde hij zich nog niet erg bekwaam. “
Silvester! gebruik Swift! Mimi! val Gallade aan met je Wing Attack!” Silvester bewoog als eerste. Hij deed een aanval die kort maar krachtig was. Hij zakte door zijn voorpootjes waardoor zijn kin bijna tegen de grond kwam. “Jolt!” Uit zijn kraag schoot een zwerm sterretjes, die tegen de Gallade en Gardevoir tegelijkertijd op sloegen. Mimi pakte het anders aan. Zij sloeg haar vuist in haar klauw en keek naar de Gallade met een grijns. De Gallade hield zijn armen in een defensieve houding. Langzaam liep ze op hem af. Maar de Gallade was niet bang. Hij zou niet schuiven. Mimi opende haar mond en begon te brullen. Hij nam dat als een teken dat dat haar aanval was en dook omlaag. Zodra hij weer rechtop stond pimpslapte ze hem met haar vleugel opzij tegen de grond aan. Ja.. Dat was Mimi. Een van die dames die je te vriend moet houden. Lisa danste en Tate maakte een achterwaartse salto. Gallade stond, zonder zijn handen te gebruiken, op en keek woedend naar Mimi. En daarna weer heel ontevreden. Volgens mij hoorde hij weer iets dat hij niet wilde horen. Zijn blik ging naar Silvester. Zijn arm gloeide wit op en hij rende naar hem toe. Eerst wilde hij hem verticaal slaan, maar Silvester sprong opzij. Uit het niet schoot er een Moonblast tegen Silvester op van de zijkant. Het duwde hem weer terug in positie vóór de Gallade. Ditmaal sloeg hij hem met een horizontale klap. Jean-Pierre fronste. Ze doen nu hetzelfde als wat hij zelf had gedaan aan het begin van het gevecht. Hij wist niet of hij bang moest zijn voor hun technieken, of dat hij trots moest zijn op dat hij er zelf aan had gedacht het uit te voeren, vóórdat iemand het hem had voorgedaan. Weetje wat misschien belangrijker is? Doorgaan! “
Okay dan! Dan gaan we het zo doen! Silvester! Ik wil dat je weer Swift doet! En Mimi! Jij doet deze keer een Shadow Claw op Gallade!” Hij ging de techniek niet herhalen. Hij was met iets anders bezig. Zijn brein had daadwerkelijk een keer een stap vooruit gedacht. Silvester deed zijn best weer om zoveel mogelijk sterretjes naar zijn tegenstanders te schieten. Mimi begon met haar vleugels te slaan. Ze steeg de lucht in. Oak nu weer hield de Gallade zijn armen defensief omhoog. Tja.. had je maar niet die Close Combat moeten doen aan het begin van het gevecht.. En Mimi bleef stijgen.. en maar stijgen. Haar beide klauwen kregen een donker aura, en ze maakte een snoekduik omlaag. Eenmaal beneden sloeg ze met haar ene klauw de armen van de Gallade opzij, en met haar andere sloeg ze hem in zijn gezicht. Hij viel er niet door om, maar het was wel vernederend. “
Kijk ze badass zijn dan!” Riep Jean-Pierre vrolijk. Mimi hief haar wenkbrauw en keek om naar haar trainer. Uhm.. wie de hoe de watnou? Was dat wel Jean-Pierre? Silvester blafte naar haar. Tja.. het was hem toch echt. Hij leek wat veranderd te zijn. Hij leek te accepteren dat vriendschappelijke gevechten leuk zijn. En het okay is om ze leuk te vinden. Mimi sloeg haar vuist weer in haar klauw. Eindelijk had hij het door. Dit ging leuk worden. Lisa begon te breakdancen en Tate deed een soort gevechtstrainingroutine. De Gardevoir gooide haar handen naar voren en tilde Silvester omhoog met haar Psychic aanval. Mimi brulde om Jean-Pierre’s aandacht te pakken. De Gallade rende op Silvester af. Tijdens het rennen verscheen het zwarte zwaard weer en hij sprong omhoog. Mimi probeerde nog naar zijn been te happen om hem tegen te houden, maar ze was te langzaam. De Gallade sloeg Silvester met zijn aanval. Silvester probeerde wild zich los te trekken van de aanval, maar het lukte niet. En toen werd hij tegen de grond geslagen door de Gardevoir. “
Hey dat is vuil!” Dat was het ook Jean-Pierre. Het was zeker een effectieve techniek. Maar het hoorde niet thuis in een gym. Lisa en Tate leken hier ook niet door gedeerd te zijn. Jean-Pierre werd rood van woede. “
Nee! Zo gaan we het niet doen! Dragon Pulse Mimi! En Thunder Fang Silvester!” Mimi kreeg haar grijns weer terug en opende haar bek. Er vormde zich een grote donkerblauwe ball die ze naar de Gallade tufte. Hij werd recht tegen zijn arm geraakt. Silvester trok een sprintje en sprong omhoog. Zijn tanden krakelde van de elektriciteit die er doorheen stroomde. En hij beet de Gallade precies waar Mimi hem eerst had geraakt met haar Dragon Pulse. “
Nee!” Riep Jean-Pierre boos naar Silvester. “
Ik had gezegd dat we het NIET zo zouden doen!” Wat hij door zijn woede niet zag was dat de Gymleaders alweer hun pasjes aan het maken waren. Silvester keek geschrokken om naar Jean-Pierre. Wow. Op dat moment kreeg hij een Brick Break tegen de bovenkant van zijn hoofd van de Gallade. Nu schrok Jean-Pierre ook. Zijn hele lichaam klopte. Hij greep met zijn hand naar zijn hart. Hij was boos.. en bang.. Hij voelde zijn hart tekeer gaan. Aan de andere kant van het veld gloeide de ogen van de Gardevoir op. Silvester kneep zijn ogen samen door de pijnsteek in zijn hoofd, van de Confusion aanval. “
Nee!” Silvester leek te verlamd te zijn, door emoties, om te kunnen bewegen. Mimi stond naar de heren te kijken. Ze schudde haar hoofd. Ze vloog zo snel ze kon naar Silvester en raapte hem op. Toen vloog ze terug en legde hem op de grond, voor Jean-Pierre’s voeten. Toen gaf ze hem een klap in zijn gezicht met de platte han.. uhm.. klauw. Verman jezelf eens! Ze liet de heren voor wat ze waren en liep naar voren. Dan ging ze dit gevecht maar zelf doen.. Ze opende haar mond en er ontstond een rood en oranje ball. Uit deze ball leek er een wind van vuur over het veld te gaan en verdronk beide tegenstanders in de vuurzee. Jean-Pierre viel op zijn knieën bij Silvester. “
Ik was niet echt boos.” Zei hij zachtjes. Ondertussen kreeg Mimi van de ene kant een Brick Break tegen haar hoofd, en van de andere kant een Shadow Ball in haar maag. “
Misschien een beetje.. een beetje op mezelf.” Mimi ging niet zomaar opgeven en brulde zo luid ze kon. Er vormde een mini rood balletje vuur in haar mond en die schoot ze tegen de Gallade op. Bij impact explodeerde het balletje. De radius van deze vlam raakte ook de Gardevoir. “
Ik mag niet zo doen tegen jou.” Silvester’s stompje van een staart begon te kwispelen. Een roze straal schoot tegen Mimi aan en liet haar achterover vallen. De gecombineerde Stored Power aanval was teveel geweest. Silvester, zo energiek als hij altijd was, sprong op, gaf Jean-Pierre een likje op zijn wang en rende het veld op. “
Discharge!” Hij sprong over Mimi heen en laadde zijn haren met elektriciteit. Daarna schoot hij een dunne straal tegen de Gallade op. Mimi, die nog op de grond lag, schudde haar hoofd. Die twee.. Wat moest ze met hen? Ze wilde niet toegeven dat zij haar favorieten waren. En Jean-Pierre kreeg een realisatie. De schoonheid van gevechten.. zat hem niet in de aanvallen. Maar in de momenten tussen de aanvallen. De momenten dat het innerlijk harder schijnt dan het uiterlijk. Hij wreef zijn beide handen over zijn gezicht. Het werd tijd om weer zichzelf te zijn. Hij hoefde niet te vechten als anderen. Hij hoefde zich niet te voelen als anderen, om gevechten te kunnen doen. Hij vond zichzelf nog lang geen échte trainer.. maar hij wist zeker dat hij, samen met zijn team, dít gevecht kon winnen. De Gallade rende op hem af met een paarse hand. De Gardevoir stuurde een regen van bladeren op hen beide af, met haar Magical Leaf aanval. Silvester dook in elkaar om de pijn te beperken. Mimi stond gewoon op. Een paar bladeren zou haar niet klein krijgen! De Gallade was ondertussen bij Silvester aangekomen met zijn Psycho Cut. En.. Silvester sprong.. zonder bevel.. omhoog. Tegen de dalende hand van de Gallade aan.. met een Quick Attack.. De impact liet een stofwolk opdoen. Niemand kon meer iets zien. Totdat die.. natuurlijk.. ging liggen. Mimi en Gardevoir stonden tegenover elkaar. Maar ze keken naar het midden van het veld. Daar lag de Gallade op de grond. En Silvester stond op hem.. Voor een seconde.. Waarna hij omviel. “Gallade is uitgeschakeld! Silvester is uitgeschakeld.” Jean-Pierre begon weer te klappen. “
Het is geweldig om te zien hoeveel jullie voor elkaar over hebben!” Hij keerde Silvester terug. “
Straks krijg je je favoriete brokjes van me.” Fluisterde hij tegen de Pokéball.
Daarna gooide hij zijn volgende Pokéball op. Daar verscheen Allegro. Je moet de beste voor het laatst bewaren.. Nietwaar? En eigenlijk verwachtte Jean-Pierre dat Lisa haar volgende Pokémon inzette.. maar.. schijnbaar had ze er geen meer. Het was.. een apart gevoel. Ken je dat gevoel na een geweldige droom? Dat je het liefst blijft liggen met je ogen dicht? Zodat je het goede gevoel van de fijne droom kan vasthouden? Nou.. zo voelde Jean-Pierre zich nu. Hij kon.. zien.. Hij kon iets fysieks zien.. dat hem liet zien.. dat hij de overhand had op het moment. Twee Pokémon tegen één. En dit gevoel wilde hij vasthouden. Hij had zich nog nooit zo bekwaam gevoeld in zijn leven. Maar toch gebeurde het nu. “
Okay! De laatste loodjes! Dat kunnen we ook aan!” Mimi brulde en Allegro stampte met zijn voorpoten een paar keer op de grond. De Gardevoir spreidde haar armen en sloot haar ogen. Kalmte en focus. Zo wonnen ze altijd. En zo gingen ze nu ook weer winnen. Daarna plaatste ze haar handen tegen elkaar. “
Mimi! Shadow Claw! Allegro! Earthquake!” Mimi vloog omhoog en haar klauwen werden omringd door een donker aura. Allegro liep naar het midden van het veld en ging op zijn achterpoten staan. Daarna liet hij zijn voorpoten neerploffen op de grond. Er ontstond een aardbeving. Zelfs Jean-Pierre viel achterover. Echter, hadden hun tegenstanders daar geen last van. Misschien wat pijn in de beentjes, maar verder niets speciaals. Na de aardbeving dook Mimi omlaag met haar klauwen in de aanslag. Maar net voordat ze bij de Gardevoir aan kwam. Schoof ze Allegro met haar Psychic aanval voor Mimi, als bescherming. Mimi viel per ongeluk Allegro aan in plaats van de Gardevoir. Slim.. nu had ze Allegro met twee aanvallen aangevallen.. door maar één aanval te gebruiken. Jean-Pierre liet zijn gedachten weer door zijn brein glijden. Zoals hij dat van zichzelf gewend was. Waarom hadden ze dat soort dingen niet eerder gedaan? Die techniek was erg sterk. Zo hadden ze iedere beurt minimaal drie aanvallen kunnen doen? Hij plaatste zijn hand op zijn kin en dacht even na. Hij staarde naar de grond, en kreeg op een gegeven moment een glimlach. Gymleaders waren er om uitdagend te zijn! Gymleaders waren zeer getraind, maar het was niet hun bedoeling om de beste te zijn. Het was hun werk om een uitdaging te zijn en de vaardigheden van de uitdagers te testen! Daarom maakten ze hem daarstraks ook zo boos! Ze konden aan hem zien dat het iets waar hij moeite mee heeft. Hij keek op, met een glimlach en zei: “
Okay ik snap hem. Jongens, nieuw plan. Allegro! Ice Beam! Mimi! Flamethrower!” Mimi was als eerste. Ze vloog nog in de lucht en opende haar mond om haar vlammenwerper af te vuren. Net voordat de vlammen bij de Gardevoir aan kwamen zakte ze de grond.. haar schaduw in. Mimi voelde zich vernederd dat de aanval had gemist. Allegro keek om zich heen om te zien waar hij zijn Ice Beam op af moest sturen. De Gardevoir kwam uit de grond net tussen Mimi en Allegro. Ze sloeg hem met een donkere vuist tegen zijn zij. Direct schoot hij de Ice Beam die richting op. Het was een grote jongen, en had even tijd nodig om zich te draaien, dus met een Teleport was de Gardevoir weer snel weg. De dikke Ice Beam schoot onder Mimi door tegen de muur aan. Die zat nu onder een laag ijs. “
Verdraaid!” Wat nu? Hij kon niet te lang nadenken.. uhm.. misschien iets met kleuren dan! Gewoon om zichzelf even tijd te gunnen. Blauwe en wit gaan mooi samen. “
Slash Mimi! En Ice Beam Allegro!” Dit keer was het Allegro die als eerste het initiatief nam. Hij opende zijn mond en schoot een ijskoude laser naar de Gardevoir toe. Ze Teleporteerde zichzelf onder Mimi. Tegen de tijd dat Mimi haar aanval klaar was om uit te voeren, kon ze haar niet meer vinden. Ze schoot een Psychock tegen Mimi’s billen aan. Mimi viel op de grond, en begon te grommen. Nu heb ik je! En ze haalde uit met haar aanval. Het was niet perfect, maar het had onze beste Jean wel de tijd gegeven om ergens over na te denken. Over de volgende zet.. dus. Tot nu toe leek het erop dat iedere keer als ze de Gardevoir hadden geraakt.. ze zelf ook minimaal één keer geraakt werden. Maar was er een manier om niet geraakt te worden? En toch de Gardevoir te raken? Hij zei niets. Allegro bleef staan. Mimi vloog laag boven de grond. Ze wachtte op Jean-Pierre. En Jean-Pierre was op zijn beurt weer op Tate aan het wachten. Uiteindelijk maakte hij een beweging. Jean-Pierre sloot zijn ogen. Hij wachtte twee tellen. Hij zag niet wat er allemaal gebeurde. Toen riep hij: “
Mimi! Shadow Claw! Allegro! Ice Shard!” Wat er gebeurde in de twee seconde dat Jean-Pierre zijn ogen had gesloten.. Was dat de Gardevoir bezig was geweest met een Moonblast te laden. Een fractie van een seconde voordat ze die afvuurde riep Jean-Pierre de bevelen naar zijn Pokémon. Ze wisten de roze straal te ontwijken en rende nu op de Gardevoir af. Mimi sloeg haar tegen haar hoofd, en Allegro beukte haar daarna tegen de grond met een ijspegel. Jean-Pierre keek Lisa en Tate aan. Ze knikten. Het voelde op dit moment alsof hij dit gevecht zo goed als gewonnen had. Maar hij wist ook dat hij nu niet zijn concentratie mocht verliezen. Dat kon hij zijn team niet aandoen. “
Tijd voor Wing Attack en Ice Fang!” De twee stormden op de Gardevoir af. Allegro nam haar beet, pun intended, met zijn ijskoude tanden en wierp haar naar Mimi. Mimi ving de Gardevoir op met haar armen en grijnsde. Zij had nog een appeltje met haar de schillen.. Ze duwde de Gardevoir van zich af en sloeg haar toen tegen de grond met haar vleugel. Daarna maakten Allegro en mimi zich klaar om weer terug op hun plaatsen te gaan staan. Maar Allegro kon ineens niet meer vooruit komen. Hij had ook een pijnlijke steek in zijn hoofd. Toen hij opzij keek zag hij dat de Gardevoir met haar ogen op onweer hem aan het optillen was met Psychic. En ze wierp de mammoetpokemon tegen Mimi op. Twee vliegen in één klap. Allegro lag op zijn zij. Met daaronder Mimi. Uit woede schoot ze een Flamethrower de lucht in! Ze was een grens over gegaan! Hier zal ze voor boeten! Met al haar macht duwde ze de enorme Pokémon van zich af en wilde direct naar de Gardevoir vliegen om haar een lesje te leren. “
Eerst Allegro!” Riep Jean-Pierre. Je team laat je niet in de steek. Wat de situatie ook is. Mimi keek opzij en zag hoe de grote boii op zijn zij lag, en tevergeefs probeerde rechtop te komen. Ze liet haar hoofd zakken. Die blonde had nog gelijk ook.. Ze liep op hem af en zette haar klauwen onder hem. Eerst probeerde ze hem omhoog te duwen. Toen dat niet lukte sloeg ze met haar vleugels om extra kracht bij te zetten.. totdat Allegro weer op alle vier zijn voeten stond. “
Heel goed. Zo hoort het.” Hij stak zijn duim op naar zijn twee grootste Pokémon. Hij zette een van zijn handen in zij heup, en met de andere wees hij naar de Gardevoir. “
Allegro, ik wil dat jij een Blizzard doet. En Mimi, ik wil dat jij een Ancient Power doet.” Allegro zakte door zijn voorpoten en maakte zich klaar. Mimi kreeg een donkerblauw aura, en haalde een lading stenen uit de vloer van het gevechtsveld. Allegro begon met zijn hele lichaam te schudden en er woedde een heuse sneeuwstorm door het gebouw heen.. gepaard met de stenen van de Ancient Power. Er was geen ontsnappen aan. Zelfs Teleport kon haar niet meer redden. De Gardevoir werd bedolven onder ijskoude stenen. Ze viel achterover. Jean-Pierre keek vlug naar de scheidsrechter. Was het gelukt?
- Hits op Gardevoir:
- Swift
- Swift
- Heat wave
- Flame Burst
- Earthquake
- Slash
- Shadow Claw
- Ice Shard
- Ice Fang
- Wing Attack
- Blizzard
- Ancient Power
& 
vs 
& 
& 
& 
& 
vs 
