[PT - second round] Ciro Raedmund VS Nao Himura

Ze had de eerste ronde doorstaan.. niet iets wat ze echt had verwacht, maar hey, ze klaagde niet. Het toernooi was een grappig tijdverdrijf en als ze won.. de Alolan Marowak klonk wel aanlokkelijk. Aan de andere kant betekende dat nog een extra pokémon om voor te zorgen, maar een meer of minder maakte ook niet uit. Anders kon ze altijd nog pokémon in de PC droppen in plaats ze te laten ronddartelen over de Daycare. Nao hoorde haar naam worden omgeroepen en liep richting het veld. Tijd voor ronde twee. De zwartharige liep het veld op en haalde haar twee geleende pokéballen tevoorschijn. "Okay," het meisje knielde voor de pokémon die ze net uit hun pokéball had gelaten. "Genoeg gerust, het is showtime en we gaan hetzelfde doen als net. Maar waarschijnlijk anders." Skittle piepte vrolijk en stak zijn poot op. Zijn partner bleef nors staan en het duurde niet lang voor de Mime Jr. de Elekid na deed. "Samenwerken jullie," bromde Nao tegen de pokémon. Nu ze bijna in de finale zat wilde ze bijna winnen.

<sub>Het bleek allemaal één grote grap te zijn geweest, de ridderlijke Trainer was niet komen opdagen. Zou hij misschien op avontuur zijn geweest in zijn eigen dimensie om zijn prinses te redden van een gemuteerde trol of schildpad? Pfoe, in deze wereld wist je het tegenwoordig nooit meer zeker. Je moest met écht alles rekening gaan houden. Teleurgesteld sloeg hij zijn armen over elkaar heen en keek toen Sparky Sparky Boom Man en Pooka weer recht aan. De Elekid had zich duidelijk willen bewijzen als haar geschikte Garu maar helaas had hij er de kans niet toe gekregen. Pooka daarentegen leek juist lichtelijk ontspannen te zijn van het idee dat een gevecht even op zich zou laten wachten. Twee verschillende mentaliteiten. Isschien had hij echt iets té passende namen voor de twee uitgekozen. Nog voordat hij echter een poging kon wagen de situatie te verbeteren werd zijn mond gesnoerd door een omroepster die een wel heel opmerkelijke mededeling maakte. Hij was in de volgende ronde beland en zijn volgende tegenstander droeg schijnbaar de naam, Nao Himura. Zijn gezicht betrok bij de Japans klinkende naam, het was toch niet weer een smerige otaku of wel? In dat geval had hij voor de verandering een Aziatische Pokémon aan zijn zijde, of althans… de naam kwam van een Aziatisch meisje uit een cartoon.

“Sparky Sparky Sparky Boom man, ik denk dat dit zelfs een betere kans is je innerlijke Garu te laten zien aan Pooka. Lat ligt hoger én… Kijk’s,” De tegenstander was al verschenen, een zwartharig figuur die de definitie van emo leek te zijn met twee unieke Pokémon voor zich; een Mime Jr. maar ook…

Een namaak Sparky Spary Boom Man.

De originele Elekid balde zijn vuisten en schokken raasden strijdlustig over zijn lijfje heen, vastberaden deze namaak te laten zien dat er maar één Garu was. Enkel één Garu voor zijn geliefde Pooka. Vastberaden plaatste hij zich vastberaden voor de Cleffa die hem met volle bewondering aankeek, voordat er ook bij haar een kleine blos verscheen. “Pooka,” Verrast keek de Fairy type naar de jongen op, nog wennend aan haar naam, “Al is het maar een simpel gevecht, er staat o zo meer op het spel, dus… sta Sparky Sparky Boom Man bij,” Het was een suf gevecht op het eerste blik en dat zou hij niet goed praten maar voor deze baby Pokémon was het o zoveel meer. Hoe groot was de kans dat ze elkaar na dit tournament weer zouden zien, terwijl Pooka duidelijk haar Garu gevonden had of vice versa? “Succes!” sprak hij enkel tegen zijn otaku tegenstander en zijn twee Pokémon, wetend dat geen partij geen type voordeel had. Twee Electric types en twee Fairy types, waarbij de Mime Jr. ook nog Psychic was. Dit moest hij dus slim aanpakken.

“Veel plezier met het gevecht, Sparky Sparky Boom Man en Pooka” De Elekid had zich al mentaal voorbereidt op het gevecht maar de lichte tik van de Cleffa tegen zijn hand bracht hem even uit concentratie, voordat een wat zachtere blik in zijn ogen verscheen. De Cleffa zelf stond met meer zelfvertrouwen naast de Elekid, wachtend op de eerste zet. “Sparky Sparky Boom Man, gebruik je Quick Attack!” De Elekid snelde direct naar voren en sprintte zo snel als hij kon op de twee Pokémon af, “Pooka, gebruik je Copycat!” Met een kleine zwaai met haar korte armen snelde de Fairy type spoedig parallel aan de Elekid naar voren. “Sparky Sparky Boom Man, gebruik je Thunder Wave en Pooka, je Magical Leaf!” Vlak voordat de Elekid de twee Pokémon bereikte, stapte hij opzij en lanceerde een elektrische straal op de Mime Jr. af, vastberaden deze te verlammen. Pooka daarentegen, wierp na een blik op haar Garu, een reeks glinsterende bladeren af op de twee vanuit haar armen. Schokkend natuur. Dat was pas het begin van een interessante liefdesverhaal voor de baby Pokémon.</sub>

Nao keek rustig naar haar tegenstander die het veld betrad. Hij leek zijn pokémon nog een moment toe te spreken - ze kon niet veel maken uit de reactie van de twee dieren, maar haar Mime Jr. had plezier in het nadoen van de kleine, roze pokémon die de andere Elekid verlegen maakte. Rex kon het niet waarderen en sloeg geïrriteerd naar zijn teamgenoot, wat Skittle trouwens niet ontmoedigde, maar juist aan leek te sporen. "Ophouden," siste Nao zachtjes tegen de twee pokémon en stak vervolgens haar hand op als begroeting toen haar tegenstander - Ciro volgens de omroeper - haar succes wenste. Ondertussen waren Skittle en Rex bijna zelf in een gevecht met elkaar verwikkeld wat de situatie niet beter maakte.

Nao was dankbaar toen Ciro zijn pokémon opdroeg aan te vallen en het gevecht begon aangezien dat betekende dat haar pokémon, met name Skittle, zich op het gevecht konden concentreren. "Skittle, Light Screen," droeg Nao de Mime Jr. op nadat de twee tegenstanders op ze af kwamen gestormd. "Rex, Swift." Skittle liet Rex eindelijk met rust en creëerde vrolijk een gloed om zichzelf en zijn teamgenoot om elkaar te beschermen tegen Special Attacks. De Elekid liet een zucht horen, blij dat de Mime Jr. hem met rust liet, en stuurde met een snelle beweging van zijn arm witte sterren op de twee rennende pokémon af. Terwijl de dingen op de pokémon af raasden dacht Nao snel na over de vervolg aanvallen terwijl ze tegelijk Ciro's acties probeerde te analyseren. Hij leek hetzelfde idee te hebben als zij in het vorige gevecht, al was dat helaas mislukt. "Skittle, Confusion," zei ze tegen de Mime Jr. die waarschijnlijk verlamd zou zijn na de aanval, maar misschien zou de Confusion de Elekid uit balans brengen. "En Rex. Electro Ball." Skittle's ogen gloeiden blauw op en de Mime Jr. richtte zijn noodle-armen op de Elekid die een Thunder Wave op hem af stuurde in een poging hem te raken. Rex was sneller dan zijn teamgenoot en had razend snel een knetterende elektrische bal tussen zijn handen gemaakt. Terwijl de Cleffa de fout maakte haar blik van haar tegenstander te halen vuurde hij de gele bal genadeloos op de kleine pokémon af. Hij was duidelijk niet zoals.. Sparky Sparky Boom Man? Het was beter om niet aan de naam te twijfelen, het zou alleen afleiding van het gevecht zijn. Rex was in elk geval geen lover zoals zijn soortgenoot leek te zijn, daar kwam het op neer. Meteen daarna zette de Elekid zich schrap tegen de bladeren die op hem af waren gevuurd, al zou de aanval minder schade doen door de Light Screen. "Rex, Thunder Punch," nadat de Magical Leaf hem had geraakt stormde de Elekid op de Cleffa af en haalde uit met een vuist die knetterde van de geladen elektriciteit. "Skittle," Nao verplaatste haar blik naar haar Mime Jr. en merkte meteen dat de pokémon minder nut zou hebben. Paralyzed, great. "Psybeam." Het was beter om gewoon door te gaan, Rex zou het nooit in zijn eentje kunnen doen. Ondanks de overduidelijke moeilijkheid die de Mime Jr. ervoer bracht de pokémon zijn armpjes weer samen en vuurde onder een vrolijke kreet een gekleurde straal op de vijandelijke Elekid af.

<sub>Direct besloot de Aziatische emo meid een scherm te verschijnen die de speciale aanvallen flink zou verzwakken, een slimme zet van die Mime Jr. Terwijl zijn eigen twee Pokémon op zijn tegenstanders afkwamen, volgde echter een golf van sterren van de namaak Sparky Sparky Boom Man, duidelijk om hen af te remmen. Een Swift raakte altijd de tegenstander en daar had hij meer op moeten rekenen. Pooka zou veel te traag zijn om op tijd nog op de sterren regen te kunnen reageren maar de Elekid daarentegen… “Bescherm Pooka met je lichaam en schokgolf!” Nog met het schokgolf bij zijn lichaam voor de Thunder Wave, sprong hij zo snel als hij kon voor de Fairy type, om de sterren te breken.  De sterren van de Swift knalden tegen hun lichamen aan, en proberend de pij te weerstaan hield Sparky Sparky Boom Man zijn lichaam beschermend voor haar, totdat de Swift ten einde was gelopen. Pooka was helaas niet zonder kleerscheuren vanaf gekomen maar het had vele malen erger kunnen wezen. De Mie Jr, voerde echter haar Confusion uit op de Elekid die zijn balans verloor in de lucht maar de aanval nog net wist te raken. Na de klap opgevangen te hebben, viel hij pijnlijk op de grond, met enkel één been die zijn klap had weten op te vangen. De Cleffa daarentegen piepte verrast toen een Electro Ball haar kant op werd geschoten toen ze even haar blik weg had laten dwalen. “Copycat, snel! Laat jezelf naar beneden slingeren door de kracht van de Electro Ball en werp die recht tegen de grond aan, vlak voor de na aper!” Ze gingen een na-aper imiteren. Best ironisch. De Fairy type bewoog haar poten heen-en weer, liet deze licht geven en wist een knetterende elektrische bol tussen haar poten te maken. Echter kon ze de Electro Ball al niet meer ontwijken en het leek erop dat Sparky Sparky Boom Man haar ditmaal niet kon helpen. Tsk. Plan moest gewijzigd worden. “Sla de Electro Ball op de aankomende Electro Ball en werp jezelf hoger de lucht in! Smijt daarna de bal met een Pound naar de Mime Jr!” Angstig piepte de Cleffa die met beide poten de bal neer deed knallen tegen de razende Electro Ball en door de kracht de lucht in schoot. Niet zonder echter de elektriciteit door haar heen te voelen sidderen.

Trillend van angst en pijn en de heftige klap dreigde ze bijna haar eigen Electro Ball te verliezen in de lucht maar met een uithaal van har poot, sloeg ze de bal als een volleybal van haar weg, regelrecht naar de Mime Jr. Na een zee aan glinsterende bladeren die hun doelwit geraakt had was de Elekid echter al op Pooka afgestormd met een Thunder Punch. Perfect. “Sweet Kiss zijn vuist!” In het volledige blikveld van de échte Sparky Sparky Boom Man, natuurlijk. In de hitte van de strijd en angst landde de Cleffa weer op de grond, tuitte haar lippen. De Mime Jr hield zich echter bezig met het afvuren va een Psybeam, recht op Sparky Sparky Boom Man die zich enigszins van de ruwe landing hersteld had. “Gebruik je Low Kick op de grond en schop de stukken grond tegen de straal in en breek ze in stukken met een Swift naar beide tegenstanders!” Hij had wel last van een been maar hij zou doorvechten. De Sparky Sparky Boom Man ging zijn naam na en schopte zo krachtig mogelijk tegen de grond aan om stukjes grond de lucht in te brengen en na het openen van zijn handen, ze recht in het gezicht van zowel de Mime Jr als de gladjanus van een namaak af te vuren die zijn Pooka dacht te mogen zoenen. Hopend dat hij ze redelijk afgeleid had met de golf van puin die hun kant op kwam, zette hij maar zijn eerste troefkaart in. “Sparky Sparky Boom Man, grijp Pooka vast en zet je af met je Low Kick!” De Elekid snelde al te graag zo snel als hij zichzelf in beweging kon krijgen met een gewonde been naar de Fairy type, maar struikelde voordat hij haar bereikt had. Gefrustreerd sloeg de Pokémon zijn vuist op de grond, en wist met enige herpakte moed en verbeten trots naar haar verder te rennen, vast te grijpen en zich de lucht in te werpen met haar in zijn armen. “Pooka, gebruik nu je Sing!”</sub>

Nao grijnsde, haar tegenstander had duidelijk ervaring in vechten. Meer dan zij in elk geval, dit werd interessant. Precies dat waarvoor ze naar het festival was gekomen. De Cleffa wist de Elektro Ball slim te neutraliseren en vuurde een eigen versie op Skittle af die compleet onbewust was van de kleine, roze pokémon. De bal raakte de Mime Jr. in zijn rug terwijl hij bezig was met zijn Psybeam en de pokémon slaakte een verrast kreet. Veel schade deed het niet aangezien de aanval via snelheid werd berekend en de Light Screen nog in effect was, maar het trok de aandacht direct weg van de Elekid. Nao's aandacht was echter bij haar eigen Elekid. "Rex, verander je Thunder Punch in een Shock Wave, snel!" het laatste wat ze wilde was een verwarde en verlamde pokémon. Rex opende zijn vuist en vermeide contact met de mond van de kleine, roze pokémon. In plaats daarvan zwiepte hij met zijn arm waardoor een elektrische schok op de Cleffa af werd gestuurd. In de tussentijd viel de andere Elekid aan met een Swift waardoor Skittle een angstige kreet slaagde toen de sterren hem raakte. Gelukkig viel de elektrische pokémon hem niet aan, maar werd op de Cleffa af gestuurd?

Nao keek haar tegenstander voor een moment observerend aan en grijnsde toen. Hij was slim, maar niet zo slim. "Rex, trek je terug en gebruik je Thunder Shock," droeg ze haar eigen Elekid op. "Skittle, Copycat het roze ding." Terwijl de Cleffa begon te zingen keek de Mime Jr. haar met grote ogen aan en liet zijn lichaam opgloeien. Hij zong niet zo zuiver als de roze pokémon, maar het was zingen. Achter hem stond Rex op een afstand en vuurde een elektrische schok op de Cleffa - en de Elekid, maar toch vooral de Cleffa - af. Skittle klapte in de tussentijd vrolijk mee op de maat van de Cleffa en danste vrolijk een rondje terwijl hij de klanken imiteerde. Het klonk.. niemand zou daarvan in slaap vallen. Nao grinnikte en vroeg zich af of Soundproof ervoor zorgde dat pokémon toon doof werden. In elk geval had de Sing geen effect op de Mime Jr., al zou het waarschijnlijk toch niks hebben gedaan aangezien de pokémon al paralyzed was. "Skittle, Psybeam," droeg Nao de pokémon op. De Mime Jr. piepte vrolijk en wilde een tweede gekleurde straal op zijn tegenstanders afvuren. Hij kon niet bewegen. Great, de paralysis speelde nu op. Nao zuchtte en verplaatste haar blik naar Rex die net dat moment koos om haar nors aan te kijken. Ze staarde een moment naar elkaar tot Nao de stilte doorbrak. "Swift." Het woord was genoeg om de Elekid in actie te krijgen, de gele pokémon hobbelde naar voren en met een beweging van zijn arm verschenen er witte sterren om hem heen. De dingen zoefden op zijn tegenstanders af terwijl Rex zich naast zijn teamgenoot opstelde. Ze waren misschien geen koppel zoals de Cleffa en andere Elekid probeerde te zijn, maar dat betekende niet dat ze elkaar niet zouden beschermen. Skittle piepte vrolijk toen hij zijn teamgenoot zag staan en probeerde de Elekid een knuffel te geven. De knetterende elektriciteit tussen de horens van de elektrische pokémon waarschuwde de Mime Jr. om het niet te doen, maar zoals verwacht stopte dat Skittle totaal niet. Rex hield zijn ogen waakzaam op zijn tegenstanders terwijl hij met een van zijn klauwen de Mime Jr. probeerde weg te duwen. Had hij weer.

<sub>De emo meid kon er zeker wat van door origineel te reageren op de zoen van de Cleffa. De Elekid wist tijdig zijn Thunder Punch te staken en een schokgolf af te vuren. Niet in staat de aankomende klap nog te ontwijken werd de Fairy type volop in haar gezicht geraakt en naar achteren gelanceerd. “Pooka, Copycat op de grond!” Op tijd wist de baby Pokémon te reageren en sloeg haar kleine poot richting de grond om een wat zwakkere variant van de elektrische schokgolf tegen de grond af te vuren. Niet zonder het ontsnappen van een pijnlijke kreun uit haar mond. Met tot spleetjes getrokken ogen wist ze tijdig haar klap op de grond te verzwakken en kwam ze weer op de grond terecht. Zwaar ademend keek ze over het veld richting de Elekid en Mime Jr, overdonderd door hun kracht. Ze leek zelfs bijna weer te gaan trillen en keek nerveus slikkend toe. Echter merkte ze toen op hoe Sparky Sparky Boo Man haar kant op aan het sprinten was. Alsof ze zich toen pas bewust van was niet de enige strijder te zijn, hervatte ze haar moed. Voor een tel. De Elekid struikelde maar… hij gaf niet op en sprintte naar haar toe. Haar vastgrijpend met zijn handen, zette hij zich af, hopend dat de Sing effect zou hebben op in ieder geval de Elekid. De ander was immers al verlamd. Echter volgde een krachtige elektrische straal op de stel, maar voornamelijk de Fairy type. Nu moest hij slim spelen. Zijn tegenstander kon hij niet gaan onderschatten zoals de ridder van voorheen. “Pooka, Razor Leaf tegen de Thunder Shock! Sparky Sparky Boom Man, schop ze weg met je Low Kick! Zo hard als je kan!” De Cleffa staakte haar gezang, maar de Mime Jr zat haar al te imiteren en….

Het klonk alsof er iemand met zijn nagels over een krijtbord aan het krassen was. Erger dan kattengejank. Erger dan het gezang van Sambal van Basten en Bob Bauer.

Sparky Sparky Boom Man had er vrij weinig mee, maar de ogen van de Cleffa begon te… zakken? Wat nou? Een gaap verliet haar mond en op het laatste moment wist ze nog een zee aan glinsterende bladeren af te vuren voor ze in de armen van de Elekid in slaap viel. Muk. Dit was niet best. De Electric type volgde echter nog het plan en schopte de bladeren keihard weg, een gedeelte tegen de Thundershock en de rest richting de Mime Jr in een poging zijn mond te snoeren. Echt, die mocht hoognodig met dat ‘gezang’ ophouden. Het was Pokérus voor de oren! Enkele bladeren knalden tegen de grond neer, beide doelen niet rakend met een plof. Het geluid was helaas niet luid genoeg om de Fairy type wakker te krijgen. Eenmaal op de grond droeg zijn tegenstander een Psybeam op en angst stond in de ogen van de Electric type gegrift. Muk.

Ze moesten…. Ehm… Niets doen?

De Mime Jr stond verlamd op zijn plaats. Beter. Een moment stilte volgde, voordat de namaak Sparky Sparky Boom Man een zee aan sterren hun kant op schoot. Tsk. Ciro wilde in de aanval met het tweetal gaan maar nu Pooka diep in slaap was, konden ze voorlopig enkel over gaan in verdediging. Het enige wat hielp was de verlamming en dat de Elekid de Mime Jr van zich af probeerde te houden. Wacht eens even. “Low Kick jezelf naar voren en gebruik je Quick Attack!” De Swift konden ze niet zomaar ontwijken maar wel gebruiken. Met enkel één niet al te gewonde been trapte de Elekid zich moeizaam naar voren om vervolgens enigszins behendig op de sterren af te sprinten. “Spring op de sterren!” Natuurlijk raakte de sterren de Elekid fel in zijn gezicht en armen, terwijl hij zoveel mogelijk de Fairy type probeerde te behoeden ervan. Dat ging niet naar wens met de sterren die langs hem heen schoten en recht tegen de Cleffa haar kopje kwamen. Veel keuze had hij echter niet. Gestaag kwam de Elekid zigzaggend in de buurt van zijn twee tegenstanders. “Lanceer een Electro Ball met je Thunder Punch, op de grond voor ze!” Dat liet hij zich niet tweemaal zeggen maar de toevoeging erachter zeker wel, “… En spring zelf in een tweede Electro Ball en versnel je met Quick Attack! Werp Pooka over de twee heen!”
Verrast door dat idee wierp de Elekid een elektrisch knetterende bal voor zich, recht richting de twee en stootte deze met een krachtige stoot van zich af. Enkel om op tijd zijn eigen tweede Electro Ball te maken en zichzelf erin te storten en versneld op de twee af te razen. De eerste aanval was puur uit afleiding geweest voor de echte aanval en wat puin in hun gezicht was mooi meegenomen. En Pooka? Die werd hopelijk wakker door de zeer luide knal. Anders… “Pooka, Sing!” Ach, vliegende slapende baby Fairy type. Daar kwam vast het idee van Cupido vandaan.</sub>

Skittle liet een verraste kreet horen toen scherpe bladeren hem raakte. Wat nou? Vonden ze zijn muziek niet leuk? De Mime Jr. keek teleurgesteld naar boven, alsof hij was vergeten dat ze in een gevecht zaten en geen zang competitie. Maar het duurde niet lang tot Nao de pokémon eraan herinnerde wat ze moesten doen en Skittle slaakte een vrolijk, vechtlustig kreetje toen hij meer commando's kreeg. Terwijl Rex zijn ogen op de tegenstanders hield en zijn teamgenoot probeerde te controleren, wist de tegenstander een ingewikkelde techniek te creëren die te maken had met Electro Balls. De eerste Electro Ball sloeg in de grond en Rex schermde zijn ogen af van het zand wat opstoof. "Shock Wave de Elekid," droeg Nao haar eigen versie van de gele pokémon op, ze moest de gele pokémon uit balans krijgen. "En Skittle, for the love of Arceus, laat Rex los en gebruik Confusion op de Cleffa." Terwijl Rex zijn armen op de plek richtte waar hij verwachtte dat zijn soortgenoot zou verschijnen, liet Skittle zijn teamgenoot eindelijk los en richtte zijn armpjes vrolijk op de vallende ster. Nao keek de pokémon inschattend aan, het laatste wat ze kon gebruiken was een slapende Rex. Maar hopelijk konden ze de Cleffa de mond snoeren voor de pokémon wakker werd. Toch, ze wilde liever afstand bewaren tussen haar pokémon en die van haar tegenstander.

"Rex, grijp Skittle en trek je terug met een Quick Attack," droeg de zwartharige haar pokémon op. Rex, bezig met de andere Elekid, draaide zich razend snel om en greep de Mime Jr. met zijn klauwen. Zo snel hij kon rende hij weg van de plek waar hij stond zodat hij niet langer tussen twee tegenstanders gevangen zat. "Skittle, Psybeam." Terwijl de Mime Jr. een vrolijke kreet slaakte, blij te worden rondgedragen door zijn gele teamgenoot, richtte hij zijn dunne armen op zijn tegenstander en vuurde een gekleurde straal op de pokémon af. "En beweeg je armen." Skittle piepte als reactie en maakte een plotselinge zwiep met zijn armen zodat de gekleurde straal over het strijdveld vloog, hopelijk met de kans allebei de pokémon te raken. Rex besloot dat de afstand die hij had gerend ver genoeg was en zette zijn teamgenoot neer, die ondertussen ook alweer klaar was met zijn Psybeam. "Rex, Electro Ball, Skittle, versterk de aanval met nog een Psybeam," Nao keek haar tegenstander nieuwsgierig aan. Hij had zijn pokémon wel veel laten samenwerken, maar nog geen combinatie-aanvallen gebruikt. Zoals de aanvallen die je vaak bij contests zag en zo. Rex's horend knetterden met elektriciteit en de Elekid creëerde een gele bal tussen zijn klauwen. Met een krachtige slag sloeg de gele pokémon de bal op zijn tegenstanders af terwijl Skittle zijn noodle-armen weer samen had gebracht en een Psybeam achter de aanval heen stuurde. De Psybeam versmolt zich met de Electro Ball en nu omhuld door levendige kleuren scheerde de bal op de Cleffa af. Want op het moment was de ster een makkelijk doelwit en het was al duidelijk dat de andere Elekid zich graag voor de roze pokémon opofferde. Skittle concentreerde zich zo hard als hij kon, hij zou iemand raken! Rex en de trainer die hij niet echt kende zouden trots op hem zijn!