The Escapist

Snowbelle City. De stad met de eeuwige winter. De jonge vrouw was er nog niet eerder geweest, maar omdat ze heel de regio zo langzaam toch wel helemaal wilde zien had ze vandaag uitgekozen om naar het koudere gedeelte van de regio te reizen. Raksha leek het vooral heel erg naar haar zin te hebben in de sneeuw, de vos was nu volledig in haar element. Arianna vond het prima, ondanks dat het toch wel wat warmer mocht, want natuurlijk had ze weer een donker jurkje aan. Gelukkig had ze wel een thermolegging, anders waren haar benen er vast en zeker afgevroren.

Het was al redelijk laat in de avond. De meeste mensen waren onderweg naar huis en de schemer begon al een beetje ingevallen. Zojuist had de jonge vrouw iets gedaan wat niet zo.. netjes was. Ze was een winkel binnengelopen, een kledingwinkel om precies te zijn, en had er een prachtig schoudertasje 'gepast', om deze vervolgens doodleuk mee te nemen. Op een versnelde pas had ze de winkel verlaten, want het oude vrouwtje wat in de winkel stond kon haar toch niet meer inhalen. Haar hakken tikte zacht op de grond, wat gedempt door de sneeuw, terwijl haar vos vrolijk achter haar aan trippelde. Niet bang haar nieuwe buit te showen, aan niemand in het speciaal eigenlijk.

Heupwiegend wandelde de jonge vrouw door de besneeuwde straatjes heen. Zo hier en daar kwam ze iemand tegen, maar over het algemeen was het er best rustig. Nu viel het natuurlijk mee dat het niet zo'n enorme stad was als Lumiose City waar je gemakkelijk uren in verdwaald kon raken. Met het tasje over haar schouder wandelde ze rustig door, gevolgd door haar eveneens paarse vos. Wauw, paars was dus echt wel haar kleur zeg. Tegelijk met haar vos draaide ze haar hoofd een kwartslag om, want ze hoorde iemand roepen. Omdat er niet veel mensen op straat waren, had de jonge vrouw al snel door dat het tegen haar gericht was. Kort had ze oogcontact met de blondine, wierp deze toen een licht arrogante blik toe, zeker wanneer haar werd bevelen te blijven staan. Toen draaide ze haar hoofd om en wandelde rustig verder, niet van plan om te luisteren naar de opdracht die deze vreemde haar zojuist had gegeven.

Het was altijd het proberen waard om gewoon door te blijven lopen. Wie weet was de blondine wel gewoon een omstander die probeerde haar burgerplicht te vervullen door een verdacht persoon staande te houden. Dat lukte echter niet wanneer je doodleuk door bleef lopen. Helaas voor Arianna leek het toch echt wel een volhouder te zijn, want ze hoorde de voetstappen nu vlak achter zich en in haar ooghoek zag ze de hand van de ander naar haar schouder gaan. Soepeltjes draaide ze zich om, zodat haar goudkleurige ogen op de ander gericht waren. "Handen thuis," siste ze terwijl ze de ander met een scherpe blik aankeek. "Wat moet je?" vervolgde ze toen. Een lok blond haar schoof half voor haar oog, maar nog altijd bleef ze de blondine scherp aankijken. Een zacht gegrom kwam nu van de paarse vos, die zacht tegen Arianna's been aan streek met één van haar staarten.

Met haar scherpe ogen had ze de blondine aangekeken wanneer deze naar haar schouder had gegrepen, maar Arianna had zich omgedraaid waardoor de ander kort verbaasd leek te zijn. Bij de botte reactie van de blondine toverde ze een overduidelijke fake glimlach op haar gezicht, het was namelijk veel te lief om echt te zijn. Haar hoofd was zelfs nog een beetje gekanteld, waardoor een aantal van haar paars met blonde lokken wat verschoven. De blondine was hier dus inderdaad voor de tas. Arianna bewoog haar schouder een kwartslag zodat de ander misgreep, één van haar wenkbrauwen trok een beetje verontwaardigd, haar glimlach was nu iet wat zuurtjes. Hoe durfde dat kreng zomaar haar nieuwe eigendom af te pakken - een poging doen tot tenminste. "Ik denk het niet," zei de jonge vrouw uitdagend terug. Deze tas ging nergens heen, in elk geval niet met de blondine mee terug. "Heb je gezien wat voor een achterlijke prijs ze erop hadden geplakt? Bedriegerij gewoon!" zei ze vervolgens melodramatisch. "Just stealing for the poor, my dear." Haar mondhoeken krulde weer omhoog terwijl ze zachtjes begon te lachen. Ondertussen keek haar paarse vos met een eveneens scherpe blik naar de kleine kat, duidelijk niet bang voor het beestje.