Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Zijn hand vormde zich om de pokéball heen toen hij deze aanpakte en met zijn bloedrode ogen staarde hij ernaar. Een pokémon? Of was het gewoon een lege bal, zodat hij nog meer kon vangen dan eigenlijk nodig had? Zijn blik gleed weer omhoog naar de oude man en vragend keek hij deze aan. Veel woorden erover zei hij niet, zijn blik sprak boekdelen. ‘Dit is een level één Beldum, ik heb hem pas uit het ei gekregen en het zal mijn laatste pokémon zijn.’ Het was duidelijk dat dit een groot geschenk moest zijn voor de jongen en een redelijk zuinige glimlach verscheen op zijn gelaat. ’Bedankt.’ Kwam er simpelweg uit, maar hij wist dat een bedankje voor de man al genoeg was, aangezien Alex nooit veel had gezegd en ook nooit vaak iemand voor iets bedankte. Hij haalde de pokémon uit de pokéball en keek ernaar, het had één oog en was blauwig van kleur en leek op een stuk metaal. Dus dit was een Beldum? Niet de prachtigste pokémon, maar een brede glimlach vormde zich op zijn gezicht toen hij zijn pokéball tevoorschijn had gehaald en te weten kwam dat het een steel pokémon was. Precies wat hij nodig had. Beldum, steel én psychic. Hij vroeg zich af wat voor aanvallen dat het kon, maar aangezien het pas level een was, wist het enkel maar één aanval. En dat zou zo blijven tot zijn Beldum level 20 zou zijn en zou kunnen evolueren, merkte hij op toen hij wat over de informatie las. De jongen greep zijn pokéball weer stevig vast en gooide die terug naar zijn Beldum, die het met een hoog piepend toontje terug naar hem stootte zonder erin te gaan. Alex keek even verbijsterd terug naar de oude man, die net zo’n grote frons op zijn gezicht had als hijzelf. Nogmaals gooide de jongen de pokéball en deze keer lukte het wel, gelukkig, maar het zou enkel toeval zijn – of schijn – want de Beldum hield niet zo van in de pokéball gaan. Dat was hem te saai. Na even gedacht te hebben gezegd tegen de oude man, stapte hij op de boot richting Kalos. De jongen had besloten om daar te beginnen, omdat een opmars aan trainers daarheen waren gegaan en het hem wel cool leek om erbij te komen. Dan zou hij ze eens laten zien wat een echte trainer was! Ook al had Alex nog weinig ervaring met het trainer zijn, het moest en zou hem lukken om sowieso de eerste drie gyms door te komen. Hij was er te ambitieus voor om te verliezen, dus had hij besloten goed te trainen voordat hij zelfs de eerste gym zou uitdagen. Tenslotte wilde hij niet voor schut staan tegenover de gymleader.
Het had alweer een paar uur geduurd voordat hij Kalos in zicht zag. Het was een prachtig eiland, dat kon Alexander zeker opmerken, en hij had er nu al zin in om de pokémon op Kalos te leren kennen. Er moesten natuurlijk ook wel wat steel pokémon bijzitten, want het waren die pokémon die hij wilde vangen. De steel pokémon hadden hem altijd al een beetje geïnteresseerd en met zijn liefde voor technologie pasten ze ook enorm bij hem. De jongeman stapte uit de boot en bekeek nog even of hij alle drie zijn pokéballs bij zich had, plus de pokéballs die hij van de professor in Sinnoh gekregen had. Het waren er in totaal acht, drie die vol waren en vijf die nog gevuld konden worden. Een glimlach verscheen weliswaar op zijn gezicht terwijl hij over de pier heen liep. Veel zei hij niet tegen anderen en hij had ook geen zin dat iemand hem iets zou vragen – dus liep hij stug door en verwachtte ook niet dat iemand op hem af zou stappen. Alex greep één van zijn pokéballs weer vast, de ene waarin zijn Beldum zat. De twee hadden nog niet echt kennis kunnen maken samen en bovendien moest hij het nog een naam geven, maar hij zou niet weten wat. Zo goed was hij namelijk niet in namen en hij wilde de naam graag een betekenis geven. Net zoals hij dat gedaan had met Icarus en Poseidon. ”Beldum, laat je zien.” Weerklonk zijn stem, toen hij de pokémon uit zijn pokéball tevoorschijn haalde. Wat er toen echter gebeurde kwam geheel onverwacht aan, de pokémon schoot meteen weg, een oorverdovend geluidje makend toen hij dat deed. Wat was dit nou weer? Alexander spande zijn spieren aan en het duurde een paar seconden voordat hij zich bedacht dat hij erachter aan moest, waarna hij het op een rennen zette en zijn pokémon probeerde in te halen. ”Stop, Beldum!” Weerklonk zijn stem, terwijl hij de pokémon net met een centimeter afstand mistte.
Eerste post voor Lilium Florbelle
Member
Lilium Florbelle
Punten : 700
Gender : Female ♀
Age : 18 years
Type : Ranger
Rang : Student Ranger
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: Beldum, no! zo sep 14, 2014 4:15 pm
wake me up when it's all over
De zilte zeebries woelde zachtjes door haar blonde haren heen en liet de lichtgekleurde lokken tegen haar gezicht aanplakken. Eventjes sloot Lilium haar ogen lichtjes terwijl ze een poging deed om het haar voorzichtig uit haar ogen te wrijven. Ze was gewend aan de zeelucht, maar hier was de bries toch een stuk harder dan in Ambrette Town. Of tenminste, dat leek zo. Want je thuis was toch altijd anders dan welke plek dan ook. Een lichte zucht ontsnapte uit haar mond terwijl ze haar blauwe ogen over de stenen kades heen liet glijden. Waarom was ze eigenlijk afgedwaald richting de pier? Ze had zelf niet eens een benul. Ze had vanochtend gewoon het Pokémon Center verlaten en was daarna een beetje gaan dwalen, zonder ook maar een idee te hebben waarheen. Ze was automatisch bij de pier en de zee aangekomen, misschien toch wel iets vertrouwds. Ze kon de boten in een langzaam tempo langs zien drijven in de zee, als logge Wailords op weg naar hun bestemming. Een lichte glimlach verscheen op Lilium’s mond terwijl ze ernaar keek. Zoveel mensen waren op reis, zoveel mensen gingen van de ene regio naar de andere. Misschien zou zijzelf uiteindelijk ook wel ergens heel anders terecht komen. Wie zou het zeggen? Zijzelf durfde er nog geen voorspellingen over te doen, maar voor nu voelde ze zich prima in Kalos.
Haar blik gleed naar de vele Wingulls die over haar heen vlogen, luid piepend en krijsend. Misschien hadden ze honger en waren ze opzoek naar de spaarzame vangst van een visser die ze konden plunderen, of misschien zelfs wel wat brood. Ze vond de kleine meeuwen altijd wel grappig, al vond ze hun evolutie niks aan. De grote snavel van Pelipper vond ze op zich nog wel geinig eruit zien, maar ze had absoluut niets met de grote pelikaan. Nee, gaf haar maar Wingulls. Ze droomde wat weg en ging op een kleine, brede paal zitten, zo eentje waaraan ze nog wel eens ankers vastlegden en stond zichzelf toe om weg te dromen. Maar dit werd haar niet lang gegund. Een oorverdovend geluid kondigde aan dat ze een paar tellen had om weg te duiken. Lilium slaakte een geschrokken kreet toen een kleine Pokémon als een projectiel vlak boven haar hoofd scheerde en haar bijna van de kade af het water in liet vallen. Ze vond haar balans maar net op tijd terug en keek geschrokken naar de Pokémon. Ze zag al best snel dat er een jongen achter de Pokémon aan zat te rennen. “Oi, hou je Pokémon in bedwang!“ Riep ze de jongen toe, nog altijd geschrokken van de gang van zaken. Ze legde voor de zekerheid haar hand op de Pokéball van Alyss. Ze wist immers niet zeker wat de Pokémon zou doen.
Onderwerp: Re: Beldum, no! zo sep 14, 2014 5:04 pm
Zijn passen vertraagden toen hij merkte dat het nutteloos was achter deze Beldum aan te rennen. De pokémon was natuurlijk veel sneller dan hij was, het bewoog zich tenslotte voort door de lucht en desondanks dat het eigenlijk een blok metaal was, bleek het toch wel echt snel te kunnen gaan indien het dat wou. ”Stop!” Gromde hij nog even achter de pokémon aan, waarna hij stopte en een verwilderde beweging met zijn arm maakte. ”Ach, laat ook maar.” Hij drukte de pokéball van zijn Beldum terug op zijn riem, toen hij de stem van een meisje hoorde en stug zijn hoofd naar haar draaide. De Beldum was over haar heen geweest en ze was bijna het water ingevallen daardoor, maar hij was ervan overtuigd geweest dat ze er niks op, op te merken zou hebben. Ze leek namelijk niet echt het type dat een grote mond op durfde te zetten tegenover een vreemdeling, laat staan tegen iemand te praten. Voor even zweeg hij, daar was hij namelijk goed in, waarna hij even met zijn ogen rolde. ”Tuurlijk.” Sprak hij zoetjes, waarna hij zich van haar wegdraaide en op een bankje ging zitten. Zijn bloedrode ogen waren nog even op het meisje gericht, waarna hij de ruimte afzocht naar de Beldum. Waar oh waar was zijn pokémon heen gegaan. Een piepend geluidje weerklonk en de hij merkte de pokémon toen weer op bij het meisje. Zachtjes moest hij grinniken toen hij zag dat het boven haar hoofd rondjes draaide. Hij wist niet waarom zijn pokémon dat deed, maar het was wel iets waar hij om kon lachen – althans, als het niet zo’n pokémon zou zijn, zou hij het echt gewoon hilarisch hebben gevonden. Niet dat hij er iets tegen ging doen, natuurlijk, als hij de pokémon nu weer probeerde te vangen met zijn pokéball, dan zou die vast van de pier af vallen en zou hij hem nooit meer terug krijgen. Natuurlijk kon hij dan Piplup vragen om hem op te vissen, maar dat zou weer teveel tijd kosten en dan zou de Beldum haar alsnog irriteren. Nee, hij liet het gewoon zijn gang gaan totdat het moe was en hij zijn kansje kon pakken om het weer in de bal te krijgen.
Member
Lilium Florbelle
Punten : 700
Gender : Female ♀
Age : 18 years
Type : Ranger
Rang : Student Ranger
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: Beldum, no! zo sep 14, 2014 6:47 pm
wake me up when it's all over
Met een geërgerde maar toch ook nerveuze blik keek ze naar de andere jongen. Hij zag er niet uit als iemand die veel taurosshit van anderen zou accepteren. En met dat soort personen keek ze toch wel uit sinds Leo een keer gestolen was. Ze had het liefste eventjes wat minder problemen als ze eerlijk was. Maar op de één of andere manier leek het alsof de aparte situaties altijd haar kwamen opzoeken. Zoals nu. De jongen sprak echter op een zoete toon terug, al betwijfelde Lilium nog steeds dat hij zo zoet was als hij zich nu voordeed. Alleen maakte hij absoluut geen move om de Pokémon, die zoemend en piepend boven haar hoofd rondjes draaide, terug te roepen. Lilium vernauwde haar ogen lichtjes toen ze zijn rode ogen ontmoette, nog altijd afwachtend. Hier had ze al heel erg gauw haar buik vol van eigenlijk. Maar al snel genoeg was ze het wachten beu. Ze pakte de Pokéball van Alyss tevoorschijn en haalde de Shiny Ninetales eruit. De Pokémon rekte zich eventjes rustig uit en keek met een vreemde blik naar de Beldum. Wat had dat ding in Arceus' naam? Het meisje rekte zich eventjes uit. "Alyss, als dat ding niet snel verdwijnt, mag je je Flamethrower gebruiken," legde het blonde meisje aan haar Pokémon uit, indirect aan de bleekharige jongen duidelijk makend dat ze de Beldum niet lang meer in haar buurt ging tolereren.
Onderwerp: Re: Beldum, no! di sep 16, 2014 6:26 pm
Ergens betwijfelde hij of de Beldum wel de perfecte pokémon voor hem was, vooral omdat hij nu toekeek naar een waar spektakel van een meisje dat geïrriteerd werd door een best irritante Beldum die niet van ophouden wist. Ze had een pokéball stevig in haar hand vast en een diepe frons verscheen op zijn gelaat, terwijl hij haar aanstaarde toen ze een pokémon tevoorschijn haalde. Een ninetales, ook nog eens een shiny. Doe maar chic. Het zag er uit als een pronkstuk, maar Alex kon er zeker van zijn dat het een sterke pokémon moest zijn. Een Ninetales was sowieso al een verdere evolutie, dus als het zijn jonge Beldum van level een zou aanvallen dan zou hij er niet zo makkelijk vanaf komen - vooral niet omdat hij ook maar een aanval had en meer dan dat niet kon. Die ene aanval kostte hem daarnaast ook nog eens zijn eigen energie en kracht en het deed hem zelf ook pijn. "Alyss, als dat ding niet snel verdwijnt, mag je je Flamethrower gebruiken," Zijn mond vormde zich in een duidelijke o-vorm, alsof hij klaar was in discussie met haar te gaan, maar nonchalant werkte hij dat weer weg en rustig keek hij de andere kant op. ”Ga je gang, als je zo graag een baby wil flamberen.” Hij sloeg zijn armen over elkaar en vanuit zijn ooghoeken keek hij haar uitdagend uit. Dat durfde ze toch niet, ze was per slot van rekening maar een meisje.
Member
Lilium Florbelle
Punten : 700
Gender : Female ♀
Age : 18 years
Type : Ranger
Rang : Student Ranger
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: Beldum, no! di sep 16, 2014 9:59 pm
wake me up when it's all over
Het constante gepiep van de Beldum begon zeer te doen aan haar hoofd en geërgerd volgde ze de Beldum met haar ogen. Ook Alyss had haar oren platgelegd en stootte een geïrriteerd gegrom uit. Ze kon het de bleke Pokémon niet kwalijk nemen. Ze kon ervan uit gaan dat de zintuigen van de Ninetales veel scherper waren dan de hare. Het gepiep zou haar misschien zelfs wel pijn doen. Het zou dan waarschijnlijk ook niet lang duren of de Ninetales zou tot actie over gaan. En eigenlijk zou ze dat totaal niet erg vinden. De vervelende gast die verderop zat deed immers niks aan het brutale gedrag van zijn Beldum. Toen hij dus de opmerking plaatste die hij plaatste, raakte ze dus alleen maar meer geïrriteerd. "Als je je Pokémon onder controle zou nemen zou geen van dit nodig zijn," merkte Lilium op, "Het is ook niet echt zichtbaar aan een blok metaal met een oog dat zoemt en piept of het een baby is of niet." Kwam er vervolgens op redelijk droge toon achteraan. "Zou je hem nu alsjeblieft terug willen roepen?" Alyss gromde wat luider naar de Pokémon. Ze was er klaar mee.
