You Spinda Me Right Round [route 21]

De volgende ochtend was Keita al vroeg op pad met Summer die slaperig in haar oogjes wreef. De rede hiervoor lag hier bij de counsil die had besloten hem en zijn Pichu vroeg aan het werk te zetten. Keita vond het zelf niet zo heel erg maar hij had het fijn gevonden om nog even wat van zijn spullen uit te kunnen pakken aangezien letterlijk alles nog zat ingepakt. De jongen had een quest toegewezen gekregen die hij moest uitvoeren vlakbij Snowbelle City. Daar was iemand die een Spinda wilde hebben maar er geen een kon vinden. Hij had eigenlijk iets meer avontuur verwacht dan alleen het vangen van een Pokémon maar oké het vinden van de juiste route was al een groot avontuur. Cameron had hem dan wel afgezet bij een stadje dat vlakbij die route lag maar Keita had absoluut geen gevoel voor richting. Zelfs op zijn Holocaster waar hij een digitale kaart op had geïnstalleerd lukte het hem niet om de goede route te vinden.. tenminste als hij uberhaupt de goede kant op ging. Keita keek voor een moment even naar zijn Pichu die naast hem liep op vier poten die hem even kort aankeek. “Pichu?” piepte ze en keek even vragend naar de jongen die bijna hopeloos verloren leek te zijn. Tenminste hij bleef op dat stomme apparaatje kijken waarvan zij het nut niet van inzag. De jongen schrok op bij het horen van het stemmetje van zijn partner en keek haar ietwat schuldig aan. Keita wilde niet toegeven dat hij verdwaald was maar hulp vragen aan iemand wilde hij ook weer niet. Hij was een ranger… die hadden toch geen hulp nodig? Het feit dat Kalos nieuw was voor hem liet hij maar achterwege. Summer keek hem nog steeds doordringend aan alsof zij hem allang door had maar de Pichu kende hem ook door en door. “Goed..oke.. ik heb geen flauw idee wat we nu aan het doen zijn,” mompelde hij en keek met een beschamende blik naar zijn schoenen. De Pichu kreeg een brede grijns rond haar snoetje waarna ze op het been van de knul klopte. Het was niet erg om fouten te maken. Keita liet een opgeluchte zucht vrij om het feit dat Summer het niet erg vond dat ze verdwaald waren. Nee zij wist wel hoe de jongen in elkaar zat. Juist om deze rede besloot de jongen om toch nog een blik in zijn omgeving te werpen maar hij zag niets anders dan kale bomen en struikgewas. Het pad waar de jongen en zijn Pichu op stonden was van grind gemaakt. Een typisch bospad dus. Summer besloot ook om te helpen en sjokte op een langzaam tempo naar een boom zodat ze vanaf een tak een goed beeld van de omgeving kon krijgen. Toen de Pichu eenmaal boven was zag ze in eerste instantie niet veel meer dan dat Keita vanaf de grond zag. bomen met bruin/oranje bladeren en struiken. Het gras was nogal dor groen van de temperatuurwisseling.


Het was opdat moment dat de ogen van Summer een figuur registreerde dat zoekend om zich heen keek. Tenminste het leek zo vanaf een afstandje. De Pichu besloot al snel haar partner te waarschuwen en sprong soepeltjes van de tak af, over op de schouder van Keita die verrast opkeek. “Pichu!” sprak ze op een serieuze ondertoon en wees met haar korte pootje naar iets dat verderop van hen bevond. Keita volgde ietwat met een verbaasde blik het pootje van Summer om vervolgens een figuur te zien in de verte. De jongen grijnsde breed naar het gele wezentje en aaide liefdevol over het kopje van de kleine Pokémon. “Goed gedaan Summer,” complimenteerde hij het wezentje en deed een stap in de richting van het figuur. De jongen begon een sprintje te trekken waarbij Keita al snel zag dat het ging om een jongetje van ongeveer tien zodra hij dichterbij was gekomen. Het knulletje had een Pokémon bij zich dat net als Summer aan zijn schouder hing en zijn trainer waarschuwde dat er iemand aankwam. De ogen van de knul lichtte op bij het zien van Keita die nu vlak voor de jongen tot stilstand was gekomen. De oudere jongen boog even voorover om zijn ademhaling weer op peil te krijgen. Het was Keita al snel duidelijk dat de opdrachtgever deze jongen was aangezien hij meteen naar hem toe kwam. “Ben jij de ranger die me komt helpen zoeken naar een Spinda?” vroeg hij toen waarop Keita recht kwam en knikte. “Uhm ja, ik en mijn partner komen je voor vandaag assisteren,” reageerde hij met een kleine grijns rond zijn lippen en vouwde zijn armen achter zijn hoofd. De ogen van de jongen begonnen nu helemaal te glunderen van enthousiasme waarna Keita zijn hand uitstak naar het ventje die hem meteen aannam. “Mijn naam is Keita en dit hier is mijn partner Summer,” stelde hij zich vervolgens voor waarna Summer soepel van zijn schouder sprong en haar ukelele erbij pakte. Haar pootje gaf een elektrisch vonkje waardoor het instrument een zachte ‘pling’ maakte, haar brede glimlach deed het er nog schattiger uitzien. “ Aangenaam kennis te maken. Ik ben Kenny en dit hier is mijn maatje Chespin,” sprak Kenny waarop Keita knikte toen de knul zijn naam had verteld. Wat hij echter ook wilde weten was waarom hij zo graag een Spinda wilde hebben maar alsof Kenny gedachte kon lezen begon hij er al zelf over. “Ik zou het gaaf vinden als ik vandaag een Spinda zou kunnen vangen,” sprak het ventje op een vrolijke ondertoon waarbij Keita een brede glimlach op zijn lippen kreeg. “Hoezo dan?” vroeg hij toen terwijl het tweetal en de Pichu van Keita het pad afliepen. Kenny begon vrolijk verder met vertellen. Terwijl Keita naar de jonge knul luisterde hield Summer nauwlettend de omgeving in de gaten. Ze had geen enkel idee hoe een Spinda eruit zag maar het moest dan wel een speciale Pokémon zijn want waarom zou een jonge trainer dan zo lang opzoek zijn gegaan naar deze Pokémon? De Pichu luisterde nu ook aandachtig naar het verhaal van de jongen die enthousiaster werd bij ieder woord dat hij begon te spreken over die Spinda. Ze hadden bepaalde patronen op hun vacht zitten en volgens de jonge knaap waren deze nooit het zelfde. De Pichu spitste haar oren toen Keita zijn rode apparaat tevoorschijn haalde en waar ze besloot om over de schouder van haar partner mee te kijken. Daarom baande ze zich ook een weg naar de nek van de jongen die het rode ding openklapte. Het plaatje dat het ding weer gaf op het kleine schermpje zag er uit als een Buneary die knock out was geslagen. Summer zuchtte even terwijl ze haar hoofd liet hangen en liet rusten tegen de schouder van Keita.


Ze waren nog geen half uurtje onderweg of er klonk een geritsel uit de bosjes waardoor de twee jongens opschrokken en Keita uit voorzorg zijn Capture Styler pakte. Alleen liet hij al gauw zijn arm zakken toen hij zag dat het ging om de Spinda waar Kenny het over had gehad. De Pokémon liep wankelend het struikgewas uit waarna het beestje even verward diens kopje kantelde. “Summer, ik wil dat je de Spinda afleid,” mompelde Keita zachtjes tegen het gele wezentje dat verrast opkeek. Als Ranger zijnde mochten zowel Keita als Summer geen geweld gebruiken want daar hadden ze de styler voor alleen had Summer haar geheime wapen op haar rug. Zijn Pichu wist wel wat hij bedoelde met ‘afleiden’. Het wezentje sprong dan ook soepeltjes van zijn schouder af en liep vastberaden op de Spinda af terwijl ze haar pootje omhoog stak als begroeting. Vanuit zijn ooghoeken zag Keita dan ook dat zijn Pichu haar ukelele erbij pakte waarna hij Kenny aantikte die stond te popelen om zijn Pokémon een aanval te laten uitvoeren. “Kenny ik mag als ranger zijnde geen geweld gebruiken maar jij bent een trainer, toch?” grijnsde Keita naar het jochie dat opkeek in dit geval zou het niet veel hebben uitgemaakt maar dit was een ander verhaal. Kenny had hem namelijk vertelt dat hij zélf de Spinda wilde aanvallen en dat Keita verder niet mocht ingrijpen als het zover was.. alleen had Kenny hem ook in vertrouwen vertelt dat hij niet wist hoe het vangen van een Pokémon werkte. “j-ja,” stamelde Kenny ietwat nerveus maar Keita legde een hand op de schouder van de knul als teken dat hij niet bang hoefde te zijn. “Summer! Thundershock!” riep hij naar de Pichu die omkeek en vervolgens haar pootjes balde tot een vuist. Vervolgens sprong het gele wezentje omhoog waarna ze haar elektrische schok ontlaadde waarbij de Thundershock van vrij dichtbij de Spinda raakte. Deze wankelde achteruit en keek gedesoriënteerd om zich heen niet helemaal begrijpend wat er zonet gebeurd was. Keita keek met een veelbetekende blik naar Kenny die even kort naar de oudere jongen keek. “Je moet niet bang zijn oké?” sprak Keita tegen het ventje met een zelfverzekerde grijns rond zijn lippen. “..als je zelf niet zeker ben zijn je Pokémon dat ook niet,” voegde hij eraan toe dit keer was zijn uitdrukking serieus. Inmiddels deed Spinda zelf een poging om Summer aan te vallen met een Tackle waarna Kenny een stap naar voren deed en zijn Chespin zich bij Summer voegde. “Snel Chespin tackle hem terug!” riep de jonge knul naar zijn Pokémon die zonder te aarzelen naar het bevel van zijn trainer luisterde. De starter knalde met een vrij harde klap tegen de Spinda aan die aan de kant werd gebeukt. In eerste instantie wilde Keita Summer niet gebruiken in het gevecht maar dit was een soort van trainen. Hij kon het niet helpen om zich er toch niet mee te bemoeien. Hij merkte aan de houding van Kenny dat deze nog niet helemaal zeker van zichzelf was. “Summer doe je Thundershock nog een keer!” riep hij vervolgens naar de Pichu die voor een tweede keer opsprong en haar elektriciteit ontlaadde. Kort erna liet Kenny zijn Chespin een Rollout uitvoeren waardoor allebei de aanvallen van zowel Summer als Chespin raakte. Spinda kon al niet helemaal normaal ontwijken maar deze reeks van aanvallen al helemaal niet. “Snel! gooi nu je Pokéball!” siste Keita naar het jongetje dat opschrok en vervolgens met een ferme zwiep de Pokéball naar de Spinda gooide die werd opgeslokt door de rode straal. Hopelijk bleef dat beest zitten en was de missie geslaagd.

Een.. twee.. dr- het witte licht dat de Pokéball veroorzaakte toen deze openklapte verblindde haast zowel Keita als Kenny die beide hun armen beschermend voor hun ogen hielden. Toen het licht verdwenen was stond de Spinda vlak voor de twee jongens om zich vervolgens wankelend uit de voeten maakte. Keita wilde net de achtervolging inzetten toen hij zag dat Kenny teleurgesteld de Pokéball van de grond raapte.Summer voegde zich ook bij het tweetal waar ze met omlaag gezakte oortjes naar de kleine jongen keek. “Hé kop op, we proberen het gewoon nog een keer!” sprak Keita in een poging Kenny op te vrolijken die opkeek toen hij een hand op zijn schouder legde. De oudste van de twee ging de jongste voor terwijl zijn Pichu snel door de bosjes schoot in een poging de Spinda te achtervolgen. Gelukkig waren deze Pokémon niet zo heel snel want hierdoor had Summer de tijd om al rennend een Thundershock op de Spinda af te vuren. Ze kon echter niet zo heel goed mikken tijdens het rennen maar de straal raakte vol de grond waardoor Spinda stopte met rennen. Dit schrok de Pokémon genoeg af om te blijven staan. Keita grijnsde tevreden toen zijn Pichu de weg van Spinda versperde. Hij moest het nu toch overnemen dit ging dan nog heel zwaar worden met één aanval die schade toebracht. Hoewel.. Keita knipte in zijn vingers toen hij besefte dat Summer ook nog beschikte over een ability die werkte bij contact. “Ik heb een plan en daar heb ik jou en Chespin ook voor nodig,” fluisterde hij tegen Kenny die opkeek waarbij zijn Pokémon ook opkeek. Keita wees naar zijn Pichu die inmiddels de Spinda bezighield die pogingen deed om weg te komen maar Summer zou dit met haar grootte niet lang vol kunnen houden. Kenny knikte begrijpelijk toen Keita zijn plan fluisterde toen hij klaar was rechtte hij zijn rug en balde zijn hand tot een vuist. “Denk je dat jij en Chespin dit kunnen?” Keita keek even naar de jonge knul die twijfelend naar zijn Chespin keek, vervolgens zag hij dat de Pokémon van de jongen met een grijns zijn pootje balde. Kenny leek knikte vervolgens waarna hij ook het voorbeeld van zijn Chespin volgde en ook zijn hand balde tot een vuist. “Ja we zijn er klaar voor,” sprak het jochie resoluut terwijl Keita zich omdraaide en zich tot Summer richtte.


Het gele wezentje hijgde helemaal van uitputting maar ze was nog steeds vastbesloten om die Spinda op zijn plek te houden. Ze wist niet wat die twee nu uitvoerde maar ze kon niet langer die Pokémon op zijn plek houden zonder de hulp van haar trainer. Summer ontblootte dreigend haar tanden toen de Spinda dichterbij kwam met een opgeheven poot die haar dreigde te raken. “Summer ontwijk!” De Pichu keek geschrokken achterom toen plots de stem van Keita weerklonk waarna ze snel opzij sprong. De aanval van Spinda was mis waarna Summer al snel haar kans zag en haar roze wangetjes begonnen te vonken. “..goed doe nu je Thundershock!” werd er geroepen door de jongen waarna ze eventjes grijnsde. Het was alsof Keita gedachte kon lezen. Summer balde zo snel ze kon haar handjes tot vuistjes en ontlaadde haar Thundershock die rechtop de Spinda afging. Deze werd geraakt omdat de Pichu niet zo heel ver van de Pokémon vandaan stond. Ongeacht dat de Spinda was geraakt door een Thundershock kwam hij alsnog recht overeind en kwam met een nieuwe Dizzy Punch op haar afgestormd. “Summer pak hem vast bij het hoofd,” sprak Keita op een kalme toon waarna de Pichu even geschokt naar de jongen keek. Was hij helemaal gek geworden?! Die Spinda was qua niveau veel hoger dan dat zij was.. echter had ze geen tijd om erover na te denken over de consequenties want die Spinda bewoog toch nog sneller dan verwacht. De Pichu maakte een koprol waardoor ze succesvol toch nog de Dizzy punch wist te ontwijken. Ze opende haar ogen om tot de ontdekking te komen dat ze zich achter Spinda bevond en klampte zich vervolgens vast aan diens rug. Spinda raakte hierdoor lichtelijk in paniek maar Summer bleef vastbesloten vast houden terwijl ze wachtte op de volgende instructie. “Goed doe nu je Thundershock nog eens!” waarna Summer een van haar ogen dichtkneep en haar roze wangetjes begonnen te vonken. Wederom ontlaadde ze de aanval waardoor Spinda het uitschreeuwde van de pijn vanwege het feit dat het een aanval van dichtbij was. Echter was het voor Summer ook teveel waarna ze de Pokémon losliet en uitgeput naar achter wankelde waar ze dreigde naar achter te vallen. De Pichu hoorde al snel voetstappen voor ze om kon kijken werd ze door Keita van de grond getild.


De vijftienjarige wierp even een korte blik op de Spinda die moeizaam overeind kwam waar ook nog vonkjes van de vacht kwamen wat aangaf dat zijn plan had gewerkt. Kort erna riep Kenny zijn Chespin op het veld die als een dolle Tauros naar voren rende. De kleine jongen riep naar zijn Pokémon dat hij een Take Down moest gebruiken en vervolgens met veel geweld tegen de Spinda opknalde die naar grond werd gegooid. Ondertussen dat Kenny de Spinda verder aanviel keek Keita even naar Summer die met haar oogjes gesloten in zijn armen hing. Ze was overduidelijk uitgeput van haar gevecht tegen de Spinda. “Summer je hebt het goed gedaan voor de eerste keer,” sprak hij op een zachte ondertoon en aaide kort over haar kopje heen. Het was duidelijk voor hem dat zijn Pichu beter getraind moest worden aangezien ze het anders nooit zou redden op grotere missies. Er was hem dan wel vertelt dat het Rangerwerk zwaar was voor zowel de Ranger als de partner Pokémon maar toch had hij niet geluisterd naar Natsuya toen hij nog in Oblivia was. Die had hem vaker op het hart gedrukt te gaan trainen met Summer. Nee! hij moest zich focussen op het gevecht van Kenny die inmiddels de smaak te pakken had gekregen. Training met Summer kwam later. Keita keek vervolgens toe hoe de Chespin van Kenny met nog een Take Down de Spinda tegen een rots beukte waar de Pokémon langzaam omlaag zakte. Eenmaal toen hij op de grond was gevallen keek Kenny zijn kant op waarna hij kort knikte als dit genoeg was tenminste.. en hij zelf er zeker genoeg van was dan kon hij proberen een Pokéball te gooien. “..als je het zeker weet kun je het proberen je Pokéball nog eens te gooien,” sprak Keita tegen de knul die al een nieuwe lege Pokéball tevoorschijn haalde en vervolgens naar de Spinda gooide. Hopelijk was het dit keer wel raak.