It’s big

Onderwerp: It’s big vr okt 07, 2016 7:51 am

Ze was gestopt met lopen zo snel ze Slateport city binnen gekomen was, allemensen. Wat was dit een grote stad en wat veel mensen. Dit was de grootste stad die ze tot noch toe tegengekomen was. Er kwam een nieuwsgierige blik in haar amberbruine ogen. Ze vond steden heerlijk. Lekker rond neuzen en ontdekken wat er allemaal te vinden was. De hoeveelheid mensen om haar heen gaven op een vreemde manier ook een gevoel van veiligheid bij haar. Heel anders dan wanneer ze alleen op de routes was naar een andere plek. Soms schrok ze dan wel eens, het bracht vaak het trauma weer naar boven. Maar zo snel ze op de volgende plek was. Voelde ze ook wel weer voldoening. Ze had het volgende dorp of stad weer bereikt. De eilandjes vond ze ook geweldig om te zien en ze kon nog naar meer wist ze. Ze liep verder de stad in terwijl ze om haar heen keek. Rocky zat zoals gewoonlijk in haar armen en ook haar Torchic keek zijn ogen uit.

[First Sven Stött]

Onderwerp: Re: It’s big vr okt 07, 2016 6:32 pm

Fidger was productief geweest deze ochtend. Hij had voor zichzelf een paar stelten gemaakt van spullen die hij in het bos had kunnen vinden. Ook had hij een kleiner paar stelten gemaakt voor zijn Buizel. Maarja, zulke stelten gebruiken op normale grond was niet slim, dus hij had besloten ze maar uit te proberen in de stad. De meest dichtstbijzijnde was in dit geval Slaterport. Dus daar liep hij dan, samen met Oeütten op ieders stelten. Ze moesten allebei vee moeite doen. Het was nog best lastig zo voor de eerste keer. Ze zette allebei dus maar voorzichtige stapjes. Maar al met al zag het er zeer koddig uit.

Onderwerp: Re: It’s big di okt 11, 2016 1:13 pm

Verrast keek ze omhoog toen er opeens iemand vlak langs haar kwam. Diegene liep alleen niet op schoenen, maar stond op stelten. Net als de Buizel die naast de jongen meeliep. De verrassing in haar amberbruine ogen ging over in nieuwsgierigheid. Snel liep ze achter het tweetal aan. “Hallo?” Riep ze naar boven. “Wat zijn jullie aan het doen?” Ook haar Torchic legde zijn kopje in zijn nek om goed naar boven te kunnen kijken. Waarom liep iemand op stelten door de stad.

Onderwerp: Re: It’s big di okt 11, 2016 9:04 pm

Ze moesten veel moeite doen om goed in balans te blijven. Daarom maakten ze ook maar wat kleinere stappen. Weetje, gewoon om het uit te proberen. Om te kijken hoe goed ze er in zouden zijn. En ineens hoorden ze de stem van een klein meisje achter hen. Oeùtten hoefde maar heel even zijn hoofd te draaien om ontiegelijk hard te schrikken. Knullig begon hij ineens harder te lopen. In het proces van 'vluchten' struikelde hij zelfs bijna drie keer. Hierdoor maakte hij gelukkig niet zó veel vaart dat ze achter hem aan moesten gaan rennen. Fidger was hier natuurlijk niet door geschrokken. Hij vond de aandacht juist wel leuk. Met een tevreden en slaperige kop begon hij te spreken. "Alle mensen kijken de stad op hun hoogigte, maar ons wilten de stad eens van hoger zien." Ja, hij sprak nog steeds niet helemaal zoals het hoorde. Of dat ooit nog eens goed zou komen was onzeker. Maar hopelijk was het duidelijk genoeg voor het meisje.

Onderwerp: Re: It’s big wo okt 12, 2016 3:03 pm

Ze zag dat de Buizel van haar schrok. Oeps, dat was niet de bedoeling geweest. “Ooh nee, niet schrikken.” Zei ze daarom ook snel, maar ze had geen tijd om daar langer bij stil te staan. De jongen gaf namelijk antwoord. Ze knikte, hij sprak niet helemaal duidelijk maar ze begreep hem wel. Ze had ook haar ogen uit gekeken toen Soul haar meegenomen had op zijn vliegende pokemon. De wereld zag er zo anders uit vanuit een ander perspectief. “En is het mooi daar?” Toen ging haar blik weer naar de Buizel. “Sorry dat ik hem heb laten schrikken, dat was niet de bedoeling.” Verontschuldigde ze zich toen.

Onderwerp: Re: It’s big wo okt 12, 2016 4:46 pm

Fidger knikte hevig op en neer als antwoord. Het was inderdaad mooi daarboven. Hopelijk had ze het gezien, want haar blik ging al vrij snel weer naar zijn Buizel. Hij was nog krampachtig aan het proberen te vluchten. Wanneer begreep hij nou dat hij ook gewoon van die stelten af kon stappen. "Oeütten is schriksig van alles." Zei hij kalmpjes toen hij zijn pokemon ook maar na ging kijken. Schriksig was zijn eigen woord voor schrikachtig en schichtig. Maar dat had hij niet eens door. Maar goed, het werd zo onderhand eens tijd om Oeütten rustig te krijgen. Hij liet zich van zijn stelten zakken en legde ze op de grond om vervolgens naar zijn stundelende otterpokemon toe te lopen en hem op te tillen. Oeütten was nog steeds niet helemaal op zijn gemak en bleef daarom de stelten krachtig vasthouden. Fidger hield de bange pokemon maar tegen zich aan. "Held." Zei hij zachtjes tegen hem terwijl hij hem over zijn hoofd aaide. Hij meende het.

Onderwerp: Re: It’s big do okt 13, 2016 2:53 pm

Ze keek toe hoe eerst hij van de stelten afstapte en de jongen vervolgens zijn pokemon hielp. “Hoe komt dat?” Vroeg ze toen. Ze besefte pas later dat het misschien een beetje een late vraag was en dat ze het nog moest verduidelijken. “Dat hij schrikkerig is bedoel ik.” Vervolgde ze daarom ook. Even gleed haar blik naar de stelten, maar daarna keek ze de jongen aan. “Mijn naam is Eefje en dit is Rocky.” Ze knikte naar haar Torchic die ze nog steeds in haar armen hield. Rocky klapperde eventjes met zijn snavel om zijn aanwezigheid te bevestigen.

Onderwerp: Re: It’s big do okt 13, 2016 4:18 pm

Hij was nog over het hoofd van zijn Buizel aan het aaien toen het meisje een vraag stelde. Hij haalde zijn schouders op. "Weten mij niet." Zei hij wat droogjes. Hij had er eigenlijk nog nooit over nagedacht dat er een reden achter zou kunnen zitten. De stelten begonnen uit Oeütten zijn handen te glijden toen zijn grip minder sterk werd. Mooi, een teken dat hij aan het kalmeren was. Daarna stelde het meisje zich voor. "Aangenaam Feesje. Mij ist Fidger." Zei hij toen trots. Jep, zelfs namen verbasterde hij. Hij knikte dan ook eventjes naar de Torchic. Die was hem wel opgevallen nu. "Willen jou de stelten proberen?"

Onderwerp: Re: It’s big vr okt 14, 2016 10:19 am

De jongen praatte echt een beetje gek. Zij vond het niet erg, want ze snapte steeds wel wat hij bedoelde. Wel vroeg ze zich af hoe dat kwam, waarom hij zo gek praatte. Ze had alleen besloten haar nieuwsgierigheid te bedwingen en er niet naar te vragen. Ze wilde hem niet in verlegenheid brengen, omdat zij haar mond weer eens niet kon houden. Feestje? Er ontstond een glimlach om haar lippen. Zo had ze haar naam nog nooit gehoord. “Jij ook aangenaam Fidger.” Haar blik ging naar de stelten toen hij vroeg of zij ze ook wilde proberen. Ze zou het haar Torchic maar niet aandoen, ze was bang dat hij dan meteen op zijn kopje lag. Hij was vaak veel te onhandig, maar dat gold ook wel eens voor haar. Toch wilde ze het wel heel graag, het zag er zo leuk uit. Ze zette Rocky op de grond en liep naar de stelten toe. “Oké.” Zei ze toch wat voorzichtig. Ze klom erop, maar begon meteen te wiebelen waardoor ze snel wat stappen zette.

Onderwerp: Re: It’s big wo okt 19, 2016 9:41 pm

Oeütten leek eindelijk weer kalm te zijn. Ofja, voor zover deze Buizel dat kan dan ten minste. Het was best wel een zenuwpees. Maar goed, hij had schijnbaar iets leuks gezegd ofzo? Het meisje was aan het glimlachen. Achja, mensen konden wel vaker met hem lachen. Hij wist niet precies waarom. Hij keek toe hoe het meisje al eens wat wiebelige stappen zette op de stelten. Hij had haar tips willen geven, maar zelf was hij er ook nog niet zo goed in geweest helaas. En toen vloog er ineens een voetbal op het meisje af. "Hé sorry!" Riep iemand sarcastisch. Het was een jongen van ongeveer dertien jaar oud die aan het voetballen was met een hoop andere jongens. Fidger keek dufjes toe hoe de bal naar het meisje toe vloog. Hij was niet zo snel. Hij was juist altijd slaperig. Vlak erna klonk nog plagend. "Hé kabouter, kijk uit dat ze niet valt!" Toen pas kwam de realisatie. Hij sprong naar Feesje toe. "Woow!" Mocht ze vallen kon hij haar opvangen. Of was het al te laat?

Gesponsorde inhoud