Red in Tooth and Claw

Echo had zichzelf zo waar opgedrongen om zijn lang uitgestelde gym te gaan uitdagen. Eigenlijk had hij niet echt de behoefte om er iets mee te gaan doen, maar het was goed om zijn mind af en toe van andere zaken af te krijgen. Dus dit hielp daar eigenlijk best wel mee. Toch had hij geen zin om er lang over te gaan treuzelen, dus had hij een rustige dag uitgekozen om er naar toe te gaan. Momenteel was ‘t zondag middag, rond het middag uur, dus de kans was klein dat er iemand voor hem aan de beurt zou zijn. Hij wilde gewoon er in en eruit zijn voordat de avond zou aanbreken. Dat was ‘t hele doel. Snel het gevecht winnen en dan weer buiten staan, zodat hij weer door kon gaan met zijn eigen zaken. Hij zuchtte eventjes, terwijl hij naar de gym voor hem keek, zichzelf voor de zoveelste keer afvragen wat hij nou precies deed hier. Met een smirk opende hij de deuren van de gym en stapte naar binnen toe. Binnen was gewoon een grote skatebaan en hij keek een beetje verbaast om zich heen. Dit was iets wat hij niet had verwacht, helemaal niet had verwacht. Echo ging aan het begin van de baan staan en kuchte eventjes om zijn keel vrij te maken. ” Hey!” schreeuwde hij daarna door de zaal heen, waardoor enkele skater stopte in z’n tracks en omkeek naar de jongen met de hood over zijn hoofd heen. ”Ik zoek Korrina, ik wil d’r uitdagen,” vervolgde Echo daarna, nog steeds met een smirk op zijn gezicht. Een blonde griet skate in zijn richting en reed ‘m bijna van zijn tenen af. “Gevonden,” zei ze met een grijns op d’r gezicht en Echo snoof eventjes. ”Jíj bent Korrina?” vroeg hij met enige ongeloof in zijn stem. Ze glimlachte en knikte, voordat ze een duim naar hem uitstak. “Helemaal correct,” zei ze vrolijk en een huivering gleed over zijn rug heen. Dit kind was veel te vrolijk voor zijn doen, maar die grijns zou hij zo wel van haar gezicht af weten te vegen. ”Dan daag ik jou uit tot een gevecht,” zie hij op een kalme toon. Korrina grinnikte alleen maar en skaten opeens weg. Ook de andere mensen verdwenen van de skatebaan af en het veld schoof open om een battlefield tevoorschijn te laten komen. Echo grijnsde alleen maar, dit leek er al veel meer op. “Wat is jouw naam, uitdager?” vroeg Korrina toen alles op z’n plek gevallen was en ze tegenover hem stond, aan de andere kant van ‘t battlefield. ”Echo Wolf,” antwoorden hij op een rustige toon. Korrina knikte eventjes naar de scheidsrechter, die het antwoord ook gehoord had. “Zullen we dan maar?” vroeg ze rustig en Echo knikte, als teken dat hij het goed vond. De gymleadster pakte een pokéball in haar hand en gooide deze op, waaruit een vrij kleine pokémon uit kwam. Hij pakte eventjes zijn pokédex erbij en scande de pokémon die voor hem stond. Mienfoo, the Martial Arts Pokémon. Mienfoo's sharp claws strike quickly and precisely. It also overwhelms opponents with its skillful combination attacks. Hij wist inderdaad dat Korrina alleen maar fighting type pokémons zou gebruiken, dus daar zou hij dan ook maar eens goed gebruik van gaan maken. Zelf gooide hij ook een pokéball op en met een harde dreun verscheen Crowe, zijn Venusaur, op het speelveld. De scheidsrechter hief beide vlaggen omhoog. “Het gevecht zal gaan tussen Korrina’s Mienfoo en Echo’s Venusaur. Laat de beste winnen. Begin!” en daarmee was ‘t startsein gegeven.

VS

Crowe used Tackle. It hits.

Mienfoo used Double Slap. It hits twice.

Crowe used Vine Whip. It hits.

Mienfoo used Force Palm. It’s not very effective.

Crowe used Sweet Scent. Mienfoo’s evasion lowered.

Mienfoo used Swift. It hits

Crowe used Razor Leaf. It hits.

Mienfoo used Drain Punch. It hits. Crowe has his energy drained.

Crowe used Poison Powder. Mienfoo has been poisoned..

Mienfoo used Swift. It hits. Mienfoo took damage from poison.

Crowe used Take Down. It missed. Crowe took damage from recoil.

Mienfoo used Aerial Ace.. It’s super effective. Mienfoo took damage from poison.

Crowe used Growth. Crowe’s Special Attack rose.

Mienfoo used Swift. It hits

Crowe used Petal Dance. It hits.

Mienfoo used Swift. It hits. Mienfoo took damage from poison.

Crowe used Petal Dance. It hits. Crowe became confused.

Mienfoo used Double Slap. It hits twice. Mienfoo took damage from poison.

Crowe is confused. It hits itself in its confusion.

Mienfoo used Drain Punch. It hits. Crowe has his energy drained. Mienfoo took damage from poison.

Crowe is confused. Crowe used Solar Beam. Crowe starts gathering sunlight.

Mienfoo is no long poisoned. Mienfoo used Fake Out. It missed.

Crowe used Solar Beam It hits.

Mienfoo fainted.

Korrina liet de verslagen Mienfoo terugkeren en Echo was nu diegene met de grijns op zijn gezicht. ”Denk je nou echt dat ik me zo snel laat verslaan door een grietje?” vroeg hij op een rustige toon tegen de gymleader. Deze wierp hem alleen maar een ontzettend kwade blik toe en keek eventjes naar de scheidsrechter. Echo had niets fout gedaan en hij kon dus nergens op worden aangewezen. Ze gaf zichzelf dan ook maar gewonnen en zuchtte zachtjes. Ondertussen liet de witharige zijn pokémon terugkeren en keek rustig toe naar wat Korrina zou gaan doen. Ze zat op d’r lip te bijten en was duidelijk niet blij met hoe dit hele gevecht was gelopen. Zou ze nu met een betere pokémon aan komen zetten? Zo te zien was ze aan het nadenken over welke pokémon ze zou gaan inzetten. Zelf wist hij het wel. De Captain van zijn team mocht haar entree gaan maken, maar dat hield hij nog eventjes voor zich. Hij wilde niet dat Korrina al vast wist welke pokémon hij zou gaan inzetten.
Ah, ze was klaar en gooide een pokéball op. Weer een fighting type, wat een verrassing. Echter was ‘t wel weer een pokémon die hij niet kon, dus pakte hij zijn pokédex erbij om te zien of ‘t iets leuks was. Hawlucha, the Wrestling Pokémon. Possessing an artistic way of executing its moves, Hawlucha takes great pride in their elegance. Echo glimlachte en gooide zijn eigen pokéball op. Uit de witte flits verscheen zijn Mawile. De eerste pokémon die hij ooit gevangen had hier en toch wel zijn beste maatje. ”Zin in een gevecht, Cait?” vroeg hij aan de pokémon, die met haar rug naar haar tegenstander stond en dus haar trainster makkelijk een thumps up kon geven. Hij grinnikte eventjes. Hij moest toegeven dat hij gek was op Caitlynn. De Mawile was sterk, maar had een gouden hartje en zou altijd iedereen helpen. Daarnaast was ze ook erg lief tegen de rest van zijn team, maar iedereen wist dat je haar niet kwaad moest maken. De scheidsrechter vroeg of beide trainers er klaar voor waren en beide knikte ze. “Het gevecht tussen Korrina’s Hawlucha en Echo’s Mawile is begonnen!” zei de scheids, terwijl hij beide vlaggen omlaag deed. Direct schoot de Hawlucha in de aanval.

VS

Hawlucha used Karate Chop. It hits.

Caitlynn used Iron head. It hits.

Hawlucha used Tackle. It hits..

Caitlynn used Fairy Wind. Its super effective.

Hawlucha used Aerial Ace. It’s not very effective.

Caitlynn used Fake Tears. Hawlucha’s Special Defense harsly fell.

Hawlucha used Dig. It burried itself in the ground.

Caitlynn used Iron Defense. It’s Defense sharply rose.

Hawlucha used Dig. It’s super effective.

Caitlynn used Charge Beam. It’s super effective.

Hawlucha used Detect

Caitlynn used Ice Punch. It missed.

Hawlucha used Roost. Hawlucha restored some of its HP. It lost its Flying type.

Caitlynn used Play Rough. It’s super effective.

Hawlucha used Flying Press. It’s not very effective.

Caitlynn used Fire Punch. It hits.

Hawlucha used Bounce. It bounced up in the air.

Caitlynn used Fairy Wind. It missed.

Hawlucha used Bounce. It hits.

Caitlynn used Play Rough. It’s super effective.

Hawlucha used Fire Punch. It’s super effective.

Caitlynn used Ice Beam. It hits.

Hawlucha fainted.

Hij had zo het idee dat de gymleadster in tranen wilde uitbarsten nadat ook haar Hawlucha uit de lucht werd geslagen door zijn Mawile. Caitlynn klapte vrolijk in haar handen en deed een dansje, al was wel te zien dat de Hawlucha een aardige hap uit haar levenspoel had genomen. Het was een waardige tegenstander geweest en vooral die Fire Punch aanval had haar verbaast. ”Kom maar terug, Cait,” zei hij op een rustige toon, terwijl hij de Mawile terug liet keren in haar pokéball. Korrina volgde zijn voorbeeld en slaakte een verslagen zucht. “Het is lang geleden geweest dat een gevecht me zo slecht gevallen is. Ik heb echt m’n dag niet vandaag. Had naar mezelf moeten luisteren en deze zondag gewoon vrijaf moeten nemen,” hoorde Echo haar spreken. Hij vroeg zich af of een gymleader überhaupt een vrije dag mocht inplannen, maar waarschijnlijk viel een gym behouden onder freelance werk en dan waren ze eigen baas. Anyhow, hij ging maar niet in op de woorden, aangezien hij geen zin had om een hele discussie te gaan voeren met dit grietje. Zijn plan werkte aardig, de tegenstander omver blazen en dan gewoon te gaan steamrollen. Dat was nou precies wat hij aan het doen was en als zijn kennis goed genoeg was, zou er nu dus nog maar één pokémon zijn die ze zou kunnen inzetten. Eentje waar hij het liefst tegen wilde vechten momenteel. ”Zullen we door gaan?” vroeg hij op een iets wat geïrriteerde toon. Hij wilde weg hier, gewoon met deze badge in handen, zodat hij betere zaken kon gaan afhandelen. Dit soort dingen waren echt gewoon iets waar hij niet echt meer de lol van kon in zien, sinds dat hele gebeuren met zijn oog en de rangers. Het had alle motivatie eruit gehaald, maar hij moest nou eenmaal zijn tijd volbrengen, aangezien hij anders te veel rond zou gaan hangen in de Team Rocket basis. Korrina voor hem knipte met haar vingers, blijkbaar was hij afgedwaald. Dat was ook een punt van aandacht waar hij aan moest gaan werken. Hij had de laatste tijd de neiging om dat veel te doen, in gedachten verzonken raken. Het grietje voor haar pakte een pokéball erbij en gooide deze op, terwijl Echo zelf een pokéball in zijn handen nam. Uit de witte flits kwam een pokémon die hij wel herkende. Maar dan wel alleen van de verhalen, hij had er nog nooit een in levende lijve gezien. Ondanks dat hij in één hand een pokéball had zitten, pakte hij met zijn andere hand zijn pokédex en scande de blauwe vecht pokémon. Lucario, the Aura Pokémon, and the evolved form of Riolu. By sensing the aura of its opponents, Lucario can read their thoughts and movements. Dit was dus de bekende Lucario, de sterkste pokémon van Korrina en zijn laatste tegenstander. Echo grijnsde zijn tanden bloot en gooide met zijn rechterhand een pokéball op het veld. Uit de witte flits die volgde en met een luide dreun op de grond kwam de Dragon/Ground pokémon van bijna honderd kilo te voorschijn. Scrum liet een luide brul horen terwijl hij zich richtte op de Lucario die voor hem stond. “Een Garchomp, gewaagd hoor,” hoorde hij Korrina zeggen en Echo haalde zijn schouders op. Hij deed dit niet om indruk te maken, maar gewoon om ‘t gevecht zo snel mogelijk te laten verlopen. Hij had dan dus ook wat extra maatregelen genomen om er voor te zorgen dat de overwinning voor hem zou zijn. ”Zullen we ‘t dan meteen maar wat meer spicy maken?” stelde hij voor aan zijn tegenstander. Ondanks dat hij het snel wilde afhandelen, wilde hij wel graag dat Korrina op volle kracht tegen hem de strijd aan zou gaan. “Wat had je in gedachten?” werd aan hem gevraagd en hij hield zijn pols omhoog, waaraan de band zat met de keystone erin. “Ah,” hoorde hij de blondine alleen maar zeggen en haar hand ging naar d’r eigen keystone, die in haar handschoen zat. Tegelijkertijd drukte de twee trainers op de keystone en werden beide pokémon omgeven door een roze licht. Bijna op de seconde tegelijk spaten beide bollen uit elkaar en stonden de twee Mega pokémon tegenover elkaar. ”Let’s do this,” zei Echo met een grijns op zijn gezicht.

VS

Nog voordat Echo een bevel had genomen was de Lucario al verdwenen en keken zowel hijzelf als Scrum verbaast om zich heen. Het was op het moment dat Scrum geraakt werd door een aanval dat hij door had dat de Lucario over de naam Extreme Speed beschikte en dit net dus tegen hen had gebruikt. De Mega Garchomp was achterover geschoven en deed een poging om de Lucario te pakken te krijgen, maar de pokémon leek zo glad als een aal te zijn en bijna niet vast te grijpen. ”Gebruik Surf om ‘m te vinden,” zei Echo met een kleine glimlach. Hij was van alle markten thuis, al wist hij dat het qua types niet zo handig was. Water was niet echt super effective tegen een Lucario, maar ze zouden wel zo wel kunnen vinden. De Garchomp hief zijn vinnen en een grote golf aan water verscheen achter hem. Hij dook er zelf in en als een haai zwom hij door het water heen. Even leek het alsof het water helemaal niets deed, totdat ze een zachte brul hoorde aan de rechterkant van het veld. De Lucario werd door het water meegesleurd en had geen tijd meer om weg te komen uit de vloeistof. Scrum zwom op de Lucario af en haalde uit met een Slash aanval. Vanuit het water klonk alleen maar gegrom en op het moment dat het water verdwenen was, lag de Lucario op de grond, terwijl Scrum er trots boven stond. “Gebruik Close Combat,” zei Korrina snel en de Lucario sloeg hard in op de Garchomp. Deze schoot door de lucht heen, knalde tegen het plafond en viel daarna op de grond. Echo gromde zachtjes, maar merkte dat Scrum al weer overeind kwam. Het geluk van de Surf aanval was wel dat hij nu snel door kon met zijn volgende aanval. ”Zet ‘m vast in een Sand Tomb,” zei Echo snel. Door de hoeveelheid water die over het veld heen was geraasd, was er een grote hoeveelheid modder overgebleven. Dit zouden ze tot een goed einde kunnen brengen. De Garchomp hief zijn vinnen op en zand begon rond hem bewegen. Het verschoof zich naar de Lucario toe, die een poging deed ‘t te kunnen ontwijken door zijn hoge snelheid. Helaas was Moeder Natuur net iets sneller en greep de Lucario bij zijn poot. Al snel werd hij tegen de grond geslagen en zat die vast onder de grote hoeveelheid zand. Tussen het zand zat ook een groot deel modder en dat was juist wat ze nodig hadden. “Lucario, maak jezelf vrij met Aura Sphere,” zei Korrina als oplossing, maar Echo was nog lang niet klaar. ”Gebruik Flamethrower,” zei hij kalmpjes. Hij keek de gymleader aan, om te zien hoe paniek begon te ontstaan in diens ogen. De Garchomp haalde diep adem en en blies de grote lading vuur over de zandbank. Door de hitte zou het modder erin op drogen en uitharden. Maar de enige reden waarom hij het zo deed was omdat het zand zou veranderen in glas en de pokémon van binnen uit zou verbranden. Vanuit het zand was een verstomde kreet te horen terwijl de Lucario een verwoede poging deed om uit de Sand Tomb te komen.
Na enkele tellen werd het stil en Echo commandeerde Scrum dat het zo wel genoeg was. Het duurde bijna een halve minuut voordat de Lucario uit het zand ontsnapt was en er nu bovenop landen, duidelijk gehavend door de combinatie aan aanvallen en nog duidelijker ontzettend pissig om wat er net gebeurd was. “We laten het hier niet bij zitten, Lucario. Gebruik Dragon Pulse!” riep Korrina, die zo te zien ook begon in te zien dat Echo niet helemaal helder was. Echo gromde zachtjes. Dragon type aanvallen waren een van de weinige dingen waarvoor hij echt moest uitkijken, aangezien dat een van de weinige types waren waar Garchomp slecht tegen was. De Lucario opende zijn bek en liet een grote veel gekleurde straal aan energie op de Garchomp afschieten. ”Gebruik Dig!,” riep Echo nog, maar de Mega pokémon werd in zijn zij geraakt en sloeg tegen de grond aan. Hij moest echt gaan uitkijken, nog een paar van dit soort throws en dit gevecht zou verkeerd aflopen. De Lucario was zeer tevreden met zichzelf en kwam nu dreigend op de Garchomp af. “Ice Punch” Oh, Muk. Echo was dit keer degene die met grote ogen, of oog, stond te kijken hoe de Lucario zijn vuist in ijs liet glijden en uit wilde halen naar zijn Garchomp. ”Sla terug met Brick Break,” riep hij snel en de klauw aan de bovenkant van de vin van de Garchomp gloeide wit op. Beide pokémon sloegen op elkaar in en een stofwolk ontstond.
Het duurde een paar seconden voordat het stof was gezakt en Echo keek gespannen naar wat er gebeurd was op het speelveld. Beide pokémon stonden nog overeind. Duidelijk verzwakt, maar ze stonden nog overeind. Echo moest toegeven dat Korrina een irritante tegenstander was als ze kwaad was, en kwaad was ze. Woedend zelfs. Ze kookte nog net niet over haar rolschaatsen heen, terwijl ze keek naar wat er gebeurd was. “Snel, val aan met Metal Claw,” riep Korrina nog een keer snel en de Lucario schoot al meteen weer naar voren toe. Scrum zetten zich schrap voor de impact van de aanval, maar keek verbaast toen hij het bevel van zijn trainer hoorde. ”Scrum, ontwijk en gebruik Aerial Ace,” Echo klonk kalm, ijzig kalm. Hij zat duidelijk te broeden op een idee, of hij had al een idee in zijn hoofd zitten. In ieder geval had hij zijn kalmte terug gevonden en dat zorgde ervoor dat ook Scrum zich zelfzekerder ging voelen over dit hele gevecht. De Mega Garchomp werd omhult in wit licht en hij schoot langs de Lucario heen, om vervolgens de lucht in de schieten en de pokémon meerdere keren te raken met de aanval. De Lucario had zijn eigen aanval afgebroken en zetten zich nu scrap door zijn poten voor zijn gezicht en borst te kruisen. “Haal ‘m uit de lucht met Close Combat,” riep Korrina snel. De Lucario balde een vuist en haalde uit bij de laatste keer dat Scrum langs hem schoot met zijn eigen aanval. De Garchomp kreeg een harde stoot tegen zijn snuit aan en vloog op verbijsterende snelheid terug tegen de muur aan. Daar bleef de pokémon eventjes liggen, voordat hij moeizaam weer overeind kwam. De twee pokémon waren zeker tegen elkaar op gewassen en dit was geen gevecht om licht te nemen. Ze hielden het verbazingwekkend goed tegen elkaar uit en daar hadden zowel Korrina als Echo respect voor. ”Laten we maar eens serieus gaan spelen,” mompelde de witharige jongen en met een vloeiende beweging deed hij de hood van zijn hoofd af. Hij hoorde Korrina naar adem happen bij het zien van zijn verminkte gezicht. “Wat is er gebeurd?” werd er zachtjes aan hem gevraagd. ”Niets wat jou aangaat,” bromde hij naar haar, voordat zijn dode oog naar haar keek. Hij kon haar nog net niet zien huiveren, maar wist zeker dat ze het deed. Het was iets wat de meeste vrouwen deden bij het zien van zijn verwondingen. Hij snapte niet helemaal waarom, het was niet eens zo heel erg. De brandwond was aardig goed genezen en had alleen nog een grove roze plek achter gelaten, alleen zijn oog was dood en zag er niet zo prettig uit. Maar hij had er geen last van, de zenuwen erom heen waren immers doorgeslagen door de ember die erin had gezeten. Echo maakte goed gebruik van de verwarring die was gestrooid om aan te vallen en commandeerde zijn Garchomp. ”Scrum, Flamethrower,” zei hij op een kalme toon. De Garchomp haalde diep adem en blies weer een straal vuur in de richting van de Lucario. Korrina was maar net op tijd om een tegenaanval in te zetten. “Extreme Speed!” riep ze snel. De Lucario schoot weg, maar werd nog steeds geraakt door de lading vuur die over hem heen kwam. Hij gromde luid en sprong tegen de muur op, om vervolgens als een of ander parcour door de zaal heen te gaan. Ondertussen merkte Echo dat de blauwe pokémon bezig was met een aanval op de laden en hij reageerde er direct op. ”Scrum, Dig!” riep hij snel. Dig was bijna altijd zijn ontsnappingsplan, maar hij wist niet welke aanval de Lucario zou gaan doen, dus moest hij voorzichtig zijn. “Niet zo snel,” zei Korrina tegen hem. “Lucario, nu!” vervolgde ze daarna. Binnen een flits stond de Lucario voor Scrum, die nog bezig was met de grond in te graven en werd hij de lucht ingeslagen met de Power-Up Punch. Echo knarste met zijn tanden en slaakte een zucht. Hij kon het niet uitstaan dat deze Lucario zo goed was opgewassen tegen zijn pokémon, want hij had geen plan B als dit fout zou aflopen. ”Nog een keer Sand Tomb, gevolgd door Fire Fang,” zei hij tegen zijn pokémon. De Garchomp had zichzelf weer overeind gekregen en hief zijn vinnen bij elkaar, om voor de tweede keer de Lucario vast te zetten in het zand en hem zijn bewegelijkheid af te nemen. “Sla terug met Ice Punch!” riep Korrina. De Lucario gromde, terwijl hij zijn onderlijf probeerde los te krijgen en liet zijn vuist weer onder het ijs glijden, terwijl de Garchomp op hoge snelheid en met vlammende tanden in zijn richting kwam geschoten. De twee pokémon schoten tegen elkaar op en een wolk van stoom ontstond. Echo kuchte, terwijl de stoom in zijn keel probeerde te kruipen en merkte dat ook Korrina zich had afgewend van het gevecht.
Wonder boven wonder stonden beide pokémon nog steeds overeind. De vuist van de Lucario zat in de bek van de Garchomp, die een poging deed om deze door te bijten. Echo reageerde dit keer het snelste op de situatie. ”Nog een keer Fire Fang!” Een nieuwe lading vlammen kwam over de bek van de haai pokémon en hij zetten zijn tanden dieper in de arm van de Lucario. “Lucario, val terug aan met Metal Claw,” riep Korrina. De nagels van de Lucario, aan zijn andere poot, groeide en gloeide metaalachtig op, voordat hij een diepe kras over het gezicht van de Garchomp achter liet. Met een luide brul liet de pokémon los en stapte naar achter toe, om daarna woedend te grommen naar zijn tegenstander. ”Brick Break!” riep Echo meteen en direct haalde de Garchomp weer uit. Nu het gevecht op meer close combat was gericht, kon hij makkelijk snel aanvallen achter elkaar laten doen. De Lucario dook weg voor de eerste aanval, maar werd geraakt door de tweede keer en sloeg tegen de grond aan. “Gebruik Low Sweep,” commandeerde Korrina en direct werd de Garchomp van zijn footing ontdaan en viel hij op de grond. “Nu, Close Combat!” riep de gymleader daarna en de vuist van de Lucario gloeide groen op, voordat die met volle vaart op het gezicht van de Garchomp afschoot. ”Ontwijk snel met Dig en daarna is ‘t tijd voor Dragon Rush!” riep Echo snel. De Garchomp was dit keer op een millimeter na snel genoeg om onder de grond te duiken en de Close Combat raakte de grond, waar een aardig gat overbleef. De Lucario kwam terug overeind en probeerde door middel van de aura erachter te komen waar de Garchomp was. Op het moment dat hij de pokémon had gelokaliseerd sprong hij de lucht in om de aankomende aanval te ontwijken. Scrum schoot uit de grond, gehuld in een blauw aura en vloog door de lucht heen. De aura nam langzaam maar zeker de vorm van een draak aan, voordat hij op hoge snelheid tegen de Lucario aanschoot en deze tegen de grond aan gooide. Scrum landde naast het lichaam van de Lucario en zetten een poot op de andere pokémon, waarna hij een triomphantelijk brul liet horen. Zowel Korrina als Echo keken naar de scheidsrechter, die moest uiteindelijk laten blijken wie het gevecht gewonnen had.