{ Two wrongs never made a right [patrol]

Ze grijnsde nog wat droogjes bij zijn reactie voor ze nog een trek nam van de sigaret. Toegeven, het viel niet meer zo lekker als normaal. Nu had haar ene long ook een harde klap genomen en bleef deze gewoon gevoelig. Niet dat dit de roodharige zou stoppen met deze geweldige levenskeuze, daar had je wat meer voor nodig dan een steek zo nu en dan. Nu was het ding ook best snel op, waardoor ze he op de grond liet vallen en met haar schoen uitduwde. Bij de volgende woorden verzachte haar grijns echter wel “Don’t worry about it” Luisteren was het minste wat iemand kon doen, daarbij was ze nieuwsgierig dus het was een win win situatie. Ze haalde haar schouders dus ook op, om het hiermee af te sluiten. Bij de vraag werd haar interesse weer gewekt, al was het voor haar niet moeilijk om de reactie te weten. “Ik neig voor nu meer richting de Spy kant, voornamelijk omdat ik een hel ben in samenwerken in groepen” Ze grinnikte hierna. Misschien was het te merken dat de roodharige vrij op zichzelf en haar eigen was gesteld. Over het algemeen gaf ze alleen om de mensen en pokémon die tot die groep behoorde. Als Agent zou ze waarschijnlijk nauwelijks luisteren en voor een Scientist was ze simpelweg niet slim genoeg. Daarbij moest niemand een pyromaan bij brandbare stoffen laten. Maar de intresse over dit onderwerp was wederzijds, want ze stelde de tegenvraag “Heb jij al een idee wat je wilt doen?”

De jongen naast haar leek even te grinniken over haar antwoord, en bevestigde dat het inderdaad niet haar ding leek. Ze reageerde met een klein grijnsje. Oh hij moest eens weten hoe slecht ze werkte in teamverband. Ze was immers koppig en enorm opgefokt. Waarschijnlijk dat ze een gevaar voor de ander werd als hij maar een keer zou opmerken dat ze de andere kant op moesten. En hoewel ze een hekel had naar andere te luisteren, kon ze het wel als ze genoeg ruimte kreeg haar eigen ding te doen. Dus Spy was nu eenmaal veiliger voor haarzelf en de omgeving. Ze had natuurlijk de tegenvraag gesteld aan de witharige, die blijkbaar scientist wou worden. Nu moest ze toegeven dat ze dat niet van hem verwacht had.. voornamelijk omdat haar beeld ervan iemand was die dag en nacht zonder een leven een labje werkte. Of een of andere gek zoals Tawnee. En positief gezien, ze zag Echo als geen van beiden. Aan de andere kant was haar interesse wel lichtelijk gewekt. Vooral omdat ze zelf niks wist van hoe een lab werkte of wat je er kon doen, ze ontweek die plek ook vrijwel altijd. Dingen die je niet snapte waren intimiderend. “Wat zou je dan gaan willen doen in het lab?” Vroeg ze door, natuurlijk nieuwsgierig zijnde naar de inhoud ervan. Alles wat illegaal was trok haar aandacht wel, dus dit was zeker te verwachten.

Ragya bleef de ander aankijken toen deze uitlegde wat hij wou gaan bereiken met het leven in een lab. Ze had niet echt een idee wat ze erbij had kunnen verwachten. De jongen glimlachte, iets wat hem beter stond dan alleen maar serieus kijken moest ze toegeven. Het was nogal een onderwerp dat haar dichtbij lag. Want tja, was dat niet was ze zelf wilde bereiken? Om sterk te worden, niet meer zwak te zijn door emoties. Haar was het nog niet gelukt, dat was een ding wat zeker was. Zij werd alleen langzaam gestoord van door het steeds te willen proberen. Ze ontmoette zijn ogen weer en knikte toen, begrijpend en met een kleine vlam in haar ogen die de ander nooit zou kunnen begrijpen. Die vlam was een klein verlangen naar zoiets.. misschien een kleine hoop. "Als je ooit iets vind op dat gebied of hulp nodig hebt, moet je maar roepen. Het zou geweldig zijn als je zoiets zou kunnen creëren." Ze klonk er serieus over, voornamelijk omdat ze dit ook was. Vrijwel niemand wist haar dreef voor zulke dingen vandaan kwam, en dat hielt ze liever zo. Alles wat er toe deed was dat ze ervan overtuigd was dat sterk zijn, emotieloos zijn, de enige manier was om jezelf veilig te houden.

Ja joh, zo kon het ook. De meeste mensen gebruikte echter niet een emotioneel experiment om bij het nummer van een iemand te komen, dus ze moest toegeven dat dit een creatieve manier was. Ze grinnikte dus ook droogjes terwijl ze het aanpakte, om hierna haar nummer erin te typen met haar naam erbij. "Natuurlijk, je bent immers de beste roddeltante in heel Lumiose, zou ik toch niet willen missen" Ze grijnsde even, nu het nummer opslaan en de holocaster terug te geven aan de ander. Natuurlijk verwees ze naar hun andere ontmoeting, en het feit dat de ander koffie had gedronken had natuurlijk ook enorm meegeholpen. Ze belde wel eens vaker random mensen op alleen maar om koffie te gaan halen, want waarom zou ze het alleen drinken als andere ook een verslaving konden krijgen aan het spul? Als de witharige hier niet klaar voor was zou hij misschien nog spijt krijgen van het nummer uitwisselen.

Het voelde ergens vrij natuurlijk om met Echo wat te grappen. Hij had wat vertrouwds over zich heen hangen wat ze waardeerde en hierdoor ook haar beschermende muur wat liet zakken. Ze had dan ook een grijnsje rond haar lippen hangen terwijl ze verder liepen. Er was nog niet veel gebeurd behalve wat praten, de patrouille was ook vrij saai tot nu toe. Al maakte dat weinig uit. Ze hielt wel van deze dingen, het 's nachts rondlopen was vele malen beter dan gaan liggen en wachten op een slaap die nooit zou komen. Bij de vraag keek ze even om zich heen, voornamelijk opzoek naar Aldrei. Deze was immers voorop gegaan en zou wel een route moeten hebben, maar toen deze niet in beeld kwam haalde ze haar schouders op. Die zou wel terugkomen. "Laten we naar het centrum gaan" stelde ze voor, al liep ze zelf wel deze richting op. Vaak waren hier wel moeilijk doeners te vinden, daarbij konden ze vanaf daar makkelijk hun vervanging opvangen en terug naar de base lopen. Klonk voor haar als een geweldig plan, en ze had geen problemen met Echo meesleuren. "Heb jij verder nog wat spannends gepland voor de komende tijd?"

Ergens zou het wel leuk zijn als er nog wat spannends hun pad zou kruisen, moest toch ook niet teveel gevraagd zijn of wel soms? Al was gewoon lopen en kletsen natuurlijk ook leuk, mistte ze wel de koffie ervoor om het echt iets goeds te maken. Het antwoord van Echo was vrij logisch, dus haalde ze haar schouders op. "Jammer genoeg ook vrij weinig. Vooral mijn team wat getraind en mezelf klaar aan het maken voor Hoenn. Verder mijn reputatie als koffie verslaafde aanhouden" Saai leven hadden ze zeg, naja, Echo had wel genoeg meegemaakt voor de komende tijd nam ze aan. "Voor het geval je ook een nachtbraker bent, anders zin me straks gezelschap te houden? Alleen zijn met een humeurige vos kan zelf mij teveel worden" Grapte ze droogjes. Het was maar een voorstel, kon leuk zijn. En anders maar niet, moest ze Aldrei pesten, was ook leuk. In de tussentijd liep ze onverstoorbaar door, nu het centrum al kunnen zien.

Bij de vraag van Echo knikte ze simpeltjes "Yeah, ik heb Kalos gehad en de eerste gym van Hoenn" Ze was bipolar, en iets wat daarbij hoorde waren haar manische momenten. Iets daarin zorgde ervoor dat ze heel erg gedreven werd voor gyms te doen en zichzelf gewoon bezig te houden in het algemeen. Het was alles behalve prettig maar het was zeker productief... als ze geen domme dingen erin deed... ze deed er heel veel domme dingen in. Daarbij was het goed om een doel te hebben vond ze zelf. Dit werkte voor haar nu eenmaal. Bij de woorden moest ze echter meegrijnzen "Everything to keep the honor up"
Ze keek even om zich heen, nu ze het toch over Aldrei hadden, maar de vos was nog niet te zien. Nu zocht ze ook naar een heel klein beest op een hele grote plek, dus wie weet waar ze zichzelf schuil hielt. Toch gleed haar aandacht al snel weer naar de ander. "Ik dacht eerder aan af en toe rollen in de sneeuw, dat lijkt het voor mij altijd te doen" grapte ze terug, geamuseerd. Ze was even goed heel erg bleek, voornamelijk omdat ze van het noorden afkomstelijk was, dat samen met rood haar hebben en je kreeg een perfect voorbeeld van weinig pigment. "Maar dat is een deal dan~" Echt een idee wat te doen had ze nog niet, maar ze had koffie en dat was goed, en natuurlijk drank als plan b. Ach, ze zou wel zien.