RIP Banana

Kalmpjes haalde hij een hand door zijn pikzwarte haren heen. Was het raar om even weg te zijn? Neh, de ander zou het vast wel snappen. En als hij weg zou zijn, zou hij een bitch steken... En nog es hard ook... Het was niet dat hij claimerig was over de ander... Nee, hij was gewoon bang dat hij weg zou kruipen, naar de plek waar hij vandaan was gekomen. Jammer genoeg voor Matt wist hij dus niet waar dat was... maar men moest zich geen zorgen maken! Deze eenogige jongen kon alles, want alles kon wel gefixt worden met genoeg geld en wat geweld, dat had hij al vaak genoeg meegemaakt.
Nu liep hij rond met een voldane glimlach op zijn smoelwerk. Ja, hij was er vrij blij vandaag. Tja, anders was hij niet uit zijn kot gekomen om mee te beginnen. Like de dag zag er wel nog goed uit, dus het zag er vast naar uit dat hij geen guns moest bovenhalen om zijn shit bij elkaar te krijgen... Like zijn mensen die hij claimt. Okay back to the points, het was mooi weer, mooie dag en hij dwaalde rond. Geen reden voor natuurlijk, daarvoor was hij Matthew. Hij had geen reden hier te zijn. de ander mochten gewoon blij zijn, nee, vereerd dat hij hier liep. Like, wie wilde er nu niet in zijn nabijheid zijn... Right?

Nou ja, het bleek inderdaad iedereen te zijn.

Toen hij het geluid van gras naast zich hoorde, draaide hij meteen zijn hoofd naar het geluid toe. Het was maar goed dat het niet zijn blinde kant was en hij meteen had kunnen kijken. Hij knipperde even kalm en stapte naar voren waarna hij even zijn kop kantelde. Wat was het? Huh... Omdat de knul in een goede mood was, knielde hij neer bij het ritselende gras. Het was vast een heel erg verlegen Pokémon. Goed gezinde Matt tot de redding. Met handschoenen natuurlijk. Hij had die dingen btw altijd op zak. Dus binnen dde korste keren had hij een paar handschoenen aan. Hey, hij wilde niet zijn handen vuil maken aan een wild beest, hoe goed gezind hij ook mocht zijn... Matt had nog steeds een grote afkeer voor alles dat vuil was en leefde van al dat natuurlijke. Like gvd, wat een viezigheid was dat eigenlijk... UGh... Hij glimlachte echter en knielde kalm neer, zijn gehandschoende handen klaar houdende. "He daar vriendje, ben je wat verlegen?" klonk er van de eenogige, lange jongen waarna hij het gras wat aan de kanten duwde met zijn handen.

Grote fout. Wat een grote fout.

Een gaswolk vloog zijn kant op, nee, het werd op hem afgevuurd. Een vlaag van misselijkheid kwam in hem op toen de geur zijn neus bereikte. Wel meteen sprong hij onhandig naar achter waarna hij als een gek begon rond te lopen en te schreeuwen. WAT THE Muk WAS DIT. WAAT THE HELL. "Oh my Arceus, IK STERF!" schreeuwde hij terwijl hij tranen in zijn oog kreeg. Het beest dat verantwoordelijk was voor deze daad was een Syunky. het paarsroze beest zat te grinniken aan de zijkant van het pad, terwijl het kalm uit de struiken kwam en richting hem keek. Het leek erop dat meneer paarsheid nog lang niet klaar was met zijn... Ding. Wel meteen toen de lange grunt dit opmerkte draaide hij zijn kop naar het beest en werden zijn ogen groot. "NEE!" gilde hij meteen terwijl tranen over zijn wang bleven rollen, nog steeds een hand houdenden voor zijn mond en neus. Godver, het had in zijn gezicht GESPOTEn! HIJ STONK ZO HARD! Hij ging compleet over zijn nek van dit! Wat voor fu- AAAH! Het draaide zich weer weg van hem en de jongen die helemaal in trauma was begon als een gek te gillen en draaide zich om, struikelde even, klauterde onhandig overeind en zette het op een lopen.

Matt was niet echt een sportief iemand, maar een uithoudingsvermogen had hij gelukkig wel wat... Want dit redde zowat zijn leven... althans, dat dacht hij... Right?
Voor hem doemde een nieuw monster op. Deze was donkerderpaars maar to be honest, het was iets waar Matt totaal geen oog voor had. De lange knul was in volle paniek. het leek erop dat de buttface parasieten wel met DUIZENDEN waren... Like no joke, hij had ze allemaal gezien. Alle DUIZEND van hen en het was TRAGISCH. Hij begon keihard te gillen en remde... Maar hij zag natuurlijk niet de kleinere, gelijkende Pokémon die voor hem lag. Hij struikelde, viel op zijn bek in de -ohfuckme- de aarde en begon te rollen. Het was alsof Arceus ervoor had gekozen deze jongeman in trauma te brengen. Het natuurlijke was teveel. HET WAS TE NATUURLIJK. GODDAMMIT GET IT OFF HIM! Als een gek begon Matt zowat rechtop te klauteren. Aarde en stof plakte aan zijn huid.. En waarom plakte het... Oh Arceus. OH Arceus. Het sproeide op hem. AAAAAAAH. De paarskleurige Stunky giechelde even terwijl het als een gek bleeg doorgaan. Al bij al waren ze maar met... 10... Hooguit. Maar tja, hij ko niks brengen tegen hen. Zijn hart ging als een wilde, doorgeslagen Ponyta tekeer terwijl die beesten maar door blevcen gaan en de stank hem teveel werd. Hij ging echt helemaal over zijn nek gaan van die kutbeesten.

HIj had echter blijven gillen.
Mistakes were made. And this was one of them.

Note to myself; houd nooit je mond open bij stinkdieren. Note to Matthew... Good luck.... De man proefde het en dat was het punt waardoor hij echt compleet flipte en het nie lang duurde voordat hij weg was geschoten... En enkele meters verderop stond... Niet goed te komen. Hijgend tegen een boom aan. De stank van de bende stunkys had nu wel het hele gebied gevuld.... Maar zijn neus was zowat dood en wilde het allemaal nie meer zoveel... Waarom kon hij het niet gewoon uizetten. Why Arceus, oh why! De bende giechelde even terwijl ze als een bende blije beesten op de lange dude af gingen. De grunt draaide zijn hoofd wat, zijn ogen werden meteen groot bij het beeld van de opdoemende stinkdieren. OH MY Arceus. In volle paniek pakte hij al zijn Pokéballs en gooide hij dez egewoon op de grond. "Muk KILL THEM ALL!" gilde hij gewoon uit terwijl hij trillend in een hoekje begon te janken. Nee, Matt was in shock. Arme Matt. Wat had hij ooit verkeerd gedaan. Hij wilde gewoon geliefd worden, maar niet zo... Jank :"(

Het moment dat al zijn Pokémon uit hun ball waren gekomen, hadden de stunky's in paniek meteen een nieuwe vlaag van stank op laten komen. Wel meteen krompen de Pokémon van Matt in elkaar. Het was echter Nyara, de sterkste van zijn Pokémon, die opschoot en een hevige straal afvuurde op de bende van Pokémon. Ze lande en keek even naar de ravage die haar Hyper Beam had gebracht. Wel meteen grijnsde de Dratini waarna ze even haar kopje hoog bracht en het niet kon laten een glans van arrogantie in haar blik door te laten komen. He, ze had geen neus, dussss... voordeel??? Wel meteen keken een paar van de bende op, 5 om precies te zijn. Wat een karma eh. De rest van de bende bleek te jong te zijn... Althans ze leken te jong. Ze waren kleiner dan de rest en leken al helemaal van de kaart door die ene Hyper Beam. Nou tja, Nyara was niet meteen de zwakste die hier rondliep, dus dat was wel iets he. Als in een soort dans show, waar de optreders compleet in sync moesten zijn, draaiden de stunks zich gewoon om en vielen aan met een Poison Gas. Like... Why??? Matt zat nog steeds trillend te janken in een hoekje. De dragon type keek even om en rolde met haar ogen voordat ze opschoot en even uitdagend brulde. Maar... Ze kon niet echt iets doen om aan te vallen, haar kracht was nog niet terug gekeerd na die hyper beam. Maar niet gevreesd, ze had nog vrienden achter zich... Right... Oh wait nevermind, niemand carede echt in het team van Matt, like het was niet eens een team, wat voor Pokémon waren dit echt... UGh??? DE Froakie verdween namelijk met een Bounce de lucht in terwijl Mary, de Trapinch, besloot dat Dig de beste optie was hier. Dit liet Nyara, Lindon en Barbara alleen op het veld. De kleine Charmander lag te trillen op de grond, compleet nutteloos dus en de Audino was even een zakdoekje van Matt gaan stelen.... Ze bond deze voor haar neus en mond en kreunde even, duidelijk niet tevreden met de situatie die hier van dienst was... maar wat konden ze ertegen doen...?
Disarming Voice was de aanval waarmee de roze Pokémon begon, deze richtende op de dichtsbijzijnde Stunky. deze werd meteen naar achter gegooid, zo het gras in, waar hij gelukkig ook bleef zo te zien. Wel meteen greep Nyara haar kans en lichte haar staart blauw op. Een Dragon Tail raasde over de halfkale grond heen en raakte een voor een de bende, zelfs de ander kleurige. Ze vlogen nu... Waardoor ze ook in het grasveld verderop lande. Maar dat bleek niet genoeg te zijn voor ze echt weg te krijgen. Het was een goede plaag... Als in, het deed goed zijn best terug te komen want oh my fuckzels wat een fucking irritante beesten waren dit??? Wel meteen gromde de draak even naar de beesten waarna ze haar bek opende een een paar Dragon rages in een hoog tempo afvuurde op de beesten die maar blijven verschenen...
Op een na...

De rooskleurige Stunky. Je weet wel die ene die gewoon met dit alles was begonnen en Matt het natuurlijke, vieze gras in had gejaagd. Was zo door de defense van de sterke Pokémon gedrongen... En dat door gebruik te maken van zijn eigen vrienden. Nou dat mensen, was nu eens een echte stomme idioot en een hele gemene Pokémon. Want genoeg gemene woordjes waren al van mijn vingers gekomen, dus nee ik typ niet meer. Hij was heel gemeen en heel stout, stoute Stunky. Wel meteen had Barbare dit opgemerkt en grommend keek ze op, ze was niet al te happy met die fucking beesten, maar wat kon je ertegen beginnen. Ah... Ze wist wat te doen! terwijl hij in een Slash over ging, besloot de Audino snel uit te wijken en naar Lyndon te gaan. De shiny lande kalm op de grond en rende achter de fairy aan, zijn poor klaarhoudende voor de aanval. Ze draaide zich meteen naar de mini draak en stampte keihard op zijn staart met een grijns. Wel meteen schreeuwde meneer het uit van de pijn, waarbij een Inferno de lippen van de vuursalamander ontglipten. De roze Pokémon die de achtervolging was aangegaan had het helaas moeten opvangen. Het zag er niet al te rooskleurig voor hem uit. HAH.
Toen het vuur verdween stond hij te wiebelen op zijn pootjes. Zijn pels was roetkleurig van de hevige vuuraanval. Lyndon legde meteen verbaasd zijn pootjes op zijn bek terwijl hij jammerlijk piepte over het feit dat hij dit niet wilde en dat het stonk. Het enigste wat ie kreeg was een stomp van de Audino, die hem duidelijk niet al te graag mocht. Ze nam haar kans om deze gemene, stoute Stunky op zijn plaats te zetten. Ze gebruikte een Secret Power, die door het grass terrain in een Needle Arm veranderde en deze zowat de Pokémon weg gooide. Ze rende meteen zijn richting uit, greep hem bij zijn vast en begon steeds opnieuw de secret powers te gebruiken, alsof hij hem in elkaar aan het slaan was... Want dat deed ze ook wel kinda. Ze haatte dit beest nu echt te hard. Na nog drie slagen loste ze hem en nam ze een stap terug om hem weg te gooien met een hevige Double-Edge. Dit zorgde ervoor dat de Pokémon vlooooog!
Ondertussen had Nyara met haar dragon rages en hyper beams een deel van het veld in de fik gestoken... maar ze had ook de resterende Stunky's weg gejaagd! De enigste die dus nog overbleef was... Haar blik verplaatste zich meteen naar de vliegende shiny toen Barbara even riep naar de dragon type Pokémon. Deze keek meteen op, waarna een grijns haar lippen sierde en ze opsprong. Ze sloeg hem naar de grond met een Dragon Tail, waardoor hij met een hevige plof en wat gekraak van de grond er niet al te zacht belande... Hij kreunde... Maar Nyara liet hem niet gaan. Ze tilde haar kopje wat op en draaide zich wat... Waarna een Twister ontstond en deze de gemene Pokémon raakte. Ze grijnsde breder en lande kalm, waarna ze haar slangvormige lichaam wat opkrulde en meteen naar voren schoot. Hj was weer de lucht in gevlogen... Like, kon hij niet op de grond komen. Met een Dragon Rush raakte ze hem, waardoor hij nog meer hoogte won, samen met haar natuurlijk. Maar nja, Nyara vond het niet genoeg. Water begon haar staart te omhullen, waarna ze gewoon weer hetzelfde deed als hiervoor, maar nu water style... Met andere woorden, ze katapulteerde hem naar de grond door een hevige klap van haar staart. De Aqua Tail raakte en aan een hoge snelheid vloog de shiny Stunky naar de grond toe. Auwtsh.
Niet veel later lande Nyara, eleganter en met veel minder... auw... dan de stinkende rat. Deze opende nog een oog. Like damn was het niet al genoeg dat hij als een speeltje werd gebruik door een Pokémon die niet eens een neus had. Niet dat het er echt veel toe maakte in dit gevecht, maar like... yeah. Het was gewoon eerder.... Okay... Okay... terug naar het gevecht. de ogen van de draak werden wat blauwer, waarna ze opeens een Outrage afvuurde op hem. De blauwe hellenvuurzee zorgden ervoor dat de Stunky vloog!

Maar deze keer lande hij niet netjes op de grond.

In de plaats daarvan lande hij op Matt's ENIGE shiny ball... deze klapte meteen open, absorbeerde de half gebraden Pokémon en sloot zich terug, waarna deze kalm begon te wiebelen. Wel meteen staarden Barbara en Nyara in lichte shock naar elkaar... Matt zou hen vermoorden... Muk.


Voor de shiny~

Nyara
1x Hyper Beam
2x Dragon Tail
1x Twister
1x Dragon Rush
1x Aqua Tail
1x Outrage

Barbara
4x Secret Power
1x Double-Edge

Lyndon
1x Inferno