Laxin' and Snorrin'

Nog steeds verpakt onder het verband liep hij gepaard met gekreun rond in een stad waar zijn momentele ziekenhuis zat, gezien ze hem besloten door te sturen. Puur om het feit dat het lucht hier gezonder zou zijn en die reden vond hij ergens nergens op slaan. Het klonk haast alsof hij al een opa in hun ogen was die zijn naam weleens vergat en hoe die moest lopen. Onzinniger dan dat kon het niet zijn maar om zelfs haast babyvoedsel serveert te krijgen wat schijnbaar kippemoes was, kon hij niet trekken. Bijna had hij voor de eerste keer zijn eveneens smerige ontbijt naar buiten gebracht, wegens het meest veelzijdige stukje vlees, kip. Gelukkig rook hij het smerige goedje niet meer toen hij eenmaal in de buurt van een razende waterval stond in zijn oude vertrouwde kleren die vreemd genoeg kleiner werden. Zijn witte shirts mouwen reikten niet meer tot zijn polsen maar helemaal naar zijn ellebogen en zijn donkergroene korte broek zat nu nog strakker en zat boven zijn knieën. Ugh, most hij nou het ondenkbare doen en nieuwe kleren gaan fixen? Verre van geamuseerd snoof hij, terwijl hij naar de altijd zo krachtige waterval staarde war soms een spastische Magikarp door zwom. Domme, onbenullige Pokémon die hem meer gerust moesten stellen? Pfft, wat een grap. Met zijn ogen tot spleetjes getrokken staarde hij ze vol afschuw na, totdat hij een glimps van een blauwe Pokémon opving die slapjes de waterval af viel. Zelfs nog slapper dan de Magikarp zelf en dat was wel heel triest.  

“Huh?” Fronsend leunde hij meer naar voren tot het hek wat hem scheidde van de onderkant van de waterval en herkende de blauwe Pokémon direct door het slangachtige lichaam en de spierwitte buik. Waarom kwamen er hier ook Dratini’s in voor en waarom besloot deze als een durfal te slapen en van een waterval af te vallen? Dat was misschien wel het minst erge van de problemen, omdat de Dratini uit de stroming vloog doordat haar lichaam tegen een rots aan knalde en de lucht in werd geworpen. O Muk. De Pokémon kwam op volle kracht recht op hem af en om nou een smerig Dragon type die net zo goed Fairy had kunnen zijn door de ‘schattigheid’ op hem te krijgen of te vissen? Liever niet, zelfs niet om te verkopen. Razendsnel viste hij een Pokéball tevoorschijn die de doktoren hem wel durfde mee te geven na ze gedreigd te hebben en spoedig stond er een Blaziken voor zijn neus. De Pokémon was echter lichtelijk veranderd en bezorgder dan ooit tevoren geworden met als gevolg dat… ‘Splat!’ Au! Arceusdomme! De Dratini glibberde van Rifle’s kop naar Ciro en drukte haar snuit tegen zijn gezicht aan. “Ieuwl!” Automatisch schopte hij de slapende en zoenende Pokémon van zich af, waarop Rifle deze nog net op tijd opving met zijn poten. “I just kissed a Pokémon…. AND I HATE IT!” Waarom gebeurde hem dit nou weer van alles?  Hij bekeek Magikarp in een waterval en ineens verscheen een uiterst zeldzame Dragon type om hem weer te moeten vernederen. Om het erger te maken had Rifle een iets trager reactietijd omdat hij te alert op zijn Trainer was dan iets anders wat hem al helemaal ergerde. Al het speeksel uit zijn mond spugend keek de Blaziken kalm toe met de nog slapende Dratini in zijn handen en deze soms pikkend uit interesse. Was dat alles? Muk, nee. De jongen wreef intensief alle speeksel weg van zijn lip en probeerde het incident gelijk te vergeten maar hem kennende wist hij dat het niet zo makkelijk was.

Tijd voor wraak! “Slash de Dratini de lucht in!” De Blaziken keek er verrast van op maar een tel later wierp hij de Dratini’s slapende lichaam de lucht in en haalde vervolgens uit met zijn vlijmscherpe klauwen, het lijf tegen de grond aan werpend. De Pokémon leek toen pas te beseffen wat er gaande was en opende haar ogen en gaapte alm, alsof ze letterlijk een fijn dutje achter de rug had. Wat een suffe Pokémon, het had geeneens door of het in gevaar was of niet. “Bulk up en Sky Uppercut dat geval weer naar de top van de waterval!” De spieren van de Blaziken spanden aan, terwijl de naïeve Pokémon droog naar de Pokémon bleef staren, totdat het met een krachtige schop de lucht in werd gebracht. Het lijfje van de Pokémon kwam echter niet boven de top van de waterval waar het vandaan was gekomen. “Knal er nog een Double Kick achter!” Meedogenloos sprong de Blaziken hoger de lucht in en spande zijn benen aan om twee rake schoppen uit te delen aan de Dratini die uiteindelijk de waterval bereikte en er zelfs in viel. Trots landde Rifle weer vlak voor Ciro en het leek erop dat de Dratini uit de weg was geruimd maar helaas viel ze weer in slaap en zat er ditmaal een vrolijke glimlach op haar gezicht. Haar lijf benaderde weer het meer onder de waterval maar dezelfde steen bracht haar weer in de koers van Ciro. Hield dit ook nooit op? “High Jump Kick het tegen de grond aan,” Als het in de lucht werpen van de Pokémon niet werkte dan moest hij wel overschakelen naar de tegenpool; tegen de grond aan. De Blaziken zette zich af en met weer een rake schop knalde hij de Dratini tegen de grond aan. Dat dacht hij althans. De aanval was raak maar de Dratini had zijn Wrap op de been gebruikt en had nog steeds haar ogen vredig gesloten. Ciro liet zijn schouders hangen uit vermoeidheid dat een sukkelige Pokémon het hen moeilijk probeerde te maken. “Blaze Kick, verschroeit dat eraf,” Eerst bespaarde hij het leven van de Pokémon maar nou werd zijn limiet wel bereikt. Vlammen verschenen om de been wat de Dragon type vrolijk knuffelde, waarna Rifle als een persoon die een Egg surprise oranje plastic verhouding probeerde te openen begon te stampen tegen de grond. Uitgeput van de aanval staakte Rifle spoedig weer die de Wrap van de Dratini niet meer aan kon en de situatie werd erger toen de Pokémon haar ogen geopend had toen ze haar kop dicht bij Rifle gebracht had in een poging ook deze een zoen te geven en de gedachte dat het de knul was.

Afschuw kwam op haar gezicht te staan toen ze een snavel voelde en in de ogen keek van een kipachtige misbaksel. Ze wierp haar lichaam van de Pokémon af en keerde zich tot de Blaziken toe met een donkere aura die over haar heen hing, gereed om korte metten te maken met deze nep-mens. De punt van haar staart gloeide paars op en zonder enige genade sloeg ze zo driftig mogelijk haar staart naar de Blaziken met de intentie hem af te maken, zoals hij net haar onder had proberen te trappen. Ciro kon de situatie amper bevatten en keek afwezig toe met het gevoel dat zijn geest zijn lichaam verlaten had. Wat was er aan de hand?! De Dratini sloeg tweemaal raak en knalde de Blaziken de grond in en liet ditmaal een water laag om haar staart verschenen om met een Aqua Tail de Pokémon van kant te maken. Hoopvol keek Rifle naar Ciro maar daar had hij even niets aan, dus balde hij zijn vurige vuist en lanceerde die recht tegen het staart aan. Mist volgde op de knal van de twee aanvallen en direct boordde hij zijn klauwen in de staart van de Pokémon en stak die in de mond van de Dratini, zodat ze niet snel weer in de aanval kon gaan. Met een grijns op zijn gezicht deelde hij een rake trap uit met een combineerde Blaze Kick en Sky Uppercut tegen de hoelahoep van een Dratini en wist haar de lucht in te krijgen. Echter kwam ze als een letterlijke boa om de nek van Ciro terecht die met de aanraking gelijk weer in het nu was. De Pokémon keek hem vrolijk aan, terwijl hij direct haar van zich af wierp. Smerig wezen. “Quick Attack en dan Double Kick!” De Blaziken snelde recht op de Dratini die gehuld werd met dezelfde aura en vervolgens zichzelf afzette met een Aqua Tail om haar Dragon Rush krachtiger te krijgen. “Sand Attack,” Vuur leek er haast uit de ogen van de Dratini te schieten met een moordlustige nasmaak maar de Blaziken sprong vlak voor impact weg uit en schopte de Dratini met de eerste trap tegen de grond aan en met de amper lanceerde hij een zee aan zand over haar heen.

“Maak het af met Fire Punch!” De Blaziken liet er geen gras meer over groeien en vlammen dansten om zijn pols, voordat hij de Dratini de lucht in knalde, enkel om weer richting Ciro te vallen. “Waarom?!” Was hij een magneet geworden? Haastig stapte hij opzij, trots dat hij uit de baan stond maar de Dratini veranderde de richting met weer dezelfde relaxte glimlach. Muk. Weer opzij. Weer aangepast. Weer opzij. Weer aangepast. Wroetend door zijn haar keek hij de Dratini recht aan, vlak voor de derde klap. “Oké, hup, nu ga jij weg en tukken!” Hij was er klaar mee. Direct greep hij een Pokéball en tikte deze zonder erbij na te denken tegen de Pokémon. Hopelijk was het hierna stil. Huh? Een papiertje viel daarentegen op de grond en met een frons raapte hi het op, terwijl de Pokéball heen en weer bewoog.
“Dratini.
Gereserveerd voor Ciro Raedmund voor Relax therapie
Van Sir Luis Ziekenhuis
“
Hij draaide het kaartje om.
“Kosten: 13,000 Euro”
Waáááááááááaát!
Ciro viel flauw.

Gebruikte aanvallen:
Slash
Bulk Up
Sky Uppercut 2x
Double Kick 2x
High Jump Kick
Blaze Kick 2x
Fire Punch 2x
Quick Attack
Sand Attack