Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
The stars lean down to kiss you, I lie awake and miss you. Pour me a heavy dose of atmosphere, cause I'll doze off safe and soundly. But I'll miss your arms around me, I'll send a postcard to you, dear. Cause I wish you were here.
I'll think of you tonight
Met nog wat slaap in d’r ogen rekte het meisje zich uit. Ze hoorde één, twee, drie, vier gewrichten en minstens evenveel ruggenwervels kraken in dit proces en giechelde eventjes. Altijd leuk als ze dit deed en er mensen om heen stonden, de meeste vonden haar dan gewoonweg eng. Ze moest er altijd wel om lachen, het beste vermaak is leedvermaak dan. Ze keek eventjes om haar heen. Na de avonturen die ze gisteren had meegemaakt, op de tweede dag hier in Kalos nog wel, was ze maar eens vroeg naar bed gegaan. Jammer genoeg vond haar verstoorde slaapritme dat ze er vandaag al weer vroeg uit moest en zo doende liep ze nu al weer over straat. Een klok naast haar sloeg net half tien, zo vroeg, veel te vroeg. Ze wreef in haar ogen en keek wat suf om zich heen. Ze was al sinds zeven uur wakker, of nou ja, bij bewustzijn, want echt wakker was ze totaal niet. Gelukkig waren de meeste café’s wel al vroeg wakker, waardoor ze in ieder geval koffie had kunnen halen. Dus nu liep ze, nog half slapend en een bekertje koffie door de stad heen te dwalen. Gelukkig bleven haad pokémons dit maal wel bij zich en hoefde ze niet achter de Piplup aan te rennen, ze moest Prince echt wat manieren gaan aanleren, want zo kon het niet veel langer door. En dan had je nog Cypher, haar Tropius die nog altijd schuw was rond andere mensen dan haarzelf. Ze vroeg zich af wat zijn vorige eigenaar bij hem had gedaan, gezien de slechte staat waarin ze hem had gevonden. Vivienne was te druk aan het dagdromen, dat ze niet goed voor zich uit keek en pas toen ze warme vloeistof over zich heen voelde gaan, merkte ze het meisje voor haar op. Blijkbaar was ze tegen haar aan gelopen en was haar koffie over hun beide gekomen. ”Oh, sorry, het spijt me verschrikkelijk,” hapte ze lichtelijk paniekerig naar adem, terwijl ze een zakdoek uit haar tas pakte en alles begon af te deppen.
Onderwerp: Re: ... Whoops! zo sep 14, 2014 1:11 am
wake me up when it's all over
Een wat afwezige blik ging van een torenklok ergens in de verte naar de extravagant uitgeruste etalages naast haar. Ze was weer vroeg opgestaan vandaag, maar haar zoektocht was vruchteloos geweest. Ze had weer niks gevonden over Team Rocket, geen spoor. Het maakte haar toch een beetje moedeloos, want ze wilde eigenlijk gewoon haar Pokémon terug. Het was tevens druk vandaag, ze was al meermaals half tegen iemand opgebotst. Ze had dan ook geen Pokémon uit haar Pokéball gelaten voor vandaag. Meestal had ze er wel minstens eentje die haar mocht vergezellen tijdens het lopen, maar de angst om er nu eentje kwijt te raken was veel te groot. Dus nu moest ze zichzelf maar vermaken. Het was toch wel even anders als je normaliter altijd iemand had om tegen aan te kletsen. Ze fronste eventjes lichtjes terwijl ze de... creatieve mode zag in de etalages. Kalos, regio van de mode. Ze zag zelf het praktisch nut van de kleren niet, dat moest toch vreselijk onhandig zitten? Nou ja, de mode van Kalos zou ze dan ook nooit begrijpen. Ze zuchtte eventjes lichtjes. Wie ging überhaupt zijn Pokémon aankleden of trimmen zodat ze bij de mode zouden passen? Van coördinatoren bij shows begreep ze het nog enigszins, maar gewoon voor het dagelijks leven? Ze slaakte een kreet toen warme koffie ineens over haar kleding heen viel toen ze weer tegen iemand opbotste. Met een vies gezicht keek ze naar het bruine spul wat vlekken in haar kleding had gemaakt. Ze hadden iets tegen haar kleding de laatste tijd. Het moest op de één of andere manier stuk. Wat verontwaardigd en geschrokken keek ze op naar het meisje wat geschrokken terug staarde. Daarop kon Lilium niet boos worden. "Het geeft niet," kwam er wat stamelend uit. "Kan gebeuren." Al was ze absoluut niet blij dat haar kleding nu naar koffie rook en vlekken had.. Ze had een hekel aan koffie. Het stonk, het smaakte vies.. Waarom nou net koffie? "Uhm.." kwam er verder alleen nog uit. Tja, wat nu?
Onderwerp: Re: ... Whoops! zo sep 14, 2014 1:25 am
The stars lean down to kiss you, I lie awake and miss you. Pour me a heavy dose of atmosphere, cause I'll doze off safe and soundly. But I'll miss your arms around me, I'll send a postcard to you, dear. Cause I wish you were here.
I'll think of you tonight
Ja, en wat moest ze nu? Koffievlekken waren ontzettend lastig om uit kleding te krijgen en ze had nou eenmaal niets om het mee schoon te maken. Het enige wat ze zou kunnen doen was het meisje geld geven voor nieuwe kleding. Maar ze moest bekennen dat ze nou niet echt bijster veel geld op zak had. Net genoeg om rond te komen qua eten en drinken, dus nieuwe kleding zat er niet bepaald in. Ze bleef een beetje dom staan staren, half wegzakkend in een dagdroom, terwijl ze probeerde om uit te vissen hoe ze dit ging oplossen. ”Oh, natuurlijk,” sprak ze opeens en ze pakte een van haar pokéballs erbij. Met een vloeiende beweging gooide ze de pokéball in de lucht en binnen een paar tellen hing er een Tropius in de lucht te zweven. Vivienne negeerde de “Oohh” en “Aahh” van veschillende mensen om haar heen en richtte zich op haar pokémon. ”Cypher, kom iets naar beneden en probeer dit meisje zo voorzichtig mogelijk droog te blazen. Alleen droog, niet weg,” ze sprak haar pokémon op een redelijk strenge toon toe. Ze wist dat Cypher haar vertrouwde, maar af en toe was er nog wel eens een miscommunicatie tussen hun twee. De Tropius ging iets lager zweven en klapperde met zijn vleugels, waardoor er enkele stofwolken omhoog stegen. Vivienne had al snel haar gezicht bedekt en toen het stof weg was, voelde ze enkele nog een harde ruk wind aan haar haar trekken. ”Cypher!” schreeuwde ze naar haar pokémon. ”Ik zei droog blazen, geen wervelwind veroorzaken!” Mentaal had ze zichzelf allang lopen uitschelden voor deze actief en ze wist dat de mensen om haar heen ook niet blij met d’r zouden zijn, maar zou het andere meisje wel droog zijn inmiddels? Of had ze, zoals gebruikelijk, de eerste ontmoeting volledig verknalt?
Onderwerp: Re: ... Whoops! zo sep 14, 2014 1:33 am
wake me up when it's all over
Wat ongelukkig keek Lilium naar de koffievlekken die steeds verder in haar kleding trokken. Nee, hier was ze absoluut niet blij mee. Maar ze durfde er ook niets van te zeggen eigenlijk. Ze was hier niet om ruzie te zoeken. Ze bleef dan ook bij haar ongemakkelijke stilte. Misschien moest ze maar snel terug naar het Pokémon center en hopen dat ze de vlekken eruit kon wassen. Nu had ze één set kleding met scheuren en de andere had vlekken. Problematisch. Ze schrok op toen het meisje ineens een grote Pokémon tevoorschijn toverde, eentje die ze nog nooit had gezien. Lilium wilde haar Pokédex erbij pakken, maar bleef wat gealarmeerd staren toen het meisje tegen haar Pokémon begon te praten. Oh nee, ze wilde toch niet. Dat kon toch nooit goed gaan. "Nou ik denk dat ik liever naar het Pokémon center ga-" Begon Lilium tegen te stribbelen, maar voordat ze ook maar de kans kreeg om zichzelf te drukken voor de situatie, werd ze half naar achter geblazen door een sterke wervelwind. Ze probeerde ertegen in te werken, maar ze werd alleen maar verder naar achter gedrukt. Ademen werd er ook moeilijk door en ze kreeg het vreselijk benauwd. Angstvallig probeerde ze overeind te blijven staan. Als ze op haar rug zou vallen, zou ze het ei wat haar toevertrouwd was immers breken! Maar gelukkig hield de Tropius op. Nu kon Lilium niet meer rustig blijven. "Wat haal je je in je hoofd!" Bracht het meisje uit, eigenlijk op het randje van tranen. Deze ontmoeting was een treinwrak, en niet zo'n kleintje ook. Haar haar was nog wilder dan het kapsel van een Bouffalant en de koffievlekken waren volledig ingedroogd. Zwijgend keek ze even snel in haar tas, maar gelukkig, het ei was nog veilig.
Onderwerp: Re: ... Whoops! zo sep 14, 2014 3:14 pm
The stars lean down to kiss you, I lie awake and miss you. Pour me a heavy dose of atmosphere, cause I'll doze off safe and soundly. But I'll miss your arms around me, I'll send a postcard to you, dear. Cause I wish you were here.
I'll think of you tonight
Paniek begon in haar op te borrelen en ze had geen idee wat ze moest doen. Het meisje voor haar zou natuurlijk hartstikke kwaad worden op wat voor een domme actie ze had uitgehaald. Ze voelde een snik in haar keel en met enige moeite wist ze hem weg te slikken, terwijl ze haar pokémon terug riep in zijn pokéball en een stap achteruit zetten. Het blonde meisje voor haar keek haar bijna met tranen in haar ogen aan en haar woorden kwamen aan als een donderslag bij heldere hemel. Ze stamelde wat onverstaanbaars en zetten nog een stap achteruit. Inmiddels waren er ook enkele tranen in haar ogen op komen zetten en ééntje rolde naar beneden toe op haar t-shirt. ”H-het spijt me,” jammerde ze zachtjes, terwijl ze zichzelf op de grond liet vallen en d’r gezicht in d’r handen begroef. ”Ik had het niet zo moeten oplossen, maar ik raakte in paniek en dit was de beste oplossing. Droogblazen of bevriezen, maar geen van twee zouden echt hebben kunnen werken,” haar stem klonk dof doordat ze nog steeds met haar hoofd in haar handen zat en haar schouder schokte van het huilen. Vanuit haar riem verscheen een witte straal waaruit een Piplup te voorschijn kwam. De kleine pinguin pokémon wandelde naar eerst naar het blonde meisje om haar eventjes kwaad aan te kijken, om vervolgens terug te lopen naar Vivienne en haar met een vragende “Pip?” een beetje tot rust te laten komen. ”H-Het gaat w-wel weer, Prince,” mompelde ze zachtjes, terwijl ze nog half trillend de pokémon een aai gaf en de tranen wegveegde uit haar ogen. Ze was een miserabel persoon en dat zou het meisje vor haar nu natuurlijk ook van d’r denken, dat moest gewoon.
Onderwerp: Re: ... Whoops! zo sep 14, 2014 4:16 pm
wake me up when it's all over
Lilium staarde licht bevend naar het andere meisje tegenover haar, niet goed meer wetend hoe ze moest reageren op de hele situatie. Het was ook een beetje ludiek geworden. Ze was half van de straat geblazen door een Tropius, for Mew’s sake. Maar echt door het lint slaan en driftig worden kon ze ook niet. En toen begon het meisje tegenover haar ineens te huilen. Arceus! Dit had zij weer! Nu was het aan haar de beurt om licht in de paniek te schieten en haar gezichtsuitdrukking werd moeilijk toen het meisje begon te jammeren en zich op de grond liet vallen. Dat was totaal onnodig om zo te gaan huilen. Lilium zette dan ook een licht pasje achteruit en keek met een ongelukkig gezicht naar beneden. “Nou dit is ook weer niet nodig hoor..“ Reageerde ze twijfelachtig. Dit gesprek was één grote ramp, ze kon er niks anders van zeggen. De Piplup leek haar ook eventjes kwaad aan te kijken en Lilium moest het rebelse idee om dat ding een schop te geven onderdrukken. Waarom had zij het nou weer gedaan? Zij mocht ook wel eens een keer geschrokken zijn. “Uhm.. Kom je weer overeind of..?“ Besloot Lilium maar te vragen. Wat kon ze anders? Ze was niet goed met dit soort situaties.
Onderwerp: Re: ... Whoops! ma sep 15, 2014 9:06 pm
The stars lean down to kiss you, I lie awake and miss you. Pour me a heavy dose of atmosphere, cause I'll doze off safe and soundly. But I'll miss your arms around me, I'll send a postcard to you, dear. Cause I wish you were here.
I'll think of you tonight
De Piplup bleef voor haar neus staan en met een waterige glimlach gaf ze de pokémon nog een aai over zijn koppie heen. Uit haar zak pakte ze een zakdoek en snoot haar neus, voordat ze ‘m gemakkelijk in een prullenbak mikte. Ze stond weer op en veegde de laatste restjes tranen weg uit d’r ogen. ”H-Het spijt me,” mompelde ze zachtjes, lichtelijk verlegen, terwijl ze haar blauwe ogen op de grond gericht hielt. Ze durfde het meisje niet aan te kijken, bang dat ze alsnog kwaad op haar zou worden. ”Ik had moeten nadenken over mijn acties,” kwam er daarna iets harder achteraan. Ze keek heel voorzichtig op en voelde hoe Prince zich bedacht dat het leuk was om op haar schouder te gaan zitten. Jammer genoeg was de enige manier daarvoor door haar haar heen, waardoor opeens haar hoofd achterover werd geslagen. ”Prince!” riep ze opeens uit, terwijl de Piplup met een vrolijk gezicht op haar schouder ging zitten. Ze zuchtte en schudde haar hoofd terwijl ze het meisje voor haar aankeek. ”Echt, het spijt me verschrikkelijk,” zei ze nog een keer oprecht, waarna ze haar hand uitstak. ”Ik ben Vivienne trouwens,” stelde ze zichzelf voor.
Onderwerp: Re: ... Whoops! di sep 16, 2014 10:09 pm
wake me up when it's all over
Ietwat ongemakkelijk bleef Lilium naar het meisje tegenover haar kijken. Het was zeker een eigenaardige situatie waarin ze gevallen was en ze wist ook niet bijster goed hoe ze in Arceus' naam hiermee om moest gaan. "Uhm.. Gaat.. het weer?" Zei Lilium, haar toon duidelijk twijfelachtig door de complete situatie. Nee, vreemd dit allemaal. Wie ging er nou plat op de grond liggen als ze iets fout deed en janken? Lilium werd er maar ongemakkelijk van. Was dit meisje nou ouder dan zij was? Maar ze kon het niet over haar hart verkrijgen om te zeggen dat ze boos was of iets dergelijks, hoe ongeamuseerd ze ook was met de situatie. "Nou ja, laat maar, het geeft niet." Zei Lilium dus uiteindelijk, haar schouders ophalend. Hopelijk hadden ze iets van een wasmachine in het Pokémon center. Misschien was de zaak, en haar kleding, dan toch nog te redden. Ze nam de hand van Vivienne voorzichtig aan en schudde deze. "Aangenaam, Vivienne," zei ze met een glimlachje, "Lilium is de naam." Ze had nog nooit zo'n vreemde ontmoeting gehad. Maar er was niks aan te doen. Ze moest er maar het beste van maken nu. En ze vertrouwde die Piplup voor geen meter op het moment. Zou het bijten als ze haar hand uitstak?
Onderwerp: Re: ... Whoops! za sep 20, 2014 5:12 pm
THINKING OF YOU TONIGHT
the stars lean down to kiss you, i lie awake and miss you.
Vivienne haalde haar schouders op toen het meisje vroeg of het met haar ging. Ja het ging wel weer, maar ze voelde zichzelf er toch nog niet helemaal lekker over wat er was gebeurt. Ze had gewoon veel beter moeten opletten, dan hadden ze nu misschien een normaal gesprek kunnen voeren in plaats van hier nogal awkward te blijven staan, terwijl zij zichzelf schuldig voelde over alles. Ze zuchtte zachtjes, maar forceerde een glimlach op haar gezicht toen het meisje zichzelf voorstelde als Lilium. ”Aangenaam,” mompelde ze zachtjes, iets wat afwezig. Ze pakte haar pokéball en liet de Piplup terugkeren naar zijn bal. De ball verkleinde zich en ze stopte hem terug in haar riem. Haar blauwe ogen keken iets wat afwezig naar Lilium en ze zuchtte zachtjes. B<”Z-Zal. M-mag ik met je meelopen naar het Pokécenter?” vroeg ze voorzichtig. Ze keek wat verslagen naar de grond. ”Ik wil best betalen voor de kosten,” zei ze daarna, terwijl ze de blik van het meisje zo veel mogelijk probeerde te ontwijken.
tag: Lilium Florbelle | words: 170 | notes: Deze post is het toppunt van slecht ;w;
▲▲▲
Member
Lilium Florbelle
Punten : 700
Gender : Female ♀
Age : 18 years
Type : Ranger
Rang : Student Ranger
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: ... Whoops! wo sep 24, 2014 11:56 am
Dit gesprek moest toch wel de prijs krijgen van meest ongemakkelijk en vreemd gesprek dat ze ooit had gehad. Ze kon veel makkelijker omgaan met mensen die maar tegen haar aan bleven praten dan mensen die zelf net zo verlegen werden als zij. Want dan kreeg je van die nare stiltes die niemand dan meer onderbrak. Zoals nu. Lilium knikte lichtjes toen het meisje aangenaam zei en viel daarna redelijk in een zwart gat over wat ze zeggen moest. Want, wat viel er te zeggen? Gelukkig sneed het andere meisje een nieuw onderwerp aan, stamelend, maar wel een nieuw onderwerp. “Uhm.. Dat.. mag,“ reageerde Lilium wat weifelend. “Ik zal eerst even kijken wat voorn wonderen de wasmachine van het Pokémon Center zal kunnen doen..“ Zei Lilium op aarzelende toon. Het was immers ook deels haar schuld, zij had ook niet opgelet waar ze gelopen had niet waar..? Ze wilde het andere meisje geen geld vragen. Dat deed ze alleen bij gevechten. In andere gevallen.. Nee liever niet. Immers hadden de meeste trainers niet zoveel geld over. Tenminste, dat idee kreeg ze.
