.

Verveeld liep Roxy maar een beetje rond door Kalos, echt zin in iets te doen had ze niet. En daarlangs wist ze ook eigenlijk niks te doen, dan alleen maar doeloos rond slenteren door de stad. Want ja wat moest ze anders, want als ze bleef stil zitten zou ze ook niet bijzonders mee maken. Het avontuur kwam echt niet op haar af helaas, ze moest altijd zelf zoeken naar het avontuur. Maar gelukkig had ze al iets gevonden, want ze werd verblind door een blinkende motor, dat op een afstand voor haar stond. Ze had de moter nooit eerder gezien in Kalos. Of ze waren elkaar steeds voorbij gelopen, of het betekende dat de eigenaar nieuw was in Kalos. Ze maakte grote stappen er op af om de eigenaar aan te spreken. “Wauw,” liet ze er uit vallen, toen ze dichter bij de moter was. “Hey je hebt wel smaak motor chick,” Zei roxy terwijl ze een zachte boks tegen haar schouder deed.

.

De mede zwart harige bleek haar compliment niet goed op te vangen. Aan haar blik te zien leek het net of ze dacht dat Roxy iets van haar wou. Wat eigenlijk niet zo was, naja stiekem wou ze alleen maar een ritje maken op de motor. Ook al zat ze maar achter op, dat maakte niks uit. Maar zo'n chick met zo'n motor moet veel goeds betekenen.

Uit eindelijk na wat geduld hebben begon de motor rijdster op gang te komen. Roxy knikte en zei " Een van de echte," loog ze met een grijns op haar gezicht. Echt en fan was ze niet, maar ze wist wel wat mooi was. En dat was zeker de motor van de friet etende jonge dame.

.

Ze kreeg de vraag of ze in een bende zat en ze lachte “Pfft tuurlijk, in de Harley bende natuurlijk,” loog ze. Het was een droom van de zwart harige om in een bende te zitten, alleen heeft ze geen geld om een motor te kopen. En als je er een stal kon je er ook niet in komen, want ze wisten altijd wel van welke motor wie was. “Heb namelijk een echte Road King op de club staan,” vervolgde ze haar leugen verder.

.

Roxy lachte inwendig toen de zwart harige haar echt geloofde dat ze die motor had. Daarlangs was haar reactie ook mooi. "Ja zou hem de volgende keer wel mee nemen als we elkaar weer zien," reageerde Roxy terug. "Ik wacht weer even op wat mooier weer. Vind het dan leuker om er op uit te trekken, vooral omdat het meestal met groepen gaat," vervolgde ze daarna verder.

De mede zwartharige wist te vertellen dat ze haar star bolt niet wou inruilen. Iets wat Roxy heel goed kon begrijpen, als Roxy het geld had wist ze het ook wel en zou ze ook eerst een Star Bolt kopen. "Je hebt een goeie smaak, daar valt niet om te twisten," reageerde ze terug met een vriendelijk glimlach op haar gezicht.

.

De zwartharige vertelde dat ze het goed kon voorstellen, waarom Roxy hem niet bij zich had. Alleen de mede zwartharig had er wel een, omdat ze gaan auto had, maar ook geen pokemon die haar rond kon brengen. Roxy glimlachte en plaatste haar handen achter haar hoofd "Die luxe heb ik niet iedere dag nodig, mijn been mobiel werkt ook nog goed," vertelde ze met een grote glimlach op haar gezicht.

De zwart harige bedankte haar voor de compliment, en stelde daarna voor dat met haar een stukje achter op kon. Ook al had ze geen tweede helm. Er kwam een grote glimlach op haar gezicht, het leek net of er een droom voor haar uit kwam. Daarna bedacht ze iets "Ah sorry, ik ga niet graag bij vreemde achter op de motor," vertelde ze als grap. "Ik ben Roxy," zei ze terwijl ze haar hand uit stak, niet wat ze vaak deed bij mensen. Maar voor deze meid wou ze wel respect tonen.

.

De opmerking van de been mobiel bleek ze niet echt te respecteren, het was gewoon een grapje. “Pfft,” reageerde ze dan ook even en gaf haar een bitch look. Wie denkt ze wel niet dat ze is, niet lachen om haar grappen. Dat kon Roxy niet hebben, want ze was hilarisch. Als ze een komediant was zou er nu paparchi om haar heen staan. Maar goed wie zou iemand van de straat nou beroemt maken. Haar opmerking over het feit dat ze het zo moest houden, en dat ze het afraden begreep ze ook niet.

De zwart harige antwoordde begrijpelijk, en pakte de hand van Roxy. En stelde zich zelf voor als Carmilla, wat daarna kwam was Roxy gewend om te horen. In tegen stelling ze hoorde het steeds weer als ze iemand ontmoete. Naja niet steeds weer, want sommige mensen wilde haar absoluut niet ontmoeten. Maar goed dat was haar probleem niet, maar dat van hun natuurlijk. Ze kreeg een kleine glimlach van haar terug waar ze genoegen mee neemt. “Dus waar wil je naar toe rijden?” vroeg ze nieuwsgierig.