Money, money, money

Eindelijk was het zo ver! Ze was een keer niet gevraagd voor een patrouille, maar voor een echtte 'missie'. Dit was haar kans, zich bewijzen dat ze meer kon dan alleen patrouilles houden. Na de wist zij hoeveel patrouilles ze al niet had gehad vond ze dit nog bijzonder spannend. Ze had namelijk geen flauw idee hoe haar partner eruit zag, maar een naam had ze wel meegekregen.  Flynn.... Dat zei haar vrij weinig voor nu. Lekker handig dit, maar voor nu moest ze het er maar mee doen. Verder was haar nog verteld dat ze rekening moest houden met weerstand, dus een partijtje knokken zat er vandaag ook wel in. Even keek ze om zich heen, opzoek zijn naar die ene Flynn. Haar blik bleef hangen op een man met een zonnebril, die zo te zien ook opzoek was naar iets. Na een poosje getwijfeld te hebben besloot ze er maar een gokje op te wagen en de man te benaderen. "Ben jij toevallig Flynn?" vroeg ze om de man even aan te kijken.

Ze had voor heel even getwijfeld, maar had uiteindelijk toch maar de gok genomen dat de gozer die er stond Flynn was. Zeker van haar zaak was ze niet, maar ze kon het nog altijd proberen right? Met een zwakke glimlach liep ze dan ook naar de man toe om vriendelijk te vragen of hij toevallig Flynn was. Stel dat het hem niet was, dan stond ze nu zwaar voor schud. Jammer voor haar gaf de man een heel indirect antwoord op haar vraag, want het enige wat hij zei was dat het ervan af hing wie het aan hem vroeg. Moest ze zichzelf dan eerst voorstellen of? "Ik ben Cerys en als jij Flynn bent zijn we partners voor deze missie." Nu maar hopen dat hij daadwerkelijk Flynn was en ze niet alweer had gefaald.

Ze had zich netjes aan de gast voorgesteld, maar het was ondanks dat nog niet goed. Afkeurend begon de man te vertellen dat als ze zich zo ging blijven voorstellen ze uiteindelijk de bak in kon draaien. Wow. Het was echt niet alsof ze zich zomaar doodleuk aan iedereen ging voorstellen hoor."Ook leuk kennis te maken met jou hoor Flynn." Natuurlijk had zij weer ongeluk en moest haar eerste missie met een complete douchebag zijn. Lekker was dit. Alsof hij al niet brutaal genoeg tegen haar was geweest had hij ook nog het lef om duidelijk naar haar vrouwelijke gedeeltes te kijken. Ehh... Pardon? Met een frons keek ze Flynn aan om zowat door de grond te gaan van schaamte. Gvd dude. "Eh... ja is goed." Please laat dit snel afgelopen zijn...

Hij gaf een hele uitleg aan haar waarom hij zo fel was geweest in het begin, maar dat maakte het feit nog steeds niet goed dat hij zo naar haar vrouwelijke gedeelte had gestaard. Wat bezielde die gozer en waarom was ze hier überhaupt nog? "Zie ik er zo raar uit dan?" Oké ze mocht dan wel een schedel op haar hoofd hebben, maar je moest mensen nou immers niet op uiterlijk beoordelen, right? Een kleine zucht verliet haar lippen toen de man het opnieuw leek te proberen met haar, want hij stelde zichzelf nu netjes voor met vóór en achternaam. "Cerys. Cerys Itarai." Nu ging ze dus al helemaal de bak in volgens hem... "Hebben we nog een beschrijving gekregen van hoe de man die we moeten zoeken eruit ziet of?"

De gozer serieus nemen kon ze nu al helemaal niet meer, want ze had immers hele verkeerde beelden van hem gekregen. Maar goed, ze moest het er voor nu maar even mee doen, want een andere partner voor deze Quest had ze niet. Met een zwakke glimlach nam ze de foto van Flynn over om er even goed naar te kijken. Oh Arceus, die vent die erop afgebeeld stond was gespierd man. Hoe moest ze hem nou gaan verslaan met haar blote handen, want met Haruka kwam ze ook niet echt bepaald verder. "Wel is er een probleem. Mijn Pokémon is niet echt sterk, dus ik zou het met mijn blote handen moeten doen." Dat werd dus knokken voor geld, letterlijk.

Nadat ze de man had verteld dat haar team niet zo heel sterk was, begon hij ineens te doen alsof hij zich zorgen om haar maakte. Of hij alsof deed wist ze niet, maar zo kwam het in in ieder geval wel bij haar over. Daarna vroeg de man aan haar of hij haar Pokémon mocht zien. Eerst had Cerys even getwijfeld, hem vertrouwen deed ze namelijk niet, maar stemde er uiteindelijk maar mee in. Door even in haar broekzak te graaien pakte ze de Pokéball van Haruka om deze te vergroten en open te klikken. Niet veel later verscheen de kleine Riolu op de grond die eerst haar chagrijnig aankeek en toen de man. "Is hij niet schattig?" sprak ze sarcastisch om even haar blik op Flynn te richten. "En dat hoeft niet hoor. Ik red me prima alleen." Hulp van hem was het laatste op de wereld dat ze nodig had.

huidig team voor dit topic (Als dat mag van jou):

De man antwoorden net zo sarcastisch als zij over de 'schattigheid' van Haru. Mooi. Dan was ze tenminste niet de enige die er zo over dacht. Oké, ze moest toegeven dat het misschien niet zo'n slim idee van zichzelf was geweest om met een Pokémon zoals Haru op een quest te gaan, maar ja, beginners mochten toch fouten maken, right? Met een frons keek ze naar Flynn toen deze niks over zijn team kwijt leek te willen. Damn... Nu werd ze er alleen maar nieuwsgieriger naar. "Kun je der niet eens eentje laten zien?" vroeg ze met een pruillipje om Haru weer terug te laten keren in zijn Pokéball. Deze had ze nu immers niet nodig.