Headbutt!

Onderwerp: Headbutt! ma sep 22, 2014 9:16 pm

Nightmares come when shadows roam,

Never fear the Darkness

Met een geïrriteerde blik in haar robijn rode ogen wandelde de vrouw door de straten van de stad heen. Haar train in de richting van Kalos zou pas over een paar uur vertekken, dus had ze voldoende tijd om eventjes een leuke wandeling door het gebied te maken. Ze keek om zich heen en een meisje van een jaar of elf keek haar met grote ogen aan. ”Wat is er, meisje?” vroeg ze op eens vriendelijke toon, terwijl ze door haar knieën ging en het meisje aankeek. Al snel werd het meisje door haar moeder vastgepakt en meegetrokken, terwijl ze Esmeralda nog steeds aankeek. Ze kwam overeind en haalde haar schouders op, het zal wel. Sommige ouders waren nogal paranoia, daarmee kon ze jammer genoeg uit ervaring spreken. Ze zuchtte en keek om zich heen, het was saai om hier de hele dag rond te hangen, maar ze kon nou eenmaal niets anders doen. Misschien dat ze een trainertje kon treiteren door met hem te vechten, maar ook daar had ze momenteel weinig plezier in. Ze liet zichzelf uiteindelijk maar op een bankje neervallen en haalde een van de drie pokéballs te voor schijn. Eventjes liet ze ze tussen haar vingers door draaien en glimlachte. ”Yatzu,” mompelde ze, terwijl ze de pokéball opgooide. Op de grond verscheen een Umbreon die haar trainer met een neutrale blik aankeek. ”Kom eens hier, meisje?” sprak ze tegen de pokémon, die daarna met een veel vriendelijkere uitdrukking bij Esmeralda ging zitten en half op d’r jurk ging liggen. Uit een van de zakjes van haar jurk haalde ze een kort kammetje vandaan en met rustige, ritmische bewegingen de Umbreon te kammen. De pokémon bleef heerlijk liggen, bewoog af en toe met haar pootjes maar viel daarna rustig inslaap. Enkele mensen keken haar een beetje vreemd aan terwijl ze bezig was met het kammen van de pokémon, maar ze trok zich er maar weinig van aan. Waarom zou ze eigenlijk, ze mocht zelfs immers weten wat ze met haar pokémon wilde doen, toch?

Een uur was verstreken, toen Esmeralda eindelijk de kam neerlegde en de Umbreon van het bankje afsprong. Ze zag er weer stralend uit en haar uitdrukking was ook een stuk vriendelijker geworden. Ze gaf haar pokémon een aai over d’r kopje heen en stond daarna op. Rustig, met haar handen op d’r rug, wandelde ze weer weg van het bankje, om te kijken wat er verder te doen was in deze stad.
De geluiden van een gevecht trokken haar aandacht en ze sloeg een zijstraatje in. Daar stonden twee jongens tegenover elkaar met ieder een pokémon aan hun zijde. Esmeralda keek eventjes op en herkende een Raticate en een Nidorino. Een pittige combinatie als de trainers hun pokémon aankonden. Ze leunde tegen een muurtje, in de schaduwen en bleef daar staan, kijkend hoe de twee jongens met elkaar het gevecht aangingen.

”Raticate, doe Hyper Fang!” De Raticate schoot direct naar voren toe, maar de Nidorino pareerde de aanval geweldig en sloeg toe met een Poison Sting aanval. Esmeralda moest bijna grinniken toen ze zag dat de Raticate een beetje voorzichtig terecht kwam en duidelijk moeite had met de naaldjes die in zijn vacht staken; hij was vergiftigd. Zou zijn trainer het door hebben gehad? ”Nidorino, doe nu je Horn Attack!” Een afdruk van de hoorn op de kop van de pokémon kwam los en raakte de Raticate, die net te langzaam was om ‘m te ontwijken. ”Raticate, nee!” schreeuwde een van de jongens, terwijl er een gevaarlijke smirk op die van de andere kwam. Esmeralda glimlachte, dit werd uiteindelijk toch nog een spannend gevecht. ”Raticate, doe je Quick Attack,” Een paar tellen gebeurde er niets, voordat de Raticate begon te rennen en de langzamere Nidorino omver gooide. ”Nidorino, Double Kick!” De Nidorino had enige moeite nodig om zijn evenwicht weer terug te vinden, maar daarna ging hij op zijn achterpoten staan en liet zijn voorpoten stevig neerkomen op ‘t voorhoofd van de Raticate. Deze wankelde eventjes en viel toen neer, nog na bevend van de klap en het vergif dat door zijn lichaam stroomde. ”Stop, dit gevecht is voorbij!” Esmeralda besloot zich er maar eens mee te bemoeien en kwam uit de schaduwen, met haar Umbreon aan haar zijde. ”Breng je Raticate naar het pokécenter en snel een beetje, hij’s vergiftig en heeft snel hulp nodig,” de jongen keek haar een beetje angstig aan, maar knikte toen trillend, pakte zijn pokémon op en rende weg. Daarna richtte ze haar kille blik op de andere dingen die zich ook direct uit de voeten maakte. Ze grinnikte eventjes en gebaarde Yatzu dat ze mee moest komen, de trein zou zo aankomen dus moesten ze tempo gaan maken.

Niet veel later stonden ze op het station, geflankeerd door enkele tassen en een grote koffer. Andere mensen keken haar aan alsof ze gek geworden was, zo veel spullen. Maar ja, ze moest nou eenmaal naar Kalos toe, dus moest ze wel genoeg spullen bij zich hebben. Ze stapte rustig in en keek de conducteur eventjes aan alsof hij gek geworden was, toen er aan haar werd verteld dat ze haar pokémon in hun pokéball moest doen. Ze zuchte en liet Yatzu terugkeren, voordat ze verder liep de trein in en een plekje zocht. Ze maakte het zichzelf comfortabel en keek uit het raampje. Het gebeurde niet vaak dat ze weg ging uit Johto, maar nu zat het er dan toch echt op. Nu moest ze haar weg gaan vinden in een regio waar ze nog maar net een week van had gehoord. Daar waar ze nieuwe pokémon zou kunnen ontmoeten, nieuwe trainers kon pesten en nog beter bij Team Rocket gaan behoren.

”Camphiere Town!” De trein kwam schokkend tot stilstand en Esmeralda geeuwde eventjes en rekte zich uit. Goed, ze was er dan toch eindelijk, hier in Kalos. Camphiere Town, daar zou ze haar tocht gaan beginnen. Ze stond op, pakte haar spullen en wandelde naar buiten toe. Nog geen meter buiten het station werd ze al aangesproken door een andere Grunt van Team Rocket. Ze knikte hem toe en liet haar spullen bij hem achter, op haar pokéballs en wat andere spulletjes na. De Grunt zou haar spullen naar het hoofdkwartier brengen, terwijl zij hier de stad zou gaan verkennen. Rustig liet ze de grunt achter met haar spullen en wandelde de stad in.

Ze was aan de rand van de stad terecht gekomen, iets wat niet eens zo moeilijk was aangezien het maar een dorpje was en dus niet echt bijster groot. Ze had een beetje ongeïnteresseerdd rond gelopen, terwijl de meeste mensen haar nakijken of uit de weg gingen. Zelfs hier merkte de mensen al op dat ze liever met rust gelaten wilde worden. Ze grinnikte eventjes en keek om zich heen, er was echt dodelijk weinig te beleven in dit stadje en ze hoopte maar dat de rest van de regio er beter uit zag. Ze zuchtte zachtjes en keek op toen ze een geluid aan haar rechterkant hoorde. Een geel-achtig beestje stond haar met grote ogen aan te staren. Nieuwsgierig pakte ze haar pokédex erbij en klapte deze open. Scraggy, the Shedding Pokémon. The lower half of Scraggy's body is covered by a tough rubbery skin and when someone makes eye contact it responds with Headbutt. Dat laatste bleek maar al te goed waar te zijn, want al snel schoot de pokémon op haar af. Esmeralda sprong opzij, clipte een van haar pokéballs los en riep haar Seviper erbij. ”Toby, doe je Wrap aanval!” riep ze de pokémon toe, die met zijn lange staart de Scraggy uit de lucht viste en stevig vast hielt. ”Nu, Poison Tail!” de staart van de slang gloeide paars op en de Scraggy schreeuwde het uit op het moment dat het vergif zijn lichaam binnendrong. De pokémon reageerde door een Low Kick aanval te doen en Toby liet van schrik de pokémon los. ”Toby, doe je Lick!” De lange, gespleten, tong van de slang rolde uit en rolde tegen de Scraggy aan. Deze kreeg een disgusted look op zijn gezicht en bleef rillend staan. Mooi, de Lick had hem weten te verlammen. ”Doe nu je Bite!” De Seviper schoot naar voren toe en zijn lange slagtanden schoten in het lichaam van de pokémon, die met een plof op de grond terecht kwam. ”Mooi zo,” mompelde Esmeralda en ze haakte een losse pokéball los. Door op het knopje te drukken vergrootte ze de ball en gooide ‘m in de richting van de Scraggy.

THANKS ❤

Onderwerp: Re: Headbutt! ma sep 22, 2014 9:30 pm

HELAAS! SCRAGGY IS NIET GEVANGEN!
Scraggy draait zich om en vlucht weg van het gevecht.

Onderwerp: Re: Headbutt! ma sep 22, 2014 9:40 pm

Nightmares come when shadows roam,

Never fear the Darkness

Ze klemde haar kiezen op elkaar en proefde een klein beetje bloed, terwijl ze wachtten op de pokéball. Ze haatte dit moment en kon er dan ook totaal niet tegen als ze lang moest wachten. De pokéball ging langzaam heen en weer. Één keer, twee keer, drie keer. De ball schoot open en de Scraggy kwam weer tevoorschijn. Bij het aanblik van de Seviper en zijn trainer, maakte hij een sprongetje in de lucht, draaide zich om en rende weg. Ondertussen deed hij een schamele poging om zijn ‘broek’ omhoog te houden, wat niet altijd lukte waardoor hij op de grond viel. Maar al snel was de pokémon verdwenen en slaakte Esmeralda een zucht. Misschien had ze wel een overhaaste beslissing genomen met die Scraggy en was het maar goed geweest dat hij was gevlucht. Ze riep Toby terug in zijn ball en stopte de pokéball terug aan het haakte. Daarna pakte ze haar tas weer op en liep het dorpje weer in. Er moest toch iemand zijn waarmee ze hier een waardig gesprek, nog gevecht, kon houden?

THANKS ❤

[Open voor iedereen nu~]

Onderwerp: Re: Headbutt! ma sep 22, 2014 9:54 pm

Jace zat rustig op een bankje te zitten aan de rand van Camphrier Town. Hij nam een hap van z'n appel en slaakte een tevreden zucht. Hij had verderop vermoedelijk een gevecht gehoord. Hij was rustig aan het eten en dacht aan de volgende gym en wanneer zijn pokémon klaar zouden zijn. Hij moest ergens ervaring tegen trainers vandaan halen. Hij rommelde wat in z'n tas en haalde zijn pokédex tevoorschijn. Hij begon tussen de pokémons die hij gezien had in zijn rijs te bladeren. Wat zou hij kunnen verwachten van de volgende gymleader? Hij had zo veel nieuwe pokémon gezien in de korte tijd dat hij in Kalos was en zelfs de graad van sterkte van de gym leaders. De andere dag had hij Clemont ontmoet. Hij had zijn pokémon niet gezien, maar kon aanvoelen dat hij sterk was... Hij had nog een lange weg te gaan... Hoelang was hij al aan het nadenken?

Jace Thorn

Onderwerp: Re: Headbutt! ma sep 22, 2014 10:06 pm

Nightmares come when shadows roam,

Never fear the Darkness

Ze had haar handen op d’r rug gevouwen en keek rustig in het rond. Iedereen stond rustig om zich heen te kijken of met andere te praten en zij liep er maar een beetje in haar eentje rond. Ze besloot zichzelf dan maar een beetje te vermaken en haalde haar Umbreon uit haar pokéball. ”Yatzu, ga maar,” sprak ze tegen de pokémon, die er direct vandoor rende. Ondertussen wandelde ze zelf door, ze wist dat Yatzu binnen no-time wel weer bij haar zou zijn. Opeens zag ze hoe haar pokémon weer terug kwam en door een beweging met haar kop vroeg om mee te komen. Nieuwsgierig wandelde ze achter Yatzu aan en kwam uit bij een bankje waar een jongeman op zat. Ze schatte hem een jaar of drie jonger dan haar en hij zat er nogal in gedachten verzonken erbij. ”Pardon,” vroeg ze vriendelijk, terwijl er een glimlach op haar gezicht, terwijl ze tegen de rand van het bankje leunde. ”Ik ben net aangekomen hier in het dorp. Ben jij toevallig een beetje wegwijs hier?” ze glimlachte hem toe en keek toe hoe de Umbreon naast de jongen op de bank ging zitten en om aandacht vroeg. Ze grinnikte zachtjes, aandacht zoekertje dat Yatzu altijd was.

THANKS ❤

Onderwerp: Re: Headbutt! ma sep 22, 2014 11:36 pm

Jace keek op van zijn pokédex en glimlachte naar het meisje en zei: "Het spijt me echt enorm. Ik ben hier een paar keer geweest, maar ik ben de laatste persoon die je om richting zou moeten vragen. Ik raak namelijk altijd verdwaald." Hij grinde een beetje in zelfspot en keek de Umbreon aan en scande de pokémon met z'n pokédex. Het zei met een piepende stem: "Umbreon the moonlight pokémon. The light of the moon changed Eevee's genetic structure. It lurks in darkness for prey." Jace glimlachte naar de pokémon en begon het te aaien. Hij keek het meisje weer aan en zei: "Aardige pokémon. Sorry dat ik je niet verder kan helpen met je weg te vinden. De enige plek waar ik echt geweest ben hier in de buurt is The Parfume Palace."

Onderwerp: Re: Headbutt! di sep 23, 2014 10:37 pm

Een kleine glimlach kwam op haar gezicht, maar in haar ogen stond een geïrriteerde blik. Ze wende haar gezicht af en hielt haar Umbreon in de gaten, zodat de jongen het niet zou merken. Ze moest nu even vriendelijk blijven doen, ondanks dat hij haar ontzettend aan het irriteren was. Ze snoof zachtjes en haalde haar schouders op. "Och, wat jammer. Dan zal ik er maar weer alleen op uit moeten gaan," sprak ze, met een semi-klagende stem. Ze stond op en floot Yatzu bij zich. "Tenzij je mee wilt komen natuurlijk, we kunnen samen naar deze ... Parfume Palace, whatever that might be, gaan. Als je wilt natuurlijk," ze glimlachte liefelijk naar de jongen en hoopte dat hij toe zou happen. Ze moest toch echt een beetje wegwijs worden en misschien kon deze jongen haar daarbij helpen. "Ik heet Esmeralda, trouwens," stelde ze zichzelf voor terwijl ze haar hand uitstak om te schudden.

Onderwerp: Re: Headbutt! di sep 23, 2014 10:53 pm

Jace keek het meisje aan en zei met een glimlach: "Ik zou best wel mee willen lopen hoor. Dat is het minste dat een heer zou doen. Mijn naam is Jace." Hij stond op en stak z'n hand uit terwijl hij dit zei. Hij bleef even zo staan en merkte toen pas op dat hij z'n pokédex nog steeds in z'n hand had. Hij stopte de pokédex een beetje klunzig weg en lachte een beetje in zelfspot en zei: "Volg mij maar jonge dame het is deze kant op."Hij gaf haar een gebaar om te volgen en liep de richting in van The Parfume Palace.

Jace Thorn

Onderwerp: Re: Headbutt! ma sep 29, 2014 10:37 pm

Ugh, ze wilde het liefst over haar nek gaan van het zoete gedrag dat ze moest gebruiken tegen dit joch. Maar goed, als ze ergens wilde komen moest ze dit theatraal stukje maar op houden. Gewoon wat informatie inwinnen en daarna ditchen die handel. Ze had eventjes geen zin in een joch als hijzelf, veel te vrolijk, veel te blij. Nee, niets voor haar, momenteel wilde ze helemaal geen gezeik aan haar kop hebben. Ze knikte hem glimlachtend toe en volgde zijn passen, terwijl Yatzu achter haar aan bleef lopen. "Jij bent een trainer, niet waar?" vroeg ze daarna semi-nieuwsgierig. "Mag ik weten wat voor een pokémons je hebt?" Daar kwam de hint van oprechte nieuwsgierigheid naar voren toe. Ze moest toch iets doen om de jongen een beetje te kunnen overhalen, toch?

Onderwerp: Re: Headbutt! ma sep 29, 2014 11:00 pm

Jace was rustig de weg aan het volgen en deze jonge dame vroeg: "Jij bent een trainer, niet waar?" Hij stond stil en hoorde toen: "Magik weten welke pokémons jij hebt?" Hij begon te grinnen en draaide om op de hak van zijn schoen en zei met een blij stem: "Dat klopt jonge dame ik ben inderdaad een trainer." Hij haalde een pokéball van zijn riem en vergrote het tot een werpbare omvang. Hij hield het op in de lucht en zei met een uitdagende stem: "Maar als je wilt weten welke pokémon ik heb dan moet je daar in een gevecht maar achter zien te komen."

Jace Thorn

Gesponsorde inhoud