See you later Petalburg

Kye was er vandoor gegaan. De jonge vogel was het blijkbaar niet met zijn trainer eens geweest en was uit zijn pokéball gesprongen. Het zou niet erg zijn als het niet een paar honderd meter boven de grond was gebeurd. De Rufflet was vanaf Tara's rug gevallen en klapperde wild met zijn onontwikkelde vleugels terwijl de Flygon een duikvlucht maakte om hem op te vangen. Kate hield zich stevig vast aan de nek van haar pokémon en probeerde door haar gogoggles de Rufflet te vinden. Tara vond hem eerder en wist hem vast te grijpen, één probleem opgelost. Het feit dat ze praktisch aan het neerstorten waren niet. De Flygon klapperde nu zelf verwoed met haar vleugels en wist zich nog een beetje te redden voor ze met een klap tegen de grond sloeg. De draak wist zich op te vangen met haar achterpoten en veroorzaakte daarbij een lichte beving. Licht geschokt stond de Flygon op de grond en knipperde met haar ogen. Kate liet de lucht die ze gespannen had ingehouden los en gleed licht trillend van de draak. Normaal vond ze vliegen oké, maar dit..

Kye leek niet helemaal te beseffen wat er precies was gebeurd - hij was allang blij met zijn veiligheid - en maakte zich los uit de klauwen van de Flygon. De Rufflet keek nieuwsgierig om zich heen en ontdekte al snel iets interessants. Een onbekende, paarse pokémon. Nu was hij, zoals zijn soortgenoten, altijd wel in voor een krachtmeting en dartelde naar voren. Tara bewoog zich langzaam weer en gaf haar trainer een waarschuwende por. Kate leek ook licht in schok door de val. De Ranger herstelde zich echter snel en liep samen met haar Flygon achter de vogel aan. Ze moesten ergens rond Petalburg zijn, ze herkende de omgeving een beetje. En hier was ze laatst ook geweest vanwege de gym. Kate wist Kye te vangen voordat hij ook maar in de buurt van de Nidorino kon komen. Hij was gelukkig niet erg snel op zijn onhandige poten. Maar nu ze een beetje in de buurt van het duo was kon ze een deel van het gesprek opvangen. Blijkbaar beschuldigde de politieagent de ander van het stelen van Potions. "Zijn er dingen gestolen?" mengde Kate zich geïnteresseerd in het gesprek nadat ze wat dichterbij was gekomen. Als Ranger gingen dit soort zaken haar ook aan. Hoewel ze haar misschien niet erg serieus zouden nemen met de ongeduldige, Rufflet in haar armen. Maar misschien kon Tara achter haar helpen, de meeste waren altijd wel onder de indruk van de grote, shiny Flygon.

Oké, er waren dus dingen - Potions - gestolen. Kate zette de Rufflet op de grond en dacht kort na. Potions waren niet erg kostbaar, maar gestolen goederen waren nooit goed. "Nee, dat weet ik niet, daarom vraag ik," antwoordde de Ranger strak en vervolgde. "Maar waarom beschuldigt u hem?" Ze had natuurlijk geen idee wat er allemaal was gebeurd, maar het leek erop dat de man die werd beschuldigd van niks afwist. Maar ze kon ook weer geen kant kiezen, daar was het te vroeg voor. Moeilijk. En alsof dat niet genoeg was verscheen de plaatselijke gymleader, die ze een paar weken geleden nog had verslagen, om zich met het hele gebeuren te mengen. Gymleaders hadden dan wel hoge posities, maar dit soort zaken gingen meer Rangers en agenten aan. Zij waren mensen die zich met de league moesten bezig houden, en de veiligheid van Kalos. Maar na Mossdeep was haar vertrouwen gezakt, de op een na sterkste gymleaders hadden weinig kunnen doen. Ze waren te zwak geweest. Ze hadden die stad niet mogen verliezen.

Eh, niet eens echt logische redenen ook. "Heeft hij dan een stafblad?" besloot Kate te vragen. Als de andere persoon een strafblad had kon ze het nog wel begrijpen, maar anders.. Voor ze echt verder kon praten scheerden een kleine groep vogelpokémon - ze herkende die als Honch- en Murkrow - over de groep heen. Terwijl de gymleader zei dat ze iets in hun klauwen droegen vervolgde de ander dat ze er achteraan moesten, en dat terwijl de ander weer zei dat hij het niet zou doen. Kate zuchtte, waardeloze officier, en draaide zich richting Tara. "Jij moet je even stil houden," mompelde het meisje terwijl ze Kye in zijn pokéball terug keerde. Hopelijk bleef hij daar ook. Tara kwam al op haar trainer afgelopen en liet die op haar rug klimmen. Zonder er woorden aan vuil te maken liet de Ranger de draak van de grond schieten en de achtervolging inzetten. De Flygon schoot naar voren en met een krachtige Fire Blast wist ze de Honchkrow uit de lucht te schieten, waardoor de vogel gedwongen moest landen. Nu de Murkrow hun leider hadden verloren leken ze niet echt te weten wat ze moesten doen buiten het aanvallen van de draak. Tara was echter al naar onder gedoken en landde naast de gevallen vogel. Kate gleed van de rug van haar pokémon en liep naar voren om de Honchkrow te inspecteren. Misschien kwamen de andere ook na, zo ver waren ze ook weer niet gevlogen.