Santalune Forest’s Odd Rocks [Ranger Quest]

‘Verdomme,’ siste Soul zachtjes terwijl hij aan zijn schouder voelde. Hij was met zijn schouder tegen de grond gekomen en voelde dat het vel, ondanks dat het genezen was, begon te tintelen. Zo te zien was het nog erg gevoelig voor dit soort dingen, maar hij had geen andere keus gehad omdat hij anders een Pidgeotto in zijn gezicht had gekregen en dat was niet bepaald zijn grootste droom. Salamence was ondertussen goed werk aan het maken van de zwerm Pidgey die natuurlijk geen enkele kans maakte tegen de dragon type. Ook Houndoom deed het erg goed tegen de zwerm Pidgeotto door hun af te schrikken met zijn Flamethrower en andere vuuraanvallen die je liever niet tegen je kreeg. Normaal gezien had Soul graag dat Houndoom naar zijn commando luisterde, maar hij had de Houndoom veel discipline bijgebracht en wist dat de Pokémon voor zichzelf, voor hem en voor anderen kon opkomen als hij dat wilde. De zwerm Pidgey was ondertussen weggejaagd en Salamence draaide zich om om Houndoom te helpen, maar plotseling vloog er één groot beest op Salamence af. ‘Protect!’ riep Soul nog net op tijd voordat de Pidgeot genadeloos tegen Salamence wilde vliegen. De Protect weerde de Pidgeot perfect af en vlammen hadden zich al verzameld in Salamance’s bek zonder dat Soul iets hoefde te zeggen. De zwerm Pidgeotto vloog plotseling weg en Soul vroeg zich af wat er aan de hand was, maar hij besloot om Houndoom Salamence te laten helpen. Hij wees naar de Pidgeot en met een kort knikje opende Houndoom zijn bek en liet een gevaarlijke vlam naar de Pidgeot gaan. Soul keek snel over zijn schouder en zag dat Lima bezig was met de Bunnelby te vangen. Ze had veel handigere en sierlijkere bewegingen dan hem wat de tol bewegen betrof en Soul glimlachte goedkeurend waarna hij zijn hoofd weer naar voren draaide. Als hij zijn hoofd iets anders gedraaid had dan had hij pech gehad, want de klauwen van de Pidgeot scheerden langs zijn gezicht en lieten krassen achter op zijn wang. Soul vloekte nogmaals, maar weigerde Lima om bijstand te vragen. ‘Uithalen met jullie Flamethrowers! Laat het pijn doen!’ schreeuwde hij kwaad terwijl hij met zijn hand over zijn wang veegde. Heel zijn hand was bebloed en Soul hoopte dat het geen drama zou worden met zijn wang waarbij hij hechtingen zou moeten krijgen. Soul grijnsde geamuseerd toen de Flamethrowers een verbranding achterlieten bij de bird type, maar zijn grijns verdween toen hij zag waar de Pidgeot zijn klauwen nu op richten. Hij rende en sprong tegen Lima aan en voor een tweede keer sinds ze elkaar hadden ontmoet vielen ze weer op de grond. Zijn gezicht zweefde boven het hare en hij voelde zijn kaken warm worden. ‘Sorry,’ zei hij droog. ‘Er kwam alleen een reusachtige Pidgeot op je afgevlogen. Zo te zien hebben we gezel…’ Een paar takjes kraakten en hij keek omhoog. Recht in de ogen van een kwaad uitziende Diggersby. Kon dit nog erger worden?

Achter haar klonk wat geschreeuw van Soul naar zijn pokémon. Zodra Lima had gezien dat er een groep vliegende pokémon haar kant op kwam gevlogen kneep ze hard in de styler. Bij het verschijnen van een Pidgeot tussen de groep slikte ze een keer zwaar. Dat was zeker een probleem. Voor ze wat kon doen voelde ze plotseling de grond onder haar rug. Toen iets haar raakte had ze haar ogen dicht geknepen en had enkel gevoeld hoe ze op de grond terecht was gekomen. Voorzichtig opende ze een van haar ogen om Soul's hoofd enkele centimeters boven het hare te zien hangen. ‘Sorry,’ kwam er op een wat droge manier van de blonde jongen. Meteen voelde Lima een soort knoop in haar buik ontstaan. Zeker niet gemakkelijk, zo'n herhaling van de vorige keer. Toen had hij haar ook al om geduwd om haar voor iets te beschermen. De vorige keer was het een pokémon aanval, deze keer was het een grote groep pokémon. ‘Er kwam alleen een reusachtige Pidgeot op je afgevlogen. Zo te zien hebben we gezel…’ Midden in zijn zin stopte Soul met praten en keek omhoog. Gekraak klonk er in de boom boven hun. Lima verschoof haar hoofd een stukje opzij om een niet al te vrolijke Diggersby te zien zitten in de boom. Hoe kregen ze het ook voor elkaar om zichzelf steeds in onhandige situaties te brengen. Bij het zien van een beweging in de poten van de pokémon greep Lima intuïtief de bovenarmen van de jongen vast en duwde hem in een soort rol opzij zodat ze over hun zij rolde en zijn boven hem kwam te hangen. Amper een seconde later klonk er een dreun naast hun en stond de Diggersby met beide poten op de grond. Meteen was de Weavile in actie gesprongen en zette Punishment in tegen de konijn pokémon. Zo werd de pokémon meteen een stuk van het tweetal weggeduwd zodat ze voor een seconde of wat buiten gevaar waren. Opgelucht haalde Lima adem tot ze zich weer besefte waar ze zich bevond. Met een ongemakkelijke blik keek ze kort naar de jongen onder haar. Haar donkerblauwe lokken waren over haar schouders al wat naar beneden gevallen. Vrijwel meteen krabbelde ze weer overeind en keek hem met een duidelijk ongemakkelijke glimlach aan. Haar aandacht werd al snel weer getrokken door Cozen die hun kant op werd geslingerd. De Weavile wist op zijn voeten te landen maar schoof wel een eind achteruit waardoor het tweetal nu tussen de twee vechtende pokémon instond.

Ze waren misschien wel voor een tweede keer sinds hun ontmoeting zo intiem op de grond gevallen, maar in elk geval hadden de klauwen van Pidgeot haar nu in elk geval niet geraakt. Houndoom en Salamence deden hun best om de Pidgeot te bevechten én de groep Pidgeotto op afstand te houden terwijl de Diggersby meer en meer tevoorschijn kwam. Soul fronste verbaasd zijnde met zijn wenkbrauwen toen Lima hun in één beweging omdraaiden en hij sloot even verbaasd zijn ogen toen haar lokken langs zijn wang streken. Het was gelukkig niet zijn gewonde wang, want anders hadden Lima’s lokken nu onder het bloed geleken en hij vond blauw met rood sowieso niet echt een prachtige combinatie als het ging om een haarkleur. Hij merkte nu echter dat ze best wel sterk was en bleef van verbazing onder haar liggen. Hij voelde zijn kaken weer warm worden toen zijn blik de hare ontmoette en was zich nu pas bewust van het feit dat zijn hart sneller klopte dan normaal. Het moest de adrenaline zijn, want plotseling ging ze van hem af en ontwaakte hij ook uit een soort van trance. De blonde jongen kwam snel overeind en keek geërgerd toe hoe de Diggersby vocht tegen de Weavile. Het was een duidelijk sterkere versie dan de Bunnelby en zijn niveau zou vast niet veel verschillen van hun Pokémon. Helaas had hij niet meer dan twee Pokémon en zij waren momenteel bezig. Toch vond hij het vrij sneu als Lima alles moest doen en dus liet hij een hoge fluittoon horen. ‘Salamence, probeer hun aanvallen af te weren met Protect en gebruik daarna weer je Flamethrower om ze weg te jagen!’ riep hij. De Pidgeot vloog niet meer zo trots in de lucht als minuten geleden en leek uitgeput te zijn, maar er waren ook zweetdruppeltjes op de voorhoofden van zijn Pokémon verschenen. Toch kwam zijn Houndoom trouw naast hem staan. ‘Foul Play!’ riep Soul. Houndoom vloog vooruit en ook Diggersby zette zich schrap. Soul deed twee stappen vooruit en stak geërgerd zijn arm voor Lima zodat zij niet als eerste geraakt zou worden mocht er een aanval komen. ‘Laten we hém eerst verzwakken. Dan gebruik ik mijn styler en dan hebben we hem alvast uit de weg. Ik hoop dat Salamence ondertussen de rest wat kan weerhouden.’ Met een beetje geluk kon hij die Diggersby vangen voordat Salamence zou bezwijken onder de druk.

Zodra ze weer stonden floot Soul weer luid. ‘Salamence, probeer hun aanvallen af te weren met Protect en gebruik daarna weer je Flamethrower om ze weg te jagen!’ Riep hij richting zijn ene pokémon terwijl de andere naar hem toe kwam. ‘Foul Play!’ Vervolgde de blonde jongen tegen de Houndoom die meteen op de Diggersby afschoot. Cozen sprong braaf opzij en gaf de hondpokémon ruimte om zijn aanval uit te voeren. Lima keek toe hoe de jongen twee stappen naar voren stak en zijn arm voor hij stak. Het was lief dat hij haar wilde beschermen maar gezien wat er de vorige keer was gebeurd was ze er niet helemaal zeker van dat ze het wel fijn vond. ‘Laten we hém eerst verzwakken. Dan gebruik ik mijn styler en dan hebben we hem alvast uit de weg. Ik hoop dat Salamence ondertussen de rest wat kan weerhouden.’ Opperde Soul waarop Lima bevestigend knikte. Dat zou waarschijnlijk het beste plan zijn. "Cozen, Loudpulse." Zei ze haar pokémon op een rustige toon. Ze was al zo lang samen met de Weavile dat combinatie aanvallen eigen namen hadden gekregen, die voor beide begrijpbaar waren en sneller uit te spreken dan beide aanvallen. Lima bewoog haar handen naar haar oren voor Cozen de aanval kon uitvoeren. Loudpulse was een combinatie van Screech en Darkpulse. De Weavile opende dan ook zijn bek om er een verschrikkelijk geluid uit te laten komen. Zodra de Diggersby meer met het pijnlijke geluid aan zijn oren bezig was dan met het gevecht veranderde de gil van de Weavile in een straal van zwarte cirkels. Een echte kans om te reageren had de konijn pokémon niet en werd dan ook door de aanval geraakt.

Soul zag met een tevreden gezicht toe dat de Weavile al wat meer in teamverband kon vechten dan eerst. Op het balkon bij de Tower of Mastery had het er namelijk niet op geleken dat hij Houndoom en Salamence echt een gelegenheid had willen geven om mee te vechten, maar nu leek hij zich ook wel de ernst van de situatie te beseffen en liet hij de dark type doen. Soul kon zelfs zeggen dat Houndoom ook rekening hield met de Pokémon en dat was nog niet echt eerder gebeurd. Normaal gezien hield Houndoom helemaal geen rekening met een Pokémon van een ander team, maar deze keer zag de dark type er op toe dat het goed verliep en dat hij tijdig uit de weg ging. Soul fronste toen hij de aanval van Lima hoorde. Die aanval kende hij niet eens en hij wist ook niet dat hij bestond. Plotseling klonk er een luide schreeuw en Soul legde zijn handen over zijn oren. Hij besefte pas dat het een combinatie was van twee aanvallen toen er zwarte kringen naar de Diggersby gingen. ‘Houndoom gebruik je Flamethrower en laat ze door die cirkels gaan!’ riep Soul. Houndoom knikte, boog zich naar voren en opende zijn bek waarna een vlammenwerper door de cirkels heen ging naar de Diggersby. De Pokémon zuchtte geërgerd en Soul haalde in één snelle beweging zijn styler tevoorschijn. Omdat ze in teamverband werkten zou het veel makkelijker gaan om de Pokémon te vangen en de tol schoot naar buiten toen Soul hem activeerde. Met snelle bewegingen maakte Soul grote cirkels om de Diggersby heen. De Pokémon was duidelijk buiten westen omdat twee Pokémon van een hoog niveau hem aangevallen hadden, maar hij stond nog wel op zijn poten. De Pokémon keek suf naar de tol die om hem heen wentelde en leek een tikkeltje duizelig te worden. Soul merkte dat zijn lichaam steeds meer naar achteren kantelde en zweetdruppeltjes verschenen op zijn voorhoofd terwijl hij de tol met een paar laatste snelle bewegingen de beslissende cirkels liet draaien. De Diggersby viel om met een haast vredige glimlach op zijn gezicht geplakt en Soul draaide zich naar Lima. ‘Oké, probleem één is opge…’ Hij haalde zijn wenkbrauw op en een uiterst geïrriteerde blik verscheen op zijn gezicht. ‘Weet je, laten we ons gewoon verbergen in een paar bosjes en onze Pokémon terugroepen.’ Om zijn voorstel te verklaren wees hij met zijn vinger naar de lucht waar in de verte een zwerm van minstens vijf Pidgeot’s aangevlogen kwam, allemaal even woedend.

Al snel legde Soul zijn handen over zijn oren toen de Weavile begon te schreeuwen. Misschien had ze hem eerst moeten waarschuwen voor ze Cozen het commando gaf. ‘Houndoom gebruik je Flamethrower en laat ze door die cirkels gaan!’ Zette de blonde jongen een aanval er op in. Een straal van vuur kwam uit de bek van de hondpokémon en ging zoals gecommandeerd door de zwarte ringen die van Cozen kwamen. Het zag er best gaaf uit zo'n gecombineerde aanval. Gezien ze altijd alleen de Weavile als pokémon had gehad was een combinatie aanval nieuw voor haar. "We zouden zo met een contest mee kunnen doen," merkte Lima niet heel serieus op. Tijdens contests combineerde mensen ook altijd aanvallen zodat het er mooi uit zou zien. Veel meer dan dat was haar kennis over contests eigenlijk niet. Soul's styler tol schoot op de pokémon af zonder dat Lima hem die tevoorschijn had zien halen. Door de flinke schade die de Diggersby had opgelopen was het vangen vrij snel gedaan. De pokémon viel haast tevreden op zijn rug toen de vangst gelukt was. ‘Oké, probleem één is opge…’ Begon Soul nadat hij zich naar haar had omgedraaid. De wenkbrauwen van de jongen waren opgehaald en een niet al te vrolijke blik verscheen in zijn ogen. Lima fronste kort voor ze omkeek en de reden zag. Konden ze nou helemaal niet met rust gelaten worden door al die wilde pokémon. ‘Weet je, laten we ons gewoon verbergen in een paar bosjes en onze Pokémon terugroepen.’ Opperde de jongen op het moment dat ze om keek. Lima draaide haar hoofd weer naar hem om en knikte bevestigend. Ze liet een korte fluittoon horen waarop Cozen naar haar omkeek. Amper een seconde later werd de pokémon door een rood licht opgeslokt. "Die ziet er groot genoeg uit," zei ze terwijl ze richting een grote struik, die de stam van een boom had omsingeld, begon te lopen. De Bunnelby kwam vrolijk achter haar aan gehupt en leek zich van geen gevaar bewust te zijn.

{Ik ga proberen hier te posten als ik tijd heb want de quest moet toch gedaan worden}

De opmerking over dat ze met een contest mee hadden kunnen doen had Soul even doen laten grinniken. Hij zag zichzelf al helemaal strak in het pak samen met zijn Pokémon voor een groot publiek staan met een neppe glimlach om zijn lippen terwijl hij zijn Pokémon opdroeg om kunstjes uit te voeren. Maar in elk geval was de aanleiding van haar commentaar wel een feit geweest: het had er vrij cool uitgezien. Hoe de donkere ringen omlijnd werden met vuur dat zowel door de ringen ging als zich een weg baande om de ringen heen. Het was zeker een aanval geweest dat waarschijnlijk veel positief commentaar had mogen krijgen wanneer ze het voor een contest hadden gedaan. En misschien moesten ze dat ooit maar eens samen gaan doen. Gewoon voor de lol mee doen aan zo’n contest en hopelijk wat geld verdienen als ze zouden winnen. Maar goed, hij verdiende met deze Quests goed en nu hij gestegen was in rang verwachtte hij dat hij waarschijnlijk beter zou verdienen omdat de Quests ook moeilijker zouden worden voor hem. Dit was echter geen moeilijke Quest geweest wat de Diggersby betrof, maar die groep Pidgey, Pidgeotto en Pidgeot had hij er nu niet bepaald bij gewild. Wat hem deed herinneren dat ze zichzelf nog altijd moesten verstoppen omdat de Pidgeot hun anders zouden zien, als ze dat niet al deden. Soul keek over zijn schouder naar de Diggersby die zijn armen vredig over elkaar heen geslagen had en maar wat op de grond lag. Die zou hij later wel ophalen, eerst zouden ze inderdaad beter naar die struik kunnen gaan. Soul nam een sprintje en stond niet veel later naast Lima waarna hij alvast in de struik ging zitten, nadat hij uiteraard zijn Pokémon ook veilig en wel had teruggekeerd. Hij maakte wat plaats voor Lima en bleef doodstil zitten terwijl hij naar de kreten van gewonde en kwade Pokémon luisterde. ‘Dit is echt weer iets voor ons,’ fluisterde hij naar Lima. ‘Maar even over die contest…’ Hij grinnikte kort. ‘Je weet toch dat je dan chique gekleed moet zijn en dat je rond bekakte mensen hangt, hè?’ Hij grinnikte even en keek naar de Diggersby die met een lui oog naar hun keek. De Pidgeot hadden hun tot nu toe niet in de gaten. Mooi zo.

De gecombineerde aanval van hun twee pokémon was hoe dan ook contest waardig. Contests, het gene waar ze waarschijnlijk het minst voor was weggelegd. De pokémon had ze er dan ook al niet echt voor. Cozen was alles behalve gracieus, hij was eerder wat ruw met zijn bewegingen dan soepel. Ze kon het er wel leuk laten uit zien maar het was niet haar hobby. Cozen zou waarschijnlijk zelfs weigeren om ook maar mee te doen en meer pokémon had ze dan ook niet. Ze was al eerder een coördinator tegen gekomen die er mee stopte en als trainer verder ging. Voor een breeder zou ze het geduld niet hebben. Altijd je pokémon borstelen, speciaal eten maken en dan ook nog op een of andere manier zorgen dat ze baby pokémon kregen. Alle breeders die ze tot zo ver was tegen gekomen waren dan ook rustige en erg vriendelijke mensen geweest, het zat in de mens. Waarschijnlijk was ze dan ook een trainer geworden als ze niet voor ranger gekozen had. Een beetje haar pokémon trainen, net zoals ze nu ook deed, en tegen gyms vechten zag ze zichzelf op zich ook wel doen. Als ze ooit zou stoppen met het ranger zijn zou ze dan ook een trainer worden. Soul had een sprintje getrokken en stond al snel bij haar. Voor haar kroop de jongen de bosjes in, Lima volgde er recht achter aan. Als laatste kwam de Bunnelby de bosjes in gesprongen en kroop meteen bij haar op schoot. ‘Dit is echt weer iets voor ons,’ fluisterde Soul tegen haar. Lima knikte bevestigend, dit was echt een typische situatie waar ze om een of andere manier alleen met hem in terecht kon komen. "Nogal," reageerde ze terwijl ze lichtelijk met haar hoofd schudde. ‘Maar even over die contest…’ vervolgde de blonde jongen waardoor Lima hem met een wat scheef gehouden hoofd aankeek. ‘Je weet toch dat je dan chique gekleed moet zijn en dat je rond bekakte mensen hangt, hè?’ Kwam er grinnikend van Soul. Meteen begon Lima ook te grinniken bij de gedachte. Tegen van die bekakte mensen kon ze dan ook echt niet, de meeste waren zo vreselijk vervelend. Vivienne daar in tegen kwam niet zo bekakt over en gedroeg zich dan ook echt niet vervelend. Natuurlijk werd zij dan ook trainer in plaats van coördinator en was dus technisch ook niet echt iemand om het typische coördinator beeld mee te vergelijken. De chique kleding was voor haar dan nog niet het grootste probleem, ze had echt wel wat dat ze aan zou kunnen naar een contest. Zoiets had ze dan bijvoorbeeld ook aangehad die ene keer dat ze op een blind date was gegaan met valentijn omdat iemand haar daarvoor had opgezet. Het was op zich wel leuk geweest met Echo maar daarna had ze niet bepaald veel meer van de jongen gehoord. Op een of andere manier schoot de gedachte haar hoofd binnen dat Soul dan ook een pak aan zou moeten. Ze kon de blonde jongen wat moeilijk in een pak voorstellen, hij leek er het type niet echt voor. Toch zou het hem waarschijnlijk wel goed staan. Zijn blonde haren zouden tegen het pak afsteken en met zijn postuur zou het hem gewoon goed staan. Lima aaide zachtjes de Bunnelby over de kop zodat de gedachte haar hoofd uit zou gaan en ze zich kon focussen. De groep vogel pokémon leek over gevolgen te zijn en niet meer terug te komen. Voorzichtig stak het donkerblauwharige meisje haar hoofd uit de struiken om met haar eigen ogen te bevestigen dat het daadwerkelijk het geval was. Voorzichtig stapte Lima de struiken uit en checkte de omgeving nog eens, het leek veilig te zijn. "Ik denk dat het veilig is. We kunnen het beste opsplitsen zodat we sneller klaar zijn en weg kunnen uit dit vogel gebied." Zei Lima met een kleine glimlach zodra Soul ook de struiken uit was gekomen. Zo ongeveer wist ze wel waar de grote rotsen stonden in het gebied dus gokte ze er maar op dat de blonde jongen dat ook zo ongeveer zou weten. "Ik ga die kant op, als jij de andere kant op gaat en terug hier komt zodra je klaar bent?" Zei ze terwijl ze de richting waar ze heen zou gaan op wees. Zodra Soul had ingestemd rende ze haar richting op met de Bunnelby achter haar aan. Al snel kwam de eerste rots in zicht, even wierp Lima een blik op de kleine pokémon. Als het goed was zou die het wel aan moeten kunnen. Lima zakte voor de pokémon door haar knieën zodat ze wat meer op de zelfde hoogte kwam. "Kun je deze en nog een paar andere rotsen breken met Double Kick?" Vroeg ze aan de pokémon die haar even moeilijk aan keek. Uiteindelijk leek hij het toch te begrijpen en sprong op haar hoofd om zich vanaf daar weer af te zetten zodat hij boven op de rots terecht kwam. Het meisje deed een paar stappen achteruit zodat ze veilig zou zijn voor stukken rots die eventueel op haar af zouden kunnen komen vliegen. De kleine pokémon zette zijn aanval in op het rotsblok dat onder de poten van de pokémon al snel verbrijzelde. Zodra de Bunnelby klaar was gaf Lima hem een belonende aai over zijn kop voor ze door gingen naar het volgende rotsblok dat zich een stukje verderop bevond. Het tweede rotsblok was een stukje kleiner dan het eerste en lag dus ook sneller aan gruis. Het derde rotsblok, wat tegelijk het laatste aan hun kant was, was ongeveer tussen het eerste en tweede rotsblok in qua grootte. Gelukkig had de Bunnelby een soort techniek er achter gevonden en lag het ook na een aantal Double Kicks aan gruis op de grond. Lima liep, gevolgd door de pokémon, terug naar de plek waar ze met Soul had afgesproken. De jongen stond daar al op haar te wachten met de Diggersby, die was natuurlijk een stuk sterker en had de rotsen sneller aan gruis liggen. Zodra ze hadden bevestigd dat alle rotsen tot gruis waren gedouble kicked liet het tweetal de pokémon weer gaan. Samen liepen de twee pokémon terug het bos in.

[Met toestemming van Freedje afgemaakt]