Op zijn tenen sloop Oliver langzaam de trap af naar beneden zodat zijn moeder hem niet zou horen. Ze was namelijk druk bezig met de was dus als hij zachtjes zou doen kon hij makkelijk weg sluipen. De jongen stapte zonder geluid te maken van de laatste trede af en rende vervolgens zachtjes naar de voordeur om zijn schoenen aan te trekken. Toen hij zijn veters had gestrikt deed hij de deur open en glipte vervolgens naar buiten. Zijn fiets stond al klaar dus dit ging een makkie worden. Oliver grijnsde even breed naar de voordeur voor hij op zijn fiets stapte en vervolgens het tuinpad uit fietste. Mensen die over straat liepen keken de jongen vragend na aangezien veel mensen zijn moeder kende hier in deze stad. Ze kende hierdoor ook Oliver goed die ervan droomde om zijn eigen Pokémon te hebben en op reis te gaan door Kalos. Alleen zijn moeder was hier enorm op tegen omdat ze vond dat Oliver nog te jong was maar de jongen zelf vond dit niet. Hij reed inmiddels Santalune City uit richting de route die naar Lumiose City ging. Het duurde dan ook niet heel lang voor hij de hoofdstad bereikte.
Oliver stalde zijn fiets vlak tegenover het lab van Professor Sycamore en liep vervolgens naar binnen. Aangezien hij geen afspraak had laten maken was het nog maar de vraag of hij zijn Pokémon mee kon krijgen. Zijn moeder wist hier immers niks van dus dit was compleet anders. Daarom had Oliver zelf zijn research gedaan en wist hij inmiddels dat hij moest gaan kiezen tussen Chespin, Fennekin en Froakie. Een lab medewerker kwam naar hem toegelopen met een vriendelijke glimlach rond haar lippen en keek de jongen vriendelijk aan. “Kan ik je ergens mee helpen?” vroeg ze waarop Oliver met zijn hoofd knikte. “Ja, ik wil graag mijn starter ophalen,” sprak hij met een brede glimlach rond zijn lippen waarna de vrouw grinnikte. Met haar vinger wees ze naar een deur waar hij blijkbaar doorheen moest wat Oliver uiteindelijk maar deed. De deuren schoven open waarna hij in een ander vertrek kwam. Verdwaasd keek de jongen om zich heen terwijl de grote tafel midden in de kamer hem opviel.
“Zo dus jij bent Oliver.” De jongen schrok op bij het horen van de stem waarna hij zich direct omdraaide en in de ogen keek van Professor Sycamore. Deze keek hem met een kleine grijns rond zijn lippen aan waarna de jongen even terug grijnsde. Oliver begon lichtjes te trillen van opwinding toen hij daar stond met de Professor tegenover hem. “Ja,ik ben Oliver,” reageerde hij en ging op zijn tenen staan om te kunnen zien of de Pokéballen op de tafel lagen. “Je hebt geluk want je bent een van de eerste,” sprak de man waarna hij de jongen mee loodste en ze naar een soort zithoek gingen. “Oh echt?” vroeg Oliver erachter aan waarbij de Professor instemmend knikte. “Ik neem aan dat je de Starter Pokémon wel wilt ontmoeten?” vroeg de man toen waarop Oliver enthousiast knikte. Grinnikend gooide de Professor een Pokéball op waaruit een klein geel vosje uitkwam. Ze ging zitten en zwaaide even met haar staart ter begroeting. “Dit is Fennekin, zij is een vuur Pokémon.” Oliver stond op waarna hij naar het vosje toeliep en haar aaide over haar kopje. “Hallo Fennekin, ik ben Oliver,” sprak hij vrolijk tegen het wezentje Fennekin maakte een vrolijk geluidje ten teken dat ze het gebaar fijn vond en dat ze de woorden van de jongen had gehoord. Vervolgens pakte de man een andere Pokéball tevoorschijn en gooide deze op. Uit het witte licht verscheen het silhouet van een blauwe kikker met een kraag dat weg van witte bubbels. “..Dit is Froakie, en zij is een water Pokémon.”
Oliver herhaalde het hele ritueel opnieuw toen de Professor ook Chespin tevoorschijn haalde. De groene Pokémon was in tegenstelling tot de andere twee een apart geval die hem vrolijk begroette en zijn bruine pootje uitstak. Het viel Oliver op dat Chespin hem met een scheve grijns aankeek. De twee andere Pokémon snoven luidruchtig wat de groene egel niet erg leuk vond. Hij snauwde iets naar de twee waarop Fennekin dreigend op Chespin afliep en deze omver tackelde. “Ho ho, niet vechten jullie twee,” kwam professor Sycamore tussen beide. Oliver had moeite om zijn lach in te houden vooral toen Chespin terug kwam lopen en zijn aandacht trok door aan zijn broekspijp te trekken. De jongen bukte zich om een tweede keer over zijn hoofdje te gaan om hem gerust te stellen. Echter hoorde de jongen dat de Professor grinnikte waarna hij zich omdraaide. “Ik zie niet vaak dat een Pokémon zijn trainer uitkiest,” grapte hij waarop Oliver even verrast omlaag keek en Chespin met grote oogjes naar hem zag kijken. “Ik mag jou wel,” grijnsde Oliver naar Chespin en raapte het wezentje van de grond. Chespin smeekte hem haast om hem mee te nemen, iets wat de jongen niet kon negeren. “..dus zou je met me mee willen?” vroeg hij vervolgens aan de groene Pokémon die al instemmend knikte op de woorden van de knul, nadat hij zich op zijn schouder had genesteld. Professor Sycamore lachte eventjes waarna de man een vijf paar Pokéballen gaf inclusief de Pokéball van Chespin die hij aan zijn riem klikte. Een Pokédex en kaart werden vervolgens in zijn handen geduwd waarna deze in zijn broekzak werden gestopt. “Ik wens je veel succes op je reis knul,” sprak professor Sycamore tegen hem waarop Oliver knikte en een blik met zijn gloednieuwe Chespin uitwisselde. “Dat gaat ons wel lukken,” grijnsde hij breed waarop Chespin instemmend knikte. Hoewel hij niet precies aan zijn moeder moest gaan uitleggen waarom hij ineens een Pokémon had en de spullen voor het vangen van andere Pokémon.. ach wat zou het uitmaken. Op de een andere manier kreeg hij toch wel straf. Hij was namelijk zonder iets te zeggen weggeslopen dus straf zou hij sowieso gaan krijgen dus dat maakte in principe niet zo heel veel uit. Oliver grijnsde eventjes bij dat vooruit zicht en liep daarom ook een stuk vrolijker het lab uit.
