{ wait, don't tell me - yuuki tsukino }

Ze had zich eindelijk losgerukt van haar moeder en Melvin. Haar broertje begon haar al een tijdje op de zenuwen te werken. Hoewel dat misschien alleen was omdat haar mama minder zorgzaam over hem was. Hij was een jongen, en dan gebeurde er nu eenmaal minder. Als meisje was je veel sneller een doelwit van... Tja, je weet het wel. Maar Meadow had het voor elkaar. En in plaats van één pokémon had ze er twee gekregen. Omdat ze dan veel veiliger was. Twee jonge Eevees, waarvan ze er één Claire en één Raven had gedoopt. Van het geld wat ze had meegekregen had ze er direct nog een gekocht bij een jongen die ze te koop had. Matthew. De drie bruine bolletjes dansten om haar heen en spatten water in haar gezicht. "Oh," Ze giechelde, hoewel ze wel een stukje wegschoof van het water. Het was nog ijskoud. Ze keek toe met glimmende ogen op haar nieuwe vrienden. Matthew jaagde Raven achterna, de witte plukken vacht bijna niet meer zichtbaar door de modder. Toen de vrouwelijke pokemon buiten zijn bereik was keek hij om zich heen. Een stelletje enkels. Daar ging hij zich eens even lekker tegenaan wrijven. Hij voegde daad bij gedachte, en begon zijn modderige borstpluimen aan iemands broek te vegen. Meadow schrok zich een hoedje. "Matthew, stop!" riep ze, terwijl ze erheen holde om de schade op te nemen.