Bugs and Poison don't mix, do they?

Wat was Santalune City toch een vrolijke plek. Flynn mocht het wel, maar wist dat er altijd een donkere kant van steden was. Niet alleen de stad, maar de mensen ook. Hij wist maar al te goed dat veel mensen de schijn van blijdschap voorhielden om te ontsnappen van de waarheid van hun eigen leven. Hij was te voet bij Santalune City gekomen door de Santalune Forest, een rustig bos aan de rand van Santalune City. Het was rustig in de stad. Flynn keek omhoog naar de wolken die dreigend over hen heen vlogen. Er was geen regen voorspeld en hij had het idee dat het ook zo zou blijven. Niet dat het veel uitmaakte, want hij was hier namelijk om de gym uit te dagen. Hij was dus niet echt van plan buiten te blijven voor al te lang.
De gym was volgens hem een Bug-type gym. Zijn team was vooral Poison-type, dus het zou niet echt een probleem moeten worden. Hij stak nu al tevreden met zichzelf een sigaret op. Hij blies rustig uit keek over de straten van de stad heen. Niet veel mensen waren buiten met dit weer, maar toch had Santalune City een soort vreemde blije uitstraling. Veel trainers die nieuw waren in Kalos begonnen hier met hun reis vooral omdat de gym er was. Misschien was dit wel een goede plek om mensen van hun pokemon te bestelen? Flynn schudde afkeurend zijn hoofd toen hij realiseerde dat ze al Lumoise City hadden. Ze konden gewoon wachten tot de trainers hun pokemon sterker maakten en dan hun pokemon stelen als ze daar voor de gym van Lumoise kwamen. Sowieso had hij het idee dat Team Rocket heel sterk was, maar nu dat ze ook nog in Hoenn gingen uitbreiden, ze wel op moesten passen. Ze moesten het hart van de mensen winnen met geld, business, voordelen en uiteraard angst. Toch moesten ze oppassen, mensen konden in grote groepen zeer gevaarlijk worden. Hij zuchtte diep en ging op een fontein, met een blij Roselia standbeeld, zitten. Hij keek naar zijn pokedex en ging weer over de pagina's van zijn pokemon. Hij was nog niet zeker over zijn plan van aanpak. In meeste situaties kon hij van tevoren op onderzoek gaan en zich voorbereiden, maar hij was ook wel goed in improvisatie. Het kon hem eigenlijk toch weinig schelen. Het was niet alsof hij er geld mee kon verdienen. Hij wilde zijn status binnen trainer kringen verhogen allen maar verhogen. Dat had meer dan eens een gesprek met trainers over de gyms, misschien hielp het om zich voor te doen als trainer in plaats van gewoon een random kerel. Hij nam nog een teug van zijn sigaret en keek naar het standbeeld. Hij drukte de sigaret uit tegen de fontein en flickte zijn sigaret het water in. Hij keek naar de half lege straten en besloot dat hij er klaar voor was.
Hij kwam aan bij de gym en ging naar binnen met zijn handen nonchalant in zijn broekzakken. Hij melde zich bij de scheidsrechter en deze liet hem even wachten. Hij snoof een beetje ongeduldig en keek toe hoe de scheidsrechter een kamer verderop in liep. De gym leek op een gigantisch groenhuis met een glazen dak en heel, heel, heel veel planten. Hij zag dat de grond bij de arena bedekt was met gras en vroeg zich af of dit later belangrijk zou zijn. Vast niet. Hij wierp een vuile blik naar het bordje waar op stond dat je hier binnen niet mocht roken. Hij werd plotseling uit zijn gedachten gang getrokken toen een felle flits hem even verblindde. Hij wring grommend en half vloekend in zijn ogen en keek boos voor zich terwijl de donkere stippen uit zijn blikveld verdwenen. Hij zag daar de gymleader, Viola, staan met een brede glimlach en een camera in de hand. Hij keek haar boos aan en vroeg: “Ehm... Was dat nodig?” Viola grijnsde en zei enthousiast: “Een foto maakt een moment eeuwig. Het is belangrijk om foto's te hebben om alles wederom in een helder licht te zien.” Tauros shit... Dacht Flynn, maar bleef kalm. Dit zou zijn tegenstander zijn. Het zou niet handig zijn zich zo uit het hok te laten jagen door haar. Zolang hij kalm bleef kon hij haar een stapje voor blijven. De scheidsrechter wenkte hem te volgen en met zijn handen nog steeds in zijn zakken liep hij met hem mee. De arena van de gym was midden in het groenhuis. Het was een verlaagd plateau met er omheen drie lagen van plateaus voor de tuin met planten er op. Het zag er heel mooi en netjes uit en Flynn keek benieuwd om hem heen. Dus dit was een professionele gym. Hij wist dat hij zijn tegenstander niet mocht onderschatten en dacht na over vecht strategieën terwijl hij plaats nam aan zijn kant van de arena. Viola nam plaats en kondigde aan: “Ik ben Viola de gymleader van deze gym en ik accepteer uw uitdaging.” Zag hij er nu al zo oud uit dat hij aangesproken werd met “u”? Hij knikte en antwoordde: “Ik ben Flynn, zullen we dan maar?” Viola grijnsde en zei teleurgesteld: “Een man van weinig woorden dus... Jammer, ik houd wel van een goed gesprek.” Met een sadistische grijns antwoordde Flynn: “Praten zit alleen maar in de weg tijdens een gevecht.” Ze knikte instemmend en wierp haar pokeball op toen de scheidsrechter het signaal gaf. Uit het felle licht van de pokeball verscheen een blauwe insect pokemon. Flynn haalde nonchalant zijn pokedex erbij en scande de pokemon in. Zijn pokedex las:
“Surskit is a blue insectoid Pokémon. Its body is round and has four long, skinny legs extending from it. It secretes oil from the tips of its feet, which enables it to walk on water as if it were skating. It has a yellow cap with a single antenna that can secrete a thick, sugary syrup or a sweet scent. The syrup is exuded when danger is sensed, while the scent is used to attract prey. Its eyes are dark and circular, and have small semicircular pink markings under them. It is known to inhabit ponds, rivers and similar wetlands where is feeds on microscopic, aquatic organisms.”
Een Bug/Water type pokemon dus. Het leek ook nog eens een niet vliegende pokemon te zijn. Met een grijns wierp hij zijn pokeball op. Uit het felle licht kwam Amaya, zijn Zubat, tevoorschijn en fladderde blij rond. Flynn keek naar de scheidsrechter en wachtte op het signaal. Zodra het signaal gegeven werd begon het gevecht.


Flynn was de eerste die reageerde op het start signaal door te roepen: “Amaya gebruik Confuse Ray!” Een straal geheimzinnige energie omringde Amaya en terwijl ze omhoog vloog. Met een krachtige klap van haar vleugels vloog de energie op haar tegenstander af. Met een zweetdruppel op haar voorhoofd zei Viola: “Vliegen is gemeen. Surskit gebruik Bubble.” De Surskit werd geraakt door de energie en leek eventjes wankel op zijn benen te staan voordat hij een vrij solide bubbel op Amaya af schoot. Amaya werd geraakt, maar ondanks alles was Amaya nog steeds in het voordeel door haar mobiliteit. “Gebruik Bite.” Zei Flynn terwijl hij nadacht over de aanvallen van Amaya. Misschien moest hij maar eens wat langere afstand aanvallen aan Amaya gaan leren. Amaya dook naar beneden met enorme behendigheid in een duikvlucht en schoot op het laatste moment omhoog om zo heel laag over de grond naar haar prooi te vliegen. Viola keek gespannen toe en riep: “Ontwijk en gebruik Water Sport!” De Surskit dook opzij en schoot wild water in het rond waardoor er een plas water over het glas lag, maar Amaya was een Zubat. Een jager. Ze had door dat haar tegenstander opzij sprong en maakte een lus in de lucht. Ze zat nu in de blinde hoek van haar tegenstander en wist zich van boven vast te bijten aan de Surskit. De Surskit keek in paniek om zich heen, maar Amaya zat nu echt goed vast gebeten en ging echt niet los laten doordat haar prooi tekeer ging. Nerveus keek Viola toe hoe haar Surskit probeerde met wilde bewegingen de Zubat van hem af te krijgen en riep: “Haal hem er af met Sweet Scent!” De Surskit bleef even stil staan en plotseling kwam er een aangename en verleidende geur gepaard met een soort roze damp van de Surskit af. In bewondering bleef Amaya even met haar mond open staan wat de Surskit meer dan genoeg tijd gaf om te ontsnappen. De Surskit schoot weg over de kleine laag water met verrassende snelheid. De pokedex had gelijk gehad oven hun snelheid over water, maar ja nu was zijn voordeel weg. Flynn wist wel dat zo snel Amaya hoog de lucht in krijgen het handigste was, maar voordat hij het bevel kon geven riep Viola: “Val nu aan met een Quick Attack aanval!” De Surskit schoot op Amaya af met verschrikkelijke snelheid, maar zoals Flynn verwacht had had zijn eerdere Confuse Ray wel dergelijk effect gehad. De verwarde Surskit schoot uit en miste Amaya compleet. De Surskit viel over zijn eigen voeten en rolde pijnlijk over de vloer. Dit was zijn kans. Met een sadistische glinster in zijn ogen riep Flynn: “Val nu de Surskit aan met Wing Attack!” Zijn Zubat vloog zigzaggend op haar prooi af terwijl haar vleugels licht begonnen te gloeien. De klap was immens en zag er ook zeer pijnlijk uit, vooral aangezien de Surskit in de zij geraakt werd. “Bubble!” Werd er opeens door Viola geroepen. Haar verwarde pokemon wist de aanval in de goede richting af te vuren en Amaya te raken. Misschien moest hij inderdaad wat hoogte winnen. Flynn keek naar Viola en wist dat gym leaders inderdaad sterker waren dan meeste trainers. Hij vernauwde zijn ogen en riep: “Amaya maak wat afstand tussen jullie door hoog te vliegen!” Amaya was een van zijn pokemon, de enige partners in Team Rocket waar hij echt op kon rekenen en volgde zonder twijfel zijn bevel. Amaya klom omhoog en zowel Flynn als Viola volgde haar vlucht toen plotseling de wolken boven hen open braken en een felle zonnestraal boven hen scheen. Net wat Flynn nodig had, meer fel licht in zijn ogen. Maar Flynn had al wat gevechten mee gemaakt en wist wanneer hij ergens gebruik van moest maken. “Snel Amaya verstop je!” Riep Flynn terwijl hij chagrijnig door zijn ogen wreef. Tot zijn geluk had Viola ook weggekeken van de zon, die door het glas van de groenkast alleen maar versterkt werd, en dit gaf Amaya een goede gelegenheid te verdwijnen. Geschrokken keek Viola omhoog en bleef heen en weer kijken. Verbaasd vroeg ze: “Hoe? Waar?” Haar Surskit keek even verbaasd om zich heen. Flynn zelf wist eigenlijk niet helemaal waar ze heen was, maar hij had nu wel het voordeel van een hinderlaag. Hij grijnsde naar Viola en riep: “Nu is je kans Amaya! Val aan met Air Cutter!” Dat was momenteel de enige echt lange afstand aanval in haar repertoire, maar zeer geschikt voor een first strike. Amaya kwam tevoorschijn achter een van de balken voor het sprinkler systeem tegen het plafond en schoot naar voren. Maar voordat ze vaart begon te maken remde ze af en liet de wind over haar vleugels glijden als een volley van snijdende wind richting de verraste Surskit. “Kijk uit!!!” Riep Viola nerveus. Jammer genoeg voor haar waren zowel zij als haar Surskit verrast door de plotselinge aanval en de Surskit werd volop geraakt. De Surskit viel achterover in de plas water en worstelde wild om weer overeind te komen. “Eindig dit met Wing Attack!” Riep Flynn met zijn eigen dosis zelfvertrouwen. Amaya knikte instemmend en vloog naar beneden met gloeiende vleugels in een duikvlucht. Viola keek gespannen toe en riep als antwoord: “Houd die Zubat tegen met Bubble!” Haar Surskit en Amaya zelf hadden redelijk veel schade opgelopen gedurende het gevecht en dit zou inderdaad de beslissende klap kunnen worden. De Surskit ademde diep in en blies weer zo'n grote solide bubbel naar Amaya toe. Flynn keek gespannen toe en riep enthousiast: “Je kunt het!” Hij begon hier nog lol in te krijgen ook. Niet zo veel lol als zakkenrollen, maar wel leuk. Amaya bleef duiken met een luide, nou ja hoge, krijs met haar gloeiende vleugels. De bubbel raakte Amaya en bleef om haar heen hangen. Gespannen keek Flynn toe. Amaya keek nerveus om haar heen maar zette door. De bubbel gaf heel wat weerstand, maar Amaya bleef worstelen. Ze brak er doorheen en was meteen gedesoriënteerd. Een zweetdruppel rolde over Flynn's voorhoofd terwijl hij gespannen bleef toekijken. Zijn Zubat wist zich op het laatste moment te redden en een ruime bocht te maken richting de Surskit. Deze wending in de situatie was het besluitende punt. De Wing Attack was raak en hard. De vleugels van Amaya sneden langs de rug van de Surskit en met een kreet viel deze neer...
De Scheidsrechter inspecteerde de onbewuste Surskit en hief zijn vlag om aan te geven dat deze uitgeschakeld was en niet meer verder kon vechten. Dit eerste gevecht had Flynn gewonnen. Amaya vloog terug naar Flynn en ging op zijn schouder zitten. Hij aaide haar en fluisterde lief: “Goed gedaan Amaya. Je hebt geweldig gevochten.” Hij kon altijd op zijn pokemon rekenen. De scheidsrechter zei: “Surskit is uitgeschakeld en kan niet verder vechten, maak u klaar voor het volgende gevecht.” Flynn aaide Amaya onder haar kin en besloot haar maar nogmaals in te zetten. Hopelijk was de tegenstander weer geen vliegende pokemon. Een Metapod ofzo. Viola keerde haar uitgeschakelde pokemon terug er wierp weer een pokeball op terwijl ze met een brede glimlach zei: “Nu komt het echte gevecht.” Uit het felle licht van haar pokeball kwam een fladderende insect pokemon tevoorschijn. Jammer, dacht Flynn terwijl hij zijn pokedex tevoorschijn haalde. Hij scande de pokemon in en las wat zijn pokedex over de pokemon te zeggen had.
“Vivillon, the Scale Pokémon. Vivillon are skillfully able to find a source of water. It has been said that you'll find a spring if you follow a Vivillon. Vivillon is a butterfly-like Pokémon with wings that come in a large variety of patterns. Vivillon's thorax is an elliptical shape divided into three segments, each with a different shade of gray. Its legs are also elliptical which are black on the lower half and grayish on the upper half. Vivillon has two black, circular hands and no visible arms. It has a round, grayish head with large, black, pixelated eyes and a pair of skinny antenna. It can spread its scales to calm an opponent's fighting spirit. Its wings' pattern is affected by the climate in which it lives. Vivillon is the only known Pokemon capable of learning Powder.”
Zo te zien kon hij nu niet meer het gevlieg van Amaya echt in zijn voordeel gebruiken. Het zou een lastig gevecht gaan worden. Vooral omdat hij er inderdaad achter was gekomen dat de tactische kant van vachten bij de gym leader veel scherper was. De scheidsrechter zwaaide met zijn vlag en het gevecht kon beginnen.


“Val aan met Gust!” Riep Viola zodra het start signaal gegeven was. Haar Vivillon wapperde wilde met haar vleugels en riep een kleine tornado op die op Flynn's Zubat af vloog. Flynn zou, vooral nu dat Amaya al heel wat schade had opgelopen, dit niet zomaar laten gebeuren en riep: “Haal die Gust aanval uit elkaar met Air Cutter.” Amaya liet een scherpe wind over haar vleugels glijden en het schoot in de richting van de kleine tornado die op haar af kwam. De twee sterke windvlagen botsten en de luchtstroom ging alle kanten op. Flynn keek gespannen toe. Hij vond het niet fijn om defensief bezig te zijn, vooral niet in een gevecht. “Amaya gebruik Supersonic!” Riep Flynn al voorzorg. Amaya fladderde een beetje in het rond en krijste in een bijna oorverdovende schelle toon. Viola's Vivillon kon op geen enkele manier van het geluid ontkomen. Mensen konden het niet echt goed horen, maar een pokemon wel. De Vivillon's gezicht trok weg in verwarring en pijn. Mooi nu had hij een sterke opening en een kans. Flynn balde zijn vuisten en riep met een grijns: “Nu Amaya val aan met Bite!” Amaya knikte en dook op haar vijand af, maar Viola had ervaring. Ze wachtte tot het laatste moment en riep plotseling: “Nu! Gebruik Struggle Bug!” Flynn grijnsde, want bug type aanvallen had bijna een effect of een Zubat. Toch ontweek de Vivillon Amaya's aanval door onder haar te duiken en met haar Struggle Bug Amaya tegen het plafond te duwen. Amaya krijste van de pijn. Flynn knarste zijn tanden en riep vervolgens: “Kom los met een Astonish aanval!” Viola schraapte haar keel en zei simpelweg: “Psybeam.” Oh nee... Flynn keek hulpeloos toe hoe Amaya volop geraakt werd door de super effectieve straal psychische kracht. Met een vermoeide kreun stortte Amaya neer. Zoals Flynn al gedacht had was ze inderdaad uitgeschakeld. Viola knikte tevreden en legde uit: “Struggle Bug was inderdaad niet zo effectief, maar je moet ook je situatie in de arena in de gaten houden. Door jou pokemon vast te zetten had ik een goede kans om mijn Psybeam te raken.” Flynn kon haar geen ongelijk geven maar ondertussen zat hij haar grijnzend toe te staren terwijl een barrage aan vloekwoorden door zijn hoofd heen raceten.
Hij keerde Amaya terug en zette de pokeball rustig weg. Hij grijnsde naar Viola en zei: “Nu kan inderdaad het echte werk beginnen.” Hij wierp zijn pokeball op en uit het felle licht kwam Gael, zijn Croagunk en team leider, tevoorschijn. Gael had in hun training al bewezen dat hij sterker was dan de rest, maar hij was af en toe een luie zak maar af en toe vooral in een gevecht kwam zijn woeste kant naar voren. Gael keek met een cynische glimlach naar zijn tegenstander. Hij balde zijn wangen en kwaakte intimiderend naar de Vivillon. Gael sloeg bijna boxend in de lucht en wenkte de Vivillon plagend dichterbij te komen. “Zo te zien heeft hij er zin in.” Zei Flynn met een grijns. Viola knikte met een brede grijns. Zo te zien had zij er ook zin in. De scheidsrechter schraapte zijn keel en wachtte tot hij de aandacht had. Zodra hij dit had gaf hij met zijn vlag het startsignaal.


“Val aan met Poison Sting!” Riep Flynn met een brede grijns. Gael schoot naar voren met een diep paarse gloed om zijn vuist. Croagunks konden gif uit hun handen schieten en daarmee hun vijand zwaar toe takelen. Viola daar in tegen leek niet echt onder de indruk en zei: “Houd hem tegen met Gust.” De Vivillon wachtte tot Gael niet anders kon de klap nemen en riep met een krachte klap van haar vleugels een kleine tornado op. Flynn lachtte en zei: “Dan ken je Gael nog niet.” Gael sprong de aanval in en beet door de pijn heen. Gael was altijd bereid zich te bewijzen en het maakte hem echt niet uit om daarvoor wat klappen op te lopen, vooral als hij daarna zelf klappen uit mocht gaan delen. Viola en haar Vivillon hadden dit aan hun gezichten te zien dit niet verwacht en Gael genoot er van op zijn eigen sadistische manier. Hij rende op de Vivillon af en met een gemene grijns sloeg hij haar in de maag met zijn Poison Sting. De Vivillon viel eventjes buiten adem op de vloer en Flynn kon met zekerheid zeggen dat de pokemon vergiftigd was. “Nu gebruik Swagger!” Riep Flynn met een even sadistische grijns als zijn pokemon. Hij begon hier echt de lol in te zien. Hij was vroeger altijd al een vechtersbaas geweest, maar dat was in de kroeg. Gael porde in de zij van de naar adem smakkende Vivillon en zodra ze opkeek stak hij plagend zijn tong uit. De woede werd de Vivillon te veel en woest stond ze op terwijl Gael wat afstand tussen hen maakte. Viola vroeg bezorgd: “Gaat het een beetje Vivillon?” De Vivillon keek een beetje verward van woede voor zich uit en knikte. “Okey dan maar. Val aan met Struggle Bug!” Zei Viola. Flynn reageerde op haar bevel door te roepen: “Val aan met Fient Attack!” De twee pokemon stormde op elkaar af, maar de Vivillon was zo blind met woede dat ze te ijverig vloog en door de verwarring volop tegen de vuist aan botste. Gael vloerde de Vivillon met een krachtige stoot. Zijn gemeen gegrinnik werd onderbroken door een grijns van Viola. Flynn keek haar een beetje nerveus aan en ze riep: “Nu is je kans Vivillon, gebruik Psybeam!” Niet goed... Helemaal niet goed. Dit kon fout aflopen. Een zweetdruppel rolde over Flynn's voorhoofd terwijl hij toe moest kijken hoe wederom zijn pokemon geraakt werd door die sterke aanval van zo dicht bij. Zijn hoofd ging op volle toeren. Hij kon zich niet eens meer herinneren wanneer hij zo zijn best voor iets had gedaan. Opeens had hij een idee. Misschien was hij net op tijd. Hij keek gespannen naar Gael en riep: “Gebruik Revenge!” Viola's ogen opende verrast, maar ze was te laat. De straal psychische energie die de Vivillon af vuurde trof Gael in zijn schouder. Hij werd door de kracht van de straal mee gesleurd in een pirouette. Hij krijste uit van de pijn en zijn gezicht trok weg in helse pijn. Zijn blik veranderde langzaam van een van pijn tot een van woede. Een duistere aura kwam van hem af. Het voelde bijna als pure bloedlust. Gael schoot naar voren met een woeste blik in zijn ogen. In frustratie keek de Vivillon naar haar trainer die in paniek riep: “Vlieg hoog om van hem weg te komen!” Haar Vivillon schudde haar hoofd en keek boos naar de op haar af stormende Croagunk. Blijkbaar had het uitdagen van de pokemon door Gael wel degelijk effect gehad. Viola daar in tegen riep: “Luister naar me, je moet rennen!” Boos vloog de Vivillon omhoog, maar het was te laat. Gael sprong omhoog terwijl de Vivillon omhoog vloog en greep een been van Vivillon vast. Hij sloeg haar met wrede kracht tegen de grond en terwijl ze van de grond stuiterde sloeg hij haar nogmaals neer. Gael kon heel wreed zijn, maar Flynn ook. Dit was het moment waarop hij verder moest gaan, vooral nu dat hij in het voordeel was. Maar voordat hij iets kon zeggen riep Viola: “Val aan met Sleep Powder.” Flynn schoot omhoog met een verraste: “Huh?” De Vivillon schoot omhoog en liet een spoor aan groen poeder achter. Gael keek verbaasd op en wilde achtervolgen, maar bleef stil staan toen opeens tot hem door drong hoe moe hij was. Hij viel prompt in slaap terwijl hij nog op zijn benen stond. Viola grijnsde naar Flynn en zei: “Lastig hoe het gevecht kan wenden nietwaar?” Flynn knikte en keek naar de Vivillon die hoog boven hen vloog, nu veilig van zijn Croagunk. Hij hield zijn hoofd speels schuin terwijl hij naar de Vivillon keek. Hij grijnsde bijna sadistisch en antwoordde cynisch: “Ja dat zou je wel kunnen zeggen.” Verward keek Viola omhoog naar haar pokemon en zag waar het cynische antwoord van Flynn op duidde. De vergiftiging aan het begin van dit gevecht begon zijn tol te eisen op de Vivillon. Het vliegen leek moeizaam te gaan en ze hoestte moeizaam. Viola keek bezorgd. Nu werd het duidelijk voor zowel Flynn als Viola, er was een klok nu aan het gevecht gebonden. Dat kwam voor Flynn goed uit, maar hij zat nu ook niet echt in de meest positieve positie. Viola moest nu tijd winnen en riep: “Val aan met Gust samen met Poison Powder!” De Vivillon wapperde wild met haar vleugels en liet weer een kleine tornado op Gael af vliegen, maar deze tornado zweefde gif paars poeder dat giftig was. De slapende Croagunk had geen manier om de aanval te ontwijken en werd wild uit zijn slaap gewekt door de impact. Woest uit zijn slaap gerukt keek hij verward om zich heen. Hij keek boos omhoog toen hij zijn tegenstander weer zag. Flynn wist dat Gael koppig was en sterk, maar hij kon zien hoe veel schade hij had opgelopen. Vooral de Psybeam was heel schadelijk geweest. “Eindig dit met Gust samen met Struggle Bug.” Flynn kon dit niet gewoon laten gebeuren. Hij schraapte zijn keel en riep: “Gael gebruik Taunt en Swagger!” Gael grijnsde naar zijn trainer en stak zijn giftige middel vinger naar zijn tegenstander terwijl hij zachtjes uitdagend kwaakte. Boos en verontwaardigd keek de Vivillon naar haar trainer. Viola schudde afkeurend haar hoofd naar haar pokemon om haar tegen te houden. Gael stak zijn tong uit en dat was blijkbaar de laatste druppel. De Vivillon schoot in woeste haat op Gael af. Flynn kreeg een gemene grijns op zijn gezicht toen hij kil zei: “Eindig dit met [b]Feint Attack.” Gael knikte instemmend terwijl zijn tegenstander op hem af dook en hij hief zijn hand omhoog, klaar om toe te slaan. Zowel hij als zijn tegenstander waren zwaar toegetakeld. De twee pokemon naderden sneller en sneller. Flynn keek enthousiast toe met een brede grijns op zijn gezicht. Het maakte hem niet uit hoe dit af zou lopen, hij had lol in dit gevecht en kon niet wachten op de conclusie. Hij liet het over hem heen komen en sloot tevreden zijn ogen. Hij hoorde een doffe klap en opende nieuwsgierig zijn ogen om te zien welke pokemon nog overeind stond.

De Vivillon lag op de grond en Flynn slaakte een opgeluchte zucht. Het zag er naar uit dat het voorbij was. Flynn grijnsde en Gael keek trots naar zijn trainer, maar Viola was niet overtuigd. Vermoeid keek de Vivillon op naar haar trainer. Viola knikte en riep: “Val aan met Psybeam!” Flynn en Gael waren als aan de grond genageld. Flynn keek hulpeloos toe hoe Gael geschrokken zich omdraaide. De Vivillon had zich weer overeind getrokken en om haar heen verscheen een paarse energy. Het concentreerde zich rond haar midden en vormde een pulserende bal psychische energy. Het spatte uiteen in een straal richting Gael. In een moment van blinde paniek riep Fyll: “Ontwijk!!!” Gael liet zich vallen maar werd lelijk geraakt op dezelfde schouder als de vorige keer, zijn rechter. Met een kreun en een doffe klap viel hij op de grond, zijn gezicht vertrokken van de pijn. Dit was niet goed. “Kun je nog staan?” Vroeg Flynn bezorgd. Gael kroop overeind met een woedende blik gericht op zijn tegenstander, maar iets was mis. Zijn rechter arm hing een beetje niets te doen. “Gael gaat het? Je arm doet vreemd.” Vroeg Flynn. Gael grijnsde naar hem en zwaaide nonchalant met zijn linker, nog functionele, arm. Flynn schudde betuttelend zijn hoofd. Gael was zo koppig...
“Val aan met Stun Spore!” Riep Viola opeens. Flynn was te bezig geweest met Gael om rekening te houden met de Vivillon. De Vivillon was omhoog gevlogen en cirkelde boven hen. Een lichte wolk donker geel poeder viel omlaag en kwam op Gael af. Flynn vernauwde zijn ogen en zei: “Ren weg van die wolk.” Maar hij was te laat. Gael maakte aanstalten om weg te komen, maar zijn bewegingen werden steeds houtiger en houtiger tot hij verlamd stil stond. Gael was al zwaar toe getakeld, maar nu was hij ook nog eens een stilstaand doelwit. Viola grijnsde naar Flynn en zei oprecht: “Jou pokemon houd het wel goed uit tegen mijn Vivillon.” Flynn grijnsde naar de gym leader en zei trots: “Ja het is echt een vechtersbaas.” Het was zijn oudste en meest erkende partner. Gael had hem altijd geholpen en nu was het zijn beurt om Gael te helpen... Maar hij wist niet wat hij kon doen? Duistere onzekerheden kropen uit zijn onderbewustzijn. Was hij zo zwak als iedereen altijd zei? Was hij gewoon een losen. Hij sloot zijn ogen en liet alle gedachten in zijn hoofd verdwijnen. Hij moest met een plan komen. De enige lange afstand aanvallen die Gael had om terug te vechten terwijl de Vivillon vloog waren ineffectief. Flynn opende vastberaden zijn ogen en kreeg weer een speelse glimlach op zijn gezicht. Misschien was het het beste om niet na te denken en gewoon op gevoel er tegen aan stormen. “Gebruik Swagger!” Riep Flynn met gebalde vuist. Gael maakte uitdagende gebaren met zijn nog werkende arm , maar Viola zei met een zucht: “Ja... Het zijn inderdaad vechtersbasjes, nietwaar Vivillon?” Haar Vivillon knikte instemmend. “Gebruik Psybeam.” Zei Viola vervolgens. Ergens had ze wel gelijk. Gael en Flynn waren beide even eigenwijs. De straal sloeg in en het was voorbij voor Gael. Bewusteloos lag hij op zijn rug met een brede grijns op zijn smoel. Eigenwijs tot het bittere eind.
Met een teleurgestelde blik keerde hij Gael terug. Hij had goed gevochten en nu zou deze gym leader zien wat er gebeurde als je een Team Rocket lid kwaad maakte. Hij wierp zijn laatste pokeball op. En met een sinistere lach kwam Daren, zijn Gastly, tevoorschijn. De Vivillon zag er redelijk moe en beschadigd uit dus dit was niet echt meer eerlijk, precies zoals hij het leuk vond. Er was niets leukers dan iemand aanvallen die weinig terug kon doen. Toch moest hij rekening houden met de expertise van Viola en haar pokemon. Hij knikte naar de scheidsrechter om aan te geven dat hij klaar was om weer te vechten. Hij zou wraak nemen voor Gael. Het startsein werd gegeven en het definitief laatste gevecht kon beginnen.


“Val aan met Night Shade!” Riep Flynn met een sadistische glimlach op zijn gezicht terwijl Viola kalm zei: “Val aan met Gust.” De ogen van Daren werden pik zwart en een straal die leek op zwarte bliksem vloog voort uit zijn duistere ogen richting de Vivillon. De Vivillon riep wederom een kleine tornado en stuurde deze op Daren af. De Night Shade aanval schoot met enorme vaart door de tornado heen en trof de Vivillon tegen het hoofd. Terwijl deze neer stortte kwam de mini tornado sneller en sneller op Daren af. Het trof hem, maar hij kon wel wat hebben zo aan het begin van een gevecht. Het leek er wel op dat de gas pokemon even zijn vorm moet terug vinden nadar hij door de war was gebracht door de windvlagen. Viola glimlachte en riep: “Kom op Vivillon je laat je tog niet zo snel uit het veld slaan? Val aan met Struggle Bug!” De Vivillon wist zichzelf te redden voordat ze de grond trof en maakte een scherpe bocht terwijl ze laag over de grond richting Daren vloog. Zo te zien had de pokemon nog wat pit over na het gevecht met Gael. Daar zou Flynn wat verandering in gaan brengen. Flynn grijnsde en riep vol met zelfvertrouwen: “Nu ze op je af komt, gebruik Hypnosis!” Daren's ogen gloeiden roze op en een overweldigend gevoel van rust overviel de vliegende Vivillon. Ze voelde steeds zwaarder en zwaarder. Ze kon niet eens meer echt verstaan wat haar trainer naar haar riep. Ze plofte vlak voor Daren neer in een diepe slaap. “Dejavu.” Zei Flynn cynisch voordat hij zijn keel schraapte en riep: “Nu is je kans! Gebruik Lick!” Nieuwsgierig als altijd vloog Daren even om zijn nieuwe slachtoffer heen. Hij keek nieuwsgierig naar het mooie patroon op de vleugels van de Vivillon en gaf uit het niets deze een soppige, maar toch ruwe lik. Niet het meest smakelijke beeld, maar ja. Met een koude rilling over haar rug glijdend schoot de Vivillon wakker, nog steeds een beetje vermoeid maar wat verwachtte je tijdens zo'n gevecht. Geshockeerd keek de Vivillon naar haar trainer met een zekere verontwaardiging om wat de Gastly zonet gedaan had. Ze vloog weg van Daren, die alleen maar kon lachen om wat er gebeurd was. Viola riep: “Laat hem je niet gek maken en val aan met Psybeam!” Flynn was niet van plan dit weer te laten gebeuren en riep: “Val aan met Night Shade!” De Psybeam vormde weer een krachtige straal enrgie, maar de Night Shade ook. De twee stralen botsen tegen elkaar met een enorme kracht. Midden tussen de twee pokemon's aanvallen was een duidelijke grens die door hun krachten heen er weer ging. Flynn moest op de een of andere manier de al verzwakte Vivillon overweldigen met deze aanval. Viola daar in tegen grijnsde tronts naar haar pokemon. Dit was vast niet de eerste keer dat dit haar overkwam. “Gebruik Mean Look!” Riep Flynn met een zeker zelfvertrouwen in zijn ogen. Daren trok een gemene blik die de Vivillon ongemakkelijk maakte, maar dit ene moment van ongemakkelijkheid was juist wat Daren gebruiken kon. Hij overweldigde haar aanval met de zijne en trof haar direct. Ze viel naar beneden, maar Flynn had er genoeg van. Hij balde zijn vuisten en riep naar Daren: “Val aan met Lick!” Hij moest er zeker van zijn. Daren vloog op de Vivillon af terwijl zijn tong uit hing als een Houndoom in een auto. Viola had dit niet verwacht en riep in paniek: “Vivillon sta op!” Maar Daren was al bij d'r en met een vloeiende beweging likte hij haar van top tot teen met zijn ruwe tong. De Vivillon viel achterover. Daren keek nieuwsgierig naar zijn tegenstander en tuurde over haar heen. Was het voorbij?

Het was voorbij... Eindelijk voorbij. Flynn was al bang dat hij het niet zou halen. Hij wist niet zeker of zijn ego daar wel tegen zou kunnen, verslagen worden bij de eerste gym. Hij keerde Daren terug met een oprechte glimlach en zodra de scheidsrechter hem de winnaar verklaarde liep Viola op hem af. Ze reikte hem de badge en zei blij: "Heel erg gefeliciteerd met het behalen van je eerste gym badge in Kalos." Nou zo overdreven hoefde het ook weer niet. Hij nam het maar vriendelijk aan, om niet al te veel problemen te veroorzaken. Het hele beleefd zijn gebeuren was niet zijn sterkste punt.
Zodra hij weg liep en buiten was kocht hij triomfantelijk een nieuw pakje sigaretten. Hij stak er een op en slaakte een opgeluchte zucht.