Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Met haar amber kleurige ogen scande Taiga de omgeving af waar ze zich momenteel in bevond. Er waren veel trainers samen met hun Pokémon te zien die waarschijnlijk net zoals zij net aan hun reis waren begonnen. Verder was er na haar mening niet meer zoveel bijzonders te zien Er stonden voor de rest een paar bankjes, bomen, bloemen en lantaarnpalen om haar heen. Met een zucht ging Taiga op een van de houten bankjes zitten om vervolgens haar papieren kaart uit haar zak te pakken. Lekker ouderwets was ze met kaart, ze leek net een oma. Het probleem was dat ze niet genoeg geld had om een Holo Caster met een digitale kaart te kunnen aanschaffen. Ze was ook zo slim geweest toen ze van huis was vertrokken. Ze had net genoeg geld meegenomen om zich een ticket naar Kalos te kunnen veroorloven. Als ze nou wat slimmer was geweest had ze wat meer geld moeten meenemen voor extra dingen, zoals een Holo Caster bijvoorbeeld. Met haar wijsvinger op de papieren kaart probeerde ze te achterhalen waar ze was aangekomen in Kalos. Urgh dit was dus echt teveel van haar gevraagd. Geërgerd pakte ze de kaart steviger vast in haar handen toen ze niet kon vinden waar ze was. Haar geduld begon op te raken en de neiging om het nu in 100 stukken kapot te scheuren werd steeds groter. Voordat ze de kans kreeg om de enige kaart die ze had te vernielen voelde ze een natte tong over haar hand heen glijden. Gelijk richtte ze haar blik op de Growlithe die haar met een lik had geprobeerd te kalmeren. Wat een lief gek ding was het toch. "Het is al goed Brendon, mompelde ze tegen het dier om hem een lichte aai over zijn pluizige kop te geven. Haar enige dierbare die haar probleempjes begreep was een Growlithe, hoe ironisch. Bijtend op haar onderlip keek ze terug naar de kaart in haar handen waar een flinke scheur in zat. Fijn was dit. Ze had de kaart dus niet in 100 stukken gescheurd, maar wel bijna door de helft.
Member
Fleur Fievez
Punten : 296
Gender : Non-binary ♀♂
Age : 22 years
Type : Breeder
Regions : Hoenn en Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: When you're new. do jan 28, 2016 9:39 pm
i'm a walking travesty
but i'm smiling at everything
Fleur kon het haast niet geloven. Eén van de meest bekende show breeders zou een presentatie gaan houden over hoe je succes kon boeken met breeden en zij had een kaartje weten te bemachtigen. Ze was normaalgesproken niet echt een grote fan van het show gebeuren, maar toen Jumper de eerste prijs had weten te winnen was ze toch wel een beetje enthousiaster er over geworden. Ze had eindelijk iets gevonden waarvan ze geloofde dat ze het kon en wat ze ook nog eens leuk vond. Ze hoopte bij de presentatie iets nieuws te kunnen leren waardoor ze nog beter voor haar Pokémon kon zorgen. Het idee alleen al maakte haar zo vrolijk dat ze haast vergat dat het betekende dat ze zou moeten socialiseren.
Jumper was wat dat laatste betreft compleet het tegenovergestelde van Fleur. Hij was inmiddels niet meer zo jong en speels als eerst, maar hij vond het nog steeds leuk om er op uit te gaan. Hij kende ook absoluut geen angst voor andere Pokémon. Zelfs niet hondachtigen. Soms leek het zelfs alsof hij dacht dat hij er zelf een was. Meestal merkte Fleur hier niet zo veel van, maar haar tocht naar de presentatie bracht haar langs een meisje met een hondachtige Pokémon en dat bleek wat problemen te veroorzaken. De meowth, welke voorheen trouw aan haar zijde liep, week af van het pad om kennis te gaan maken met een Growlithe. Fleur had even nodig om door te hebben dat hij weg was en raakte vervolgens in paniek. Zelfs toen ze hem in haar blikveld kreeg lukte het haar niet meteen om te kalmeren, maar ze rende wel meteen op hem af om hem op te pakken voor hij op het bankje had kunnen springen. Eigenlijk wilde ze ongezien weer weg gaan, maar het viel haar op dat het meisje met een gescheurde kaart in haar handen zat. Ze wachtte net een seconde te lang om weg te glippen. Nu moest ze wel socialiseren. “Uhm… Ik heb nog wel een nieuwe als je er eentje nodig hebt?” stelde ze twijfelachtig voor. Ze probeerde oogcontact te maken, maar merkte al snel dat dat toch niet haar ding was en keek daarom maar gewoon naar de gescheurde kaart.
tag: Taiga Deshi! | notes: Ik heb eindelijk posttijd! Whoo!
