Daar zat ze dan... voor de tv met een vermoeide blik keek ze naar het tv scherm waar allerlei beelden op bewogen, maar het drong niet bepaald door. Haar blik ging even door haar kamer heen, ze was de enige in haar appartement op het moment al had ze wel een kerstboom neer gezet. Zag er gewoon gezellig uit, toch? Na ja ze had de vorige dag nog kerst gehad met d'r ouders en d'r zus en ze had wat cadeautjes gehad. Ze haalde haar hand door haar blonde haren en zuchtte lichtjes terwijl ze haar kop, warme thee van de tafel op pakte. Ze bracht het glas naar haar mond en blies wat zodat de hete thee een beetje af zou koelen voordat ze een slok nam. Er was niks vervelender dan een verbrande tong door hete thee, koffie of welke hete drank dan ook. Ze nam wat slokjes en zette de thee weer terug op de tafel. Ze had een Girafarig van haar zus overgenomen die ze dus niet meer wilde trainen en... Layla was gek op Girafarig, dus die had ze dan ook zonder er over na te denken over genomen. Daarnaast had ze een Eevee ei gekregen van haar ouders voor de kerst dus. En ook daar was ze enorm blij mee eigenlijk, want dan kon ze ook nog een keuze maken in wie ze haar Eevee wilde laten gaan evolueren als ze uit haar ei was gekomen. De blondine keek er in ieder geval al naar uit.
Haar blauwe ogen schoten naar haar pokémon die ook uit hun slaap waren ontwaakt. De Girafarig liep nu ook al gezellig door het huis rond en was ook alweer vriendjes geworden met haar Ponyta. Haar blik ging even naar Cassian en Elias. Cassian lag nog op de grond... sinds hij geëvolueerd was, is hij zo gigantisch dat hij niet meer op schoot kan en ook niet meer overal in het apparatement kan komen. Helaas voor hem dus... maar haar blik bleef op Elias hangen, hem had ze nog steeds zijn Fire Stone niet gegeven. Eigenlijk moest ze dat maar gewoon doen. Het kon geen kwaad en je kon het ook nog als een cadeautje voor kerst zien. Met een glimlach op Layla's gezicht sprong ze op en liep ze naar haar slaapkamer om daar uit haar kast de glimmende, vuursteen te pakken. Toen ze weer in de kamer terug was gekomen, zag ze dat Elias haar al nieuwsgierig aan keek. De rest was nogal afgeleid door elkaar of waren alweer in slaap gevallen. Layla liep naar de Vulpix toe en ging door haar knieën om de Fire Stone naar hem uit te steken. "Kijk eens... een laat kerstcadeautje" sprak ze met een grinnik waarna Elias nieuwsgierig naar de steen keek en enthousiast kefte. De steen begon vervolgens flink te gloeien net zoals Elias zelf. Voor ze het wist, stond er dan ook een volledig geëvolueerde Elias voor haar neus, of te wel een Ninetales. Enthousiast kwam ze overeind en aaide ze de vosachtige over zijn kop. Elias zwaaide enthousiast met zijn staarten.
Echter was dat niet een al te geweldig idee geweest, aangezien hij nu een stuk groter was geworden en ook zijn staarten aardig lang waren, had hij het Eevee ei geraakt met een van zijn staarten. Verschrikt keek hij dan ook op toen hij iets hoorde, dezelfde reactie kwam uit Layla toen ze zag hoe haar Eevee ei van het kussentje, op het tafeltje, naast de kerstboom, af was gerold en dus op de grond was gekomen. Het ei rolde zelfs verder, maar kwam uiteindelijk tot stilstand. Snel was Layla er naartoe gelopen en erbij neer geknield. Fronsend keek ze naar het ei, maar ze zuchtte al snel opgelucht toen ze merkte dat het ei geen barsten had en dus nog heel was. Echter precies op het moment dat Elias, die nu een Ninetales was, erbij kwam kijken, schoot er in het bruine ei een flinke scheur. Verschrikt keek de blondine naar het ei "Nee...." begon ze stamelend, waarna ze het op wilde pakken, maar ze besefte zich vervolgens dat het ei waarschijnlijk helemaal niet was gebarsten door de val... maar het kwam uit! Enthousiast keek ze om naar Elias "Het komt uit!" sprak ze glimlachend waarna ze haar blik snel weer terug op het ei liet vallen. Er kwamen steeds meer barstjes in het ei en uiteindelijk barstte het geheel open. Er stond dan ook een klein, bruin, wollig vosje voor Layla's neus die zich uitschudde en vervolgens met twee kraaloogjes omhoog keek.
De baby Eevee keek naar de blondine en keek even op zij naar de Ninetales en nog wat andere pokémon, waaronder Cassian die waren komen kijken. Het kleine vosje begon flink te kwispelen en liet een enthousiast kefje horen. Layla grinnikte en stak haar hand naar hem uit waarna ze hem over zijn koppie aaide wat hij ook gewoon toe liet. De kleine Eevee vond het alleen maar fijn. De blondine tilde vervolgens de pokémon op en keek even naar hem... bedenkelijk. Hoe ging ze hem noemen?? "Nogah..." sprak ze zacht terwijl ze de Eevee aan bleef kijken met haar blauwe ogen. De kleine Eevee kwispelde en liet weer een enthousiast geluidje horen. Nou dat was dan geregeld!
