New Chansey in a new Year[Open voor elk lid!]

Voor Jeanne’s bestwil had hij een kerstmuts op gezet, wegens de feestdagen die altijd veel té vrolijk was. Ineens dacht iedereen aan andere mensen en moesten ze ineens presentjes aan elkaar geven. Dat zoetsappige gedoe lag hem niet, buiten dan presentjes van zijn eigen familie te ontvangen en met tegenzin het met ze te vieren. Zo kil was hij dan ook weer niet, maar goed, het leuke aan de dagen na kerst was het aansteken van knallend vuurwerk. Voor een dag mocht je zonder enige problemen vuurwerk afsteken en wie wilde dat nou niet? Hij vond het in ieder geval geweldig en had zich gevestigd bij de Prism Tower wat nog beschadigd was door zijn gymgevecht die hij laatst daar had gestreden. In ieder geval zag hij al een flinke groep mensen staan met hetzelfde idee, om dus vuurwerk af te steken. Echte kwaliteitsvuurwerk hadden ze echter niet in hun bezit, voornamelijk duizendknallers. Hij liep echter met een flinke hoeveelheid dozen onder zijn armen en in de handen van Rifle door de menigte en wurmde een plek ergens vooraan. Trots keek hij naar zijn eigen vuurwerk wat een collectie Chinese vuurwerk was en daarvan het beste wat er te krijgen was. Illegaal of niet; het knalde geweldig en zorgde voor een prachtig spektakel. Met zijn blik glijdend naar de klok die vlak bij de Prism Tower hing, zag hij dat er nog maar tien minuten resteerde, voordat het nieuwe jaar van start zou gaan. “Bijna, hé, maat?” sprak hij tegen de Blaziken die met een glimlach erop knikte. Zoveel gebeurd in Kalos sinds het jaar begon, van het behalen van een handjevol gymbadges als het vormen van een geweldige team aan Pokémon, en hij had zich omhoog gewerkt in Team Rocket. En heel touché; hij had vrienden kunnen maken en meer plezier dan ooit kunnen beleven. Zelfs hij moest toegeven dat 2015 wellicht niet zo’n slecht jaar voor hem was geweest.

Hoorde hij nou een hele bekende geestachtige stem? Gelijk draaide hij zich om naar de ander met een geamuseerde grijns op zijn gezicht. Als hij iemand al tijdenlang niet meer gezien had, dan was het wel deze pizzavretende geest wel! Hij werd natuurlijk bij zijn prachtige bijna ‘Ciromaan’ begroet en hij was niet de enige die vrolijk was met zijn aanwezigheid. “Yo, Mamo!” Rifle hield niet bepaald van Flippy of zelfs Ragya, maar nou zag hij toch de mondhoeken van de kip omhoog gaan, maar wat deed hij eigenlijk hier? Zou hij ook genieten van het vuurwerkspektakel wat over tien minuten van start zou gaan of wegens een missie? “Ook hier voor het vuurwerk? En als je iets wilt afsteken, dan mag je gerust wat van mij hebben,” zei Ciro en maakte een gebaar naar de dozen vuurwerk die ze bij zich droegen, “Of… moet je een astronaut spelen?” Dat laatste vervolgde hij op een wat zachtere toon, al was het zeker niet doodstil te noemen en zou misschien een Raticate hun horen.