A rough Eevee

Sora bereikte na een lange wandeling een stadje genaamd; Geosenge Town, het dorp met de mysterieuze stenen. Het was niet alsof hij daarop was afgekomen ofzo hoor.. nee dit keer rende hij met een bezorgde blik gericht op een kleine gele Pokémon die trillend in zijn armen lag, en die hij een paar kilometer verderop in de sneeuw had gevonden. Het was een Pichu die er ook nog eens erg jong uitzag waardoor het cruciaal was dat hij een Pokémon Center vond, de vonkjes kwamen namelijk zwakjes uit zijn roze wangetjes alsof het koorts had. Naast Sora liep Akio die evenals bezorgd naar de Pichu keek maar meer op de weg lette of er al een Pokémon Center in de buurt kwam. “Luuh!” weerklonk de stem van zijn Riolu waardoor Sora vragend opkeek en de Riolu naar een gebouw zag wijzen, dat een rood dak had. De jongen kreeg een opgeluchte blik in zijn ogen waarna hij zijn pas versnelde en de Riolu op de voet volgde, tegelijk rende de twee naar binnen maar halverwege stopte omdat hij iets langs hem af zag rennen. “Eh?” mompelde hij verward maar schudde met zijn hoofd toen hij zich herinnerde dat de Pichu hulp nodig had. Hij snelde naar de balie waar zuster Joy al klaar stond om het gele wezentje van hem over te nemen. Sora hoefde niet eens uit te leggen wat hij hier kwam doen. “Leg hem maar op deze brancard,” sprak de vrouw waar Sora haar gehoorzaamde en het kleine muisje op de metalen plaat legde. “Er worden de laatste paar dagen vaak Pokémon met zware onderkoeling binnen gebracht,” legde de zuster uit. “..dan hebben jullie zeker overvolle kamers?” vroeg Sora tijdens het wandelen naar de behandelkamer waarop de vrouw knikte. “..het valt wel mee nu maar het is erger geweest in snowbelle City,” reageerde de zuster waarna ze de Pichu in een soort folie wikkelde en een slangetje ergens vandaan pakte.

Sora keek toe hoe de vrouw het kleine armpje van de Pichu inwikkelde met wat verband en daar een infuus inprikte. “Heeft ie eigenlijk koorts?” vroeg Sora toen ineens onverwachts waardoor de zuster opkeek en bevestigend knikte. “Ja maar dat komt wel goed als de medicijn zijn werk gaat doen,” sprak de vrouw waarop de jongen een kleine glimlach op zijn gezicht toverde. Er werd een hand op zijn schouder gelegd waarna de vrouw de kamer verliet en Sora een stoel bij schoof aan het bed waar zijn Riolu bij hem op schoot kroop. “Weet je, Akio. We hadden hem geen minuut later moeten vinden,” mompelde Sora tegen zijn Riolu die een troostende hand op zijn arm legde. “Laten we anders maar wat gaan eten,” mompelde hij tegen Akio die knikte en liet zich van zijn schoot glijden waarna Sora op kon staan van zijn stoel. Tijd om wat rond te gaan hangen. Sora liep de kamer uit waarna hij naar de hal liep en een paar kinderen van zijn leeftijd hoorde praten over iets waardoor hij bleef staan. Hij trok snel Akio achter het muurtje terwijl hij alert naar de woorden luisterde. “..denk je dat het monster weer toeslaat vannacht?” sprak een meisje met angstig trillende stem. Sora keek even met een verbaasd hoofd naar de Riolu die het ook had gehoord. Een monster hier in Geosenge Town? Ah dat kon nog eens leuk worden..

“Nou, ik ga niet staan toekijken hoe mijn Pokémon worden toegetakeld,” weerklonk een stem dat afkomstig was van een andere jongen. “..we moeten terugvechten.” Sora beet op zijn onderlip terwijl hij zelfverzekerd naar zijn Riolu keek die niet bang was, hij was ook niet bang maar het was ergens wel spannend. Akio die inmiddels doorhad wat zijn trainer van plan was zette zich af van de muur waarop Sora volgde en zich liet zien aan de kinderen die geschrokken omkeken. “Vertel me eens meer over dat monster,” zei Sora met een vrolijke ondertoon in zijn stem. De kinderen keken verbijsterd naar zowel de jongen als zijn Riolu die naast hem stond. De jongste van het stel duwde een krantenartikel in zijn handen waardoor Sora vrijwel meteen kon zien dat de voorpagina er vol mee stond. Hij las in het artikel echter ook dat het monster voornamelijk trainers en coördinatoren aanvielen met Pokémon waardoor deze gewond raakte. Dat verklaarde dus de angst bij het kleine meisje en de drukte in het Center. “Ben jij een ranger?” vroeg het meisje dat het dichtstbij hem stond waardoor Sora met zijn hoofdschudde. “Nee, ik ben gewoon een trainer maar dit trok gewoon mijn aandacht,” legde hij uit en keek Akio veel betekenend aan, zonder woorden te zeggen dat hij opzoek wilde gaan naar dat zogenaamde monster. “Je gaat het monster toch niet opzoeken he?” vroeg een van de jongens maar Sora grijnsde enkel terwijl hij nog eens goed naar de foto keek. “Wat denk jij, Aki?” vroeg Sora aan de Riolu die een blik wierp op de foto maar hij kon er niet veel over zeggen. “Riuuh,” reageerde het wezentje en krabde achter zijn kopje. “Wij gaan dit mysterie wel even oplossen.”

Sora liep vervolgens van het groepje weg liep  en ging naar het internet hoekje waar hij de stoel naar achter schoof en op ging zitten. Hij keek even naar de foto waardoor hij opmerkte dat het figuurtje redelijk lange oren had. Het kon geen Pikachu zijn want deze hadden geen wollige kraag. “He wacht eens even,” sprak Sora tegen Akio waarna hij op de zoekmachine Eevee intikte, kwamen er een hoop zook resultaten van deze Pokémon. Vervolgens vergelijk hij de foto met het artikel waarna hij erachter kwam dat het monster waarschijnlijk een Eevee moest zijn. Wel, dat ging makkelijker als verwacht.. als dat zo was dan was deze Eevee waarschijnlijk eentje met een hoop kracht in zich, als hij zoveel angst aanjoeg dan moest wel. En liet hem nu het toeval hebben dat hij een trainer was die Pokémon mocht vangen. “We gaan op pad Akio, ik wil dat monster nu weleens in het echt zien,” grijnsde Sora tegen de Riolu die zijn gezichtsuitdrukking weerspiegelde. De jongen wenkte zijn maatje die hem snel op de voet volgde naar buiten waarna Sora even om zich heen keek. “Als het zo is dat de Eevee direct aanvalt wil ik dat je probeert je aura te gebruiken. Het heeft geen schijn kans als hij zichzelf verraad,” grinnikte Sora waarna Akio knikte waardoor hij op zijn hoede de omgeving in de gaten hield. De jongen keek ook alert om zich heen waarna hij richting uitgang van het dorp liep. De route waar het gebeurde was hier niet zover vandaan aangezien hij al direct buiten het dorp stond. Akio liep vlak naast hem. Sora vroeg zich af waarom de Eevee trainers en coördinatoren aanviel met Pokémon aanviel. Een verhaal had namelijk twee kanten dus Sora geloofde dat het wezentje slecht was, waarschijnlijk had het ergens een trauma opgelopen.

Sora en Akio al een kwartier lang te zoeken naar iets vreemds maar tot nu toe was er nog iets aan de hand. De jongen stopte even met lopen om even tegen een rots te leunen waarbij de Riolu hem imiteerde. Het was stil op de route waar normaal veel Pokémon te vinden waren maar het leek alsof het nu was uitgestorven hier. Akio was echter op zijn en keek alert om zich heen maar zag niet veel. Opdat moment schrokken de twee op door een geritsel dat plaatsvond in de nabij gelegen bosjes waarna Sora alert naar de struiken. “Hey! als je werkelijk zo sterk bent laat je dan nu zien dan daag ik je uit tot een gevecht!” riep Sora naar het wezen die zich verschool in het struikgewas terwijl hij zijn hand balde tot een vuist en keek om zich heen. Uiteindelijk kwam het ‘monster’ tevoorschijn, het ging inderdaad om een Eevee. De jongen duwde Akio achter hem zodat het beest de Riolu niet aan kon vallen zonder verrassingen. De Eevee zag er alles behalve schattig uit, ze had haar tanden ontbloot en stond in gevechtspositie duidelijk niet blij dat hij en zijn Riolu hier waren, waarop ze vervolgens zonder een waarschuwing op hem af kwam gestormd. “Akio, hou het tegen met je Force Palm!” riep Sora naar de Riolu die al snel in beweging kwam en zijn rechterpoot liet oplichten. De Eevee brak haar Tackle aanval af waarna ze over ging op Quick Attack, alleen Akio  knalde met zijn vuist al volop tegen het lijfje van de bruine pluizenbol die naar achteren werd gegooid. Ze schudde met haar kopje de klap van zich afschuddend wat er op duidde dat Force Palm aardig wat schade had aangericht. Eevee leek hier niet mee te zitten en begon zand te met haar voorpoten naar Akio te gooien, die al meteen zijn arm tegen zijn ogen legde om deze te beschermen. “Quick Attack!” De Riolu knikte waarna hij zich tegen de grond afzette en behendig uit de vuurlinie sprong om in te beuken op het vosje die van haar stuk werd gebracht en tegen de grond werd gesmeten. “Vee,” gromde ze nijdig naar de Riolu die haar grijnzend aankeek en kwam weer overeind waarna ze zich ook afzette voor een Quick Attack.


Sora kreeg een geniaal idee aangezien zijn Riolu counter kende was het misschien een goed idee om deze aanval eens te proberen. Volgens zijn pokédex moest deze aanval behoorlijk veel kracht hebben. “Aki, vang die Quick Attack op en gebruik daarna je Counter om terug te slaan!” riep Sora waarop de Riolu zelfverzekerd knikte en werd geraakt door de Quick Attack van de Eevee. Ze grijnsde eventjes triomfantelijk naar de jongen maar ze had niet door dat Akio terug sloeg met een eigen Quick Attack door middel van de Counter werd ze van de grond geslingerd en tegen een random rots werd geslingerd. “Luuh,” grijnsde Akio naar Sora die zijn duim opstak maar voor de derde keer kwam de Eevee met veel moeite overeind, ze trilde hevig door de klap van de impact. “Akio we maken het af met een Force Palm!” riep Sora naar zijn partner die knikte en op de Eevee afrende die op sprong en vervolgens een aanval met sterretjes uitvoerde die de Riolu raakt maar Akio rende er gewoon doorheen alsof het niks was. Hij beukte met zijn poot in op de Eevee die de klap tegen haar ribben kreeg en vervolgens met een doffe klap tegen een rots werd aangesmeten. “Oké, Aki gebruik je Force Palm nog een keer om er een eind aan te maken!” Akio knikte waarna hij zonder veel moeite op de Eevee af liep die op probeerde te staan maar de laatste aanval ook tegen haar kop kreeg. Nu lag ze als een ingezakte kaarthuis tegen de rots aan waarop Sora een lege Pokéball tevoorschijn haalde en deze op het bruine wezentje gooide die werd opgeslokt door de rode straal. Akio kwam hijgend naast hem staan waarna de twee intensief naar de wiebelende bal keken op het gras. Zou ze blijven zitten?


Akio used moves:

3x Force palm
2x Quick Attack
1x Counter

Sora telde in zijn hoofd al hoe vaak de Pokéball nog heen en weer ging maar bleef na de tweede al stilletjes liggen, na de bevestigende pling. Hij begon breed te grijnzen naar Akio die hem in zijn armen sprong waarna hij als een gek naar het ronde voorwerp rende en deze van de grond raapte. “We hebben haar!” grijnsde hij vrolijk waarna hij de Riolu met zich meetrok. Zijn allereerste Pokémon ooit gevangen! “Wel, dit moet Yasu horen,” sprak hij op een vrolijke toon tegen zijn Riolu en rende vervolgens met Akio terug richting de stad. Hij was ontzettend uitgelaten door het hele gebeuren omdat dit ook het eerste gevecht was geweest voor Akio. Alleen de Riolu daarentegen scheen uitgeput te zijn en sjokte daarom ook achter de jongen aan. Eenmaal in het dorp liep hij direct naar het Pokémon Center toe. De kinderen die er eerst hadden gezeten waren nu verdwenen maar dat maakte ook niet uit. Niemand hoefde te weten dat hij de Eevee had gevangen en daarbij was dat ook niet van belang. Sora liep het kamertje van de Pichu binnen die nog lag te slapen in zijn bed waar hij het beestje eerder had achtergelaten. “We zijn er weer,” sprak Sora zachtjes tegen het gele wezentje maar deze reageerde niet. De jongen legde een hand op het kopje van de Pichu om te voelen of hij nog koorts had maar dat viel wel mee. Het wezentje had een redelijk koel voorhoofd en leek nu gewoon diep in slaap. Akio kwam erbij staan en keek bezorgd naar het gele wezentje maar Sora had er vertrouwen in en hij mocht mee als de Pichu dat wilde natuurlijk.