Did i get it?

Mikey

Mikey rende haastig met zijn Mudkip het Pokémon Center van Mauville City binnen waar hij vrijwel direct naar de balie liep waar zuster Joy achter stond. De vrouw keek vragend naar de jongen die een paars wezentje in zijn armen hield die daar in lag te slapen. Veel schaafwonden versierde het kleine lijfje van de paarse Pokémon. “Wat is er gebeurt?” vroeg de vrouw direct aan de jongen waarbij hij zijn schouder ophaalde en wanhopig naar haar keek. “Ik weet het niet,” sprak Mikey tegen haar waarbij zijn stem oversloeg en naar zijn Mudkip keek. “Max en ik  vonden hem in de bosjes,” voegde hij er aan toe. De jongen moest moeite doen om rustig de blijven, waarbij de zuster al door had dat de jongen in paniek was en de Pokémon al op een brancard legde. Een Chansey reed het voertuig naar een behandel kamer waar Mikey er al achter aan wilde gaan rennen maar de zuster hield hem tegen en legde haar handen op zijn schouders. “Ga maar even rustig op een stoel zitten, je trilt helemaal knul,” sprak ze tegen hem waarbij ze hem naar een lege stoel loodste. Mikey deed wat er van hem werd gevraagd waarna hij neer plofte op de zitting en naar de vrouw keek. Max sprong naast hem op de stoel terwijl hij met zijn voorpootjes tegen zijn been ging staan en zijn trainer een hand op zijn kopje legde. Vervolgens liep ze naar de deuren waar de Chansey door verdwenen was en bleven Mikey en Max alleen achter. De jongen zuchtte trillend terwijl hij een slok van het water nam die de Chansey kwam brengen en liet zich zakken naar de leuning. “Ik hoop zo dat we niet te laat zijn,” zei Mikey tegen Max die ook een bezorgde uitdrukking op zijn gezicht kreeg. “Mudkip,” reageerde Max waarbij hij zijn blauwe kopje tegen zijn hand duwde maar hield daar al snel mee op. De vin op het blauwe kopje van de Mudkip bewoog zachtjes waardoor de jongen vragend opkeek toen Max zich omdraaide en keek naar een plantenbak, maar er was niks te zien. Wat daar dan ook had gezeten.. het was alweer verdwenen.

Mikey besefte algauw dat het wachten totdat Zuster Joy zich weer liet zien, te lang duurde. Hij maakte zich ontzettend veel zorgen om de Pokémon die daar in de behandel kamer werd behandeld door de zuster. “Wie doet er nou zoiets?” sprak Mikey op boze toon en keek nijdig naar zijn handen die hij had gebald tot vuisten. Max kon het ook niet helemaal begrijpen wat er zonet allemaal gebeurd was, waar ze net vrolijk met opgeheven hoofd door de stad hadden gelopen, was opeens veranderd in iets minder leuks. Die arme Pokémon moest ontzettend veel pijn hebben gehad. Opdat moment hoorde de Mudkip hetzelfde geluid als daarnet.. een zacht getrippel over de vloer. Max wierp zijn zwarte kraaloogjes op de plek waar het vandaan kwam en liep nieuwsgierig erop af. Een blauwe Pokémon net als hijzelf, alleen had het grote ronde oren met een gelige stervorm in diens oor, aan beide kanten. Het lijfje had halverwege een donkere grijze kleur. De blauwe Pokémon probeerde met haar pootjes een blaadje van de plant te tikken maar dat lukte niet helemaal omdat ze zo klein was. “Kip,” grinnikte hij waardoor Mikey omkeek en hem opmerkte. “Wat doe je daar?” vroeg hij met een niet begrijpende blik aan zijn Mudkip. Deze keek echter naar de plant waar het blauwe wezentje nog stond en zich vervolgens liet zien door op het bankje te springen. “Shinx! Shinx!” piepte het wezentje vrolijk waarbij ze haar pootje omhoog stak als een soort begroeting. Mikey grinnikte waarna hij zijn hand naar het beestje uitstak zodat ze kon ruiken eraan. De Shinx aarzelde even maar liep toen voorzichtig naar hem toe waar ze toen haar oogjes sloot en zachtjes met haar neusje over zijn hand snuffelde. Shinx liet een vrolijk geluidje horen toen ze klaar was met snuffelen. “..zo te zien heb je vrienden gemaakt met Shinx,” weerklonk opeens de stem van zuster Joy die haar mondkapje afdeed en haar handschoenen op de balie legde. Mikey draaide zich direct terug naar de vrouw maar deze had echter een glimlach om haar lippen staan. “..u-uh, echt?” stamelde Mikey nerveus terwijl hij de Shinx over haar kopje aaide.

“Ja zeker, volgensmij mag ze je wel, of niet Shinx?” sprak zuster Joy tegen de blauwe Pokémon die een vrolijk geluidje maakte. Dit bracht bij Mikey een glimlach op zijn gezicht waarbij hij even een blik uitwisselde met zijn Mudkip. Max scheen haar ook wel te mogen omdat hij uitdagend naar de Shinx keek die inmiddels op zijn schoot was gaan zitten, het beestje beantwoordde de Mudkip al snel en sprong soepeltjes op de grond. Max deed hetzelfde en stoof op de Shinx af waar hij met haar een spelletje ging spelen. Mikey werd algauw wat serieuzer en stond van het bankje op waar hij de vrouw aankeek die meteen al te beseffen wat de jongen wilde weten. “Je Noibat is in orde, knul. Alleen wat schrammetjes en meer niet,” sprak de zuster. Mikey slaakte een diepe zucht wat kwam omdat hij opgelucht was. “Kan ik naar hem toe?” vroeg Mikey vrij direct waardoor de Mudkip stopte met spelen. “Je kan beter even wachten, hij slaapt nog en heeft zijn rust hard nodig,” sprak de zuster. Mikey knikte langzaam met een droevige uitdrukking op zijn gezicht waarop de Shinx besloot dat de jongen opgevrolijkt moest worden. Ze ging op haar achterpoten staan waardoor de jongen haar van de grond tilde en vrijwel direct een zacht tongetje over zijn wang voelde gaan. “Dankje,” grinnikte hij tegen de Shinx  waardoor zuster Joy op de achtergrond bleef staan met een zachte glimlach rond haar lippen. Het was alsof hij en Shinx elkaar al jaren kende maar eigenlijk was het officieel maar tien minuten ofzo. Het was opdat moment dat de vrouw haar keel schraapte zodat Mikey zich omdraaide met de Shinx in zijn armen die de aandacht zelf ook wel fijn vond. “..zou jij voor haar willen zorgen?” vroeg de vrouw. Mikey die deze vraag totaal niet had verwacht keek verbijsterd naar de zuster die hem zowat smekend aankeek.. Zou Shinx dat ook wel willen?  En daarbij had Mikey nog nooit een Pokémon zélf gevangen.

De jongen zette het wezentje op de bank neer en keek de Shinx aan. Hij wilde weten wat ze zelf vond van het hele plan. Mikey legde een hand op het hoofdje neer van de Shinx en keek haar recht in de ogen aan. Zelf keek ze ook terug. “Shinx, zou je het leuk vinden om met mij en Max mee te gaan?” vroeg hij aan de Pokémon die haar kopje vragend schuin hield. “Shinx,” piepte ze met een schorre stem waarbij ze knikte waardoor Mikey opstond en naar zijn Mudkip keek. Dit werd hun aller eerste gevecht ooit. Hij zuchtte trillend terwijl hij bloednerveus naar zijn starter keek die hem op de voet volgde naar buiten. Eenmaal buiten het Pokémon Center ging de Shinx tegenover Max staan waarop Mikey bevend naar het gevechtsveld staarde. Zijn Mudkip leek echter helemaal niet nerveus te zijn, een pluspunt dus. “Max, begin maar met een Tackle!” riep Mikey naar zijn Mudkip die opkeek en knikte. Terwijl Max regelrecht op de Shinx afrende besefte het blauwe wezentje nu pas dat het gevecht begonnen was, waarna ze zich schrap zette en aan de kant sprong. De Mudkip verwachtte dit niet en viel daarom over zijn korte pootjes waar hij op de grond belandde. “Max!” riep Mikey bezorgd naar de Mudkip  maar hij stond al op, zich niets aantrekkend van het hele voorval. De Shinx had dus ontweken. Eens zien of ze dit ook kon ontwijken. “Water Gun!” riep Mikey vervolgens en de Mudkip liet zijn bek vol lopen met water dat hij met flink wat kracht op de Shinx af spoot. De Pokémon had geen tijd om dit te ontwijken en werd nat gespoten en naar achteren geduwd. “Breek nu de straal af en doe dan je Tackle!” Max knikte waarna hij  de water gun afbrak enmet volle snelheid inbeukte op de Shinx die tegen de grond werd gesmeten. Mikey grijnsde breed naar zijn Mudkip die triomfantelijk naar hem keek. Echter was de Shinx niet van plan om het op te geven en deed net als Max een nieuwe Tackle. “Ontwijk!”  riep hij naar de Mudkip die zich aan de kant liet rollen. Net op tijd gelukkig want dit was meteen een nieuwe kans om een aanval uit te voeren maar besloot ondanks het vertrouwen in zijn partner toch over te schakelen naar zijn Growlithe. “Max!” riep hij naar de Mudkip en deze kwam terug naar hem toegelopen. “Ik ga Kyra inzetten.. kijk goed naar haar bewegingen oke?” sprak hij de Mudkip toe en gooide vervolgens de Pokémon van de Growlithe op het veld. Max keek hem verontwaardigd naar de jongen maar liet het gaan. Het was waar dat hij nog geen ervaring genoeg had. Kyra keek even om maar Mikey die knikte en Tyson ook naast zijn voeten liet verschijnen. De Treecko klom naar zijn schouder toe waar hij mee kon kijken naar het gevecht. “Kyra, doe je ember!” riep Mikey naar de Growlithe die haar bek vol met vuur balletjes afschoot op de Shinx die de plotselinge aanval niet verwachtte en volop werd geraakt. Shinx piepte eventjes van angst en pijn maar Mikey liet Kyra toch nog een keer een Ember uitvoeren. De Shinx zakte in elkaar als een kaartenhuis waarop Mikey niet zeker wist of dit genoeg was om een Pokéball te gooien.. desondanks pakte hij een lege Pokéball en gooide deze met een klein boogje naar de Shinx die werd opgezogen door een rode straal.. zou ze blijven zitten?

----
OOC:
Mudkip moves used:
2x tackle
1x Water Gun

Growlithe moves used:
2x Ember

Mikey

Mikey was echter verbaasd dat de Pokéball weer openklapte en dat Shinx weer tevoorschijn kwam. Ze keek met een triomfantelijke grijns naar de jongen en zijn Growlithe die er niks van begreep. De jongen herinnerde zich dat zijn broer ooit een Shroomish had gevangen die na een aanval in zijn Pokéball bleef zitten nadat hij Kyra had gebruikt. Hij had het met eigenlijk ogen gezien. Het was opdat moment dat zuster Joy naar buiten kwam door de schuifdeuren en naast hem kwam staan. “Waarom bleef ze nou niet zitten?” vroeg Mikey aan haar waarop de vrouw begon te glimlachen. “Dat komt omdat ze niet voldoende verzwakt is,” reageerde ze waarop hij naar de Shinx keek. “..niet genoeg verzwakt?” herhaalde hij niet begrijpend. De zuster knikte waarna hij naar de Shinx keek die netjes op haar beurt wachtte, een kleine schroeiplek versierde haar schouderblad, waar de Ember haar had geraakt. “Heb je dat niet geleerd op de Pokémon trainer school?” zei ze toen waarbij Mikey met zijn hoofd schudde. Ze begon te grinniken waarop de jongen zijn wenkbrauwen even optrok maar besefte algauw waar dit heen ging. “Ik denk zelfs dat je Mudkip het gevecht wel aankan, je had niet hoeven wisselen. Mudkip zijn best taaie wezentjes, en jullie hebben duidelijk nog veel te leren samen,” vervolgde ze, en wees met haar wijsvinger naar Max die beteuterd op de grond was gaan zitten. “..Juist door te vechten leren jullie het snelst,” voegde ze eraan toe. Mikey keek naar zijn Mudkip waarop de twee een blik uitwisselde met elkaar. Het was wel waar dat de jongen Max terug had gehaald omdat hij bang was hem pijn te laten doen maar eigenlijk hoorde het er ook bij. Mikey knielde naast de Mudkip neer die op zijn achterpoten ging en met zijn voorpootjes tegen zijn been leunde. “Het spijt me, Max,” mompelde hij tegen de water Pokémon. “Mudkip, mud,” piepte Max terug terwijl hij zijn kopje tegen zijn hand duwde. Vervolgens stond hij weer op en knipte in zijn vingers waardoor Kyra opkeek en de Treecko op haar rug neerzette zodra ze naar hem toekwam gelopen, de zuster glimlachte en kwam naast hem.

“Ik zal je een tip geven.. als je Mudkip Mud-slap kent dan is dat mooi want Shinx hebben een zwakte tegen grondsoorten,” sprak de vrouw tegen hem waarop Mikey naar zijn Pokémon keek. Deze keek terug en vervolgens richtte hij zich op de Shinx. Wacht was het dan een elektrische soort? Maar dat betekende dat Max alsnog in het nadeel was. De jongen begon te begrijpen dat het vechten tegen verschillende Pokémon best heel erg moeilijk was als je daarover nadacht. Hoewel Max zelfzeker was en de jongen moest gewoon vertrouwen hebben in zijn starter. “Goed Max,” sprak Mikey op een zelfverzekerde toon en de Mudkip draaide zich om. “..Doe je Tackle!” riep de jongen met een klein plannetje in zijn hoofd. Als ze nou dichterbij zouden komen.. kon Max de Mud-slap uitvoeren voor de volle laag. Max zette zich af tegen de grond en liet zich tegen de Shinx aan knallen die even verstijfd was door de plotselinge wissel van situatie. Ze rolde eventjes over de grond maar bleef al snel liggen. “..Max doe je Tackle nog een keer!” riep Mikey maar dit keer verwachtte Shinx de tackle aanval en liet zich snel aan de kant gooien door zich met haar achterpoten een stukje te verplaatsen. Waarop de jongen breed begon te grijnzen toen Max zich snel omdraaide, knikte de jongen een keer naar de Mudkip die zijn bek opensperde en een sterke water straal afvuurde. Shinx kon zich nog niet net op tijd uit de voeten maken waardoor ze door het water werd weggeslingerd, en tegen de grond knalde op haar pijnlijke schouder. Desondanks kwam ze koppig weer overeind en trilde hevig door de klap. Shinx wilde net een tegen aanval uitvoeren door de Mudkip te tackelen maar kromp ineen van de pijn. De Ember van Kyra had dus een verbranding veroorzaakt op haar schouder en de ondergrond bij haar poten waren bijna doorweekt van de hoeveelheid wat die Water Gun had veroorzaakt. Mikey beet schuldig op zijn onderlip maar hij kon haar hierna de Shinx wel aan zuster Joy afleveren.

De jongen keek naar Max die moeite had met zijn ademhaling op peil te krijgen, maar kon nog wel even door vechten. “Max, doe nu je Mud slap!” riep hij waarop de Mudkip knikte en een flinke laag modder met zijn staart oppakte en naar de Shinx gooide die de smurrie vol in haar ogen kreeg en angstig naar achter wankelde, proberen de modder uit haar ogen te krijgen. “Maak het af met je Tackle!” Zonder enkele aarzeling beukte de blauwe Pokémon in op de Shinx die naar achter werd geslingerd, dit was voor Mikey een kans om zijn Pokébal te gooien die de Shinx voor een tweede keer opslokte met de rode straal. De bal viel op de grond en bleef zachtjes op de grond wiebelen, waarbij de jongen en zijn Pokémon doodsbenauwd naar de bewegende Pokéball staarde.. zou het zijn gelukt?


----
OOC:
Mudkip moves used:
3x tackle
1x Water Gun
1x mud slap