Hunters become hunted. +Tawnee

Weer een quest, niet dat de jongen dat nou bepaald erg vond of zo. Hij had al gezien met wie het was, want blijkbaar kon dit enkel worden gedaan met twee personen. Het had een slechtere partner kunnen zijn, dus voor nu was de jongen er nog wel even blij mee dat het de blondine was die voor deze missie zijn partner was. Voor de verandering had hij Agrona uit haar Poké ball gelaten, waar de Charizard nu in de lucht vloog. Maar goed, ze moesten de agenten gaan verjagen, tijd om dat maar eens te gaan doen, zodra de blondine zou aankomen natuurlijk. Want om nou zonder haar te gaan vertrekken was niet bepaald handig, dus hij moest voor nu enkel wachten. De Flame Pokémon hoog in de lucht hield alles scherp in de gaten en liet haarzelf om de stad cirkelen, maar bleef wel dicht genoeg bij haar trainer.

Sigh. Even zuchtte ze waarna ze kalmpjes knipperde. Ugh.... Met rustige passen liep ze door. Wat ze vandaag moesten doen was het wegjagen van agenten ofzo. Geen idee. Een quest. Nathan zou wel zeggen hoe en wat zeker. Geen idee. Zij zou gewoon doen wat er stond. Agenten wegjagen. Als ze niet weg zouden gaan na een gewone waarschuwing zou een Hyper beam van Saiko zeker van toepassing zijn. Of Kido kon ook nog altijd actie ondernemen. Het lag eraan hoe voorzichtig de groenharige wilde zijn. Oh yeah, hij was ook haar partner in deze quest. Het was daarbij ook haar eerste quest, dus ze was maar beter goed... Naja goed, ze was maar beter braaf op het feit dat ze niet alles meteen kapot hielp, iets dat een gewoonte van het blondje was. Toen ze de draak al zag, wandelde ze kalmpjes naar de plek toe. Al snel zag ze Nathan staan en ze keek even half lachend naar hem. Weet je wat het gewoon was. Zij genoot gewoon meer als ze dingen kon kapot maken. Niet meteen mensen of levens... Zoiets als een auto of gebouw kon ook altijd. Naja, niet dat dat erin zou zitten vandaag. Anders kreeg ze vast een slag tegen haar kop van hem... Yeah, geen goed idee.

Dit was al zijn derde quest bedacht de jongen. Hm, kwam een promotie toch wel meer in de buurt dan gedacht zeg, niet slecht. Bij het zien van de blondine die half lachend naar hem keek fronste hij kort, om vervolgens richting de blondine te lopen. Of ze het wel door had gehad wat de quest inhield wist hij niet zeker, maar tijdens het lopen zou hij dat wel gaan uitleggen. "Laten we eerst maar de buurt bekijken, daarna leg ik wel even kort uit wat we moeten doen." het was eigenlijk zo simpel, maar haar nu kennende kon het wel even nodig zijn. Vervolgens begon hij alvast een kant op te lopen, bleef gewoon op de hoofdweg. Maar opletten of er politieagenten te zien zouden zijn, en deze wegjagen. Even duidelijk maken wie er de baas was over deze stad, want dat hadden hin wel nodig blijkbaar.

Er had maar weinig antwoord van de blondine geklonken, waarop de jongen even kort zuchtte, maar daarna wel zijn schouders ophaalde. Hij had niet echt heel veel anders verwacht, dus raar ervan opkijken, dat was zeker iets dat hij niet deed. Hij schudde even in zichzelf zijn hoofd, om daarna gewoon door te lopen, het moest maar nu even gaan gebeuren, dan waren ze ook meteen van die Quest af. Hij gouden ogen bekeken de omgeving, voor het moment wel een beetje opzoek naar van alles, wat wel een beetje inhield; zoeken naar collega's, mensen die de avondklok aan het overtreden waren en natuurlijk agenten, waarom hij hier in de eerste instantie was gekomen. In een redelijk snel tempo liep hij er rond, de blondine moest hem maar gaan bijhouden, en als ze dat niet kon had ze maar even pech. Ja, het mocht wel gemeen klinken maar het was nou eenmaal zo. "We moeten op zoek gaan naar politie, en deze dan verjagen." klonk zijn uitleg simpel, hoe simpeler moest hij het maken? Dit was zelfs nog voor kleine kinderen te begrijpen. Hij hield zijn blik voor even op de lucht, waar Agrona te zien was, ze had ondertussen boven een bepaalde plek gaan vliegen en dat was zeker weten iets dat de jongen was opgevallen, hij wenkte Tawnee kort, om daarna meteen die richting op te lopen, hopelijk maar had de Charizard wat nuttigs, niet dat ze bijvoorbeeld afgeleid zou zijn en weer ergens heel erg anders bezig mee zou zijn, dat was enkel maar te hopen dat dit niet het geval zou zijn. Het enkele jammere voor nu was, was dat de Charizard wel helemaal aan de andere kant van de stad was. Vliegend was dat een steenworp afstand, maar nu ze lopend was dat jammer genoeg niet even zomaar om de hoek. Hij kon vliegen met Charizard, Tawnee ook maar dan was er wel weer een grote kans dat de twee juist agenten zouden gaan mislopen en dat was natuurlijk ook nou niet bepaald de bedoeling nee. Weinig aandacht bestedend aan de blondine liep hij in een gestaag tempo door, Nathan zou niet zoveel moeten haasten, dat wist hij wel ja, maar het was ook best wel weer dat hij hier gewoon snel vanaf wou zijn. Er waren twee figuren verderop verschenen, maar de groenharige jongen betwijfelde het of dit wel de politie was, het zag er in zijn ogen maar op het moment uit dat dit een gewone patrouille was, niet echt iets om nou bepaald veel aandacht aan te gaan besteden. En ja hoor, het was gewoon precies volgens zijn verwachting, een standaard patrouille liep er gewoon rond, terwijl hij de twee zonder een woord passeerde, leken de andere niet zo heel veel aandacht aan hem te besteden, fair enough. Maar goed, de richting op waar Agrona een beetje leek te hangen, wat hem wel was opgevallen, was dat er een beweging inzat, moeilijk te zeggen welke kant het precies op was, maar er zat zeker weten een beweging in. Zijn blik gleed door de lege straten van de hoofdstad, maar er was niet echt iemand verder in zich, kon dit toch nog best wel eens een stuk moeilijker gaan worden dat hij gehoopt zou hebben, leuk, langer er blijven rondzwerven dan de jongen gewoon had gehoopt, niet dat hij er nou veel keuze aan had, de misse moest gewoon voltooid worden en dan kon Nathan weer even het rustig aan doen met quests, hoopte hij wel een beetje in ieder geval. Ineens bij het horen van een luide brul keek hij op, waarna het hem opviel dat zijn Charizard helemaal uit het zicht was verdwenen in de stad, maar er nog een enkele keer haar staart even boven de gebouwen uitrees. Arceus, waar had die haarzelf nou weer ingewerkt zeg, dit kon maar weinig goeds betekenen. Nathan betwijfelde het dat het een gewoon simpele domme grunt was die de Charizard zo kwaad leek te maken, maar dat het dan ook echt politie was. Onwillekeurig ging hij nog sneller, tot het bijna uitkwam tot een soort van rennen, misschien was het wel eens goed dat de jongen dit echt deed, dat er weer even een kleine thril zou komen, die het leven voor heel even iets minder saai zou gaan zijn, al was het inderdaad maar even voor dat ene, kleine moment. Er was nog net geen grimas op zijn gezicht te zien, dat zou hij voor nu maar even niet moeten doen. Hij rende meerdere hoeken om, niet echt heel erg veel meer lettend op de blondine, die toch voor die missie even zijn partner had moeten zijn maar nu, omdat Agrona toch op de een of andere manier zo deed had het hem uiterst nieuwsgierig gemaakt. Hij was er wel ondertussen bijna, al zag hij niet de Charizard, of hetgeen waardoor ze ineens zo was gaan reageren, was het geluid onmiskenbaar te horen. En ja hoor, zodra hij een steegje uitkwam, die hij blijkbaar net gewoon zonder het doorhad in was gaan rennen, goed bezig Nathan helemaal niet letten op je omgeving, maar goed, zodra hij dus het steegje was uitgekomen zag hij daar de enorme draak al, luid brullend richting een stel mensen, welke zelf twee Pokémon hadden uitgezonden. Op sommige momenten kon hij wel goed zijn in situaties snel inschatten, leek het nu om de een of andere reden niet echt bepaald geweldig te lukken, ugh. Dan werd het maar even voor zichzelf een voor een opnoemen. Twee mensen, ze hadden elke een Pokémon welke hij beiden herkende als een Arcanine en een Mightyena. Zomaar even snel de stad door rennen was zeker niet niets, Arceus, zijn adem was hem even half ontsnapt, dat was hem wel even gemerkt. Nu pas, nu hij daar een tijdje had gestaan leken de mensen, die duidelijk toch agenten waren, de twee te hebben opgemerkt. Zo, hun waren ook niet echt bepaald de scherpste mensen zeg. Waarvan je wel wat raar zou gaan opkijken.

Maar goed, ze hadden de agenten gevonden, nu er nog voor zorgen dat ze het hier zouden gaan verlaten en dan was het wel weer een stuk beter. ”Verlaat Lumiose City meteen, of ervaar de consequenties.” dat hij eigenlijk nog hun eerst een waarschuwing gaf, dat was ook iets nieuws zeg, hij zou net gek lijken. Oh wacht, maar dat was Nathan ook wel om maar te zeggen, het was immers niet dat hij nou het meest normale persoon was die bestond, allesbehalve. Wat leuk zeg zo. De agenten keken elkaar even aan, knikten om iets, om daarna met een enkel bevel hun Pokémon te laten aanvallen. Het was toch wel te verwachten geweest, maar dat betekende niet meteen dat het gewoon even vervelend kon zijn dat dit echt gebeurde. ”Acient Power.” het was vooral het plan om de twee Pokémon tegen te houden met die aanval, wat eigenlijk nog wel eens goed leek te lukken. De twee aanvallen die te Pokémon van plan waren om ertegen uit te voeren, waren ook gewoon nutteloos gewest, wat op een manier zielig was. Maar veel medelijden liet hij niet zien, of eigenlijk gewoon echt helemaal niets. Een verraste grom had van beide Pokémon geklonken, maar Nathan lette daar niet eens op, hij hield zijn blik strak op de twee agenten, welke niet zomaar van plan leken te zijn om er vandoor ter gaan, zelf al was het duidelijk dat hun geen tot maar een kleine kans hadden om te winnen. Hij zuchtte lichtjes, en hoe konden ze zo volhoudend zijn, het maakte de quest enkel vervelender om te gaan doen. ”Flamethrower naar die agenten.” klonk hij, nu wat geïrriteerd, stop met zo vervelend zijn alsjeblieft vervelende agenten die toch iedereen maar irritant vond. Jammer genoeg dat hij hen nu niet kon flamberen, dat zou hem een stuk blijer maken dat hun nu enkel gaan wegjagen. Agrona ging vrijwel meteen haar bek opendoe en liet een enorme, loei hete vuurzuil uit haar bek komen richting de agenten, welke nu toch echt wel even uit de weg leken te springen voor het hete vuur. Ah, dus ze konden dus toch wel gaan nadenken he. Het viel nog mee, nog net aan niet liepen ze rond al een kip zonder kop en dus wel even erg dom zijn met wat ze deden. Nog half op de grond liggend, leek de ene de Mightyena een Bite uitvoeren, de trainer van de Arcanine liet diens Pokémon een Extreme Speed uitvoeren, dat de laatste raakte was te verwachten, het was namelijk al uitgevoerd een seconde nadat de aanval was bevolen, hm, moest hij dus goed bij gaan opletten dat dit niet nog een keer zou gaan gebeuren, het kon nog maar eens al te goed gaan voorkomen dat de Pokémon die aanval bleef spammen dan, en dat kon nog wel eens vreselijk vervelend zijn. De Bite had Agrona zonder enige bevel mooi ontweken, het was wel zeker goed dat ze dit soort dingen ook gewoon deed zonder enig bevel, het kon hun namelijk in meer dan genoeg situaties gaan helpen, dit was een van die situaties. Waarschijnlijk dat dit later ook wel erg handig kon gaan worden, hij was daar eigenlijk wel zeker van dat dit het geval was. ”Ga nu.” klonk zijn stem hard en kil, veel anders dan toen hij het hun eerst had.. ‘gevraagd’. Het kon niet echt zo worden genoemd eigenlijk, want veel andere keus hadden hun niet. Ze moesten gewoon de stad uit en hoefden er niet meer terug te komen ook nog, hun hoorden er niet meer, dus gewoon wegblijven. Nog steeds niet, nog steeds vonden de twee politieagenten het nodig dat ze er echt bleven, ugh, het was zo om gewoon gek van te worden, niet eens even een grapje makend. Nee, ze hadden weer hen moeten aanvallen. Het was hem trouwens wel nu nog opgevallen dat ze hem nog niet eens hadden aangevallen, misschien was dat iets voor die zogenaamde gerechtigheid? Hij had niet echt een idee dat zoiets stoms de reden was waarom ze hem zelf nog niet aanvielen, het was immers wel dat Nathan hen zojuist bijna had geflambeerd. Echt waar, als hij aan die kant van ‘gerechtigheid’ stond, maar iemand zou hem half gaan verbranden zou hij echt even schijt hebben aan die gerechtigheid. ”Nog een Flamethrower, zorg dat het raar is nu.” nope, het maakte Nathan echt niet meer uit nu. Als de aanvallen raak zouden zijn, echt wel dat die agenten zouden vluchten, geloof hem maar daarop. Weer ontsnapte er een enorme vuurzuil uit de bek van de Flame Pokémon, welke nu veel beter was gemikt, vooral op de agent die nog op de grond lag, en deze werd en half door geraakt bij diens been. ”Laatste waarschuwing. Vertrek.” het was een waarschuwing geweest ja, want het had net zo goed kunnen gebeuren dat de Flamethrower helemaal raak was en de ander helemaal verbrand was en niet enkel diens been in de fik. De agent die op de grond lag werd overeind geholpen door diens collega, er werd wat geroepen maar daar luisterde de jongen niet eens naar, het kon hem serieus niet minder uitmaken namelijk. Waren de agenten al aan het weg strompelen? Ja, bijna, het leek wat moeilijk te vergaan, voornamelijk omdat hij de been natuurlijk van de een had verschroeid, en niet zo een beetje ook. Het kon altijd nog dat de agenten helemaal niet de stad uit zouden gaan, juist het tegenovergestelde van wat de groenharige hen zojuist wel even heel erg duidelijk had gemaakt. Dat was natuurlijk niet iets dat ze moesten hebben, dus hij gaf een knikje naar de enorme Charizard om daarna te mompelen ”Hou ze in het oog, meteen de eerste uitgang moeten ze it de stad zijn. Val ze aan zo nodig.” meteen vloog de Charizard met een paar sterke vleugelslagen op, vlak over de agenten, de twee scherp in het oog houden. Bij het zien van de enorme Charizard die vlak boven hen bleef leken ze toch iets sneller te lopen, nu toch echt wel even in een snelle pas, dat schoot even wat meer op zo zeg. Gelukkig waren ze in een van de buitenste kant van de stad, dus als het goed was zouden de agenten snel genoeg al uit de stad zijn. Hij zag even een enkele vuurstraal, maar lette er niet meer op, nou, nu was de missie wel zo goed als volbracht right?