Your wish is my command {Allison}

Voor de zoveelste keer stond hij weer eens voor haar deur, omdat mevrouw een commando naar hem geroepen had. Het was altijd een verrassing wat hij achter die deur zou aantreffen. Met Allison wist je het nooit. Een warm welkom. Een schaar naar je hoofd. Zijn baas was nog onvoorspelbaarder dan het weer. Meestal was hij veilig, als ze iets van hem moest hebben, maar van haar tekstberichten was dat in ieder niet af te lezen. Met een zucht die duidelijk maakte dat hij hier niet veel zin in had, legde Raven een hand op de deurklink en duwde hij het metaal naar beneden. Hij stapte op zijn hoede naar binnen, maar toen de sfeer in haar kantoor niet als een donderwolk aanvoelde, wist hij dat er voorlopig niets naar zijn hoofd werd gegooid. De grunt sloot de deur en liet zijn zielloze ogen toen van onder zijn hoed naar haar toe glijden. "Allison," groette hij kort, zonder een verdere beweging te maken. "Je wilde me hier hebben." Zijn opmerkingen naar haar waren altijd kort en toonloos. Er was ten slotte niets wat hij van haar moest hebben, en zelf diende hij enkel als een slaaf die haar bevelen opvolgde. Het was niks anders dan hij zijn hele leven al gewend was. Alleen dit keer had hij iets te verliezen, en dat had meer effect dan zijn vader ooit bij hem had kunnen opwekken.