On to the next stage.

Het leek in het begin al een dom idee te zijn en nu hij hier zat al helemaal. Het was dus als volgt gegaan: Star en Poseidon waren heel druk met elkaar aan het spelen. Ze hadden voor niemand anders oog dan voor elkaar en hadden vooral veel lawaai gemaakt. De Pokémon die in de buurt waren, waren daar wakker van geworden en waren niet al te geamuseerd. In het speciaal een nest boze Beedrill’s niet omdat hun baby, een kleine Weedle, in de boom was gekropen van angst. Samen met Scyth had hij de Pokémon gelukkig kunnen bedaren – wat vooral door het feit kwam dat Scyth van een hoger niveau was én dat ze ook een bug type was – en ze waren overeengekomen dat Athan de Weedle terug zou halen. Athan had dus helemaal naar boven moeten klimmen – want Cross zweefde wel boven de grond, maar zou hem onmogelijk kunnen dragen – en zat hier momenteel te zoeken naar een Weedle die hij niet kon vinden. Ondertussen hield Scyth de groep wilde Beedrill in bedwang door haar messcherpe bladen uitdagend omhoog te steken als ook maar één van hun naar Athan wilde gaan. Athan vroeg zich echt af waarom het hem altijd overkwam dat hij in dit soort situatie verzeild geraakte. Cross zweefde vrolijk naast hem en was ook aan het zoeken naar de Weedle. Opeens maakte het een geluid – want zijn Pokédex kon schijnbaar niet benadrukken of het een mannetje of een vrouwtje was – en deed het een hoofdknik naar een bepaald punt in de boom. Athan zuchtte opgelucht toen hij merkte dat de tak waar de Weedle zich bevond niet zo ver van de tak waar hij nu op zat was. En dus begon hij al kruipend aan de test om de Weedle terug te krijgen. De Weedle leek in paniek te schieten toen hij Athan in het oog kreeg en kroop steeds verder weg. Athan was zo intensief bezig met het achtervolgen van de Weedle dat hij niet in de gaten had dat de tak onder hem ging breken. Het was Cross die hem waarschuwde, maar tegen die tijd was hij al te laat. De tak kraakte, Athan gleed weg en Cross zweefde snel onder Athan om de trainer te ondersteunen. De Beldum zette alle kracht om Athan weer op de tak te krijgen, maar het lukte niet echt. Athan deed zelf ook zijn best om op de tak te blijven, maar het lukte niet. Hij hoopte dat Cross hem zou kunnen helpen. Cross moest ondertussen steeds meer kracht gebruiken om hem op de tak te krijgen en er verschenen zweetdruppeltjes op het voorhoofd van de Pokémon. Athan gleed nog een stukje door en merkte dat de tak dadelijk volledig ging afbreken. Dat was het moment waarop Cross een harde kreet liet varen en vervolgens begon te gloeien. Wit licht straalde van hem af en Athan voelde dat de Pokémon van vorm veranderde. De Pokémon was aan het evolueren. Op een raar moment, dat zeker, maar hé, een evolutie was een evolutie! Athan haalde opgelucht adem toen Cross, welke in een Metang was geëvolueerd, hem uiteindelijk toch op de tak kreeg. Dat was op het nippertje, zeg!