Keeping Low

Ze moest echt eens leren dat haar pokémon zulke appelkoeken waren dat ze elkaar niet uit konden staan. Ze was heel vrolijk begonnen met Fenrir uit zijn bal te halen voor training. Aldrei liep altijd los dus daar keek ze niet van op. Jammer genoeg leek de Houndoom niet in de stemming te zijn voor een normaal potje trainen. Want zodra hij eruit was vloog hij op Aldrei af. Het was immers zo dat hij altijd leider was geweest van een groepje Houndour. En die positie wou hij terug in dit team. Echter stond de Ninetales hem zo in de weg dat hij wou bewijzen dat hij sterker was en zo meteen leider worden. Aldrei liep dus ook niet zomaar over zich heen lopen. En daar stond Ragya dus midden in een vuur gevecht. Alsof het nog niet allemaal warm genoeg was. Ze was echter pas bezorgd toen beiden pokémon een krachtige aanval losliet en en elkaar naar achteren worpen. Zelf had ze her geluk gehad dat Aldrei op haar had gelet en haar aanval van haar weg te duwen. Verbaast kwam ze dus omhoog, klaar om een flinke curcus gedragstherapie aan haar beesten te geven toen ze door kreeg dat Fenrir weg geworpen was en loom overeind kwam en Aldrei nergens te bekennen. "Aldrei? Riep ze maar. Kom aan bal agressie, waar ben je?

{ Je mag kiezen, of ze Rag horen of Aldrei zien, of gewoon gaan kijken naar waar het vuur vandaan kwam. XD Opties~

Dan niet. Ze was haar vos dus kwijt. Had je hier geen gevonden voorwerpen en pokémon doos waar ze naar toe kon? Nee? Dan maar zoeken. Boos keek ze opzij naar Fenrir, die koeltjes terug keek en de ernst niet in de situatie niet zag. Ze had genoeg fire types en zo sterk waren Ninetales niet eens. Maar daar was de roodharige het niet mee eens. "Stop eens met dat nutteloos gestaan en helpt maar gewoon met zoeken" brieste ze richting de Houndoom, die enkel droog terug keek en toen in een drafje verdween. Zuchtend begon ze ook maar.
Aldrei was ondertussen geland en kwam rustig overeind. De landing was niet zonder schade geweest maar het duurde niet lang voor ze haar gebruikelijke kille blik weer had. Waar was die uit de kluiten gewassen schoothond? Ze zou hem wel eens een kopje kleiner maken. Maar toen ze eenmaal rond keek zag ze alleen een vreemde pokémon voor haar. Toen deze haar aan wou vallen gromde ze dreigend en liet haar ogen oplichten. Kijken wat de kikker vond van een Solar Beam. Maar al snel kwam ook een trainer, die ze recht aankeek met een veelzeggende blik. Jou kikker? Ja? Ook nog wat te doen? Nee? Help dan met zoeken en sta daar niet te staren als een schaap.

Aldrei keek rustig naar de situatie voor haar. Ja hoor, ze had alle tijd. Haar trainer was op een random plaats met een hond die ze niet vertrouwde en mevrouw wou niet luisteren. Haar oor draaide dus ook even naar achteren terwijl ze omhoog keek naar de vreemde. Ze zwiepte met enkele van haar staarten. Bij de vraag keek ze sceptisch terug. Want ja, zij mocht dan wel mens verstaan, mensen verstonden niet Ninetales. Vandaar dat ze even gromde en een gebaar van schouders ophalen uitte. Geen idee en ze wou hulp. De strenge blik had helemaal geen effect en zorgde er enkel voor dat ze even duidelijk en fel terug keek. Aldrei was op zichzelf al een apart typje en deelde dezelfde hekel aan de mindere zijn als haar eigen trainer. Resoluut bleef ze dus staan en kijken. Hopend dat de boodschap nog doorkwam voordat ze alleen op pad moest gaan.