A day at harbor

Het begon al langzaam ochtend te worden in Slateport City, waar nog veel mensen lagen te slapen omdat het uitgaan waarschijnlijk te laat was geworden, voor veel jonge mensen. Tsja als er een kermis was die er tot twaalf uur uur open was en er in de stad veel strandclubs waren, betekende dit vaak dat je rond vier uur in je bed lag. Uitgaan was dan ook niet echt weggelegd voor een jongen die al vroeg op wilde staan. Hij was notabene dertien jaar oud en daarbij hield Sam niet echt van het uitgaan ‘s avonds , dat veels te laat zou worden. Dat was ook de rede dat hij vroeg in bed lag gister nadat hij en zijn Pikachu waren aangekomen. Sam was al aangekleed en wel om vroeg te vertrekken vanuit het Pokémon Center om de stad nog even te verkennen voor hij met Celia door zou gaan naar de volgende stad. De Pikachu at net haar laatste brokje voer op voor Sam zijn spullen pakte en zich naar zijn partner draaide, om haar te roepen. “Pikapi,” piepte Celia vrolijk waarna ze via het bed tegen zijn rug opsprong. “Goed dan kunnen we eindelijk gaan,” grijnsde Sam naar zijn Pikachu, die hem voor een moment breed grijnzend aankeek. De jongen opende grinnikend de deur die hij achter zich sloot en vervolgens naar de hal toeliep, om naar buiten te gaan. Het was nog redelijk stil in het Pokémon Center iets dat de jongen al had verwacht en naar de schuifdeur toe liep met een vrolijke grijns op zijn gezicht. Deze gingen al open voordat Sam een stap deed naar buiten waarna hij er door naar buiten liep.

Toen Sam en Celia eenmaal buiten waren bleek het gewoon net zo rustig te zijn als binnen. Hoewel het dagelijks leven langzaam van start ging en er al veel winkeliers bezig waren hun verkoopwaar uit te stallen. Voor Sam was het al meteen duidelijk dat dit net zo een havenstad was als Vermillion City in Kanto want er hing vooral een zeelucht. Even verderop was een soort markt dat allerlei dingen verkocht zoals souvenirs en verse vis. Het was opdat moment dat hij voelde dat Celia bewoog op zijn schouder en hij de Pikachu aan probeerde te kijken, die opgetogen naar iets wees. “Wat is er Celia?” vroeg Sam aan het gele wezentje die op zijn schouder aan het springen was. De jongen volgde het kleine vingertje van de Pikachu die naar een gigantische vuurtoren wees. “Oh.. wauw!” riep hij uit maar hoorde toen een geluid komen uit een omgevallen prullenbak waar ze vlakbij stonden. Sam bukte om het metalen voorwerp aan de kant te duwen en zag daar een Eevee liggen die er smerig uit zag, en hij zat vast met zijn pootje. Het bruine beestje dook angstig ineen toen hij de jongen en de Pikachu opmerkte die hem probeerde los te krijgen. “Ach jochie, ik haal je hieruit,” sprak Sam met een bezorgde uitdrukking op zijn gezicht en haalde Eevee zonder moeite onder de bak vandaag. Celia sprong naast hem op de grond en keek even verdwaasd naar de bruine pluizebol die trilde van angst.

Het beestje zag er zwaar verwaarloosd uit. Je kon zijn ribben tellen en zijn vacht zag er smerig uit. Sam beet op zijn onderlip om niet in woede uit te barsten want als hij ergens een hekel aan heeft was het wel verwaarlozing van Pokémon. Daarbij zag de kleine Eevee er nog heel jong uit wat hem eigenlijk nog meer boos maakte. “Pika..”mompelde Celia wat droevig waarbij ze haar oortjes liet zakken. De Eevee keek de jongen dankbaar maar Sam zag ook meteen dat hij honger moest hebben, misschien had dit beestje dagen niet gegeten. De jongen zette de Eevee naast zijn voeten neer waarop hij naar wat voer zocht voor het bruine beestje. Hij vond het doosje met bessen die hij opende en er een oranbes uitpakte en deze doormidden brak. Sam bood het bruine beestje een helft die het gretig van zijn handpalm pakte, en het langzaam opat. Meteen zag hij dat de Eevee wat meer energie leek te krijgen en sprong vrolijk om hem en Celia heen. Sam grinnikte waarop hij het beestje aaide en ook wat vuiligheid van zijn vacht klopte zodat hij er weer wat schoner uitzag. Vervolgens keek hij naar Celia die nieuwsgierig bij de Eevee was gaan staan en even naar haar trainer keek, alsof ze wilde zeggen of hij met hen mee mocht. Natuurlijk mocht de kleine pluizenbol mee. Sam was van plan om naar het strand te gaan dus de Eevee kon wel mee met hen. “Wil je anders met ons mee naar het strand?” vroeg Sam aan de Eevee die even leek na te denken en toen wel instemde met het plan om mee te gaan. Had hij dan nu een nieuwe Pokémon?
De jongen liep met zijn Pikachu en Eevee de boulevard af dat naar het strand leidde en keek even om zich heen. Het was qua temperatuur erg warm dus veel mensen besloten ook hun dag door te brengen op het strand. Sam had inmiddels zijn zwembroek aan getrokken en liep op zijn slippers naar een plek toe waar nog niemand zat, gevolgd door Nero en Celia. Hij had de Eevee maar een naam gegeven omdat hij er vanuit ging dat het bruine wezentje met hem meewilde. Nou ja in ieder geval, Sam plofte op de stoel neer nadat hij zijn handdoek erop had gelegd en keek naar het golvende water. Het zag er best helder uit en eigenlijk wilde hij wel heel graag het water in maar in plaats daarvan pakte Sam het ei dat in zijn tas zat en keek naar de patronen. Wat zou er eigenlijk in zitten? Celia en Nero waren met elkaar aan het spelen voordat Sam een doekje pakte en de schil begon op te poetsen. De jongen probeerde zich te herinneren wat de patronen nou in hielden maar kon eigenlijk niet veel bedenken dat Pokémon gezond moest zijn en dat het hem eigenlijk niet veel uitmaakte of er nou een Caterpie in zat of een Tauros, als het maar gezond was. “Ik hoop dat als je straks eenmaal uit bent gekomen wij het goed met elkaar kunnen vinden,” sprak Sam tegen het ei die hij zachtjes aaide in de hoop dat het beestje in het hem zou horen. Nero en Celia staakte hun spel en keken even naar hun trainer, ook zij hoopte dat de baby in het ei hen ook zou mogen.

Sam die zijn ogen nog op het ei had gericht had eerst niet door dat zijn Pikachu en Eevee erbij waren komen staan. Dit bracht bij de jongen een glimlach teweeg omdat hij niet had verwacht dat de twee erbij waren gekomen. Nero scheen het niet helemaal te begrijpen wat de bedoeling was van het ei dat de jongen in zijn handen hield, maar ja iedereen moest het leren op den duur. De Eevee zette voorzichtig zijn voorpootjes tegen zijn knie waarop de jongen hem omhoog hielp met een hand. Het beestje zat nu naast hem zodat hij beter kon kijken naar het ei wat Sam best wel schattig vond om te zien. De jongen wilde net zijn mond open doen om wat te zeggen toen zijn Pikachu haar oortjes spitste en haar blik op iets anders richtte. Het waren twee Pokémon.. Pokémon die hij niet kende of nog nooit in het echt had gezien. Sam krabde even achter zijn hoofd voor hij uit zijn tas een rood apparaatje tevoorschijn haalde. En richtte het op de wezelachtige Pokémon:

Quilava, de evolutie van Cyndaquil, is een vulkaan Pokémon. Wees voorzichtig als hij zijn rug naar je toekeert. Het is een waarschuwing voor een aanval met het vuur op zijn rug. Zijn eigen vacht is vuurbestendig. sprak het apparaatje waarna hij zijn Pokédex op de ander richtte.
Luxio een geëvolueerde Shinx, zijn klauwen lossen elektriciteit met voldoende stroomsterkte dat de tegenstander doet flauwvallen, wanneer hij deze raakt. Luxio leven in het wild in kleine groepen, sprak het apparaatje wederom.

Sam fronste verward zijn wenkbrauwen toen hij deze informatie binnen had gekregen en vroeg zich meteen af wat een Shinx was. Het deed er verder ook niet toe dat kwam later wel. Celia kreeg opeens een vrolijke uitdrukking in haar ogen en liep vrolijk op de twee Pokémon af. Ze gooide vrolijk haar pootje de lucht in. “Pika!” begroette ze de twee enthousiast waarna ze even haar blik op haar teamgenootjes richtte. Noah en Nero. Noah was niet meer uit zijn Pokéball geweest sinds de jongen hem had ontvangen en Nero was waarschijnlijk wat te jong. De Buizel was niet echt opgevallen tussen al het zand en doordat hij al die tijd onder de stoel had gelegen.. had niemand hem kunnen zien. Daarbij was het een oude brombeer die niet van spelen hield. Celia tikte met een speelse blik de Quilava aan waarna ze een stukje wegrende.. in een poging om tikkertje te spelen.

Sam stopte het ei terug in zijn koker waarna hij even naar de Pokémon keek of hij iemand zag, die de trainer of trainster was van de Quilava of Luxio. De zwartharige jongen merkte wel iemand met roze haar op maar of zij de trainster was dat wist hij niet zeker. Hij nam aan van wel omdat er verder niet echt iemand met Pokémon was en zij toch wel een aantal Pokémon bij zich leek te hebben. Hij stond op waarna hij haar aandacht probeerde te trekken. “Je Pokémon zijn hier hoor!”