Johanna Argent

Full name: Johanna Argent
First name: Johanna
Middle name: n/a
Last name: Argent (=Zilver)
Nicknames: Annie
Gender: Female ♀
Sexuality: Heterosexual

Age: 19 years
Birthday: 19th of June 1995
Zodiac Sign: Gemini & Pig
Birthplace: Viridian City in Kanto
Hometown: Shalour City
Home region: Kalos

Starter: Bulbasaur
Trainer type: Ranger
Rank: Student
Ambitions: Een betere wereld creëren en al het slechte elimineren.
Pokédex: Here

Skin: White
Height: 1.73m
Weight: Somewhere between thin and average

Hair color: Blonde
Hair length: Long
Hair style: Straight
Eye color: Green / Turquoise

Clothing: Qua kleding is Annie vrij modern en kleedt ze zich zoals een vrouw van haar leeftijd dat meestal doet. Jeans met daarop een t-shirt of topje wanneer het warm is en een dikke trui wanneer het koud is.

Geboren als de dochter van twee beruchte dieven en handelaren, groeide Johanna niet bepaald op in de meest gunstige leefomgeving. Pokémon overal in de omgeving verdwenen op mysterieuze wijze en niemand die er echt een vinger op kon leggen wat er gebeurd was. Haar ouders waren meester dieven, verhandelden de pokémon weer door aan andere personen en ontvingen hiermee meer geld dan zij nodig hadden om van te leven. Annie bleek op school al snel een vrij intelligent kind te zijn, ze stelde vragen en leek telkens een stapje voor te zijn op haar leeftijdsgenootjes. Zo vloog ze door haar eerste schooljaren heen met hoge cijfers en veel gemak. De mysterieuze types die zo eens in de zoveel tijd langskwamen, wekten echter haar nieuwsgierigheid. Zo volgde ze haar vader en een onbekende man naar de schuren dichtbij hun huis, die verscholen lagen tussen de bomen van het bos. Door een spleet tussen het hout probeerde ze naar binnen te gluren, maar het was veel te donker daarbinnen om ook maar een glimp te ontvangen van wat daarbinnen gebeurde. Een schouder werd op haar hand gelegd, het was haar moeder die naast haar stond. Deze vertelde Annie dat er niet veel interessants daarbinnen was en dat ze terug naar huis moest gaan. Als jong kind geloofde ze haar moeder natuurlijk volledig, ze draaide zich om en liep terug naar huis. Maar helemaal gehoorzamen deed ze niet, de nieuwsgierigheid naar het onbekende was te groot voor het meisje en de volgende morgen - toen beide ouders weg waren - liep ze terug naar de schuur. Ze deed de deur open en wat ze daarbinnen aanschouwde, liet het meisje enorm schrikken. In kleine kooien dichtbij elkaar zaten verscheidene pokémon, sommigen zelfs samen in één kooitje. Het kind's hart brak om die arme lieve beestjes zo te zien en terwijl ze een plan bedacht ze allemaal vrij te laten, betrapten haar ouders haar op het binnendringen van de schuur.

Vanaf dat moment kreeg haar leven een enorme wending. Haar ouders hadden besloten dat het tijd was voor het meisje om de waarheid te leren over hen. Ze legden haar uit wat er allemaal gebeurde, dat de mysterieuze verdwijningen van pokémon kwam door hen. Je zou zeggen dat haar rolmodellen, haar superhelden, in één keer van haar afgenomen werden hierdoor, dat haar ouders in haar ogen schurken zouden worden vanaf dat moment. Maar dat gebeurde niet. Haar ouders wisten het namelijk zo te brengen dat wat zij deden niet slecht was, maar goed. Dat zij de gemeenschap een gunst verleenden en Annie geloofde het allemaal, maar wie zou zijn ouders niet geloven, ze was immers nog maar een tienjarig kind - de onschuld zelve. Zo begon haar training en kreeg ze de fijne kneepjes van het vak te leren. Het stelen van pokémon, meekijken hoe haar ouders de illegaal verkregen pokémon verkochten aan de ongure types, die ze vervolgens meenamen naar iets waar Annie geen weet van had. Deze ongure en mysterieuze acties, wekten echter weer nieuwsgierigheid op bij het meisje en op een leeftijd van 15 jaar, glipte ze in een van de auto's van de kopers om meegebracht te worden naar de plek waar de pokémon ook heen gingen. Nog voordat de chauffeur haar zou merken, glipte ze weer uit de auto en voorzichtig probeerde ze de mensen te volgen. Een van de mannen die bij het busje stonden ontdekte haar echter, door haar eigen nieuwsgierigheid om het gesprek af te luisteren was ze immers te dichtbij gekomen. De chauffeur herkende haar meteen, hij had haar immers gezien toen hij de pokémon van haar ouders had overgekocht. De man liet haar zien wat er zou gebeuren met de pokémon die zij aan hen hadden verkocht, iets dat haar tot op de dag van vandaag nog steeds achtervolgt. Een trauma heeft het haar opgeleverd. Ze werd meegebracht naar een laboratorium, waar ze aanschouwde hoe de dieren daar werden onderzocht, hoe afschuwelijke tests op hen werden uitgevoerd.

Teruggekomen bij haar ouders barstte ze in huilen uit. Ze vroeg hen of zij ervan wisten en kreeg een antwoord terug alsof het vrij obvious was. Natuurlijk wisten ze ervan, waar zouden de pokémon anders naartoe gaan? Naar een oord waar ze de rest van hun leven lang en gelukkig konden doorbrengen? Het had Annie zo geschokt dat ze zei moe te zijn en zich terugtrok in haar kamer, waar ze zichzelf huilend in slaap werkte. Midden in de nacht werd ze gewekt door een nachtmerrie. Het was al na middernacht en haar ouders lagen diep verzonken in hun slaap. Op dat moment kreeg ze een briljant idee. Ze zou de dieren loslaten, haar ouders laten zien dat ze fout zaten. Deze pokémon verdienden een oord, het paradijs! Het meisje sloop naar buiten en richting de schuur, waar ze alle hokken één voor één besloot te openen. De pokémon maakten dat ze weg kwamen. Op één pokémon na. Een Houndour. De pokémon was helemaal op hol geslagen en viel haar aan, het vijftien jarige meisje vocht uit alle macht terug tegen een beest dat haar gemakkelijk in één beet zou kunnen ombrengen. Een ember, die haar tot op de dag van vandaag nog teistert, werd op haar afgevuurd en raakte haar bovenarm en een deel van haar schouder. Uit alle dolheid zou het beest haar hebben vermoord, als een andere pokémon het niet voor haar had opgenomen. Een jonge Bulbasaur had zich voor de houndour geworpen, die abrupt stopte met zijn aanvallen. Het leek alsof de pokémon met elkaar communiceerden, alsof ze tegen elkaar spraken en in een discussie kwamen. Met een laatste grom verdween de Houndour en liet haar en de Bulbasaur alleen.

De Bulbasaur zelf was vrij verzwakt, onbekende wonden sierden zijn lichaam en ze had geen idee waar hij ze vandaan had gekregen. Met haar laatste krachten bracht ze het diertje naar het pokémon centrum, vanwaar zij zelf naar het ziekenhuis werd gebracht en behandeld werd aan haar wonden. Haar ouders hebben nooit een poging gedaan tot het zoeken van hun dochter en tot op de dag van vandaag heeft ze ze niet meer gezien. De Bulbasaur werd uiteindelijk bij haar teruggebracht, men dacht dat het immers van haar was en ze loog dat het ook zo was. Door het ophalen van haar pokédex en de pokéballs bij professor Oak, heeft ze ook een pokéball voor de Bulbasaur weten te verschaffen - die door hun vriendschap de band tussen zijn oude pokéball had verbroken en een nieuwe band aanging met die van haar.

Tussen haar 16e en 19e levensjaar, heeft Annie nog op school gezeten. Ze had een ambitie gekregen om een dokters opleiding te volgen, maar dan voor pokémon. Echter, na drie jaar, had ze gehoord over een bepaalde organisatie. Rangers. Een community die het tegenovergestelde was van de slechteriken, degenen die pokémon stalen en er verschrikkelijke experimenten op uitoefenden. Ze bedacht zich dat dat haar roeping zou zijn en meldde zich samen met Sir Lancelot, haar Bulbasaur, aan op de Ranger Academy.