Will Winterbourne

Naam :: William Winterbourne
Roepnaam :: Will
Leeftijd :: 18
Geboortedatum :: 21-05-1996
Geboorteregio :: Johto

Geslacht :: Man
Haarkleur :: Blond
Oogkleur :: Blauw
Lengte :: 1.80m

Type :: Trainer (Researcher)
Badges :: None
Ribbons :: None


Een simpele jeugd had de blonde jongen nooit. Zijn vader had last van zware agressiviteit en sloeg zijn moeder  meerdere malen. Meestal ging de man er vandoor na de klappen, haar huilend achterlatend. Zo groeide de jongen op, minstens twee maal per week een slapeloze nacht hebbend door het gehuil van zijn moeder, een geluid wat doorklonk tot op zijn bot. Hij wilde zoveel doen, maar hij stond machteloos tegenover de 190 centimeter hoge man, met zijn donkere haar en blauwe ogen.
Enkele jaren ging dit zo door, tot hij een leeftijd van twaalf jaar had bereikt. Zijn vader was al enkele dagen niet thuis geweest en het was maar wachten tot hij terug zou keren, om weer van voor af aan te beginnen. Zijn moeder sprak haar zoon huilend toe, zei hem dat het tijd was om weg te gaan. Ze zei, dwong hem bijna, op reis te gaan, om het huis te verlaten en een nieuwe toekomst tegemoet te gaan.

Met enkele spullen en het gehele spaargeld van zijn moeder op zak, ging de jongen op weg. Hij had geen idee waar hij heen ging, had enkel een naam. Elm. Hij zocht en vroeg, tot een jonge trainer hem vertelde waar hij de zogenaamde Elm kon vinden. Het scheen een professor te zijn, iemand die Pokémon bestudeerde als beroep en jonge trainers hun eerste Pokémon gaf. Enthousiast kocht de jongen zijn eerste kaart en ging hij op zoek, op zoek naar de man wie zijn toekomst zou bepalen.
Eenmaal aangekomen bij het lab, ging hij zonder enige twijfel naar binnen. Hier vond hij Elm, een niet al te knappe jonge man die Pokémon bestudeerde. “Hey,” begroette hij de man, wie onmiddellijk naar hem toe kwam lopen en voor hem neer knielde. ‘Je moeder had al gezegd dat je ooit zou komen,’ sprak hij met een kleine glimlach. Alles wat de blonde jongen deed was fronsen. Vragen als waarom hij zijn moeder kende, waarom hij hier naartoe moest komen en waar hij nu heen moest bewaarde hij voor later.
‘Ik heb op dit moment twee starters beschikbaar,’ sprak de man, waarna hij naar een tafel liep en twee Pokéballs pakte. Uit de balls kwamen een Totodile en een Chikorita. Langzaam zakte de blonde jongen door zijn benen, om hurkend voor de twee Pokémon te gaan zitten. Hij twijfelde. Immers zou hij met een Feraligatr terug kunnen gaan, zijn vader terug kunnen pakken voor alles wat hij had aangericht. Maar, een Chikorita zou betekenen dat hij verder kon, zoals zijn moeder hem had verteld te doen. Langzaam stak hij zijn hand uit naar de Chikorita, wie zich met plezier liet aaien door de vreemde. Het lieve karakter van de Chikorita trok hem aan, het was een karakter waarmee hij graag zijn tijd door zou willen brengen.
“Ik wil haar,” sprak hij. “Ever.”

Hij bracht zijn overige jaren door in het lab. Professor Elm bood hem onderdak, in ruil voor werk. Hij hielp de professor in het lab en leerde vele verschillende trainers kennen. Ze startten een nieuw onderzoek, compleet gewijd aan mega evolutie, iets wat leek te gebeuren in Kalos. Verschillende Pokémon, stenen en andere objecten werden hen toegestuurd, maar nooit leken ze het voor elkaar te krijgen om die Mega Evolutie voor henzelf te zien, wat hen alleen maar meer stimuleerde om door te gaan met het onderzoek.
Toen hij eenmaal zeventien was, en dus al vijf jaar bij de professor werkte, besloot hij een reis te maken, simpel door Johto heen. Hij wilde zijn wetenschap over Pokémon vergroten, meer Pokémon zien en vooral zelf Pokémon vangen, met het plan daarna terug te komen in het lab en verder te gaan met de studie van Pokémon. Echter kwam de jongen een meisje tegen. Ze had prachtig kastanjebruin haar en een zelfverzekerde uitstraling. Direct was er iets wat hem aantrok, iets wat ervoor zorgde dat hij zijn reis liet vallen, zijn dromen brak om bij haar te blijven.
Het duurde niet lang voor hij besloot dat zij degene was met wie hij zijn leven wilde delen. Hij vroeg haar ten huwelijk en het ja-woord volgde, waarna ze samen een daycare startten in Blackthorne city. Ze waren gelukkig en hun Daycare ging de goede kant op, dankzij de brunette.
Helaas begonnen gemengde gevoelens de gedachten van de jongen over te nemen. Aangezien hij zoveel van haar ouders terugzag in zijn verloofde, was hij bang. De angst om te worden als zijn vader, gaf hem een brok in zijn keel. Elke keer als iemand hem herinnerde aan de komende bruiloft voelde hij wat meer irritaties opspelen.
Ook tussen hem en zijn verloofde ging het minder. Ze hadden vaak ruzie en, al had hij spijt na de ruzies, hij werd steeds feller. Het was pas op het moment dat zijn hand haar wang had geraakt, dat zijn adem compleet in zijn keel stokte. Meteen vertrok ze en bleef hij verslagen achter.

Langzaam veranderde hij. Hij vervolgde zijn reis met zijn Chikorita en ving een Gligar. Ook kocht hij een onbekend Pokémon Ei, welke uitkwam in een Abra.
Hij keerde terug naar huis en sloeg zijn vader. Een ruzie volgde en beiden deelden een stel rake klappen uit, maar de roedes van de Chikorita wisten de armen van zijn vader tegen te houden, waardoor hij hem bij de keel kon grijpen. “Je verlaat Johto. De eerste keer dat ik ook maar hoor dat je terug bent, kom je er niet zo makkelijk vanaf,” had hij gegromd naar de man, voor deze het huis uit was gerend. Toen zijn moeder begon te huilen, schreeuwde ze dat het zijn schuld was dat de man van wie ze hield haar nu verliet. Hard lachte de jongen. Zonder ook nog maar één woord te zeggen verliet hij het huis. Zijn moeder was zwak.

Hij kwam terug bij professor Elm, wie hem streng toesprak. Hij had alles gehoord. Over Lillian, over zijn vader… Bij het horen van de preek balde de blonde jongen opnieuw zijn vuisten, maar de roedes van zijn Chikorita hielden hem tegen. Na enkele keren diep adem gehaald te hebben verontschuldigde hij zich tegenover de Professor en werd hij terug geaccepteerd. Het onderzoek ging door, tot de Professor besloot dat het beter was om iemand erheen te sturen. Will besloot deze taak op zich te nemen en kreeg enkele ticket richting Kalos. Dit zou het begin zijn van een nieuwe reis.



Ever the female Chikorita, lv19.
Villain the male Gligar, lv14.
Tobus the male Abra, lv12.