Cat in the Bag

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Ook Hephaestus verdween in zijn Pokéball, iets wat Fleur toch wel jammer vond. Ze vond het karakter van een Pokémon veel belangrijker dan of deze er schattig uit zag of niet, en Heph was het perfecte voorbeeld van een schaap in wolfskleren. Gabite kon er angstaanjagend uitzien, maar deze deed geen vlieg kwaad. Tenzij het niet anders kon, natuurlijk. Dat maakte hem een hele goede bodyguard.
Vanaf nu zou ze het echter moeten doen met alleen Manolo als haar bodyguard, en dat vond Fleur ook niet heel erg. Dat hij haar kon helpen zonder moeite bij haar appartement uit te komen was alleen maar een bonus. Ze had hem ook wel gemogen als hij Hestia niet had.

“Het centrum,” beantwoordde ze zijn vraag. “Mijn studio is niet heel ver van het Pokécenter vandaan. Helaas is het wel meer naar de drukke kant toe dan de rustige…” Ondanks dat ze er duidelijk niet blij mee was, zou ze niet durven om te klagen over haar woonplek. Het was zo moeilijk om nog iets te vinden tegenwoordig. Bovendien had ze het geluk dat de avondklok in was gegaan en er na tien uur dus vrij weinig meer gebeurde buiten op straat. Rust genoeg.

tag: Manolo Suarez! | notes: ---

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Het Pokécenter was een goed genoege hint. Ze had er niet eens bij stilgestaan dat dit informatie was waar Hestia wat aan zou kunnen hebben, al viel het kwartje zodra ze haar blik op de Abra richtte. Ze keek even vragend, alsof ze wilde vragen of ze echt niet nog meer informatie moest geven, maar het antwoord volgde al snel in de vorm van een teleportatie. Dat vreemde gevoel van verplaatsing gaf Fleur een rilling over haar rug. Gelukkig bleef het daar bij, want ze kreeg de opdracht om de weg te leiden en dat liet ze zich geen twee keer zeggen. “Deze kant,” zei ze, terwijl ze begon te lopen. Ze hoopte dat Manolo aan haar zijde kwam lopen, want hoewel ze de leiding had vond ze het nog steeds verschrikkelijk om vooraan te lopen. Als het kon vertelde ze gewoon de straatnaam en liet ze Manny voorop lopen, maar voor veel mensen was dat niet genoeg informatie en hoewel ze wist dat hij ook in de stad woonde, betekende dat nog niet dat hij de hele stad ook uit zijn hoofd kende. Het scheelde dat ze maar één keer een straat in hoefden te slaan om er te komen – en natuurlijk dat het echt nog geen vijf minuten van het Pokécenter af lag. Fleur kon het al snel zien liggen. “Zie je die gele gordijnen daar? Dat zijn de mijne.” Ze probeerde te glimlachen alsof ze trots was op haar studio, maar het kwam eerder onzeker over.

tag: Manolo Suarez! | notes: ---

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Fleur voelde zich niet eens heel ongemakkelijk om Manny mee te nemen naar haar appartement. Natuurlijk knaagde het diep van binnen aan haar dat ze nu iemand een heel persoonlijk stukje van zichzelf ging laten zien, maar ze vertrouwde hem en ze was ook al bij hem thuis geweest. Sterker nog, ze had al bij hem geslapen. Er was echt geen enkele reden om zich onzeker te voelen over deze situatie. “Ietsje groter ja, maar het valt behoorlijk tegen,” beantwoordde ze zijn vraag. “Ik hoop dat ik genoeg geld kan sparen om te verhuizen, al zal dat waarschijnlijk nog wel een paar jaar duren…” Zo klonk het alsof ze het heel erg vond om te wonen waar ze woonde, maar eigenlijk was ze blij zat dat ze überhaupt een plekje had. Dat ze haar Pokémon er kwijt kon was eigenlijk alles wat ze nodig had.

tag: Manolo Suarez! | notes: ---

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Manolo liet het haast klinken alsof ze een enorm luxe plekje had, maar dat vond ze zelf erg meevallen. “De drukte hier bijt een heel stuk van de prijs af. Veel mensen willen niet hier wonen omdat het ook ’s nachts nog rumoerig is. Al is dat met de avondklok grotendeels afgelopen.” Misschien dat daarom de huur een stukje omhoog was gegaan. Fleur had er eerder nog niet echt over nagedacht. “Als je denkt dat je iets goedkopers voor me kan vinden wat niet in de binnenstad is, dan ben je mijn held.” Ze vond het eigenlijk helemaal niet leuk hier, maar het was beter dan niks. En eerlijk gezegd voelde het ook wel bijna als thuis aankomen zodra ze voor de deur stonden en Fleur de deur van het slot haalde. Uit beleefdheid deed ze een stap opzij om Manolo als eerste naar binnen te laten. “Verwacht er maar niet te veel van,” waarschuwde ze hem met een verlegen glimlachje. Ze volgde hem naar binnen en sloot vervolgens de deur achter zich.

tag: Manolo Suarez! | notes: ---

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Toen Manny zei dat het er beter uit zag dan zijn eigen huis, liet ze haar blik voorzichtig rond glijden. Ze wist eigenlijk niet of ze het er mee eens was. Zijn stijl was heel anders dan de hare dus wat dat betreft vond ze haar eigen kamer fijner. Toch had dat van hem ook iets, iets vertrouwds ofzo. Ze wist niet precies wat het was, maar ze vond zijn kamer ook heel fijn om zich in te bevinden. “Ik denk het, ja,” reageerde ze, niet zeker wat ze anders moest zeggen. Zelf had ze namelijk ook veel last van kritiekpuntjes op zichzelf. Nou viel dat met haar kamer nog redelijk mee, maar dingen als haar uiterlijk had Fleur altijd wel wat te klagen over.

Nu ze binnen waren kon Fleur haar Pokémon weer van de riem af halen. Ze liet de wezens die ze had teruggekeerd nog wel binnen de bal, om te zorgen dat het niet al te vol werd binnen, op eentje na. Ze wilde de Meowth verzorgen. Met een laatste check of de deur goed dicht zat ging ze op de stoel aan haar bureau zitten en liet ze de Pokéball open gaan. De Meowth verscheen op de grond voor haar en schudde zich uit, alsof het krap was binnen de Pokéball. Fleur hoopte van niet, want dat betekende dat ze al haar Pokémon dat steeds aan deed…

Meowth leek al redelijk tot rust te zijn gekomen. Verward over zijn omgeving liet hij zijn blik rond gaan, welke bleef hangen op de mannelijke persoon in de kamer. Een fonkeling was te zien in zijn ogen voor hij Manolo’s kant op sprong en direct zijn nagels in zijn benen stak. Blijkbaar was hij toch niet helemaal rustig.

tag: Manolo Suarez! | notes: ---