I don't need the stars in the night

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

<sub>Shalour city. Een kustdorp en dat was duidelijk te voelen aan de zachte wind die er hing. Ondanks het warmere weer maakten de wind het nog steeds fris maar het deerde de jongeman niet veel. Van een beetje wind ging niemand dood. Rustig liep hij maar wat door de stad rond. Van uit zijn ooghoeken kon hij de Tower of Mastery zien maar hij schonk het massieve ding geen aandacht omdat hij het alles behalve indrukwekkend vond. Het was een toren, meer dan dat was het niet.
Wanneer dat er echter iemand tegen hem aan liep - of hij tegen iemand aan liep, het was maar net hoe je het bekeek - kreeg die persoon een kille blik van Floyd. 'Niet om het één of het ander, maar misschien is het de volgende keer een goed idee om te zien waar je loopt,' zei Floyd terwijl hij om zich heen keek. Het was rustig op straat dus er was genoeg plek om uit te wijken, dat kwam tevens omdat het misschien al redelijk laat werd. Natuurlijk had hij zelf ook opzij kunnen gaan, dus het was niet enkel de schuld van de anderen.

First post for Nathan</sub>

Het was vrij laat, maar dat nam het niet weg dat hij gewoon iets nuttigs wou gaan doen. Wat dat nuttige was, daar had de groenharige geen idee in, goed bezig zeg. Ineens liep er iemand tegen hem op -of andersom- waarbij er van dit persoon klonk dat hij misschien de 'volgende' keer beter kon gaan uitkijken. "Of jij kan ook uitkijken." klonk er van de groenharige waarna hij een blik op dit persoon wierp. Een man, misschien net wat ouder, net wat kleiner dan hem. Hm. Zijn gouden ogen keken strak in de ogen van dit persoon, hij lette ook totaal niet op de kille blik van de man.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{Floyd kreeg het typische antwoord terug dat hij beter kon uitkijken. Wel ja wat had hij ook anders verwacht? Misschien toch een excuus? Al zou hij er zelf nooit één geven want sorry of bedankt was niet iets wat je uit zijn mond zou horen komen, zeker het eerste niet. 'Dat is een optie die ik niet van plan ben om te overwegen,' sprak Floyd eerlijk. Nee, mensen moesten maar voor hem uit de weg gaan. Het leek iets te zijn dat mensen moeilijk vonden aangezien ze - net als hem - altijd maar verwachten dat de tegenpartij aan de kant ging. Wat jammer toch dat het bij Floyd niet het geval was.}

Het andere persoon leek dat niet van plan om te gaan doen, nou dan. Dus waarom zou Nathan het zelf wel gaan moeten doen? Misschien mocht het niet altijd wel even handig zijn om telkens tegen iemand te gaan opbotsen, maar toch. "En zie, daar denk ik dus net zo over." nee, dit was niet echt bepaald een manier om vrienden te maken. Maar waarom zou Nathan? Het was niet dat zoiets hoefde met elk persoon die hij tegenkwam. Daar zou hij zichzelf enkel aan later irriteren, wat ook weinig zou gaan opschieten.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{'Maar een geluk dat niet iedereen er zo over denkt,' zei Floyd haast meteen. Dit was precies waarom het goed was dat niet iedereen op de wereld hetzelfde was. Als iedereen hetzelfde als hem was zou het nogal een wereld zijn. Eén vol ruzie en oorlog en bloed. Zo iets zou het vast en zeker worden want Floyd was er zeker van dat hij totaal niet zou kunnen opschieten met iemand die zijn karakter ongeveer heeft. Dat zou gewoon weg botsen. 'Toch wacht ik nog steeds op een zekere paar woorden, of één woord als je niet erg spraakzaam bent.'}

Een geluk dat niet iedereen er zo over dacht? Tja, daar had dit persoon een punt in. Niemand zou immers er beter van gaan worden, enkel zou het slechter gaan dan. Toch werd er gewacht op een paar woorden, oh, ja. Dat de groenharige wist wel wat deze bedoelde, maar of hij het ging was weer een ander verhaal. "Waarom zou ik?" nee, Nathan was niet echt een persoon van verontschuldigingen. Wel een beetje alles behalve dat.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{Het was wel duidelijk dat de groen harige niet een persoon was die tussen zijn beste vrienden ging komen te staan. Floyd sloeg zijn armen bij het antwoord over elkaar terwijl hij de enkele afwachtend bleef aankijken. 'Waarom zou je dat niet doen?' Soms was het best dat je gewoon de vraag terug wierp want daar hadden ze vaak geen antwoord op. Zijn armen liet hij echter alweer los laten. 'Ach wat, waarom verspil ik mijn tijd ook aan onkruid,' zei hij schouder ophalend. Onkruid, daar had de andere sowieso de juiste kleur haar voor, tenzij het bleek dat hij net zoals de rest van de wereld eigenlijk roodharig was. Dat was kennelijk de nieuwe grote trent.}

Waarom hij dat niet zou gaan doen? Simpel. "Omdat niet iedereen zich altijd verontschuldigt." had de man geen antwoord terug verwacht? Dan had deze mooi pech. Wel hief hij een wenkbrauw bij het horen van de bijnaam, hadden mensen niets beters te doen? Niet dat het met nou bepaald veel uitmaakte. Immers werd hij wel bij degelijke dingen genoemd door andere personen. "En deze bijnaam' moet mij uitmaken omdat..?" misschien dat de jongen gewoon de reden wou weten achter deze 'creatieve' bijnaam. Niet dat het zo moeilijk was -zijn haarkleur, dúh.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{'Antwoord afgekeurd.' Wat in Gods naam was dat voor een antwoord? Floyd had toen besloten dat hij al geen wijze woorden uit het onkruid zijn mond zou horen komen.
'Niet,' zei Floyd. Het moest de kerel niet meteen uitmaken. Hij noemde mensen zo vaak idioot, achterlijk, verschrikkelijk en zo ging het lijstje door. Hij gebruikte die woorden niet meteen om ze te kwetsen. Wilde hij gevoelens kwetsen zou hij dat volledig anders doen. 'Namen zijn gewoon niets voor mij. Niet dat ik je naam weet of wil weten.' Waarom dachten mensen ook altijd dat hij ze wilde kwetsen of metaal wilde pijn doen door zijn woordkeuzen? Misschien waren die mensen stiekem wel aangedaan van de woordkeuzen. Waarom zouden ze er anders op reageren?}

Kort zuchtte Nathan. Hij sprak ook niet om zijn 'antwoord' wel of niet te laten accepteren. Er werd niets bedoeld met zijn bijnaam, dan was dat ook dus weer bekend. Namen waren niets voor hem, hm, dus niet iedereen kon weten over hoe waardevol namen soms wel mochten zijn. "Dan scheelt dat weer woorden verspillen." waarom verspilde hij eigenlijk er nog meer tijd aan om met deze man om te gaan? Ze leken er beiden net zo weinig zin in te hebben als de ander. Dit hele gedoe kon dus maar gezien worden als tijdverspilling.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{Floyd luisterde nog maar half wat er uit de mond van de jongen kwam. Zijn blik was al lang afgedwaald naar het horloge om zijn pols. 'Natuurlijk,' zei hij maar hij had geen flauw idee wat er was gezegd, wat misschien wel te merken was aan zijn antwoord. Het liet in ieder geval tonen hoeveel interesse hij had. 'Maar als dat alles was ga ik maar eens verder, het is nog een lange weg richting Lumiose City,' en zonder langer te wachten wandelde hij al verder. Misschien moest hij Wag maar gebruiken om sneller aan te komen.}

Toen er werd gesproken dat de man maar naar Lumiose moest hielf Nathan een wenkbrauw op, maar vroeg er niet naar. Het waren niet zijj zaken en dus zag de jongen er geen nut in om mee te benoeien. Nog een opmerking die hij wou zeggen klonk er niet, geen woorden meer eraan te verspillen. Nathan zou maar richting Geosenge ofzo gaan, hij zou het wel nog zien. Ook de jongen liep maar verder, in diezelfde richting als waar hij een paar minuten eerder heenging.

Ooc: zullen we nog een vervolg topicje doen?

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

<sub>Ondanks dat hij veel tijd door bracht in Lumiose City bleef het een stad waar hij graag rond bleef hangen. Het was dicht bij zijn thuis en hij kende de plek, misschien daarom dat hij de helft van zijn tijd daar door bracht. Team Rocket had er natuurlijk ook mee te maken. De andere - nog altijd onbekende - persoon leek hem gelukkig niet te volgen, maar Floyd wachten wel tot dat hij uit de stad was om Waglington uit zijn pokébal te laten. Dat zou een pak sneller gaan.

Sure, maar zou jij dan willen maken? c:</sub>