If it's all good ~SPT

Ze wist het niet meer. Ze wist niet wie ze was, ze wist niet wat ze was. Was ze een monster? Was ze Alana? Was ze Aaron? Ze wist het niet meer. Ze voelde zich een monster, mensen met de dood bedreigen. Ze lijkt Team Rocket wel. Alana zuchtte even, waarna ze naar het stadje keek. De grote klok midden in het stadje liet zich horen, een melodie kwam binnen bij Alana. Ze sloot haar ogen even, waarna ze een zucht liet horen. Haar korte haren bewogen mee met de wind. Ze leek niet echt meer op een echte vrouw, als ze eerlijk was. Ze wist niet wat ze was. Als zij niet wist wat ze was, waarom andere mensen wel dan?

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{Je had altijd van die vreemde mensen die dachten dat het een goed idee was om midden op een weg stil te staan en daar ook te blijven staan. Wanneer dat Floyd die persoon dan ook tegen kwam schraapte hij eerst zijn keel om haar aandacht te trekken. Voor die keer had hij besloten om zijn pokémon maar in hun bal te laten. Ze moesten niet verwend geraken want anders gingen ze er nooit meer in. ‘En is het leuk, hier midden op de weg, genietend van het klokkengeluid?’ zei Floyd.}

Haar gedachten werden verstoord door een keel die geschraapt werd. Alana opende haar ogen en richtte deze op de gast voor haar. Ze wist al meteen wie ze voor haar had. Die rare gast van Team Rocket. ‘En is het leuk, hier midden op de weg, genietend van het klokkengeluid?’ Alana knipperde een paar keer. Die gozer had Duncan beledigd. "Prima." sprak ze met een zucht, terwijl ze haar armen over elkaar heen sloeg en de gozer aankeek. Ze had geen zin in hem, al wist ze zelf dat ze misschien wel op hem leek. Ze wou niet op mensen van Team Rocket lijken, nachtmerries kreeg ze er van.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{Wanneer dat het meisje hem aan keek trok de man één wenkbrauw op. Hij had het idee dat hij haar al eens eerder had gezien, maar verder dan dat kwam hij niet. Het was ook maar een gevoel, misschien verwarde hij haar met iemand anders. Een blijvende indruk had ze in ieder geval niet weten achter te laten, anders had Floyd haar wel herkent. ‘Kan het zijn dat ik je al eens ben tegen gekomen?’ vroeg hij toch maar, al maakten het antwoord hem weinig tot niets uit. Damn, wat was hij tegenwoordig sociaal met mensen. Het werd tijd dat hij zich weer ging afzonderen.}

De gozer voor haar trok één wenkbrauw op, vond hij het leuk om naar haar te kijken ofzo? ‘Kan het zijn dat ik je al eens ben tegen gekomen?’ Alana haalde haar schouders op, "Weet ik niet, ik ken jou wel." zegt ze kort tegen hem, terwijl ze hem strak aan keek. Wat moest ze dan zeggen? 'Fijn om je weer te zien?' Dacht het niet. En ze zocht geen ruzie met Team Rocket. Ze had sowieso geen zin om te gaan vechten met iets of iemand, haar lust om te vechten met haar pokémon is afgenomen na het gedoe met Tim.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{Wat voor een antwoord kreeg hij daar nu weer. ‘Ik wist niet dat ik zo bekend was.’ Hij was haar dus al eens een keer tegen gekomen maar een naam kwam niet in hem op, of waar hij haar had gezien. Floyd ging er echter zijn hersenen er niet over breken, hij had wel betere dingen te doen dan dat. ‘Je bent op moment wel te vrolijkste thuis niet? Het is alsof ik naar mezelf kijk,’ zei Floyd. Hij was zelf ook niet de meest vrolijkste persoon die lachte en grappen maakten.}

‘Ik wist niet dat ik zo bekend was.’ Alana keek hem droogjes aan, "Wereldberoemd, dat je het niet wist man." sprak ze droogjes uit, terwijl ze strak naar hem keek. ‘Je bent op moment wel de vrolijkste thuis niet? Het is alsof ik naar mezelf kijk,’ Alana fronste even, het is net alsof hij haar gedachten las. "Dan zie je er wel heel apart uit in je eigen ogen." sprak ze nonchalant uit tegen hem, alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{De sarcasme was in het gesprek wel duidelijk te merken. Ze kenden hem dus niet omdat hij bekend was, al een geluk ergens. ‘Dat kan ook niets positiefs betekenen,’ zei Floyd. Als iemand als hem wereldberoemd was kwam het vast door één of andere slechte daad. Zag hij er apart uit volgens zichzelf. Nee. Nee niet echt. Floyd haalde even kort zijn schouders op. ‘Ik heb gewoon een goede portie zelfkennis.’ Hij kende zichzelf maar al te goed.}

‘Dat kan ook niets positiefs betekenen,’ Alana keek hem even aan, "Niets positiefs? Ben je zo'n badboy dan?" sprak ze met een lichte frons, natuurlijk was hij dat. Ze kende hem al, dat hij haar niet herkende was alleen een voordeel. Ze kon nu van alles uit de kast trekken. ‘Ik heb gewoon een goede portie zelfkennis.’ Zelfkennis? Dat zou wel ja. "En waarom vind je mij dan op jou lijken?" vroeg ze met een opgeheven wenkbrauw, dat is toch wel iets ... wat niet zo logisch was.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{Floyd haalde even kort zijn schouders op. Hij verstond onder een bad boy echt iemand in een lederen motor jas met armen die vol tattoo’s stonden en iemand die achter alle vrouwen aan ging. Dat was niet hoe dat hij zichzelf zou beschrijven. ‘Het is maar net hoe je het noemt,’ zei Floyd. Hij zag zichzelf gewoon als een crimineel, niet minder en ook niet echt meer. Kort zuchtte hij bij de volgende vraag van het meisje. ‘Moet ik mijn woorden echt gaan herhalen?’ Met zijn gouden ogen keek hij het meisje aan. ‘Omdat je er niet vrolijk uit ziet.’}

De jongen haalde even zijn schouders op, hij wist het niet? ‘Het is maar net hoe je het noemt,’ Alana rolde met haar ogen, terwijl haar armen weer langs haar lichaam vielen. "Maar wat vindt jij" sprak ze kort tegen hem, terwijl ze hem fronsend aan keek. De gozer zuchtte even, ‘Moet ik mijn woorden echt gaan herhalen?’ De gouden ogen van de jongen keken haar aan, hij leek niet zo vrolijk. ‘Omdat je er niet vrolijk uit ziet.’ Alana fronste even en snoof even, "En daarom lijk ik meteen op jou?" zei ze met een zucht. Dan zou hij in vele mensen zichzelf zien. "Dan zie je jezelf vast vaak." zei ze daarom ook maar met een schouderophaal.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{‘Ik zou mezelf niet meteen een badboy noemen,’ besloot Floyd. Op haar laatste opmerking reageerde de zwart harige man niet eens, dat had toch geen zin. ‘Maar dus vertel nu eens, van waar ken jij mij dat ik jou zou moeten kennen?’ Dat was een ingewikkelde zin voor een zeer makkelijke vraag, al zei hij het zelf. Floyd had het veel makkelijker kunnen stellen als hij wilde. ‘En ik wil een echt antwoord waar ik wat aan heb.’ Ze kon zijn vraag op zoveel mogelijke manieren verkeerd of belachelijk beantwoorden waardoor hij dan nog niks zou weten.}

‘Ik zou mezelf niet meteen een badboy noemen,’ zegt de jongen tegen haar. Hij niet een badboy? En dat terwijl hij bij Team Rocket zit. ‘Maar dus vertel nu eens, van waar ken jij mij dat ik jou zou moeten kennen?’ Alana begon te grijnzen, och och. Hij wou het echt weten he? ‘En ik wil een echt antwoord waar ik wat aan heb.’ Alana grinnikte, yeah right. "Waarom wil je dat zo graag weten, Floyd?" zijn naam sprak ze expres overdreven uit, dat zou vast interesse wekken. En duidelijk maken dat ze hem echt kende.

''WEAKLINGS CAN'T PICK THEIR WAY OF DEATH,,

_{‘Omdat ik dan weet of je iemand bent waarvan ik de nek nog moet omwringen of niet,’ zei Floyd schouderophalend. De meeste mensen die hij tegen kwam wisten het bij hem te verpesten, en hij vermoede dat die persoon voor hem geen uitzondering was. De manier waarop ze zijn naam had uitgesproken deed hem ook maar vrij weinig. Hooooo, ze wist zijn naam. ‘Waarschijnlijk wel,’ besloot hij dan ook.}

‘Omdat ik dan weet of je iemand bent waarvan ik de nek nog moet omwringen of niet,’ Alana grinnikte even, yeah right. ‘Waarschijnlijk wel,’ Alana knikte even met een glimlach die je letterlijk vertelde; "Yeah right.". Alana keek hem droogjes aan, "Púh, dat mensen voor jou bang zouden zijn is vast een verhaaltje die je aan mensen verteld om hun bang te maken, of niet?" herhaalde ze van diezelfde nacht in Lumiose, terwijl ze haar ogen sloot en haar armen over elkaar heen sloeg, op haar gezicht een grote grijns. Als hij het nu niet wist, dan wist zij het ook niet meer.