Such a nice breeze~ (Ren Hidoh)

"Lilly kom terug!" werd er geroepen terwijl de zilverharige meid over het strand rende achter haar Buneary aan, die dus Lilly heette, die ervandoor was gegaan met haar oorbel. "Geef het terug!" riep ze nog een keer waarna de Buneary zich pestend om draaide, maar dat was niet zo'n goed idee van Lilly, want niet veel later struikelde ze en viel ze waardoor de oorbel uit haar pootje schoot en in het zand terecht kwam. Toen Shanon dus weer bij haar Buneary was gekomen bleef ze even stil staan, hijgend van al dat geren achter haar pokémon aan. Haar blauwe ogen keken naar Lilly waarna ze lichtelijk fronste "Niet aardig..." mompelde ze waarna de Buneary terug keek naar haar trainster en wat scheef weg keek. Lilly had niks ergs gedaan, vond ze. Shanon's blik ging vervolgens over het zand op zoek naar de oorbel. Ze voelde even aan haar oor, nee, waar was dat ding? Ze kon het ding niet meer terug vinden in het zand. "Lilly nu ben je hem ook nog kwijt" zei ze wat teleurgesteld waarna ze zich op haar knieën liet vallen en begon te zoeken. De Buneary was het er eigenlijk niet mee eens, maar begon maar mee te zoeken, ze moesten die oorbel terug vinden, want het had een belangrijke waarde voor Shanon. Opeens verscheen er een gedaante voor haar neus waardoor ze meteen nieuwsgierig op keek, op naar de persoon die nu haar pad versperde op zoek naar haar oorbel, serieus dat ding kon niet ver zijn. "Sorry, ik ben iets aan het zoeken" zei ze gewoon niet wetende wie de persoon was die ineens verschenen was, waardoor mevrouw gewoon verder ging met zoeken.

De persoon die nu voor haar neus stond vroeg nu ineens waarnaar. Ze bleef nog even door zoeken, maar ze zuchtte even teleurgesteld toen ze zo snel haar oorbel niet vond. Langzaam kwam ze omhoog terwijl ze even naar haar Buneary keek die nog steeds aan het zoeken was. Eenmaal weer op twee benen klopte ze het zand van haar rokje en keek ze nu met haar blauwe ogen naar de persoon voor haar neus. "Mijn oorbel..." mompelde ze "Lilly vond het leuk om hem te jatten..." vervolgde ze haar verhaal. Ze keek even fronsend naar haar pokémon die het echter probeerde te negeren en door zocht. "En nu is hij kwijt..." zei ze op een wat teleurgestelde toon terwijl ze naar de jongen voor haar neus keek. De jongen had groene ogen en wit haar. Ze bleef hem dan ook even geïnteresseerd aan kijken voor een moment. Sommige mensen waren echt interessant, echter bedacht ze al snel dat ze weer door moest zoeken. Ze liep langs de jongen heen en keek naar de grond op zoek naar het blauwe ding. Eindelijk vond ze het ding waarna ze het heel snel uit het zand viste. Ze blies er wat op, zodat het ding zand vrij was waarna ze het in haar oor probeerde te frutten. Lilly kreeg het ondertussen door dat ze de oorbel gevonden had "Gevonden" zei Shanon vervolgens enthousiast.

De jongen had nog gevraagd of ze het kon zien toen zij hem even een paar tellen had aangestaard, ja dat deed ze wel is zonder schaamte. De jongen leek het er echter niet mee eens te zijn, maar dat ging eigenlijk wel langs haar heen, ze was namelijk toch op zoek naar haar oorbel. Die werd uiteindelijk gevonden en weer in haar oor geplaatst. Ze draaide zich om zodat haar Buneary en de jongeman weer in zicht kwamen. Een pokéball werd tevoorschijn gehaald waarna ze Lilly terug riep "Zo... kan je geen dingen meer uit vreten" mompelde ze terwijl ze het ding aan haar riem klikte. Haar aandacht ging terug naar de jongen, terug komend op het feit dat hij vroeg of ze het kon zien. "Eu..." begon ze bedenkelijk terwijl ze weer langs hem heen liep "Ik zie van alles" zei ze met een glimlachje "Maar wat moet er te zien zijn dan?" vroeg ze terwijl ze de witharige nieuwsgierig aan keek. Geen idee dat hij het over het feit had dat ze hem had aangestaard. Dat had ze zelf negen van de tien keer ook niet door, maar ja ze was wat dat betreft ook nogal traag van begrip. Ze was te goedgelovig en was tegen alles en iedereen aardig, ook niet altijd goed.

Het feit dat de witharige met zijn ogen rolde kwam bij Shanon helemaal niet binnen. En op het feit dat ze van alles kon zien werd dan dus ook geen antwoord gegeven, niet dat Shanon dat iets uit maakte, want tja ze zei zoveel dingen waarop andere mensen niet reageerde. Vervolgens had ze gevraagd wat er dan te zien moest zijn. De jongen reageerde dit keer wel op haar woorden, hij kon ook niks zeggen natuurlijk. Hij bracht het in een vraag en ze keek hem dan ook wat beduusd aan, had ze dat serieus gedaan? Ze begon vervolgens te grinniken "Oeps..." mompelde ze, nog steeds grinnikend. "Na ja, sorry daarvoor dan" ging ze verder "Mijn naam is Shanon... en de jouwe?" vroeg ze vervolgens nieuwsgierig. Het was altijd weer apart om mensen te ontmoeten die ze nog niet kende natuurlijk. Zeker nu ze aan het reizen was, was het wel leuk om mensen te ontmoeten anders was het ook maar zo allen. Haar felblauwe ogen keken de jongen verwachtend aan, alsof ze iets van hem zou krijgen, zo'n blik had ze op haar gezicht staan.