without a doubt

Met een lange zucht duwde ze haar voeten meer in het zand. Het was koud om haar heen en haar vest wapperde in de wind maar ze had de nood gevoeld om haar schoenen uit te trekken en haar voeten diep in het zand te duwen. De korrels tussen haar tenen voelend terwijl ze deze heen en weer wiebelde en een kleine glimlach sierde haar lippen. Een ongebruikelijk fenomeen. Normaal hielt de teen haar lippen strak op elkaar en stonden haar ogen harder maar in dit momentje van stilte had een bijna zachte blik toch zijn weg gevonden naar haar gezicht. Ze keek toe hoe de zeer jonge Plusle een zandkasteeltje leek te willen maken. Ze was nog niet zo erg.. Tenminste voor nu niet maar de onervaren trainster had normaal haar handen vol aan de pokemon. Tot scheldens aantoe probeerde ze de pokemon te dwingen om te luisteren. Nieteens om zware gevechten te winnen met haar maar gewoon zodat ze een band met de pokemon zou krijgen zoals ze zo veel trainers zag hebben met hun pokemon. Waarom zouden hun het wel kunnen en zij het niet? De gedachte liet haar zuchten en ze sloot haar ogen haar hoofd achterover leunend terwijl de wind haar haar vast leek te grijpen er er mee begon te spelen op de stevige bries die er stond.
-Seven first :)

Ze leek perfect in dit plaatje te passen. Eenzaam en alleen aan een wat oneindig lang strand leek. Toch was dit niet de plek waar Rave het meest op haar gemak was. Het was haar jongere zusje geweest die altijd gek was geweest op water. Het was eigenlijk wel grappig hoe haar familie in elkaar zat. Iedereen leek een voorkeur te hebben voor een element, behalve zij en haar oudere broer dan die die van hun ouders hadden gedeeld. Haar vader en zij hielden van onweer. Ze herinnerde zich nog nachten dat ze samen met hem buiten had gezeten in de regen kijkend naar de donderwolken in de verte terwijl haar broer en moeder juist hun voorkeur gaven aan sneeuw en de schoonheid van het witte poeder. (nee geen coke.. toch?) Haar broer en zus de tweeling was altijd net even anders geweest. Haar zusje hielt van water en alles dat maar vochtig kon zijn, haar broertje zocht liever de hitte op hij hielt van vuur en de hitte die er vanaf kwam. Tja het was wel duidelijk, haar gehele familie was een beetje raar.. Maar ja zo was zij nietwaar? Het donderende geluid was in de verte al te horen maar Rave besloot er niet al te veel aandacht aan te geven tot het geluid dichterbij kwam en uiteindelijk zachter werd en zelfs leek te stoppen toen de Zebstrika tot stilte kwam enkele meters van haar vandaan. Plusle was ondertussen opgesprongen en zat weggekropen achter Rave's rugzak. Iets dat haar zacht liet lachen op het moment dat ze het zag en schudde haar hoofd. "Tis al goed Plusle, niet alles eet je op." Mompelde ze droogjes voor Rave haar aandacht op de vrouw richtte en rekte haar nek even. "Hey?" Er lag een lichte vraag in haar begroeting, het was niet super normaal om wildvreemde mensen aan te spreken. Of was dat hier wel het geval?

Ze haalde diep adem. Het was niet normaal om hier te zitten in haar eentje nee, maar de gedachte even close bij haar zusters favoriete element. Het zorgde ervoor dat ze zich even dicht bij Kathsy voelde hoe ver weg het meisje dan nu ook van haar was.. Diep haalde ze adem en glimlachte bij de woorden van het meisje terwijl ze opkeek met haar diep groene ogen. "Ik had niet verwacht dat iemand mij zou tegenkomen hier en nu. Als ik het had geweten had ik mij wel beter gekleed." Ze grinnikte en keek naar haar kleding voor ze omhoog kwam en zichzelf uitrekte. "Maar ja, soms is de stilte die een verlaten strand brengt juist de rust die je nodig denkt te hebben." Ze glimlachte.

Ze grinnikte zachtjes op de woorden van het meisje. Tja, het was niet alsof haar kleding haar ook echt boeide maar wat moest je anders zeggen tegen een wild vreemde? Tenminste. Rave keek nog eens goed naar haar en vernauwde haar ogen een beetje. Was ze wel zo vreemd als dat de redhead dacht dat ze was? Ergens leek haar gezicht haar bekend voor te komen maar ze kon haar vinger er niet helemaal op leggen. De volgende woorden lieten haar alleen maar zacht glimlachen en ze keek naar het de zee voor ze zacht zuchtte en haar hoofd achterover liet leunen. "Well dan zal ik m'n mond maar houden en van de stilte genieten." Ze glimlachte zacht naar haar en keek even naar de pokemon voor ze haar lichaam opnieuw ontspande en genoot van het zachte briesje dat met haar haar danste.

Ze keek met zachte ogen naar de Plusle die nog weer zandkastelen aan het maken was. De onschuld van de pokemon liet haar zacht grinnikken en ze schudde haar hoofd. Hoewel het waarscheinlijk niet voor haar bedoeld was keek ze toch even op bij de woorden van het meisje en ze glimlachte. "Oh? Zo erg dan." Ze glimlachte. Zelf was ze ook een aantal mensen al tegengekomen maar geen een leek zo erg. Ja natuurlijk had je de gast die haar de meest smerige spagettie had laten vreten maar het was niet alsof ze die nog vaak tegen zou gaan komen (tenminste niet als het aan haar lag) verder was ze nog niet lang in Kalos hoewel ze hier geboren was. Ze was een lange tijd in Kanto geweest om een oogje in het zijl te houden voor haar zusje en grootvader maar zodra ze nieuws had gehoord dat Hunter in Kalos was had ze een directe trip geboekt om hem te zoeken. Zodra ze haar naam sprak glimlachte Rave niet echt er over nadenkend. "Ravenna Dreyar, zeg maar Rave." Het was het standaard zinnetje dat ze sprak als ze zichzelf voorstelde ze wou niet denken aan waar haar naam precies naar afgeleid was. Raven Tail. Het liet haar even trillen. Nee ze wou niet meer denken aan haar grootvader nooit meer. Toch drong Seven's naam langzaa mmaar zeker door en dan vooral haar achternaam en ze keek vragend op. "Zei je nou net Farron?" Ze kende die achternaam toch.. "Als in Lightning Farron?"

Er lag nog altijd een verbaaste blik in haar ogen terwijl ze naar het meisje keek dat waarschijnlijk dezelfde leeftijd had als zij zelf. Farron.. Ze had de naam Lightning zo geroepen zonder echt na te denken maar nu ze er beter over nadacht kon ze de naam inderdaad. Haar vader had ooit over haar gesproken. Was Lightning niet een student van hem geweest in de korte tijd dat hij teacher was geweest? Ja dat was zo maar.. Had zij niet ook ooit eens deze Lightning ontmoet? Het vage beeld van een roos harige vrouw kwam op in haar hoofd maar ze kon het niet helemaal plaatsen. Wel herrinerde ze zich nog iets beter een witharig meisje dat naast haar stond.. Hoe.. Haar ogen bleven iets groter maar keek snel naar Seven toen ze de naam van haar vader noemde en knikte langzaam. "Laxus Dreyar was mijn vader.." Mompelde ze langzaam en keek haar aan. Dit kon toch zeker geen toeval zijn.

Even trok ze haar wenkbrauw op kijkend naar het meisje en wist echt niet precies wat ze hier helemaal van moest denken. Ze kwam haar bekend voor maar te gelijk had ze het verweg gestopt. Na de dood van haar ouders had ze nergens meer aan willen denken. "Zou kunnen." Mompelde ze langzaam en keek haar aan met een opgetrokken wenkbrauw. Ja ze had inderdaad op iemand geleken die ze ooit had ontmoet. "Maar dat is dan wel behoorlijk lang geleden." Ze grinnikte zacht en schudde haar hoofd langzaam.