Misfortunated Fate

Met een rustige blik keek ze even naar Saiko. “Val aan!” Verrast keek ze op. Al snel zag ze hoe Kirito de eenddingen kapot deed. “R-Rennen!” Ze keek even naar de zwartharige die paniekerig begon te doen en even zuchtte Tawnee al lachend waarna ze achter hem aanliep en hem al snel bij de kraag had. "Kirito!" zei ze even streng. Daarna keek ze even naar Saiko en zuchtte zachtjes. "Wat heb ik gezegd?" Even zuchtte ze nogmaals waarna ze kort even lachte. "Je moet eens rustig doen," zei ze waarna ze even lachte. Daarna grinnikte ze even loste ze hem. En als het straks niet zou lukken, een andere manier.

Snel, recht naar de Pokémon Center! Dat was de enige veilige plek binnen de ruime omgeving en waar ik heen kon gaan. Andere plekken waren geen optie, ze waren te ver weg. Plotseling werd ik gegrepen bij mijn nek, gevolgd door zuchtend gelach van Tawnee. Niet begrijpend draaide ik mij om en keek ik haar regelstreeks aan. Mijn hart ging tekeer, maar het paniek kroop mijn lichaam een tel lang uit bij het horen van mijn naam. Ik wist enkel verrast te knipperen, wegens Tawnee´s plotselinge actie die eveneens kalm oogde. Het meisje keek vervolgens naar de op Beldum lijkende Pokémon van haar en leek haast een docent toen ze refereerde naar wat ze eerder gezegd had. Dat ik dus meer moest gaan relaxen, maar ditmaal knikte ik traag. Het was eerder wegens het feit dat ik dacht aan wat er zonet gebeurd was dan haar woorden. Mij kennende was ik zeker anders tegen haar te keer gegaan. Het horen van mijn naam had echter degelijk wat los gemaakt, want hoewel de adrenaline gierde door mijn lichaam was ik minder angstig. Maar had ik zonet daadwerkelijk de eend Pokémon verslagen? Ik, een nutteloos persoon? Ik kon het amper bevatten. Het was echt gebeurd en nou lagen de Pokémon daadwerkelijk uitgeteld op de grond. De Beldum had dat gedaan door mijn commando. Wauw. Lang stond ik er niet stil bij, omdat Tawnee’s woorden weer tot mij doorkwamen. Ze wilde echt dat ik rustiger werd. Kort zuchtte ik en vervolgens liet zij mij los. “I-Ik.. probeer het, no promises,” Een zwakke glimlach kwam op mijn gezicht tevoorschijn. Wat beide partijen echter niet doorhadden waren de TR Grunt’s die vanuit de stegen tevoorschijn kwamen, hun ogen loerend op hen gericht.

OOC: Kan amper concentreren. Sorry.