First flight

toxic

wait 'till you've seen this

"Goed, goed." Murmelde Caroline toen Claudio haar weer met de grootste puppyogen ooit aankeek. Met tegenzin zuchtte ze en hief haar tas weer op haar schouders. Een akelig nerveus gevoel verscheen in haar maag en ze beet zachtjes op haar lip. De tropius hield er nooit over op, nooit. Ze was daarom ook bang dat de fruit pokemon anders nooit naar haar zou luisteren tijdens een gevecht en ze had deze pokemon hard nodig tijdens haar volgende gymgevecht. Met nog een hopeloze blik op de grond gericht, klom ze nog wel redelijk makkelijk op de rug van de tropius. Claudio was door zijn knieën gezakt en toen hij weer recht ging staan, voelde Caroline haar hoogtevrees alweer terugkeren Oh waar was ze aan begonnen. De pokemon had door dat ze haar mond had willen openen om iets te zeggen en daarom begon hij ook maar te klapperen met zijn vleugels. De grond verwijderde zich langzaam van haar af en dit proces ging steeds sneller. Caroline greep zich vast aan de tropius en voelde de wind langs haar gezicht strijken. Haar oogleden had ze dicht op elkaar geklemd en ze hoorde de vrolijke kreten van de tropius. De pokemon leek steeds sneller te gaan, maar remde plots af.
Heel voorzichtig opende Caroline haar ogen en zag de rustige blik van de pokemon op haar gericht. De tropius maakte een rustgevend geluid en wenkte naar beneden. Eerst wilde ze niet toegeven aan de drang om te kijken, maar uiteindelijk keek ze toch. En ze zag.. gewoon alles. De huizen leken klein, de mensen waren slechts kleine puntjes en .. er was eigenlijk helemaal niets engs aan. Een kleine glimlach verscheen op haar gelaat en triomfant brulde de tropius, die weer versnelde. Nog steeds hield ze zich stevig vast om de nek van de pokemon.
Het gevlieg duurde nog even, maar met elke seconden had het meisje er meer en meer plezier in. Rustig daalde de pokemon en Caroline gleed van de tropius af. Ze waren in Lavaridge geland. vrolijk duwde de tropius zijn kop tegen haar hoofd en dankbaar aaide ze Claudio. "Het was toch wel best leuk." Gaf ze licht blozend toe en de tropius stampte vrolijk.

Open!