I'm your baby {Alana}

Rustig rolde ze zich op tot een klein, zielig balletje. Ze trilde even kort toen ze opnieuw tranen voelde rollen over haar wangen. Ze had daarnet nog zachtjes zitten schreeuwen. Nu zat Lawrence op haar bed en had deze zich opgerold rond Tawn. Zijn bek rustte bij haar hoofd, zijn staart was rond haar lichaam gerold. Adelais en Maybel zaten beide een beetje doelloos te kijken naar hun trainster, niet goed wetend wat te doen. En Saiko was weer dood, niks aan het doen, het zweefde daar maar weer. Stomme wereld, stom... Stomme... Gevoelens... Al die keuzes...

"Tawnee? Ben je daar?" Langzaam keek ze op, maar ergens kon ze niet de moed vinden overeind te komen. Law murmelde even iets zachtjes en Tawn sloot opnieuw haar ogen. Ze hoorde hoe Maybel naar de deur liep, samen met Adelais. De Eevee hielp de Charmander aan de klink van de deur, met wat moeite. Toen ging de deur langzaam open. Voorzichtig stak Maybel voorzichtig haar kopje door de deur en keek ze met grote, blauwe ogen naar de persoon voor de deur. Ze verstijfde echter en duwde de deur terug toe toen ze de Houndoom zag.

"Uhm... Tawnee? Ben je hier?" Ze opende rustig haar ogen en legde een hand op haar gezicht. Ze wilde Sachi. "Ik ben het, Alana." Langzaam zuchtte ze zachtjes, trillend door al het huilen en janken dat ze dag en dag uit deed. Wat een baby was ze toch. "Ja..." zei ze met een zachte stem, het vast niet hoorbaar voor haar.

Opeens bibberde haar Holo Caster. Langzaam trok ze het naar zich toe en opende ze het gesprek van Alana. Het verbaasde haar dat er nog steeds 'Gemene vrouw' stond bij haar contacten, maar dan besefte ze dat het Alana was, ze was ook soms dom...
"Tawnee? Als je in die kamer zit, kun je je deur dan opendoen? x"
Ze zuchtte zachtjes.
'Oké, ja... Die Shiny Charmander is van mij, ik zit een beetje vast... x'
Smste ze dan maar terug, daarna bedekte ze haar gezicht terug.

Opnieuw bibberde de Holocaster, nu pakte Lawrence hem vast, kwam deze overeind en zonder dat Tawn nog tijd had om echt te reageren, had de Krokorok het apparaatje al tegen de deur gegooid. Het blonde meisje fronste even en keek even schuin naar hem. wat bezielde hem? Hij snoof zachtjes en wilde haar terug vastnemen, maar Tawn duwde hem zachtjes weg en kwam overeind waarna ze naar de deur liep en deze langzaam opende. "Hey Alana," zei ze met een geforceerde lach op haar lippen toen ze haar zag.

Ze hoorde een bonk tegen de deur en fronste even, wat nu..? Ze keek even toen de deur weer open ging, dit keer Tawnee. "Hey Alana," klonk er en Tawnee glimlachte. Alana die liep naar Tawnee toe en sloeg haar armen om haar heen. "Je mag best huilen.." fluisterde ze zachtjes in haar oor. Ja, Alana die deed dit gewoon, yolo.

het duurde niet lang, misschien een halve seconde, of ze zat alwéér in de armen van een ander mens. Dit begon echt een beetje irritant te worden. De een na de ander. Straks eindigde ze nog in de armen van oudere mannen zoals Aiden. Zoiets wilde ze echt niet... Maar goed, wat kon zij er dan tegenop brengen? Misschien hem aanklagen, maar zou ze wel zo ver gaan? "Je mag best huilen.." zei ze. Ze zuchtte even trillend, niet echt in staat iets terug te zeggen of te reageren. Ze stond daar gewoon en sloot toen haar ogen waarna ze zich tegen de grotere vrouw drukte en gewoon even alles liet gaan. "Ik wil gewoon opnieuw beginnen," zei ze zachtjes terwijl de tranen begonnen te stromen.

"Ik wil gewoon opnieuw beginnen," Arm meisje toch. Nu al zoveel problemen... "Laat het allemaal er even uit gaan.." fluisterde ze zachtjes tegen het blondharige meisje. Mhm, het mocht eigenlijk nog niet, maar ze had het toch meegenomen. "Ik heb misschien iets verzachtends meegenomen." zei ze zachtjes tegen Tawnee. "Maar dat moet je alleen nemen als je dat zelf wilt." vervolgde ze terwijl ze Tawnee zachtjes van haar afduwde en haar tranen wegveegde.

"Laat het allemaal er even uit gaan.." Ze huilde harder dan ooit en snikte ook nog eens luid terwijl ze Alana vastgreep. Ze had toch geen macht en amper spieren, dus tja, zoveel last zou ze er niet van hebben. Na een tijdje leek het pijn te doen en stopte ze met hard janken. "Ik heb misschien iets verzachtends meegenomen." hoorde ze vervolgens en ze tilde haar hoofd op. "Maar dat moet je alleen nemen als je dat zelf wilt." Ze knikte enkel naar haar. Was het alcohol? Oh Arceus laat het alcohol zijn. Ze wilde even niks meer weten hoor.

Alana knikte even terug toen ze knikte. Ze gokte dat ze naar binnen mocht en leidde eigenlijk Tawnee naar de lage tafel, waar ze tegenover Tawnee ging zitten op de grond. Ze pakte de twee wijnflessen en twee wijnglazen. De ene zette ze bij Tawnee neer en ze plopte de Wijnfles open. Ze goot in ieder geval voor haarzelf in en vervolgens reek ze de fles aan Tawnee aan, zou ze deze aanpakken?

Alana bracht haar en zichzelf naar binnen, daar ging ze even op het bed zitten en keek ze naar Alana die naar de tafel liep en wijn uithaalde. Toen sprong ze overeind en kwam ze naar haar toe. Het was rode wijn, iets waar ze niet zo zot van was, maar het kon ermee door, voor nu dan toch he. Ze staarde dan ook even naar Alana, maar na enkele tellen pakte ze de fles aan en goot ze wat in haar glas. Daarna ging ze zitten, starend naar het glas.