If I can stand up from this fall &Dominique

Het zwartharige meisje had besloten om haar team wat te trainen vandaag de dag. Het was alweer een tijdje geleden dat ze daaraan toe gekomen was, en om eerlijk te zijn wilde ze hen zo snel mogelijk sterker krijgen. Het was namelijk al twee keer het geval geweest dat ze zowel zichzelf als haar team niet kon beschermen tegen de gevaren van deze wereld. De eerste keer was nog redelijk goed afgelopen, de tweede keer niet. Ze had besloten om een gevecht tussen haar Bulbasaur en Charmander te houden. Beide waren best al goed getraind en het zou niet lang meer gaan duren voordat ze beide naar hun tweede stage zouden gaan. Shev, de Bulbasaur, mocht dan wel een nors ding zijn. Sterk was het zeker. Empire daarin tegen was juist een krachtpatser, best wel sociaal en hield ervan om zichzelf te showen. "Oké, doe nu een Razor Leaf!" Waar de Bulbasaur de bladeren vandaan haalde was onbekend, maar een regen groene blaadjes vloog al snel op de Charmander af. "Verbrand ze met een Ember," beval ze de Charmander toen. Het meisje knikte een keertje trots toen de Charmander de helft van de blaadjes wist te verbranden, de overige helft wel opving maar nog altijd op beide benen stond. "Dragon Rage en Vine Whip!" Ze moest toegeven, die twee waren wel aan elkaar gewaagd. De Bulbasaur was dan misschien hoger geleveld, maar de Charmander was weer in het voordeel. Beide pokémon waren al wat uitgeput, ze waren immers al eventjes bezig met het trainen en Dominique vond het wel welletjes worden, nog één aanval van beide kanten en ze zouden stoppen. "Take Down en Fire Fang!" riep ze vervolgens en zag hoe ze zo snel mogelijk op elkaar afrenden. Echter gebeurde er iets wat ze totaal niet aan zag komen. Als eerste begon Shev licht te geven, en al snel volgde Empire. Haar ogen puilden zowat uit, wat in Arceus's naam was er aan het gebeuren? Op het moment dat beide pokémon elkaar behoorden te raken spatte het licht uiteen en stonden er plots twee totaal andere pokémon. Het meisje slaakte een verbaasd kreetje en keek naar het tweetal. Whut? Het tweetal had elkaar geraakt, en zaten nu beide wat versuft naar hun nieuwe lichaam te kijken. Die had ze echt niet aan zien komen. Eerst hield ze haar pokédex gericht op Shev. "The Seed Pokémon, Ivysaur, Bulbasaur's evolved form. The bulb on its back absorbs nourishment and blooms into a large flower." Hierna richtte ze haar pokédex op Empire. "Charmeleon, the Flame Pokémon. It has razor sharp claws and its tail is exceptionally strong." Een Ivysaur en een Charmeleon dus. Het meisje knielde neer naast het tweetal en keek hen met een brede glimlach aan. "Jullie weten niet hoe trots ik nu ben!" zei ze met een glimlach. Shev maakte, zoals gewoonlijk, enkel een zacht snuifgeluid. De Charmeleon daarin tegen was wel erg enthousiast.

Met een goedkeurend knikje liet ze beide pokémon terugkeren. Haar team begon echt steeds meer op een bodyguard team te lijken, precies zoals ze het wilde dus. Binnenkort zou ze meer gaan trainen met haar Feebas, die zou vast uitgroeien tot een prachtige Milotic. Ook wilde ze haar Deino snel trainen zodat deze kon evolueren naar zijn tweede stage. En misschien was het ook wel verstandig om binnenkort een bezoekje langs te brengen aan het Sycamore Lab, gezien ze een key stone wilde hebben. Aan Admiral kon ze zien dat hij er sowieso al klaar voor was, later zou ze natuurlijk ook nog mega stones kunnen kopen voor haar Ivysaur en Charmeleon als ze er klaar voor waren. Met een zachte glimlach rond haar lippen liep ze dan ook verder door Aquacorde Town. Ze vond het er best mooi, het was er rustig en er waren immers geen creeps die je lastig konden vallen. Helaas voor haar - zoals wel vaker gebeurde de laatste tijd - nam haar dromerigheid de overhand en botste ze tegen een onbekend persoon aan, waarbij ze zowat haar evenwicht verloor en wat onhandig naar achteren wiegde, met haar armen zwaaiend om een poging te doen zichzelf in evenwicht te houden.

Het meisje stond op het punt om haar evenwicht te verliezen, totdat de andere persoon haar bij de pols pakte en overeind hield. De vorige persoon die haar pols vast had gehad was niet zo'n goede herinnering. Maar omdat gewoon eventjes achterwege te houden voor nu, ze was wel erg geschrokken van de plotselinge botsing. "S-sorry," zei ze en keek de andere persoon aan, die een groen harige jongen bleek te zijn die niet veel ouder dan haar leek. "Heb ik je pijn gedaan?" vroeg ze toen voorzichtig en keek de ander iet wat verlegen aan.

Hij vond het gelukkig niet al te erg dat ze tegen hem aangelopen was. Wat kon ze toch ook weer lekker dom bezig zijn zeg. ”Met mij gaat het prima, de vraag is eerder hoe het met jou gaat.” De jongen keek haar recht aan met zijn gouden ogen, en het deed haar wat verlegen wegkijken. "Het gaat wel hoor.." mompelde ze vervolgens weer op een zachte toon en liet haar blik terugschieten naar de groen harige jongen. Jeetje, wat was er met haar aan de hand vandaag? Het leek wel alsof ze niet al te veel nuttigs kon zeggen.

"Gelukkig dan maar." Haar blik ging weer terug naar de jongen, nog altijd iet wat schuw. Nou ja, als je wist wat ze allemaal meegemaakt had dan zou je er niet gek van opkeken dat ze best wantrouwig geworden was vanwege dat alles. Maar deze jongen wist dat natuurlijk niet, en zo gemeen zag hij er ook weer niet uit. Maar ja, dat dacht ze altijd. "Ik ben Dominique, trouwens," zei ze vervolgens al iets meer op haar normale toontje, een kleine glimlach rond haar lippen toverend.