Start of something unknown {Cecille}

Ze was een stuk voorzichtiger geworden de laatste tijd. Het leek wel alsof er steeds meer engerds rondliepen in Kalos, ze had er in ieder geval al genoeg ontmoet. Floyd natuurlijk, die enge rode gast met zijn Houndoom en nog een paar normale grunts die haar het leven zuur hadden gemaakt. Eigenlijk was ze wel toe aan een normale dag, zonder enge figuren of schokkende gebeurtenissen. De zwartharige was te vinden in het rustige Santalune City, een plek waar veel trainers zich wel thuis voelde. Zelf was ze ook hier ook wel op haar plekje. Zojuist had ze een drankje gekocht bij een café en liep weer naar buiten. Echter had ze haar aandacht zo op het overvolle glas gericht dat ze niet keek wie haar tegemoet kwam en ze zo dus tegen de eerste beste op botste, waarbij ruim de helft van de inhoud op haar eigen kledij terecht kwam, maar de rest waarschijnlijk bij de ander. Oeps..

{Eerste post voor Cecille}

Arceus nog aan toe, wat was ze toch weer eens lekker lomp bezig. Uit pure schaamte voelde ze haar hoofd rood aanlopen toen ze zag dat ze dus over de ander heen had geknoeid met haar drinken, wat nu enkel nog maar een leeg glas was. Meteen keek ze naar de ander, die een grote vlek op haar shirt had zitten en niet bepaald al te blij keek. Vervolgens kruisten hun blikken. “Ik wist niet dat dorstlessen ook op deze manier werkte,” verzuchtte de blondine terwijl deze een keer met haar hand door haar haren heen ging. Ze wilde wel iets zeggen, maar was stomverbaasd dat de ander haar nog niet vierkant uitgescholden had. Want als dat wel was gebeurd, had dat haar niet bepaald verrast. Gebeurde wel vaker. “Ben je in orde?” vroeg de andere vervolgens en de zwartharige knikte een keertje. "Ja, het spijt me van je shirt," zei ze vervolgens en keek de ander toen schuldbewust aan. Jeetje, ze wist wel dat ze lomp was, maar zo erg was het nog niet eerder geweest. Ach ja, bijna van een klif afvallen was ook niet echt al te verstandig. Of verstoppertje spelen met een Team Rocket grunt. Nope. "Is er misschien iets wat ik voor je kan doen, gezien ik je nu wel iets verschuldigd ben," zei ze toen terwijl ze een kleine glimlach rond haar lippen wist te persen, al was ze duidelijk niet op haar gemak.