empty palace +Yara

I’d rather be hated for the one I am, than loved for who i am not

Zijn ogen keken naar het enorme paleis voor hem, Blake, zijn overmaatse Quilava stond vlak naast hem. De man was nog nooit in het paleis geweest in zijn tijd in Kalos, laat staan er in de buurt van zijn gekomen. Het zou het misschien nog wel waard zijn om het te bekijken, dus waarom eigenlijk niet meteen die dag? Al verwachtte de man er niet bepaald veel van, het was immers een toeristen locatie geworden in plaats van dat er ook nog echt iemand woonde. Zodra hij bij de poort was aangekomen moest de man wel even zuchtten toen er werd verteld dat hij ook nog eens entree geld moest betalen, het verbaasde de man dat er, zelfs hierdoor, nog zo veel bezoekers trok. Nadat de man toch het geld had betaald ging de poort met een oorverdovend gepiep open en zodra hij het hek binnen was, werd de poort weer achter hem dichtgedaan, het was Garry duidelijk dat er geen personen naar binnen mochten als ze niet gingen betalen. Eenmaal toen hij binnen was ging Blake alvast enkele meters vooruit, de Volcano Pokémon leek duidelijk enthousiast om te ontdekken wat er in het paleis te zien was. Overal waren met goud ingelegde beelden te bekennen of andere luxueuze decoraties. Het was nogal leeg op de standbeelden na, er waren niet bepaald veel mensen te bekennen.

I’d rather be hated for the one I am, than loved for who i am not

Terwijl zijn oog juist viel op een van de standbeelden, stond Blake te staren naar een meisje, welke niet veel verderop door haar knieën was gezakt om naar de Volcano te kijken. ”Qui?” klonk er vragend van de overmaatse Quilava, terwijl deze nieuwsgierig pootje voor pootje naar voren kwam schuifelen. Toen de man zich omdraaide, om te kijken hoe het met Blale verging leek alles prima te gaan, dat was dan wel weer mooi in welk geval. Het was Garry natuurlijk ook al het zwartharige meisje opgevallen en sprak dus tegen haar ”Je kan wel dichterbij komen hoor, hij bijt niet.” verbaast keek de Volcano Pokémon op bij het horen van zijn trainer’s woorden, dit had hij nog nooit meegemaakt.

I’d rather be hated for the one I am, than loved for who i am not

Ze bedankte hem ietwat onzeker, om vervolgens dichter richting Blake te lopen en haar hand uit te steken. [i]“Ben je een trainer of iets anders?”[/b] ah, een vraag die ondertussen al wat ‘bekend’ was gaan worden ”Ik ben een trainer.” antwoorde hij simpel ”Al doe ik het niet voor de badges.” vervolgde Garry daarna. de overmaatse Quilava was nieuwsgierig aan haar hand aan het snuffelen. ”Jij?” kaatste hij de vraag terug.

I’d rather be hated for the one I am, than loved for who i am not

Toen het hem werd gevraagd waarom de man het niet voor de badges deed, haalde deze echter simpel zijn schouders op. Hij zag het gewoon niet echt zitten, tegen iemand vechten die zich aan hetzelfde niveau hield en als hij had gewonnen een stukje metaal kreeg. ”Ik vind gevechten op die manier niet echt interessant.” sprak de man rustig ”Gewoon door de regio reizen vind ik prettiger.” vervolgde hij. Ze zwartharige had zijn vraag nog niet beantwoord, dat kwam waarschijnlijk nog wel.

I’d rather be hated for the one I am, than loved for who i am not

Het duurde niet al te lang, of zijn eerdere ‘vraag’ had een antwoord gekregen “Ik ben Coordinator, tenminste probeer er een te worden,” ah, dat was ook natuurlijk nog eens van de dingen die een persoon kon gaan ‘worden’. De man knikte rustig, verder geen woord erover zeggend. Blake was ondertussen al ergens anders heen gerend, nieuwsgierig kijken naar een standbeeld niet erg veel verderop. Op enkele, holle voetstappen na van andere bezoekers, het gefluister van andere mensen, was het er volledig stil. Het was eigenlijk best wel prettig zo. ”En, ehm?” tja, ze hadden elkaar nog niet voorgesteld bedacht de man zich ”Waar kom je eigenlijk vandaan?”

I’d rather be hated for the one I am, than loved for who i am not

“Ik kom uit Johto, en jij?” hmm, hoe toevallig. ”Ik kom ook uit Johto, Blackthorn om precies te zijn.” sprak de man. Dat zag hij niet echt vaak, mensen die ook uit Johto kwamen. ”Ik heb me nog niet eens voorgesteld, ik ben Garry.” stelde de man zich voor, het zou makkelijker zijn om elkaar bij namen te noemand natuurlijk.

I’d rather be hated for the one I am, than loved for who i am not

De zwartharige sprak dat ze uit Ecruteak City kwam, dat was toch niet zo heel ver van Blackthorn af? Hij had geen idee meer, dus verdere belangstelling eraan had de man ook niet echt. “Aangenaam, ik ben Yara,” stelde ze haarzelf voor, nadat Garry zich eerst had voorgesteld. Vervolgens stelde Yara haar Pokémon voor, weinig moeite werd gedaan om al die namen te onthouden, omdat de kan dat ze elkaar weer zouden ontmoeten wel er laag zou zijn. ”Dit hier is Blake.” stelde de man de overmaatse Quilava voor.

I’d rather be hated for the one I am, than loved for who i am not

Er viel een kleine, kalme stilte tussen de twee, tot Yara deze onderbrak met de vraag of Blake zij enigste Pokémon was. Kort schudde hij zijn hoofd ”Ik heb nog een Haunter, een Larvitar, een Deino en een Shinx.” bijna een heel team vol, bedacht de man zich zodra hij was uitgesproken. Nog plek voor één Pokémon in zijn team was er, zo nodig kon de man nog ooit een van zijn Pokémon gaan boxen als er geen plek meer over was. “Of ben je met Blake het meest gehecht,” tja, dat was het niet echt ”Blake was mijn eerste Pokémon.” sprak de man als response.