Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Onderwerp: » Isaac Liv Xury « do feb 05, 2015 1:15 pm
Isaac Liv Xury
» Name Isaac Liv Xury » Signature I.L.Xury » Age 18 jaar » Birthday 28 oktober » Gender Vrouwelijk » Feels like Mannelijk » Orientation Heteroseksueel » Type Breeder » Pokédex Link
» Inventor Evelynn » Other accounts Alyss Timer, Lionell Aguna, Dawn Griffin
» Hometown Shalour city » Home region Kalos » Mother Brittany Xury » Father Sean Reach » Foster mother Anya Sisle » Foster father Tyson Leak » Foster brother Jimmy Leak
» Badges » Ribbons » Titles
» Length 1.74 m » Hair colour Goudblond » Hair length Kort, tot net over oren » Eye colour Lichtblauw » Shape Sinds ze heeft besloten dat ze liever een man is draagt ze vrij wijde kleding, maar door de sweaters en oversized shirts schemeren haar vrouwelijke vormen nog wel gewoon door.
» 0 - 6 Op een herfstdag in september werd Liv geboren. Ze was een ongeluk. Een grote fout. Haar moeder heette Brittany Xury. Dit meisje was slechts 15 jaar oud. Natuurlijk is het dan grappig om je kind L.U.Xury te noemen. Maar gezien zij te jong was moest ze het kind weggeven. Het kreeg een pleeggezin, en zou daar een jaar verblijven. De moeder in dit gezin droeg de naam Nayenne, en de vader Blake. Zij hadden geen andere kinderen, en dat was maar goed ook. Toen ze erachter kwamen dat kinderen huilden begonnen ze Liv te mishandelen. Ze werd geslagen als ze geluid maakte, en nog geen drie maanden later hadden ze het helemaal voor elkaar. Ze huilde niet, nooit. Altijd was ze stil. Als ze 's nachts honger had was ze stil. Als haar luier verschoond moest worden was ze stil. Er klonk geen enkel geluid meer uit het huis van Blake en Nayenne. Maar natuurlijk ging het op een dag mis. Liv werd ziek. En als baby kon ze dat natuurlijk wel voelen. Maar schreeuwen deed ze niet. 's Nachts gaf ze een keer over, en Nayenne werd er wakker van. Die schrok, en ging met Liv naar het ziekenhuis, waar ze een dag moest blijven. Helemaal opgeknapt ging het kind weer mee naar huis. Zes maanden oud, en nog steeds doodstil. Maar dat was niet goed meer. Liv moest van haar pleegmoeder laten weten als er iets was. Nu werd ze dus geslagen tot ze schreeuwde. En dan pas was mama tevreden. Om alles krijste de baby de hele straat bij elkaar, en met zeven maanden was Liv eindelijk weg bij haar 'familie'. De buurvrouw had de kinderbescherming gebeld. Dus werd het meisje overgeplaatst. Naar een familie met een stel goede ouders. Roselynn en Cedar Woods. Liv hield van haar nieuwe vader en moeder. Zo werd ze één, twee jaar oud. Ze groeide samen op met Penny, haar pleegzus. Die was al 15 toen het kindje twee was, en hield helemaal niet van haar kleine pleegzusje. Maar op een dag werd Penny toch gevraagd of ze even op Liv wilde passen. Roselynn en Cedar gingen naar de film. Helaas hadden ze dat precies gepland op het moment dat de vijftienjarige een feestje had bij een vriendin. Zo kon Penny daar niet heen. Na een knallende ruzie vertrokken Roselynn en Cedar, en lieten Liv achter bij haar woedende zus. Maar deze liet het er niet bij zitten. Ze had een idee. Met duct tape plakte ze haar zusje aan de bank, vertrok naar het feestje, en deed de deur op slot. Ze had het licht uitgedaan, en Liv, die pas twee jaar oud was, vond het maar eng. Na tien minuten wachten werd ze echt bang. Ze begon te huilen, en schreeuwen om haar 'moeder'. Dit keer was het de buurman die haar vond. Hij had de sleutel van hun huis, en zo vond hij Liv, aan de bank vastgeplakt, met rode oogjes van het huilen. Kwaad belde hij Roselynn, en vervolgens de kinderbescherming, die weer ingelicht werd over een huilende Liv. Nee, dat kind had het niet makkelijk. Het meisje werd opgehaald. Ze zag Roselynn noch Cedar noch Penny nooit meer, en de opeenvolgende vier jaar bracht ze door in een weeshuis.
» 7 - 12 Liv was niet de populairste in het weeshuis. Ze was bang. Bang voor grote mensen. Ze werd een soort Lillipup; als iemand de hand ophief dook ze ineen, en kneep haar ogen dicht, bang voor de klap, zelfs al zei iemand alleen gedag. Iedereen kreeg dit uiteindelijk door, en zo werd ze, vooral door oudere jongens, voor de grap geslagen. Eerst dregen ze alleen. Hieven ze hun hand op, en als ze gewenst reageerde lachten ze. Toen ze eraan gewend raakte begonnen ze echt te slaan. En het weeshuis? Dat deed er niks aan. Als een begeleider zag hoe het meisje werd geslagen, dan ging deze vooral doodleuk door met waar hij of zij mee bezig was. Ze hielden zich er liever buiten. Liv had twee adressen gehad en was steeds weggehaald; wisten die leiders veel dat dat niet door haar kwam? Ze dachten dat ze het verdiende. Op school was ze slim. Ze haalde goede cijfers, lette goed op. En dat maakte het alleen maar erger. Jaloezie is het begin van iets slechts, altijd. Bij Liv werd het slaan nu echt pesten. Ze treiterden haar dag in, dag uit. Soms stopten de oudere kinderen haar in een oude kist en sloten haar op voor 12 uur lang, waarbij niemand haar hoorde schreeuwen. Hierdoor heeft ze claustofobie. Het hield niet op tot ze twaalf jaar oud werd. Toen kwam er weer een mazzeltje in haar leven.
» 13 - 18 Liv werd geadopteerd! Het was een g odswonder, gezien zij de enige in het hele weeshuis was die van twee andere adressen was teruggekeerd. Maar Anya en Tyson wilden haar. Ze wilden een uitdaging, naast hun zoontje Jimmy. Ze woonden met zijn drieën op een grote Daycare in de Kalos regio. Liv wisselde dus van regio. Niet dat ze het heel erg vond. Ze hield zeker van reizen, en vond het geen probleem om wat van de wereld te zien. Anya en Tyson realiseerden zich dat het meisje - van nu 13 jaar - helemaal niet voor problemen zorgde. Ze zat graag in de tuin en tekende de pokémon die er leefden. Ze was stil, hielp zonder morren in het huishouden en zeurde nooit ergens om. Ze vroeg nooit om dingen, zelfs al wilde ze het nog zo graag. Voor haar verjaardagen 'wist ze niet wat ze wilde,' of eigenlijk durfde ze niks te vragen. Dus kreeg ze maar iets. Behalve op haar zestiende verjaardag. Haar sweet sixteen. Anya had besloten dat het tijd was voor Liv om de wereld te gaan ontdekken. Zo'n kind kon niet eeuwig blijven zitten waar ze zat. Liv wilde het, maar ze zou er nooit om vragen. Van haar pleegmoeder kreeg ze een grote doos. Daarin zat nog een doos. En nog één, en nog één. Zo ging het door, tot de doos nog een kleine 30 centimeter groot was. Ze maakte hem open en vond een capsule met een ei erin. Het was een pokémon ei; en het was voor Liv alleen. Deze bedankte haar pleegmoeder en vader. Ja, ze was echt blij. Ze kreeg nog een pokédex, en een rugzak. Die avond vertelde Anya dat zij als kind ook op reis was geweest, en allerlei verhalen daarover. En ook dat Liv het ook moest doen. Het meisje was verbaasd. Had haar moeder dat echt gezegd? Maar Anya meende het. Ze wilde haar pleegdochter niet langer vasthouden. Liv twijfelde lang. Ze had een veilige plek gevonden. Ze wist niet of ze de wereld aankon zoals hij was... Maar ze besloot te gaan. Enkele weken later kwam het ei uit. Een kleine Helioptile was uit het ei gehatcht. Dolblij noemde ze hem Saffron. Toen het wezentje sterk genoeg leek te zijn ging Liv inderdaad haar eigen weg. Kleding, tekenspullen, en een stel pokéballs en haar dex. Ze beloofde haar moeder dat ze elkaar snel weer zouden zien. Samen trokken ze twee jaar door Kalos. Er kwam nog een maatje bij. Dit was een Gible; een vrouwtje. Deze kreeg de naam Quartz. Na twee jaar in Kalos te zijn verbleven besloot de nu achttienjarige Liv door te reizen in Hoenn, en daar dan ook een Daycare te starten.
Halverwege haar negentiende levensjaar kwam er een mogelijkheid bij. Een mogelijkheid om haar wezen te veranderen. Ze dacht lang na, maar greep de kans aan. Ze zorgde dat ze niet meer herkend werd... als meisje. Liv Ulla Xury was niet langer dat verlegen meisje wat niets durfde. Ze was Isaac Liv Xury, een jongen die precies zei wat hij te zeggen had. Ze knipte haar haar af en ze beloofde zichzelf om zich nooit meer zo in te houden als hoe ze dat vroeger altijd had gedaan.
» Name Saffron » Sort Helioptile » Gender Mannelijk » Level 20 » Potential 1 » Received how Gekregen van pleegmoeder op level 0 » Movepool Pound - Tail whip - Thunder shock - Charge - Mud-slap - Quick attack
