I'm lost... (Vivienne)

Inmiddels voelde ze zich al niet meer thuis in deze stad, dit was een stad waar veel nieuwe trainers kwamen als ze net in Kalos aangekomen waren. Zij wandelde inmiddels al enkele maanden door de steden van het gebied en kon zichzelf nou niet echt meer een 'nieuwe trainer' noemen. Ze kon het niet dan ook niet laten om zich een beetje beschaamd te voelen, nu ze zo door de straten liep met een Garchomp aan haar zijden. Ryuu was ontzettend koppig geweest vanochtend en weigerde om in zijn pokéball te gaan, en als ze hem dwangmatig erin kreeg, kreeg 'ie het op een of andere manier vanzelf weer voor elkaar om eruit te komen. "Ryuu, waarom," jammerde de brunette zachtjes, terwijl ze in haar nek wreef en ongemakkelijk om zich heen keek. Ze haatte het om in de belangstelling te staan en met een pokémon als Garchomp bij zich, kreeg je dat probleem al snel. De brunette zuchtte zachtjes en keek wat ongemakkelijk op toen Ryuu opeens stil bleef staan. "Wat is er jongen?" vroeg ze aan haar pokémon, maar antwoord kwam er niet. In plaats daarvan rende hij er opeens vandoor. Vivienne slaakte een zachte gil toen ze de pokémon zag weg rennen en ging er in volle vaart achteraan.
Tegen de tijd dat ze de Garchomp weer in het zicht had, zag ze hoe hij stond te bedelen bij een jongen, duidelijk om voedsel. De brunette hielt zich in om geen facepalm te maken en kwam dichterbij. Ze ging naast haar pokémon staan, voelde hoe haar nek en wangen rood begonnen te gloeien van schaamte en maakt een verontschuldigende buiging. "Het spijt me, ik hoop dat mijn pokémon niet voor overlast heeft gezorgd," stamelde ze, licht in paniek door wat er gebeurd was.

De brunette kon het niet laten om de Dragon pokémon een stomp in zijn zij te geven. Waarschijnlijk zou hij er niet veel van voelen, maar het ging om het gebaar. Ze moest echt meer de overhand zien te krijgen over haar pokémon, want ze leken steeds groter te worden en als ze straks over haar heen gingen lopen had ze een probleem. Letterlijk én figuurlijk. Ze zuchtte zachtjes en keek naar de jongen toen hij begon te spreken. Ondertussen probeerde Ryuu bij de pokéblocks te komen en Vivienne gromde zachtjes naar hem. De Garchomp liet een soort piepend geluid horen en stapte naar achter, om te gaan liggen met zijn kop op een heuvel. Een uitgerekte haai, zo leek het wel nu. De brunette snoof eventjes, mooi. Nu zou Ryuu wel weten wie de baas was hier. "Dank je, hij's nogal een lastpost af en toe. Pijnlijke geschiedenis achter de rug, is nu veel te blij om vrijheid te hebben," legde ze met een kleine glimlach uit. Ze keek eventjes naar de pokémon die de jongen bij zich had. Een Combusken en een Eevee. Ze bedacht zich dat ze best veel mensen met een Eevee, of een evolutie ervan, hier zag rondlopen. Niet dat ze ze ongelijk kon geven, het waren ontzettend schattige pokémon, maar dan nog. "Aangenaam Liam, ik heet Vivienne, en dit is Ryuu," stelde ze zichzelf voor, terwijl ze over haar schouder wees naar de Garchomp, die haar met zielige oogjes aankeek. "Zeg, puur nieuwsgierigheid, kom jij uit Hoenn toevallig? Aangezien je en Combusken bij je hebt," vroeg ze daarna, iets wat verlegen.

De brunette grinnikte zachtjes toen Liam zei dat hij dan vast wel blij zou zijn om uit z'n pokéball te zijn. Ze knikte voorzichtig en ging voorzichtig naar de jongen op het bankje zitten. Ze hoopte maar dat hij het goed vond, want zo te hele tijd blijven staan was ook niet echt voor haar weggelegd. "Ja, ik geloof van wel. Al moet ik 'm wel erg in toom houden, hij's misschien wel volledig geëvolueerd, hij's nog niet zo oud. En dat is af en toe heel erg te merken," zei ze met een grijns, toen de Garchomp opeens overeind kwam en haar als een kat een kopje gaf. Ze grinnikte zachtjes en gaf 'm een aai over z'n kop heen.
"Welkom in Kalos dan maar," zei ze met een warme glimlach op haar gezicht. "Iedereen is altijd een beetje verloren als ze hier net aankomen, tenzij je de trainers kent die uit het gebied zelf komen. Ik kom zelf ook uit Hoenn, dus ik weet hoe je je voelt," zei ze daarna vriendelijk.

Haar blauwe ogen vonkelde vrolijk toen Liam zei dat hij uit Lilycove kwam. "Oh, wat leuk. Ik kom zelf uit Fortree City, of nou ja ... dat denk ik." De lichtjes in haar blauwe ogen doofde eventje en ze keek weg. Nee, Viev, rechtop blijven, blijf 'm aan kijken. Je bent niet zielig meer, je kan dit. Ze haalde een keer diep adem en keek 'm weer aan, met een kleien glimlach op haar gezicht. Ze had het nog steeds niet helemaal verwerkt, maar moest nu doorzetten. Het zou vast wel goed komen, ze wist het zeker. Zolang ze haar vader maar niet meer hoefde te spreken. Ze grinnikte zachtjes toen Liam zei dat hij blij was niet de enige uit Hoenn te zijn. "Je zult je verbazen hoeveel mensen uit Hoenn hier rondlopen," zei ze daarna, terwijl ze naar de Eevee keek. Het waren ontzettend lieve pokémon, maar ze was redelijk tevreden over haar huidige team. Al moest ze toegeven dat ze meer een trainer dan een coördinator was met dit team. "Ben je een trainer?" vroeg ze daarna opeens, terwijl ze even van de pokémons naar hun trainer keek.

Vivienne grinnikte zachtjes. De beste trainer ooit? Dat zou waarschijnlijk de droom zijn van vele trainers die hier rond liepen. Ze vroeg zich af of zij zichzelf ook in die droom zou kunnen gieten, maar voor nu was ze blij met de kant waarop ze op ging. "Bij mij?" ze dacht eventjes na. "Ik ben in Kalos gekomen als coördinator. Tot nu toe heb ik aan twee contest meegedaan, waarvan ik de eerste heb gewonnen en bij de tweede, tweede ben geworden," legde ze vrolijk uit. "Maar er zijn niet zo heel erg veel contests hier, dus ben ik ook gaan trainen voor de gyms. Daarvan heb ik er nu drie verslagen en ga binnenkort beginnen aan mijn trainingen voor de vierde." Een glimlach kwam op haar gezicht en ze de keek de jongen vrolijk aan. Ze was niet echt gewend dat mensen haar naam afkortte naar Viv, meestal was het Viev of iets in die richting. Ach, ze zou het maar laten gaan. Jace zou het toch niet horen, toch?

Vivienne voelde hoe een blos op haar wangen verscheen toen Liam zei dat hij met vragen naar haar toe zou komen. Ze plukte verlegen wat aan de mouw van haar jasje en zag hoe Ryuu haar met vragende ogen aankeek. Zelf keek ze eventjes verbaast terug, wat wilde de Garchomp van haar? Zijn ogen gleden van haar, naar de jongen en weer terug. Oh nee, hij dacht toch niet? Nee. Vanuit haar riem griste ze een pokéball en liet de Garchomp terug keren. Daar had ze nu eventjes geen zin in.
Al snel richtte haar blauwe ogen zich weer op de jongen, die op dat moment vroeg of ze nog tips had voor hem. "Have fun," zei ze simpel. "Laat je niet al te veel opjagen door andere trainers hier, sommige hebben de neiging om heel erg te gaan rushen. Zorg vooral dat je er plezier in gaat krijgen," stelde ze voor met een glimlach op d'r gezicht.

Een glimlach stond op haar gezicht toen hij haar bedankte voor het advies. Ze was nou niet echt een expert hier, er waren veel meer mensen die al langer in Kalos waren dan zij. En daarnaast had ze tot nu toe alleen maar ongeluk gehad. Ze zuchtte zachtjes en keek eventjes naar de pokéball in haar hand. Haar pokémon zouden haar wel helpen om door deze woestenij van trainers heen te komen. Ze keek op toen Liam opeens weer tegen haar sprak. "Waar ga je naartoe trouwens? Ik heb geen idee waar ik goed kan trainen eigenlijk, want ik wil ook wel aan een gym beginnen binnenkort, ik denk wel dat Rivaille er bijna klaar voor is, Cyani moet nog wat training hebben, maar ik denk dat ik er bijna klaar voor ben," Ze dacht eventjes na, maar schudde toen haar hoofd. "Sorry Liam, ik zou graag met je mee willen gaan, maar ik heb nog een paar dingen te regelen en daarvoor moet ik er nu echt vandoor." Ze wist niet zeker of het klonk als een slap excuus, maar ze wist eventjes niet wat ze anders moest doen. Hij was aardig, maar bezorgde haar ook de rillingen, zoals hij tegen haar deed. Oh Arceus, wat had ze nu weer aan d'r broek hangen. "Sorry," mompelde ze daarna. Ze stond op en pakte haar tas. "Succes op je reis, Liam," zei ze zachtjes, waarna ze naar hem zwaaide en wegwandelde.

[Topic uit~]